Φωτεινή

20 Νοεμβρίου - Διεθνής Ημέρα Τρανς Μνήμης. Αφιερωμένη σε όλα τα θύματα εγκλημάτων μίσους για λόγους ταυτότητας.

Αυτή τη μέρα θέλω να την κρατήσω ως μέρα μνήμης και για την Φωτεινή.
Μια τρανς κοπέλα που, παρότι δεν την γνώρισα ποτέ, έζησα από κοντά την ιστορία της.

Μια ιστορία που κατέληξε στον θάνατό της στα 21 της χρόνια, επειδή ήταν τρανς.
Με το σύστημα (τι ωραία ουδέτερη, και χωρίς συγκεκριμένες ευθύνες, λέξη, αλήθεια) να την οδηγεί στο θάνατο, ή για την ακρίβεια να την εκτελεί, ακριβώς επειδή ήταν τρανς.

Η φράση της "Δηλαδή, εγώ θα πεθάνω τώρα;" με έχει στοιχειώσει αμέτρητες φορές.
Με το "τώρα" να είναι κυριολεκτικό, καθώς της ανακοίνωσαν ότι, ναι, θα σου τραβήξουμε την πρίζα στα επόμενα λεπτά.

Την ιστορία της δεν ξέρω πότε και αν θα μπορέσουμε να την Γ/γράψουμε, ούτε και το που θα θεωρήσω σωστό να την αναρτήσω.

Όμως, για ένα κορίτσι που φοβόταν μην το ξεχάσουν, που το μόνο που της απέμεινε και ζήτησε λίγα λεπτά πριν την σκοτώσουν, ήταν να υπάρχει μία φωτογραφία της κάπου, σε ένα κινητό τηλέφωνο, πιστεύω πως το να της λέμε μια κουβέντα, μία εικόνα, ένα εμότικον, ένα "γεια" ή ένα "δεν σε ξεχάσαμε" θα τη έκανε να χαμογελάει.

Φιλιά, όμορφη...