μια έντονη φαντασίωση...

Μπήκα στο μπαρ. Προχωρησα αποφασιστικα. Καθως πλησιαζα, τον είδα. Καθόταν σε σκαμπώ στο μπαρ. Ηξερα ότι ήταν αυτός, πριν γυρισει. Πριν με δει. Εχει σημασια πως? Καμια.

Γυρισατε, οταν ηθελα ακομα τρια βήματα. Τα μάτια μας καρφώθηκαν. Τα τρια βηματα εκμηδενίστηκαν πριν τα περπατήσω.

Δεν χαμογελασα. Δεν χαμογέλασε. Ηταν απλα αδυνατο. Η ενταση ήταν χειροπιαστή...τοσο που ο διπλανος του, μας κοιταξε για λίγο κ εφυγε να μου παραχωρησει τη θεση του.

Τα τρια βηματα έγιναν κ καθισα δίπλα σας. Αντικριστά. Κοιταζομασταν, ανεκφραστοι θα ελεγε καποιος...πόσο λάθος...τα ματια μας, εκαιγαν...απλώσαμε ταυτόχρονα τα χέρια...τα δαχτυλα σφίχτηκαν άγρια...κ απο τους δυο...αγωνας ποιος θα υπερισχυσει? μα το ξεραμε απο πριν αυτο...δικό σας ήταν το παιχνίδι. Με είχατε κερδίσει, θα με εκπαιδεύατε...θα γινόμουν δική σας...ανυπομονούσα...γι’αυτό ήμουν εκεί...

τα χερια του έσφιγγαν τα δικά μου, ολο κ περισσότερο...πόναγα...το ένιωθε...συνέχιζε...

ο μπάρμαν ρωτησε επιμονα πολλες φορες τι θα πάρω, γυρνάω κ με βλέμμα θολό του απαντάω «το καυλί του». Δεν μας ξαναενοχλησε...

Σας ξανακοιτάω, χαμογελάτε σκληρά. «Κι αν δεν θελω να στο δώσω?»
«Θα φύγω.»

Τα βλέμματα εχουν αποκτήσει μάζα...ογκο...

Το βλέμμα μου καρφώνεται στον πουτσο του. Δεν κρύβεται. Χαίρομαι, που με θέλει. Ας με τρομάζει ο τρόπος που μου έχει περιγράψει ότι θα με παρει την πρώτη φορά. Τα χέρια του ακομα με σφίγγουν, τα δικά μου, μουδιαζουν απο τον πόνο.

Πλησιαζω λιγο το κεφαλι μου στο δικό του. Αλλά κατεβάζω το βλέμμα μου. Ντρέπομαι, αλλά ταυτόχρονα νιώθω ότι είναι σωστό, ότι πρέπει να το πω...
«Θέλω, τωρα, αυτή τη στιγμή, να νιωσω τον πουτσο σας, να με γεμίζει, να με σκίζει. Θέλω να νιωσω το σπέρμα σας να ξεχύνεται στην κωλοτρυπίδα μου»

Τα μαγουλά του έχουν κοκκινησει. Τα ματια του γυαλιζουν. Εγω το έκανα αυτο!

Δεν εχω ξαναμιλησει έτσι, ποτέ στη ζωή μου.

Με μια αποτομη κινηση, το δεξι του χέρι, χώνεται κατω απο τη φούστα μου. Οδηγεί τα δάχτυλα του να νιωσουν τα υγρά μου.

«Μμμμ....είσαι υπάκουη βλέπω...δεν φόρεσες σλιπάκι... Και είσαι καυλωμένη σαν σκύλα»

Με τραβάτε αποτομα, με σηκωνετε όρθια κ αναμεσα στα ποδια σας. Οι κινησεις είναι βίαιες. Τιποτα τρυφερο. Τιποτα απαλό. Σπρώχνω αποτομα το πισω μερος της παλαμης μου στο καυλι σας... Ενα βογκητό παει να σας ξεφυγει. Το πνίγετε. Δεν περιμένατε την κίνηση.

Το στόμα σας, επιτίθεται, βίαια κ για ελαχιστο χρόνο στο στόμα μου. Με πονάτε. Νιωθω τη γεύση αιματος στη γλωσσα μου. Δεν ξερω αν ειναι δικο μου ή δικό σας.

«Απόψε, δεν θα έχει τίποτα τρυφερο η βραδια. Οχι, γλύκες κ απαλες λεξούλες. Εισαι σίγουρη ότι το θες? Ότι το αντέχεις?» με ρωτάτε.

Πλησιάζω στο αυτί σας, πιστεύετε ότι θα σας απαντησω με λέξεις κ σκύβετε προς το μέρος μου. Αλλαζω κατεύθυνση, κ σας δαγκώνω μαλακά στο λαιμο.

