απειρα Κυριαρχικα ατομα vs εμπειρα Υποτακτικα

Για να ακριβολογήσω, στο "γεννιέσαι" περιλαμβάνω και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας, είτε από το οικογενειακό περιβάλλον, είτε από προσωπική αναζήτηση. Η κυριαρχία δε μαθαίνεται από εγχειρίδια. Δεν είναι μια ακόμα δεξιότητα. Είναι χαρακτήρας.

 

Συμφωνούμε μια χαρά.
Τώρα στο τεχνικό κομμάτι, θα συμφωνήσω με τον @AndreDelastrange . Το υ μπορεί να μάθει στο Κ ό,τι χρειάζεται, όντως δεν τα έχουμε για να κάθονται  

 

... αρα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι!

 

Νταξ, μου άρεσε η ατάκα και την πέταξα. Τι θες τώρα...  
(δεν αφήνετε τίποτις να πέσει χάμω...α πα πα)

 

Αληθεια ρι σημαινει στην ουσια του πραγματος ποιος ειναι ο ποιο εμπειρος. Η συνθηκη του χωρου, δεν απαγορευει την οποια καθοδηγηση απο οπου κ αν προερχεται.
Ετσι οπως το σκεφτομαι...
Το μονο που θελει ειναι ερωτα κ ισως αγαπη...

 

Το λακωνίζειν εστίν ταλαιπωρείν ενίοτε   Θα εκτιμούσα μια λίγο μεγαλύτερη απάντηση  

Δηλαδή;  
Γιατί δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί ο ίδιος τρόπος χωρίς σημαντική αμφισβήτηση της Κυριαρχίας. Πολύ πιθανόν να έχω και άδικο βέβαια, γι' αυτό ζητάω περαιτέρω λεπτομέρειες  

Η απλή μέθοδος των 4;  

Κυριαρχία από το γονότυπο; Όπως λέμε από κούνια;  
Αστειεύομαι  
Συμφωνώ αρκετά με αυτό που περιέγραψε o @AndreDelastrange   Συμφωνώ ότι η τάση για κυριαρχία είναι έμφυτη. Από την άλλη, θεωρώ ότι όλοι μα όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως έχουμε βιολογικά την τάση να κυριαρχήσουμε. Είναι ό,τι καλύτερο και "ασφαλέστερο" για την επιβίωση μας αν μη τι άλλο. Όμως τελικά δεν το θέλουμε όλοι, ανακαλύπτουμε στην πορεία ότι δεν μας αρέσει, δεν μας "κάνει".
Αλλά έστω ότι κάποιος έχει την κυριαρχική τάση. Αυτό για μένα δεν τον κάνει Κυρίαρχο. Ποιες διαδικασίες θα μπορούσαν να τον φέρουν τελικά μέχρι εκεί; Αυτό θα με ενδιέφερε πολύ.

Και μιλάω και με προσωπικό παράδειγμα.
Είχα μια σχέση με κάποιον που θεωρώ ότι έχει πολύ καλές "ποιότητες" και δυνατότητες να γίνει Κυρίαρχος. Δεν ήταν όμως και ακόμη δεν είναι πιστεύω. Σε μια συζήτηση με φίλη με είχε ρωτήσει "και γιατί δεν του μαθαίνεις εσύ να είναι; Γιατί δεν του δείχνεις;". Η (μάλλον άκομψη αλλά ειλικρινής) απάντηση μου ήταν ότι "εγώ δεν μπορώ να εκπαιδεύσω έναν Μάστερ". Και δεν πιστεύω ότι για τη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν μόνον έλλειμμα εμπειρίας. Δεν είναι κάτι που μπορώ να αντιληφθώ πώς θα γίνει χωρίς να πάρω εγώ το ρόλο του leading άρα αυτόματα κατ' εμέ, ακυρώνω την Κυριαρχία του άλλου...  

 

Εγώ αναγκάστηκα να Κυριαρχήσω στην ζωή μου λόγω επιβίωσης. Έχω φάει άπειρο ξύλο, έχω κλάψει άπειρες φορές,
έχω τραβήξει απίστευτα λούκια μικρό παιδί.Έχω ζήσει την Υποταγή από την κακή της μεριά. Και δεν μου άρεσε. Όταν τα άλλα παιδάκια έπαιζαν στις κούνιες εγώ μαγείρευα και σφουγγάριζα και
κράταγα ένα σπίτι, μεγάλωνα τον αδερφό μου. Η θα κυριαρχούσα ή θα με ποδοπατούσαν. Από την ενδο οικογενειακή βία σε πολύ μεγάλο βαθμό μέχρι το bullying στο σχολείο. Πάντα αναζητούσα να είμαι αυτάρκης και γι αυτό το λόγο από 15 ετών δούλευα για ένα κωλο χαρτζιλίκι , από οικοδομές μέχρι σερβιτόρος.
Όσο μπορούσα. Γνώμη μου είναι πως πολλά άτομα τα οποία γίνονται Κ , έχουν την ανάγκη να γίνουν και η ζωή η ίδια τα φέρνει
σε ένα τέτοιο μονοπάτι. Όπως και στις σχέσεις μου αργότερα. Από μικρό με κάνανε ότι γούσταραν. Μουνοδουλίαση στο φουλ.
Και δεν ντρέπομαι να το πω. Κάποια στιγμή το συνειδητοποίησα. Και έπραξα αλλιώς. Δεν ήμουν πάντα Κυρίαρχος. Δεν έχω "σπουδάσει"
την ερωτική Κυριαρχία. Μου βγαίνει επειδή έχω άσχημα βιώματα. Και πλέον απολαμβάνω να έχω εγώ τον έλεγχο.

