Φυσιολογική πορεία ή αναστρέψιμη;

"ΟΥΔΕΙΣ ΠΩ ΠΑΡΑΤΥΧΟΝ ΙΣΧΥΙ ΤΙ ΚΤΗΣΑΣΘΑΙ ΠΡΟΘΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗ ΠΛΕΟΝ ΕΧΕΙΝ ΑΠΕΤΡΑΠΕΤΟ"

Ητοι, ποτέ κανείς στον οποίο παρουσιάστηκε η ευκαιρία να αποκτήσει κάτι δια της δυνάμεως, δεν παρέλειψε να το κάνει, επειδή προτίμησε να χαλιναγωγήσει την πλεονεξία του. Ηξερε τι έλεγε ο Θουκιδίδης...

Η διαφορά μεταξύ των ανθρώπων, εκείνο δηλαδή που τους κάνει να ξεχωρίζουν ως προς την διάθεσή μας να τους συναναστραφούμε (ή όχι) έγγυται στο αν, όταν μπορούν και έχουν την δύναμη να κάνουν κάτι που θέλουν, ενδιαφέρονται για τις επιπτώσεις των πράξεών τους επάνω στους συνανθρώπους τους (ή όχι).

Πολλές s, ήταν εξ αρχής ή έγιναν ιδιαίτερα προσεκτικές στο θέμα αυτό, ωστόσο έχουν εισπράξει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το Θουκιδίδειο αυτό χαστούκι αρκετές φορές, και μάλιστα κάποιες από αυτές (τις φορές), αν όχι όλες, με δική τους ευθύνη (επέτρεπαν δηλαδή να εκδηλωθεί κάτι αρνητικό ενώ το προέβλεπαν)

Γιατί υπομένουν λοιπόν την συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων (Κ) και δεν αντιδρούν ή δεν φεύγουν; Δεν ξέρoυν ότι κατά κανόνα οι άνθρωποι δεν αλλάζουν; Ελπίζουν μήπως σε κάποιο στατιστικό θαύμα; Οχι βέβαια.

Ας εξαιρέσουμε, την ανάγκη για τροφή του μαζοχισμού τους ως πηγή ηδονής, την ανάγκη να ανήκουν, να παραδώσουν τον έλεγχο, να καθοδηγούνται, να εκτελούν εντολές κλπ, που δεν σχετίζονται με το παρόν thread, κι ας εστιάσουμε στο αν για κάποιες, s εν προκειμένω, είναι μια πορεία που θα μπορούσε να προσδιοριστεί ως φυσιολογική ή ως μη αναστρέψιμη. Eίναι;

Αναφέρομαι στις τύπισσες που κάνουν το σφάλμα να υποθέσουν ότι ο νόμος των μέσων όρων λειτουργεί αντισταθμιστικά, ενώ αυτός λειτουργεί σωρευτικά.

Εξηγώ: Όταν στρίβουμε ένα νόμισμα και αυτό έρθει κορόνα δέκα φορές στη σειρά, είναι πιθανότερο ή όχι να έρθει γράμματα την ενδέκατη φορά; Αν λοιπόν ο νόμος των μέσων όρων λειτουργούσε αντισταθμιστικά, τότε η απάντηση θα ήταν "ναι". Το πλεόνασμα κορόνας πρέπει να εξισορροπηθεί από ένα πλεόνασμα γραμμάτων. Αλλά η τύχη, δεν έχει μνήμη. Ο νόμος των μέσων όρων λειτουργεί στην πραγματικότητα δια της συσσώρευσης, ήτοι, μακροπρόθεσμα, το ποσοστό της κορόνας και το ποσοστό των γραμμάτων θα τείνει στο 50%.

Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι κάποια, s εν προκειμένω, επαναλαμβάνει το κακό της παρελθόν ξανά και ξανά, δεν έπεται στατιστικά ότι την επόμενη φορά που θα κληθεί να αντιμετωπίσει μία παρεμφερή κατάσταση θα επιλέξει κάτι διαφορετικό ως αντίδραση από αυτή που μας έχει συνηθίσει. Μπορεί να το κάνει, μπορεί και όχι. Φίφτη-φίφτη που λένε και στο χωριό! Κάθε φορά φίφτη-φίφτη... Και τότε γιατί, αρχικά επιλέγουν και στη συνέχεια υπομένουν “συγκεκριμένο” τύπο Κ αφού η συμπεριφορά τους δεν πρόκειται ν' αλλάξει;