Σφίγγεται ολόκληρος στην προσπάθεια του να μην ακουστεί το βογκητό του...γιατι αυτο ηθελε, εκείνη τη στιγμούλα...

Βγάζω τη γλωσσα μου κ γλύφω το σημειο που δάγκωσα...
«Λέω να το διακινδυνέψω... θέλετε να δοκιμασουμε?» σας ρωτάω.
Πετάτε τα λεφτά στο μπαρ, κ με τραβάτε να φύγουμε. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι εικονα δινουμε. Απλά και για πρωτη φορα στη ζωή μου, δεν με απασχολεί...

Με απασχολεί, μόνο να σας νιώσω...να σας νιώσω να με εξουσιάζετε...να βάλουμε το πλαίσιο της σχέσης σε πραγματικό χωροχρόνο...ανυπομονώ να γδυθώ ,να σταθώ μπροστά σας με τον τρόπο που σας αρέσει...δεν είναι μόνο τυπικό, είναι κάτι παραπάνω...

Με τραβάτε, «δεν παμε σπιτι μου, εχει εδω διπλα ξενοδοχειο» μου λετε. Μου αρέσει που ανυπομονείτε...με κάνει να ανυπομονώ κ εγώ...

Σε λιγοτερο απο 10 λεπτά ειμαι κολλημένη με τα μούτρα στην πορτα του δωματιου που έπρεπε να ανοιξουμε... Τα δαχτυλά σας κάτω απο τη φουστα, μπαινουν βίαια στο μουνί μου...

Ειναι τοσο μουσκεμα όλα, απλα γλιστράνε...με πιεζετε πάνω στην πόρτα... μου δινετε την κάρτα, να ανοιξω, δεν μπορω.....τα δαχτυλα σας, που μπαινοβγαίνουν μεσα μου, με τρελαινουν...

«Αυτό, να το θυμάσαι, δεν θα στο ξανακάνω, ποτέ, ποτέ σκύλα» είπατε πάνω στο αυτί μου. «Με καύλωσες πολύ, απόψε»

«Εδω, τώρα, πάρτε με Κύριε....ελάτε.....τώρα....ελάτε....» έλεγα ξεψυχισμένα.

«Πουτάνα, εισαι πουτάνα» μου λετε. Νιώθω 3 δάχτυλα να μπαινουν βίαια μέσα μου.

«Ντρέπεστε? να ξεκουμπωθειτε?» σας πιέζω.

«Πουτανάκι, θα το μετανιώσεις αυτό...»


Την ώρα που ξεκουμπωνετε το φερμουάρ σας κ τραβατε τη φουστα μου προς τα κάτω, έχω ανοιξει την πόρτα. Μπαίνουμε.


(...)

το μέσα απο την πόρτα...όταν η φαντασίωση γίνει πραγματικότητα...

αλλά πάλι, το μέσα απο την πόρτα, ίσως να μην το μοιραστώ ποτέ μαζί σας...αλλά πάλι μην το πάρετε στραβά...

 

Απλα υπεροχο, σε ευχαριστουμε kiss me  

 

Αχχχ ωραιο ητανε.....

 

Απάντηση: μια έντονη φαντασίωση...

...

 

Τι να πω....Υποκλίνομαι...

 

τελικα ολες οι γυναικες , ενα δυνατο power γαμησι ονειρευονται ... τι πηγε στραβα σε τουτη την χωρα των λατινων εραστων που καποτε μας προτιμουσαν και απο τας ευρωπας ; .

 

Απάντηση: Re: μια έντονη φαντασίωση...

Οτι στις μερες μας το power γαμησι θελουν να το ριχνουν οι γυναικες...

 

Πολυ ωραιο, kiss_me.

Με βαζεις σε σκεψεις τωρα... και κανει και ζεστη... και ειμαι στη δουλεια...

 

Re: Απάντηση: Re: μια έντονη φαντασίωση...

μάλλον, επειδή έχουν ξεχάσει πως είναι να τους το ρίχνουν οι άντρες...

________________________

κατα τα άλλα... ευχαριστώ για τα σχόλιά σας ! ! !

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: μια έντονη φαντασίωση...

Ισως και να εχεις δικιο... σκεφτηκες ομως ποτε ποσο μας βολευει η κατασταση αυτη ??

( παραδειγμα)
- Ηρθε εχτες η γκομενα με εβαλε κατω και μου τιναξε τα καπακια...

- και εσυ??

- γυρισα απο την αλλη και κοιμηθηκα.. αλλωστε ηταν η τριτη αυτην την εβδομαδα....

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: μια έντονη φαντασίωση...

OK....κάπου χάθηκα! Αφου σας βολεύει....γιατι διαμαρτυρεστε ?
Επειδή σαν διαμαρτυρία μου φάνηκαν τα ποστ...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: μια έντονη φαντασίωση...

Μάλλον ήθελε να είναι η πέμπτη