απειρα Κυριαρχικα ατομα vs εμπειρα Υποτακτικα

Και σου ξαναλέω. Μπορείς να θεωρείς ότι γουστάρεις. Μπορείς να θεωρείς ότι είμαι ομοφοβικός, ότι κοροιδεύω άτομα
με σύνδρομα και παθήσεις, ότι είμαι φασίστας , ρατσιστής και γουστάρω να ασκώ τον σαδισμό μου εκδικητικά.
Δικαίωμα σου. Δεν θα κάτσω να σου αλλάξω άποψη επειδή ειλικρινά, δεν σημαίνεις κάτι για μένα. Εκτός από μερικά άτομα που
είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, οι υπόλοιποι μου είναι αδιάφοροι. Flamαρε με όσο θέλεις. Τρόλλαρε με ακόμα
περισσότερο. Πες με μαζόχα χίλιες φορές επειδή το δέχομαι και σε αφήνω να το κάνεις.        

 

Κανε βρε ενα καλο tag να τα βλεπουμε κι αυτα. Δεν ειναι ο καταλληλος χωρος για να συζητησουμε για την παιδικη κακοποιηση εδω, που αναφερεις, ουτε αυτη ειναι σε οποιαδηποτε περιπτωση συναινετικη.

 

Αν και δεν αναφερόμουν για παιδική κακοποίηση , θα σε αφήσω να πιστέψεις και πάλι ότι θέλεις.
Μιλούσα για M/s xωρίς hard limits και με total power exchange. Που ναι, μπορεί ο M να κακοποιεί την S.
Χωρίς εκείνη να έχει δικαίωμα σε safewords. Μπορεί να το γουστάρει δεν λέω. Να δίνει την συναίνεση της στο να μπεί σε μια M/s σχέση.
Αλλά αυτό δεν αναιρεί ούτε την βία, ούτε την κακοποίηση.

ΔΕΝ είναι όλες οι M/s σχέσεις έτσι και δεν προυποθέτω κάτι τέτοιο.
Απλά ανέφερα ένα παράδειγμα.

 

Καπου τα μπερδευουμε μαλλον στη κουβεντα, για καποιο λογο ξεχνας οτι το s/m ειναι υποσυνολο ενος μεγαλυτερου συνολου που λεγεται κρατος το οποιο διεπεται απο νομους. Η κακοποιηση παραμενει κακοποιηση με οποιο περιτυλιγμα και αν εχει ντυθει, το θυμα παντοτε μπορει να απευθυνθει στον νομο, οπως και οποιοι αλλοι γνωριζουν.

 

Θα συμφωνησω με την Θρυαλλις .... συζητηση κανουμε με ολη την καλη διαθεση ... αλλα εσυ μαλλον τα βλεπεις τα πραγματα αλλιως

 

http://www.help-net.gr/Themes/Kakopeiisi.htm

Με αυτό τον ορισμό η επιβολή βίας , συναινετικά ή όχι ακόμα και με τους νόμους του κράτους θεωρείται κακοποίηση.

 

Προλαβαινω και σε κανω quote πριν τα κανεις edit. K το παραξενο ειναι οτι στα δικα σου δεν γραφει απο κατω για τροποποιηση, σε αλλον ενα γινονταν αυτο κ στους διαχειριστες.

Για μας δεν εχει; Χαχα

 

Πες με και βυσματία τώρα να γελάσω. Πως έχω "φίλους" σε υψηλά κλιμάκια.

 

Δεν...
Αν είναι ανακαλύπτει...

Αν κάποιο άτομο μπολιαστεί για να γίνει/προκύψει κλπ, νομοτελειακά επανέρχεται στην πρότερη θέση του, συνήθως με σημαντικές απώλειες για τον ίδιο...
Ακόμα και αν "εκπαιδευτεί" ή "αυτοεκπαιδευτεί"(*) ως role player.

(*): Για δικούς του πλην ευκόλως αντιληπτούς λόγους εις ορισμένους των παρεπιδημούντων την ...Ιερουσαλήμ.