(Κάποτε λοιπόν, ένας ταξιδιώτης που διέσχιζε ένα ποτάμι, είδε έναν σκορπιό να πνίγεται στα νερά του. Αμέσως έσπευσε να τον βοηθήσει αλλά δεν άντεξε να μην τον ρωτήσει πρώτα: "Αν σε σώσω και σε περάσω απέναντι, υπόσχεσαι να μην με τσιμπήσεις;" Χαρούμενος ο σκορπιός του απάντησε αμέσως ότι το υπόσχεται, αλλά μόλις ο ταξιδιώτης τον έπιασε στο χέρι του, εκείνος τον τσίμπησε! "Γιατί με τσίμπησες"; τον ρώτησε ο ταξιδιώτης, σκύβοντας συγχρόνως να τον ξαναπιάσει μέσα από το νερό που είχε πέσει, όταν αναγκαστικά τον άφησε από το χέρι του λόγω του πόνου από το τσίμπημα. "Γιατί αυτή είναι η φύση μου" του απάντησε χωρίς περιστροφές ο σκορπιός, ρωτώντας τον άνθρωπο με την σειρά του: "Κι εσύ, γιατί με ξαναέπιασες και θέλεις ακόμη να με βοηθήσεις αφού ήδη σε πρόδωσα μία φορά"; "Γιατί αυτή είναι η δικιά μου φύση" του απάντησε ο άνθρωπος)

• Πιστεύετε, κυρίως έχετε διαπιστώσει, ότι υπάρχουν αρκετές s με αυτά τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά; Aν ναι, που τα αποδίδετε;
• Θεωρείτε πως θα υπερτερεί πάντα η προδιάθεσή τους (ακόμα και η επίδιωξή τους) για βίωμα οδυνηρών καταστάσεων ή μπορεί αυτό να αναστραφεί με κάποιον διαφορετικού τύπου Κ από αυτόν που κυρίως τις ελκύει;
• Μπορεί, και με τι τρόπο να απομακρυνθούν από επιλογές “καταστροφικές” και αυτοηττώμενες;
• Τοποθετείτε τέτοιες καταστάσεις στο γεγονός πως το ζητούμενο είναι η θλίψη και η οδύνη, ή στο ότι μέσω αυτών, προσπαθούν να επιτύχουν όφελος προς τις ίδιες;
• Δύναται μέσα από υγιή σχέση Κ/υ να απομακρυνθoύν από το τυχόν ασυνείδητο αίσθημα ενοχής που τις ωθούν σε ανάλογες επιλογές ή τις κρατούν για μεγάλο διάστημα σε αυτές;

(Δεν αναφέρομαι φυσικά σε άτομα μη λειτουργικά ή με μη ηθικοποιημένα πρότυπα αυτοκαταστροφικότητας όπως πχ αυτοτραματισμοί, αυτοκτονική πρόθεση κλπ, ούτε σε κλινικά περιστατικά που χρειάζονται ψυχοθεραπευτική βοήθεια)

 

Μέσος όρος, κοινή λογική, στατιστικά στοιχεία...
Αλήθεια τώρα; οι άνθρωποι λειτουργούν και έτσι αιώνες τώρα. Δεν περίμεναν και δεν περιμένουν την βδσμική κοινότητα. Δεν αποτελούν χαρακτηριστικά των εν τω βδσμ s και μόνο τα όσα αναφέρετε.

 

Τα φανταστικά πράγματα τίποτα δεν έχουν.

1. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι οποιασδήποτε κατηγορίας, φύσης, ή εντύπωσης.

2. Προσελκύουμε αυτό που πραγματικά επιθυμούμε, ό,τι κι αν νομίζουμε πως επιθυμούμε και αυτό είναι ανάλογο του πόσο αξεδιάλυτα είναι σε 'μας η φύση και ο εαυτός μας εν συνόλω και κατά πόσο διαθέσιμοι είμαστε να ζήσουμε, αντί να θεωρητικολογούμε.

3. Με την εμπειρία. Ταξίδι μέσα σε λιμάνι δε γίνεται.

4. Κανένας δε μίσησε τη θεά αντιξοότητα παρά τις αντίθετες δηλώσεις, το πρόσημο της είναι πάντα το + .

5. Από καμία σχέση. Αν δεν το θες και δεν έχεις τη δυνατότητα να αναγνωρίζεις πως το θες, όσους Πυγμαλίωνες και να σου φέρει ο δρόμος, δεν πρόκειται να συμβεί. Πάλι για να φτάσεις εκεί, χρειάζεται να βγεις απ' το λιμάνι.

