πλάτωνος: πολιτεία

ο πλάτωνας φαντάστηκε ένα εξιδανικευμένο φορουμ, με μπαναρισμένους κάθε λογής τρελλαμένους, δυσφορικούς, κλαψομούνηδες, άξεστους, αδιάφορους, στερημένους, εκδικητικούς, λυσσασμένους, συγχυσμένους, αυταναφορικούς κλπ «ποιητές».

δεν συμπεριέλαβε στο φορουμ του ούτε την ανεπεξέργαστη βουκολική «ευτυχία» της φυσικότητας.

το περιόρισε στην άφυλη «καθαρή» και «στεγνή» «πνευματική» απόλαυση των «φιλοσόφων» που διαλέγονται καθιστοί ή κινούμενοι σε αργούς ρυθμούς. επιθύμησε μιά παράδεισο χωρίς εντάσεις και ποικιλία, χωρίς διασκέδαση και αμφισβητήσεις.

αγνόησε και τις παρακαταθήκες του δασκάλου του, και δεν άφησε χώρο γιά την κινητήρια γκρίνια, την αποδομητική μαιευτική και την παραγωγική ειρωνεία, τα εργαλεία, δηλαδή, που δόμησαν και συνέταξαν την εξιδανίκευσή του.

πόσο; και σε τι; μπορεί να εμβαθύνει μιά πολιτεία, μιά συντεταγμένη ομάδα, αν αποκοπεί απ' την πραγματικότητα που την περιβάλλει και καταπιαστεί αποκλειστικά με εξιδανικεύσεις; πόσοι διάλογοι είναι αρκετοί χωρίς τα σχόλια του αριστοφάνη και του ευριπίδη;

τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους;

 

Α! Αγαπητέ μου θα αφήσω τη σκυτάλη στους βαρβάρους και μη και θα απολαύσω ανάγνωση !!!
Από βδομάδα ευχαρίστως να ασχοληθώ με την πολιτεία.
Προς το παρόν είμαι σε διάθεση συμποσίου  

Υ.Γ. Εξαιρετικό νήμα

 

Just for the fun of it...
'Ο,τι ακριβώς παρήγαν οι διερωτώμενοι "τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους"...
Δηλαδής, λένε πως τση αρέζει το ταξίδι, η διαδρομή μετράει κι όχι ο προορισμός και καλά, τα πάντα είναι δρόμος, αχ Ιθάκη κιετς, και τέτχοια όμορφα, αλλά...
με κάθε ευκαιρία κοιτάνε όξω από τα παράθυρα, ρωτάνε "πότε φτάνουμι", κάτι "δεν ρωτάω για μένα ρε παιδγιά, το κομενάκι του Σάκη ζαλίζεται"...
We are amused...

 

Όπως και στο φβ...Έτσι κι εδώ αφήνω ένα κομεντ για να παρακολουθώ τι γίνεται μέσα στη σπηλιά (φορουμ) του Πλάτωνα

 

Σωστά όλα αυτά.

Αλλα ΑΝ το εφαρμοζαμε, να δούμε που θα έγραφες τα αυτοαναφορικά σου, κιετς...

Σε καμία σπηλιά, στους τοίχους 

Αντε βρε, ανεβάστε καμία φωτογραφία να κάνετε BDSM... Νανουριστηκαμε απ τις αμπελοφιλοσουφιες.

 

 

Και οι βάρβαροι είναι χρήσιμοι και οι σοφοί. Δεν μπορούν να υπάρξουν οι μεν χωρίς τους δε, είναι τα δύο άκρα μιας κατανομής.

Χρειάζεται να υπάρχουν διαφορετικά άκρα γιατί χρειάζεται η κατανομή να μην είναι σταθερή, η πλήρης σταθερότητα είναι τέλμα, η εξέλιξη έρχεται πάντα υπό πίεση.

Δεν είναι καλό ή κακό, απλά είναι.

 

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