 

Ντροπιαστικό για ποιον και γιατί;
Καταλαβαίνω βέβαια, πως το ρωτάς, μιας και στο μυαλό ορισμένων, δεν νοείται Κυρίαρχος άπειρος που ζητά κατευθύνσεις και εγχειρίδιο λειτουργίας.
Ναι, είναι λίγο ντεκαυλέ, όπως το διαβάζω τώρα, όμως όλοι μας από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε.

Μου θυμίζει λίγο, την αναζήτηση εργασίας που, ενώ έχει ο άλλος όλα τα φόντα να διαπρέψει, του ζητούν προϋπηρεσία, για να αποδείξει οτι μπορεί να το κάνει. Αν όντως μπορεί, θα το αποδείξει εμπράκτως, ευκαιρίας δοθείσης. Αν είναι γιαλαντζί, τότε όσες ευκαιρίες και να του δοθούν, μια τρύπα στο νερό θα κάνει.
Κατάλαβες τι θέλω να πω, δεν "απλώνομαι" άλλο..

Δεν το βρίσκω καθόλου κακό, να διδαχθεί ο (άπειρος) Κυρίαρχος, τις διάφορες τεχνικές. Άλλωστε, η κυριαρχία, δεν έχει να κάνει με το αν και πόσο καλά, χειρίζεται το μαστίγιο. Μην ξεχνάμε πως υπάρχουν Κ, που δεν χρησιμοποιούν καν τέτοιου είδους αξεσουάρ.
Εν πάση περιπτώσει, δεν βρίσκω κακό να εξελίσσεται η σχέση, μέσα από την όποια εκπαίδευση..

Γηράσκω αεί διδασκόμενος..  

..και επειδή είμαι εκ φύσεως ανωμαλάρα και στριμώχνω και λίγη αγάπη ή ρομαντισμό, σε κάθε τι που σκέφτομαι ή ξεστομίζω, θα τολμήσω να σου πω, οτι (για μένα) δεν νοείται καμιάς μορφής υποταγή ή κυριαρχία, αν λείπει το συναίσθημα. Είτε αυτό έρχεται μέσα από την ανάγκη μου για κυριαρχία ή υποταγή, είτε "γεννιέται" μέσα σε μια τέτοια σχέση, με τον καιρό.


Τέλος, διάβασα σχετικά με τις κυριαρχικές τάσεις από κούνια. Το ψάχνω χρόνια και δεν κρύβω πως δεν έχω βγάλει συμπέρασμα, το οποίο θα υπερασπιζόμουν με το αίμα μου.. Κλίνω προς την άποψη πως Κυρίαρχος γεννιέσαι και δεν γίνεσαι στην πορεία. Σίγουρα υπάρχουν γονιδιακές προδιαγραφές που το περιβάλλον μπορεί να τους επιτρέψει να ανθίσουν ή να μείνουν εγκλωβισμένες. Απτή απόδειξη αυτού είναι ότι κάποιοι ανακαλύπτουν την παρέκκλιση τους αυτή σε πολύ νεαρή ηλικία και κάποιοι πολύ αργότερα.
Η εύρεση του κατάλληλου παρτενέρ και η ανάλογη εκπαίδευση βοηθούν να γνωρίσεις καλύτερα τον ευατό σου και τις επιθυμίες και ανάγκες του παρτενέρ σου.
(Δεν μπόρεσα να κάνω quote στα τελευταία αυτά λόγια, που όμως με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη και τα παραθέτω αυτούσια)

 

Είναι συνετό οι ερωτικές επιλογές μας (και όχι μόνο) να μη διέπονται από αντιδραστικότητα. Όταν το θυμικό είναι σε έξαρση, υπάρχει υψηλός κίνδυνος να προκύψουν συντρίμια.

 

Το πολλοστό θέμα που "ζορίστηκα" σκεπτόμενος αν θα έπρεπε ν' ακουμπήσω ή όχι.
Γιατί έχω πλέον βγάλει το συμπέρασμα - για μένα -, ότι εκτός από ελάχιστες σταθερές "συντεταγμένες",
αρκετοί/ες από εμάς αντιλαμβανόμαστε το bdsm με τελείως διαφορετικό τρόπο.