 

αν ξεκινήσουμε απο την αρχη γενικότερα ενα άτομο χάρης στα στάδια που έχει περάσει στην ζωη του ( εμπειρίες , οικογένεια , κοινωνικοποίηση κτλ κτλ ) αποκτάει και έναν χαρακτήρα. άλλοτε πιο δυναμικό και άλλοτε πιο υποτονικό . με βάση αυτο θα μπορούσαμε να πούμε οτι Κυρίαρχος δεν γεννιέσαι αλλα γίνεσαι μέσα απο τα δεδομένα που μέχρι εκείνη την στιγμή ,που έχουν διαμορφώσει τον χαρακτηρα σου και τις επιλογές σου. Απο εκεί και πέρα υπάρχουν και άνθρωποι που ζώντας Κυριαρχικά στην ζωη τους ( δουλειά ,οικογένεια κτλ κτλ ) επιλέγουν την υποτακτική φύση ( ειναι και θέμα ying yang ) απο εκει και πέρα, η εμπειρία ειναι κάτι που κερδίζετε σιγα σιγά με διάβασμα και μελέτη στις τεχνικές και σε ότι αφορά το bdsm και τα φετιχ. ενας νεοεισερχόμενος Κυρίαρχος ναι θα είναι άπειρος και μπορει να κάνει λάθη άλλα τουλάχιστον με μια καλή γνωση τεχνικών και έναν καλο Μέντορα τα λάθη αυτα θα ειναι μικρά και ασήμαντα . η πείρα για να αποκτηθεί θα πρεπει να ζήσει πολλές και διαφορετικές εμπειρίες και πλευρές του ιδιου κομματιού . εννοώ οτι κάθε υποτακτικη έχει άλλα όρια , ενα spanking για μια υ μπορει να ειναι κατι σαν ζέσταμα για άλλην να ειναι κατι τραβηγμένο . Έτσι και αλλιώς όλες οι υποτακτικές δεν ειναι μαζόχες ούτε όλοι οι Κυρίαρχοι σαδιστές ! οποτε η εμπειρία θα αποκτηθεί οταν θα έχει σε λειτουργία φαντασία , τεχνικές και γνώση και όλα αυτα σε όφελος του υ που θα τον υπηρετεί και θα του έχει δώσει το σωμα αλλα και την ψυχη του μαζι με αυτο.
και σε συνέχεια λοιπον του θέματος ας πω οτι μια σχέση Κ/υ με αυτες τις αναλογίες που έχουν αναφερθει στην αρχη μπορει να έχει μέλλον . αρκει και οι δύο να μαθαίνουν και να γίνονται καλύτεροι μέσα απο τον άλλον .

 

Κανεις δεν γεννηθηκε εμπειρος. Οσο ζουμε μαθαινουμε. Το οτι καποιος εχει κυριαρχικες τασεις απο μονο του δεν λεει κατι. Θα πρεπει να το καλλιεργησει και να το εξελιξει. Και ναι...αν ενα υποτακτικο ατομο ειναι πιο γνωστης, μπορει να συμβαλει στην εξέλιξη του κυριαρχικου ατομου. Εξαλλου σε μια σχεση ο ενας συμπληρωνειτον αλλον.

 

Συμφωνώ. Αν και είμαι της άποψης πως κάθε Κυρίαρχος έχει σαδισμό μέσα του.

 

Aν και φυσικά δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω ότι οι εμπειρίες της ζωής μας, μας καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό, διαβάζοντας τα παραπάνω κάτι μου "λείπει" από την εξίσωση: και η επιθυμία; Η βούληση του ατόμου;
Δεν υπάρχει το τι θέλω να είμαι; Μόνον το τι με κάνει η ζωή;  

 

Διάβασε την δική μου απάντηση και θα καταλάβεις πως το εννοεί.  
Κανένας δεν γεννιέται έχοντας κρίση. Τα θέλω τα διαμορφώνεις με βάση τις ανάγκες σου.