 

Άραγε ο Άμασις οδηγήθηκε στη λεγόμενη πλάνη του τζογαδόρου ? το σφάλμα έγκειται στο να υποθέσουμε ότι ο νόμος των μέσων όρων λειτουργεί μάλλον αντισταθμιστικά παρά σωρευτικά. Όταν στρίβουμε ένα νόμισμα κορώνα – γράμματα, θα πρέπει να ρχεται κορόνα τις μισές φορές και γράμματα τις άλλες μισές. Αν το νόμισμα έρθει κορόνα πέντε φορές στη σειρά, είναι πιθανότερο να έρθει γράμματα την έκτη φορά? Αν ο νόμος των μέσων όρων λειτουργεί αντισταθμιστικά, τότε η απάντηση είναι ναι. Το πλεόνασμα της κορόνας πρέπει να εξισορροπηθεί από ένα πλεόνασμα των γραμμάτων. Αλλά η τύχη δεν έχει μνήμη. Ο νόμος των μέσων όρων λειτουργεί στην πραγματικότητα δια της συσσώρευσης . Μακροπρόθεσμα , το ποσοστό της κορόνας και το ποσοστό των γραμμάτων τείνει στο 50% , επειδή οι τυχερές περίοδοι επισκιάζονται από το μεγάλο αριθμό των περιπτώσεων.

https://antikleidi.com/2011/12/25/anaximandros/

 

Ο σκορπιός κι ο Μοναχός

Δύο μοναχοί έπλεναν τις κούπες τους στο ποτάμι, όταν είδαν έναν σκορπιό να πνίγεται. Ο ένας μοναχός, αμέσως τον άρπαξε και προσπάθησε να τον αφήσει δίπλα στην όχθη. Αλλά ο σκορπιός τον τσίμπησε.
Καθώς συνέχισε να πλένει την κούπα του, ο σκορπιός και πάλι έπεσε στο νερό. Ο μοναχός και πάλι τον έσωσε, ενώ ο σκορπιός και πάλι τον τσίμπησε.
Ο άλλος μοναχός τον ρώτησε: «Aδελφέ μου, γιατί συνεχίζεις να τον βοηθάς, δεν ξέρεις πως είναι στην φύση του σκορπιού να τσιμπάει;»
«Είναι όμως στην δική μου φύση να βοηθάω» απάντησε ο μοναχός.

http://www.orp.gr/wordpress/?p=20606

 

@Discerning Ομολογώ ότι με έχετε προβληματίσει με τις εν συνόλω αναρτήσεις σας. Υφίστανται δύο πιθανότητες. Ή έχετε κάτι να πείτε, πλην όμως η χρήση του λόγου σας δεν είναι επαρκής ώστε να εκφρασθούν με τρόπο κατανοητό, από εμέ τουλάχιστον, οι σκέψεις σας ή είστε απλά ακόμη ένας μ@λ@κ@ς ο οποίος, όντας ερωτευμένος με την φωνή του, εκτιμά ότι η χρήση ηλιθιωδώς συνθέτου λόγου αφ' ενός θα εντυπωσιάσει, αφ' ετέρου δε, θα καλύψει το γεγονός ότι ο λόγος είναι κενός.
Επί παραδείγματι: "Πορεία φυσιολογική ή αναστρέψιμη?" Δηλαδή το μη αναστρέψιμο, δεν είναι φυσιολογικό? Και αντίθετα, το φυσιολογικό, δεν μπορεί να αναστραφεί? Σημασιολογία, θα μου πείτε. Οκ. Ουσία τότε. Ποιος θέτει την ταμπέλα του τί είναι φυσιολογικό και τι όχι?
Περαιτέρω, ουσία στο πλαίσιο του βδσμ. Είναι πάμπολλες οι φορές κατά τις οποίες στο παρόν φορουμ, με τρόπο άμεσο ή έμμεσο, συνειδητό ή ασυνείδητο, έχει μεταφερθεί το κέντρο βάρους από τις επιθυμίες του Κ. στα θέλω της σ. Στο παρόν νήμα, όπως τουλάχιστον εγώ το αντιλαμβάνομαι, κάνετε ένα ακόμη πιο επικίνδυνο βήμα. Μεταφέρετε το κέντρο βάρους σε ένα ασαφές και αόριστο στόχο ηθικής φυσιολογικότητος, στο οποίο αναρωτάσθαι εάν μπορεί ο Κ. να μεταφέρει την σ.
Πάρα ταύτα, καθαρώς διαισθητικά, οσμίζομαι ότι όντως κάτι θέλετε να πείτε κι ότι αυτό το "κάτι" έχει ενδιαφέρον. Δεν συνηθίζω όμως να γράφω ερμηνεύοντας νεφέλες. Εάν έχετε την διάθεση, απλοποιήστε το λόγο σας.