Εγώ διακρίνω ένα συχνό "καπέλωμα" του ανθρώπου απ' το status/ "ετικέτα".
Μια - ξανά για το δικό μου το μυαλό - επικράτηση του ευσεβούς πόθου/προσδοκίας/καύλας/όρεξης/πείτε την όπως θέλετε στην όποια πραγματικότητα.

Τα "εργαλεία" και το πως θα χρησιμοποιούνταν αν όχι "σωστά", τουλάχιστον με ασφαλή τρόπο, αν κάποιος/α έχει την διάθεση,
την υπομονή και την επιμονή, μπορεί να το μάθει.
Διαβάζοντας, κάνοντας πρακτική σε άψυχα αντικείμενα πρώτα, σε κάποιον/α μετά.
Ο όποιος χαρακτήρας δεν μαθαίνεται, δεν περνιέται μ' ενδοφλέβια.
Και υποθετικά πάντα εκεί βρίσκεται ο πυρήνας τόσο της Κυριαρχίας όσο και της υποταγής.
Έγραψαν ήδη αρκετοί συμφορουμμίτες σχετικά με τους όποιους παράγοντες, θα ωθούσαν κάποιον/α, στο να θέλει να "εξουσιάζει", να ελέγχει.
Δεν χρειάζεται, να τους κάνω ηχώ.

Ένας Κυριαρχικός άνθρωπος, ξέρει ότι δεν είναι παντογνώστης.
Γνωρίζει ότι θα είχε να μάθει απ'τον/την οποιονδήποτε/οποιαδήποτε κάτι.
Και δεν ντρέπεται να ρωτήσει, ουτέ προσπαθεί να κρύψει τα όποια "πρακτικά" κενά του/της.

Αν τώρα το πιο έμπειρο υποτακτικό μέρος μιας οιασδήποτε εξίσωσης, θα θεωρούσε μειωτικό για το Κυριαρχικό να το βοηθήσει,
να εμπλουτίσει το γνωστικό του μπαγάζι.
Ή αν η μικρότερη εμπειρία του Κυριαρχικού μέρους, δεν θα επέτρεπε στο υποτακτικό σαν πιθανό του/της Κυρίαρχο/η, να τον/την αντιλαμβανόταν.
Ο/η καθένας απ'τους δυο ας έπαιρνε το καπελάκι του/της κι ας πήγαινε αλλού.

Προσθέτω και την πιθανότητα το πιο άπειρο Κυριαρχικό άτομο, να ήταν τόσο αλαζονικό και ηλίθιο.
Που όχι μόνο να μην αποδεχόταν την όποια απειρία ή μικρότερη εμπειρία του.
Αλλά και ν' απέφευγε την οιαδήποτε βοήθεια/κριτική/παρότρυνση απ' το υποτακτικό.
Μερικές φορές αντιδρώντας ακόμη - ας πω - άκομψα και επιδεικνύοντας το "γαλόνι" του status του.

Κλείνοντας, αν όπως λέμε η Κυριαρχία και η υποταγή είναι κυρίως εγκεφαλικό θέμα.
Η όποια απειρία του Κ στοιχείου στα "πρακτικά" ζητήματα θα ήταν αντιμετωπίσιμη με σύνεση, λογική και υπομονή εκατέρωθεν.
Αν όμως θα υπήρχε "βιασύνη", θα μας ενδιέφερε πρώτα η ετικέτα και ίσως το άγγιγμα των όποιων ανεμόμυλων μας.
Δηλαδή, ας είναι το Κ όπως τ' ονειρευόμαστε ( ουδέν κακό ) και όποιο Κ να 'ναι.
Το ζήτημα αλλάζει και πάει πολύ πέρα οιασδήποτε απειρίας ή εμπειρίας.

Βέβαια, που και που σκάει μύτη κι ένας ελεεινά αστάθμητος παράγοντας κι εκείνος ονομάζεται συναίσθημα, που είναι να μην σε βρει κατακούτελα.
Γιατί αν γίνει, ίσως και η όποια σκέψη σχετικά με την όποια απειρία του Κ στοιχείου για τ' οποίο θα είχαμε φάει την "γλίστρα", να πήγαινε περίπατο.