Χιονι

Ειναι orgasm denial

 

Μολις του ξεστομισα αυτο που του ειχα κρυψει κι εκεινος το πηρε ηρεμα, συγκαταβατικα. Το ηξερε.

Με εβαλε στα ποδια του πανω, καθισε στο καναπε. Με ξυλιζε με το χερι του.

-Χρειαζεσαι εκπαιδευση. Πρεπει να μαθεις τροπους, πως να φερεσαι, πως να γονατιζεις ακομα και πως να γαμιεσαι.

Με ξυλιζε με κατι αλλο τωρα, ξυλινο ποναγε πιο πολυ.

-Θα γινεις σκλαβος μου σε ολα, στα παντα. Θα υπαρξουν ανθρωποι που θα ξερουν τι εισαι, τι Μου εισαι.

Εβαλε το χερι του κατω απο το καναπε, εβγαλε ενα δερματινο κολλαρο. Το περασε στο λαιμο μου.

-Θα το φορας παντα και παντου.

Αρχισε να χτυπα ακομα πιο δυνατα.

-Με την κορη μου εχω αριστες σχεσεις, μοιραζομαστε τα παντα που συμβαινουν. Λες να σε εδερνα εκδικητικα; Σου φαινομαι να εχω τετοια ταμπου;

Εκλαιγα απο ντροπη.

-Κλαιγε αλλα μη πεις λεξη!
Με εριξε κατω, πηρε το μαστιγιο. Με χτυπαγε σε ολο μου το σωμα.

-Αυριο θα κανω βιντεοκληση με την Ασημινα, θα εισαι γυμνος κ γονατιστος διπλα μου. Ξερει οτι εχω σκλαβο, αυριο θα μαθει ποιον.

Εσκουζα απο τον πονο, ερεθιζομουν σε οτι μου περιεγραφε.

-Ζητα μου οτι θες σκλαβε;

-Μπορω να χυσω, Κυριε;

-Οχι, ποτέ!!

 

Ξημερωσε. Με ειχε σφιχτα στην αγκαλια του ολο το βραδυ. Δεν κοιμηθηκα πολυ. Ντρεπομουν γθα την μερα που ξημερωνε. Εκεινος ξυπνα παντοτε νωρις. Το ρολοι εδειχνε 20 λεπτα μετα της επτα. Ενιωθα το καυλι του στην κοιλια μου, εκανα αργες κινησεις οπως μου ζητησε, συρθηκα σχεδον πανω του μεχρι να το φερω στο στομα μου. Ειχε ξυπνησει και το απολαμβανε, το πηρα ολο μεσα στο στομα μου, αφηνοντας μονο την ανασα μου να πεφτει πανω. Σηκωθηκε αποτομα, με εβαλε ανασκελα κατω, το εσπρωχνε δυνατα, βιαια στο λαιμο μου. Καμια φορα δεν ηταν τοσο αποτομος με το στομα μου, με τον κωλο μου ναι, αλλα με το στομα ποτε μεχρι αυτη τη στιγμη. Μου ρχοταν να ξερασω, πνιγομουν. Μου κρατησε τα χερια και συνεχισε πιο δυνατα. Με αρπαξε απο το μαλλι με πηγε στο μπανιο, με εβαλε στα γονατα και συνεχισε πιο εντονα απο πριν. Δεν ξερω που βρεθηκε αυτο το καλωδιο στο χερι του, το ενιωσα να με χτυπα στη πλατη. Καθε δυνατο χτυπημα, μια κραυγη και το καυλι του εμπαινε πιο βαθεια. Το κλουβι μου με παιδευε αφορητα. Αργησε πολυ να χυσει, εμεινε μεσα μου μεχρι να τα καταπιω ολα και συνεχισε με το πρωινο κατουρημα. Εκλαιγα, καυλωμενος και ταπεινωμενος. Μου εριξε λιγο νερο, με εβαλε γονατιστο μπροστα στη λεκανη οσο εκεινος εχεζε, του εγλειφα τα ποδια.
Τον σκουπισα με το χαρτι.
-καντο σωστα, αλλιως γλωσσα μετα!!
Τα χασα, εβαλα τα δυνατα μου, οχι αυτο μονολογουσα απο μεσα μου. Το χα βαλει σαν οριο, μονο που ηξερα ηδη οτι θα το κανω αν το ζητησει.

