του κουτιου τα παραμυθια

"Μη μασάς ρε συ", είπε ο Χανς. "Δεν χρειάζονται αυτά τα σατανικά. Άστο πάνω μου. Την έχω έτοιμη τη λύση. Έλα μαζί μου να με βοηθήσεις όμως".
Πήραν λοιπόν το δρόμο για το σπίτι του Χανς. Εκεί, με τη βοήθεια του μαφιόζου, ο Χανς έβαλε, συν τοις άλλοις, τις ζαρτιέρες του, την κόκκινη μίνι φουστίτσα του και την ξανθιά περούκα με τα κοτσιδάκια. Αφού ξυρίστηκε κόντρα πρώτα, έκανε και το μακιγιάζ του στην εντέλεια.
Ο μαφιόζος έπαθε πλάκα με την μεταμόρφωση! Πήγε κοντά στονς Χανς, του χάϊδεψε το στήθος και του έσπρωξε το κεφάλι ανάμεσα στα πόδια του. Ο Χανς άρχισε να παίζει και να γλύφει τον πούτσο του μαφιόζου, ο οποίος ήταν τόσο καυλωμένος που έχυσε σχεδόν αμέσως. Ο Χανς πήγε στο μπάνιο, έπλυνε τα χέρια του, διόρθωσε το κραγιόν του και ξαναγύρισε στο δωμάτιο όπου ανακοίνωσε:
"Λοιπόν, από δω και πέρα θα με λες Αλίκη και θα είμαι εγώ η Αλίκη μέχρι το πραγματικό τέλος της ιστορίας".
Άρχισε να περπατά με χάρη πάνω στα κόκκινα δωδεκάποντα τακούνια και έγνεψε στον μαφιόζο να τον ακολουθήσει.
Στο δρόμο, μέσα στο αυτοκίνητο του μαφιόζου, ο Xανς έκλεψε το πιστόλι απ' το σακάκι του ψηλού, γεροδεμένου άντρα. Έφτασαν ξανά στο second skin και, αφού ο Xανς συστήθηκε ως Αλίκη σε μερικούς που του την πέσανε, πήγε με τον μαφιόζο στις τουαλέτες και τον πυροβόλησε. Ακούστηκε απλά ένα "παφ!" από το πιστόλι με τον σιγαστήρα. Ο μαφιόζος σωριάστηκε δίπλα στη λεκάνη. Ο Χανς έβαλε το πιστόλι πίσω στο μαύρο τσαντάκι με τα κόκκινα φιογκάκια, έκλεισε την πόρτα, διόρθωσε ξανά το μακιγιάζ του και πήγε στο μπαρ για να παραγγείλει ποτό.
"Ένα slippery nipple κούκλε..." είπε με σεξουλιάρικη φωνή στον barman και γύρισε για να κοιτάξει το πλήθος. Το βλέμμα του καρφώθηκε πάνω...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

...στην Αλίκη.
δύο σκέψεις πέρασαν από το μυαλό του Χανς
1η: Ωχ, η τρελή! 2η: Αφού τον σκότωσα τον μαφιόζο... ποιοι σκατά την επανέφεραν στη ζωή?
Η Αλίκη κοίταξε τον Χανς και χάθηκε στο απύθμενο βλέμα του έτσι όπως τονιζόταν από το αι λάινερ και τις σκιές mac. Αλλά τη δουλειά την έκανε η μάσκαρα της hypnose της lancome. Οι βλεφαρίδες του Χανς έπεφταν μακριές και βαριές σαν κουρτίνες και έδιναν βάθος και ερωτισμό στη ματιά του.
_ Θα προτιμούσα ένα άλλο κραγιόν, λίγο πιο διακριτικό είπε η αδιόρθωτη Αλίκη. Ο χρυσός κανόνας του make up είναι αυτός, ξέρεις. Άμα βάφεις έντονα τα μάτια βάφεις ελαφρά τα χείλη σου και το αντίστροφο.
Ο Χανσ συγκράτησε με κόπο την ευαίσθητη πλευρά του να μην καταρρεύσει στο πάτωμα και είπε:
- Εσύ πώς από δω?
-Που να σου τα λέω... Στο μπαρ η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΤΟΥΖΑ μαζεύτηκαν καμιά πενηνταριά νοματαίοι...

