μόνος / η ή ... και γιατί;

eros_hermes: Καλώς ήρθες, δεν πρόκειται για τυπολατρεία αλλά για κοινή γλώσσα επικοινωνίας. Συμφωνώ ως προς τα "φύσην" (submissive, masochist or whatever) αλλά η έννοια του slave (όπως και αυτή του Master) έχουν πολύ συγκεκριμένη έννοια στο lifestyle.
Σε διαβεβαιώ πως η κοινότητα και αγκαλιάζει και δεν απορρίπτει όυτε έχει την πρόθεση να το κάνει κανέναν όσους κινούνται στον τόσο ευρύ χώρο του BDSM. Είναι ένα θέμα που έχει αναλυθεί εντενέστατα σε άλλα threads.

 

sakis3000: Αφ' ενός δεν είναι ο ρόλος μου ν' αποδίδω χαρακτηριστικά και αφ' ετέρου λείπoυν σημαντικά δεδομένα για να γίνει μια κατάταξη της ntinage πέραν του deeply masochist, δεν θα τολμόυσα κάν να χρησιμοποιήσω το pain slut που είναι το πλέον κοντινό.

Δεν γνωρίζω αν της αρέσει να υποτάσσεται και πόσο, να υπηρετεί πότε, πως, ποιον και πόσο, να παραδίδει τον έλεγχο πότε, πως και σε ποιόν (αύτό δείχνει να μην έχει καμία διάθεση να το κάνει για κοινωνικούς όμως λόγους άσχετους με την φύση της όποια και αν είναι αυτή), αν επιθυμεί να βάλει τις επιθυμίες κάποιου πάνω και πέρα από τις δικές της και σε ποιό βαθμό, αν νοιώθει την βαθειά επιθυμία να ικανοποιήσει, πολύ βαθύτερη από την επιθυμία να ικανοποιηθεί και πολλά άλλα.

Είναι μια υπόθεση που αφορά την ίδια και μόνον καθώς μόνον αυτή γνωρίζει τον εαυτό της και τις προτιμήσεις της.

Αν έκανα μια αντιστοίχιση των levels of submission στα διάφορα statuses που μπορεί κανείς να επιλέξει στο community, θα αντιστοιχούσα τα επίπεδα 1 - 3 σε pervs, τα 4 - 6 σε submissives και τα 7 - 9 σε slaves με διαφορετικό βαθμό παράδωσης του ελέγχου.

Αντίστοιχα θα εκλάμβανα ως perv κάποιον που τον ενδιαφέρει απλώς και μόνον το sensual play με ή χωρίς πόνο χωρίς επιθυμία κυριαρχίας πάνω στον/την παρτεναίρ του ακόμη και στα πλαίσια μιας σκηνής, σαν Dominant κάποιον perv, που τον ενδιαφέρει η υποταγή και η κυριαρχία πάνω στον την παρτεναίρ του, άσχετα αν χρησιμοποιεί ή όχι S/m πρακτικές για να το πετύχει και, σαν Master εκείνον τον Dominant που πέρα από την επιθυμία κυριαρχίας, προσεγγίζει το θέμα (και διακατέχεται από) με επιθυμία ιδιοκτησίας και πλήρους ελέγχου του άλλου σε κάθε επίπεδο μέσα αλλά και πέρα από τα πλαίσια μιας σκηνής.

Πιστεύω πως αυτή ακριβώς η επιθυμία της ιδιοκτησίας (to own and to be owned), πέρα από την επιθυμία Κυριαρχίας/υποταγής, Σαδιστικών/μαζοχιστικών τάσεων κλπ, είναι αυτό που διαχωρίζει το Master/slave από τις υπόλοιπες "κατηγορίες"

Επαναλαμβάνω πως δεν πρόκειται για τυπολατρεία αλλά για την δυνατότητα να μην ζητούμε κάτι από κάποιον που δεν επιθυμεί η δεν μπορεί (με την έννοια του δεν τον εκφράζει) να το προσφέρει.