-Νομιζεις ενας σκλαβος μπορει να βαλει τετοια ορια στον ιδιοκτητη του;
-Οχι, Κυριε.
-Απο δω και περα δεν υπαρχει τετοιο οριο για εσενα. Εγινα κατανοητος;
-Μαλιστα, Αφεντη.
-Θες να μου πεις κατι αλλο;
-Ειμαι εδω μονο για να Σας υπηρετω Αφεντη.
Οι λεξεις εβγαιναν αβιαστα απο το στομα μου. Πηγα να του φτιαξω πρωινο, εφτιαξα και για μενα.
Μου ζητησε να ντυθω με φορμες ισοθερμικες χωρις εσωρουχα.
-θα παμε στο θερμοκηπιο μου
Ειναι περιπου 4 χιλιομετρα απο εκει που μενουμε, μονο που θελει να παμε με τα ποδια, εξω ειναι χιονισμενα. Πηγε μεχρι το σπιτι του να παρει τον σκυλο του, ετοιμασα φαγητο για μαζι μας και μου ζητησε να παρω και νερο.
Το χιονι εκανε την διαδρομη λιγο πιο δυσκολη. Στον δρομο συζητουσαμε πολυ ομορφα και φιλικα.
-Μικρε ειμαι πολυ ευχαριστημενος μαζι σου ως τωρα. Βεβαια πρεπει να καταλαβεις ποια ειναι η θεαη σου.

Εσκυψα το κεφαλι μου, καταλαβα οτι επρεπε να κοιταω χαμο ολη την ωρα.

-Συγγνωμη Αφεντη.
-Ενταξει. Κοιτα το θερμοκηπιο και η παραγκα μου. Θελω να γδυθεις μεχρι να φθασουμε εκει. Να σε βλεπω να περπατας γυμνος δουλε.

Εκανα οτι μου ειπε, εβαλα τα ρουχα στο μπακπακ, μονο οι μποτες, το κολλαρο, η σφηνα κ το κλουβι μου. Προχωρησα λιγο πιο μπροστα, ο ελαφρυς κρυος αερας μου θυμιζε ποσο εντονος ηταν.

Τον ακουσα να μιλαει. Γυρισα προς το μερος του. Δεν μιλουσε σε εμενα, αλλα σε βιντροκληση.

-Ναι Ασημινα μου, ειμαι με τον σκλαβο μου στο θερμοκηπιο.
-Πλακα κανεις!
Την ακουσα γιατι πλεον ο Αφεντης απειχε λιγοτερο απο πεντε μετρα απο μενα.
-Δες τον!

Γυρισε τη καμερα προς τα εμενα. Τα δακρυα ετρεχαν απο τα μαγουλα μου.

-Δεν το πιστευω
Ελεγε εκεινη, ξεσπώντας στα γελια! Ο πατερας της, Ο Αφεντης μου γυρναγε με τη καμερα αργα γυρω μου. Δειχνοντας τη σφηνα, το κολλαρο, το κλουβι.

-Τον εχεις μαστιγωσει πολυ.
-Ειναι πολυ ανυπακουος!

Εβαλαν μαζι τα γελια.
-Οταν ερθεις θα μπορεις να τον μαστιγωνεις κι εσυ..

-Ειμαι βεβαιη οτι δεν θα μεινω μονο στο μαστιγιο.

 

Ειχε περασει ενα εξαμηνο απο την πρωτη μας φορα. Σχεδον μενω στο σπιτι του. Μολις εβαλα να ψηθει το παστιτσιο. Το κρασι ειναι στο ψυγειο. Ζεστη καλοκαιρινη μερα. Το σπιτι ειναι τελειο. Φοραω το κολλαρο μου και την ζωνη αγνοτητας. Δεν εχω χυσει εδω κι εξι μηνες. Ειναι ανυποφορο. Νομιζω θα εκραγω. Απανταει απλα συντομα.

Ακουω το κλειδι στη πορτα να γυρναει, χαχανισματα. Ειναι με τη κορη του. Πηγαινω στη πορτα, φερνω τις βαλιτσες μεσα.
-Σκλαβε, την Κυρια Ασημινα την γνωριζεις σωστα;