 

..."Φύγαμε! Επιτέλους πρέπει να μάθεις κάποια πράγματα. Α! Και για να μη με ζαλίζεις στο δρόμο... έλα εδώ... μη φοβάσαι, δεν είναι τίποτα. Έλα εδώ!"

H Αλίκη πλησίασε. Της φόρεσε το gag και την κοίταξε χαμογελώντας.

"Εσύ μαζί μου θα γίνεις άνθρωπος."

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

Η Αλικη εβγαλε μεμιας το gag και χαμογελασε μοχθηρα στον Χανς
-Ανθρωπος; Μπου χαχαχα...καημενε Χανς.... εχεις χασει επεισοδια!!
Ο Χανς ελαφρα ανησυχος ηδη απο την απροβλεπτη αντιδραση της Αλικης ,ανησυχησε ελαφρα περισσοτερο καθως το βροντερο γελιο της ,που ακολουθησε το μοχθηρο χαμογελο,απεκαλυψε δυο σχετικα μακρυτερους και μαλλον πιο κοφτερους του συνηθους κυνοδοντες ,τους οποιους δεν θυμοταν να ειχε προσεξει μεχρι την ατυχη στιγμη της Αλικης στον αγρο...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

-Ρε συ Αλίκάκι, κάτι έχει αλλάξει πάνω σου... είπε ο Χανς και έσκυψε πιο κοντά να τη δει...
-Δηλαδής? ρώτησε το ηλίθιο και μάλιστα ελαφρώς ψευδώς λόγω της επιμήκυνσης των κυνόδοντων
-Ε, να έχεις γίνει λίγο γκόθικ...
-Αλήθεια? ρώτησε χαρούμενη η Αλίκη... το παρατήρησες και εσύ?
-Ναι,,, μάλλον συνέχισε λίγο αβέβαια ο Χανς, νομίζω μάλιστα ότι κυνόδοντές σου έχουν μακρύνει...
-Με έχει πιάσει και μια περίεργη δίψα...
-Τί δίψα, ρώτησε ο Χανς
-Ε, να δεν ξέρω... αλλά άμα βλέπω λαιμουδάκια, κάτι με πιάνει,,, μου έρχεται να ορμήξω και να τα δαγκώσω....
-Α, είπε ο Χανς και κάτι μέσα του τού έιπε να βγάλει τον σκασμό....

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

Η Αλικη αρχισε να νιωθει την θερμοκρασια της να πεφτει. Ο Χανς παρατηρησε οτι ετρεμε συγκορμη και της προσφερε της αγκαλια του.
-Ελα εδω, της ειπε. Εσυ τρεμεις ολοκληρη και ομως εισαι αναψοκοκκινισμενη!
Η Αλικη πλησιασε και χωθηκε στην αγκαλια του. Εχωσε το προσωπο της στην βαση του λαιμου.
-Δεν ξερω τι μου συμβαινει. Σε θελω.
Ο Χανς ενιωσε τις φλεβες στο λαιμο του να χτυπουν δυνατα. Δεν ειπε κουβεντα μονο την αγκαλιασε σφιχτα.
Η Αλικη μυρισε τον λαιμο του και το κορμι της αρχισε να τρεμει πιο δυνατα. Αγγιξε τον λαιμο του και μυρισε το δερμα του. Μυρισε το αιμα. Ξυπνησε μια αλλοκοτη πεινα μεσα της, μια λαχταρα για τον Χανς. Η μηπως...;
-Αρχισε να φιλαει τον λαιμο του και και τα χειλη της ζεσταθηκαν απο το δερμα του που τωρα εκαιγε.
Αρχισε να τον δαγκωνει απαλα, ενω αυτος βογγουσε απο ηδονη.
Εμπηξε με δυναμη, που δεν ηξερε πως ειχαν τα δοντια της στο λαιμο του και ενιωσε το καυτο αιμα του Χανς να πλημμυριζει το στομα της. Ο Χανς που βογγουσε πλεον απο εκσταση, ειχε παραδοθει στον γλυκο της θανατο...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