 

@Marqui

Oι αναρτήσεις μου, είναι για όσους/ες μπορούν-θέλουν να τις κατανοήσουν και εν συνεχεία βρίσκουν κάποιο ενδιαφέρον σε αυτές. Δεν έχω πρεμούρα το πόσοι/ες θα είναι. Ανάμεσα στα δεκάδες troll, offtopic και attack που συνάντησα, same song all around the world, είχα την ευκαιρία να συζητήσω με ανθρώπους που δεν "συμμετείχαν" μόνο για να κρίνουν ή να αφήσουν τις κραυγές τους. (Έρρωσθε). Η συγκεκριμένη ωστόσο, ως νεοεισερχόμενο μέλος στο forum, αποτελεί κι ένα είδος "test".

Σ' ευχαριστώ για τη συμμετοχή.

 

αναγνωσμένο στην κατηγορία art & literature το ποστ αναδίνει με δύναμη την πηγαία ανάγκη αναζήτησης έκφρασης μιάς παθολαγνείας ανάλογης των στίχων των τραγουδιών της πίστας. μιάς αναπήδησης άναρχης σε τυχαίες πέτρες που εξέχουν στην επιφάνεια μιάς λίμνγς με νούφαρα. μιάς ασύντακτης ματαιολαγνείας διπλωμένης στην θολή μουτζούρα της μισογεμάτης θλίψης. η απεγνωσμένη, χωρίς οδήγηση και κατάληξη, εκβίαση ενορμητικού συμπεράσματος, υπογραμμίζει εμφατικά στην μορφή, το αναζητούμενο μη αναστρέψιμο αδιέξοδο του περιεχομένου. μιά διθυραμβική κριτική θα μπορούσε να διατυπωθεί γιά την απαλλαγμένη από λόγο έκφραση, γιά το ξέσπασμα της πιεσμένης αγωνίας.

στην κατηγορία discussion η παντελής έλλειψη σύνδεσης από παράγραφο στην επόμενη, η έλλειψη αρχής, μέσης και τέλους, δυσκολεύει κάθε επεξεργασία. Η διαδοχή των ιδεολογημάτων κάθε παραγράφου, έχει την συνάφεια και συνέχεια δυό διαδοχικών ρίψεων του νομίσματος. τυχαία κι εγώ θα προσθέσω οτι η αγωνία εκλογικεύσεων γιά την παρασκευή πραγματικοτήτων δεν ικανοποιεί ανάγκες, παρά υπηρετεί ψυχαναγκασμούς. αναστρέφεται, δε, καίτοι μη αφύσικη ή μη φυσική.

 

@Discerning
Με όλη την καλή διάθεση και χωρίς να τρολλάρω ή να προκαλέσω flame, βλέπω εγώ έχεις πολλές σκέψεις που θέλεις να επικοινωνήσεις αλλά ο τρόπος με τον οποίο το κάνεις, στο παρόν τουλάχιστον νήμα, είναι προβληματικός, υπό την έννοια ότι καταγράφεις μια σειρά σκέψεων χωρίς εμφανή για τους υπόλοιπους συνοχή μεταξύ των. Μπορεί στο μυαλό σου να τα έχεις πιο ξεκάθαρα αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε τι σκέφτεσαι, μπορούμε μόνο να διαβάσουμε αυτά που γράφεις και ειλικρινά έχοντας διαβάσει το κείμενο τρεις φορές από την αρχή ως το τέλος, πραγματικά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς θες να πεις.

 

5 νήματα με κύριο θέμα ότι δεν μπορείτε να συννενοηθείτε. Μήπως.. λέω μήπως και να μη χρειάζεται;!

 

Το θέμα είναι να βγει η νόρμα νήματα και πόστια, να προκαμει να γιενει κοντριμπιούτορας, να βαραει την ντουντούκα, ναχαμε να λέγαμε, έρχεται και ΣΚ... Μια βιάση...

 

Συρραφή αποφθεγμάτων και ιστοριών είναι. Παπαρολογίες δηλαδή.