Η Αλίκη έπινε ορεξάτη, ορεξάτη το αίμα του Χανς, ο οποίος στο βάθος της αίθουσας διέκρινε να στέκεται σιωπηλός ένα ψηλός ξερακιανός ντυμένος με ένα μαύρο μανδύα με κουκούλα ριγμένη στο κεφάλι του και στο χέρι του ένα δρέπανο.
-Καινούριος θα είναι εδώ, σκέφτηκε ο Χανς ενώ το αίμα του κυλούσε στο στόμα της Αλίκης και έκλεισε για μια στιγμή τα μάτια του.
Όταν τα ξανάνοιξε ο μαυροφορεμένος ξερακιανός στεκόταν ακριβώς πίσω του και ελαφρά στο πλάι..
-Δεν είσαι ντυμένος με το κατάλληλο dresscode του είπε ο Χανς αποδοκιμαστικά, παρατηρώντας πόσο άχαρα έπεφτε ο μανδύας στον ξερακιανό. ...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

ωχ, τι όνειρο κι αυτό...σκεφτηκε η αλίκη.καλό θα είναι να μην ξανακάψω τα εγκεφαλικά μου κύτταρα βλέποντας ταινίες όπως το twilight...τέρμα, πειραματκός ιαπωνικός κινηματογράφος από δω και πέρα...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

- Κι αυτό το πράμα, που κρατάς στο χέρι... τελείως άκομψο, συνέχισε ο Χανς, κοιτώντας επιτιμητικά τον μαυροφορεμένο.
Ο μαυροφορεμένος δεν έβγαλε τσιμουδιά. Εν τω μεταξύ η αλίκη μας δεν ήξερε αν όλα αυτά ήταν πραγματικά ή ένα κακό όνειρο αλλά αυτό δεν είχε καμία μα καμία σημασία πια, μετά από όλα αυτά που είχε τραβήξει... Έτσι συνέχισε να μπήγει τα δόντια της στον λαιμό του Χανς.
Ο μαυροφορεμένος άπλωσε το χέρι του στον Χανσ.
"Neurosia anorexia" σκέφτηκε ο Χανς κοιτώντας το απλωμένο χέρι του ξένου. 'Δεν ήξερα ότι και οι άντρες το παθαίνουν και μάλιστα σε τόσο προχωρημένο στάδιο"
_Δεν τρώς καλά... είπε στον ξερακιανό με συμπάθεια. Κάνεις πολύ κακό στον εαυτό σου. Μήπως πίνεις ή παίρνεις drugs?
ΟΙ ξερακιανός ξανα δεν απάντησε. Ακούστηκε μόνο ένα μικρό υπόκωφο τρίξιμο που ερχόταν μέσα από την κάπα του....
Η αλίκη μας χόρτασε και τράβηξε γλυκά γλυκά τους κυνόδοντες από το λαιμουδάκι του Χανσ. Ο Χάνσ, σχεδόν ημιλιπόθυμος άρχισε να σωριάζεται...
Τότε... ένιωσε να τον αγκαλιάζει από την μέση του χέρι του μαυροφορεμένου.

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

Σαν σκήνη από βουβή ταινία, το ένα χέρι του μαυροφορεμένου αγκάλιαζε τον Χανς, ενώ με το άλλο άρχισε να ανοίγει την βελούδινη κάπα.
Σα δε ντρέπεται ο επιδειξίας, σκέφτηκε η Αλίκη ενώ ξερόγλειφε τα ματωμένα της χείλια. Καλά, τσίπα πια δεν υπάρχει, έχει γεμίσει ο κόσμος από δαυτους τους διεστραμμένους!
Άκου να δεις, κύριος, αφού λαχταράς τον Χανς, για να τον πάρεις έχεις ένα γρίφο να λύσεις.
Ο μαυροφορεμένος μαρμάρωσε, βιτσιόζος με τους γρίφους, κούνησε με νόημα το ξερακιανό του κρανίο να συνεχίσει.
Άκου το λοιπόν, ξερακιανέ δρεπανηφόρε, είπε η Αλίκη κροταλίζοντας σαδιστικά τα δοντάκια της, κι αν δεν το βρεις, στα τσακίδια!
-Πέντε κυνηγοί βγήκαν να κυνηγήσουν τσίχλες. Ντουφεκίστηκαν και οι πέντε. Πόσες τσίχλες κάνουν πάρτι;
Καμία απάντηση, μόνο μια θλιμμένη μουσική έβγαινε από τη μαύρη κάπα..."Φέρτε μου ένα μαντολίνο,για αν δείτε πώς πονώ, κι ύστερα θα γίνω κρίνο κι ύστερα πια θα χαθώ..."
Μπαμ ηκούσθη στον αέρα, κομματάκια μαύρου βελούδινου μανδύα να πλαταγίζουν στον αέρα για να πετάξουν πάνω από το χιόνι,πάνω από τη μαύρη θάλασσα.
Γρρρ! Χουρχούρησε η Αλίκη, σα φχαριστημένη γάτα...πάει αυτός τον εξαϋλωσα, με τον άλλο όμως τι γίνεται που χει γίνει ασήκωτος σα σακί τσιμέντο;
- Κοριτσάκι, έχεις χάσει τις μέρες, στις 22 Δεκέμβρη ήταν η παγκόσμια μέρα οργασμού, ψέλλισε ο Χανς και το βλέμμα του αστραπιαία πήρε μια απόκοσμη λάμψη για να βυθιστεί πάλι στο Bloody Mary. Σκάσε και πίνε του είπε τρυφερά η Αλίκη, σε λίγο το Mystery Dungeon ανοίγει τις πύλες...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

...της κολάσεως...
Τα φώτα χαμήλωσαν...οι φωνές χαμήλωσαν μέχρι που η σιωπή και η συγκίνηση απλώθηκαν στο χώρο. Οι πύλες του Mystery Dungeon άνοιξαν αργά -αργά και επιβλητικά και ένα υπογάλαζο φως χύθηκε από το άνοιγμα.
Οι θαμώνες, υπνωτισμένοι σηκώθηκαν o ένας μετά τον άλλον και προχώρησαν προς το φώς μέχρι που χάθηκαν μέσα σε αυτό.
- Άντε πάμε και εμείς σιγά σιγά, ε? ενθάρρυνε τον Χανς το Αλικάκι. Τελευταίοι μείναμε...
-Μωρέ, δεν ξέρω... έκανε τον δύσκολο ο Χανς. Είμαι κάπως... δεν το αφήνουμε για άλλη φορά?
-Έλα ρε Χανς ξεκόλα πια, είπε αγανακτισμένο το φεγγαροχτυπημένο που πέταγε ήδη την σκούφια και το βρακί της από τον ενθουσιασμό της.
Η Αλίκη άρπαξε τον Χανς από το χέρι και όρμησε στο άνοιγμα. Οι πύλες έκλεισαν αθόρυβα πίσω τους......

 

"Κάνεις πλάκα! Δεν υπάρχει τέτοιο μέρος!!!!!" έλεγε η Αλίκη που κατενθουσιασμένη έσπευσε να γίνει ένα με το πλήθος.
Παρήγγειλε δύο ποτά και τραβούσε τον Χανς να την ακολουθήσει.
"Θέλω να παίξω!" έλεγε και ξανάλεγε η καημένη, αλλά ο Χανς την κοίταζε χαμένος.
"Τι να παίξεις; Εδώ δεν βλέπω κάτι για να μπορούμε να παίξουμε... Εχει μόνο κάτι..."
Τον διέκοψε ένας τύπος κάπως μεγαλόσωμος κρατώντας δύο κατακόκκινα σχοινιά. "Ελάτε μαζί μου".