365 ημέρες of wtf

Έχει γίνει ένας κακός χαμούλης με αυτή την ταινία μιας και τη "σπρώχνει" δεόντως το νετφλιξ ως το πρόστυχο, το βρώμικο, το σωστό 50 αποχρώσεις του γκρι. Έλα λέω! Ταινία που να δείχνει το bdsm με μια ρεαλιστική ματιά;! Βάζω ρόμπα κι ανοίγω σακουλάκι ντορίτος, I'm in!!

Ξεκινάω λοιπόν κάτω από αυτό το feelling χωρίς ούτε καν να έχω δει trailer. Ιταλία... Οκ. Μαφία... μμμ νταξ. Φόνοι και σωματεμπορία... γουατέβερ. Αυνανισμός, ώπα εδώ είμαστε! Ναι ναι ο πρωταγωνιστής βρίσκει τυχαία την πρωταγωνίστρια... Αχά. Ωραία, για να δούμε πως θα την ρίξει με τη γοητεία του... α οκ! Απαγωγή! ΤΙ ΣΤΟ ΣΗΚΩΜΕΝΟ ΠΟΥΤΣΟ!

Γαμώ τα σενάρια (ειρωνικό slow clap). Ο πρωταγωνιστής μας λοιπόν στην αρχή της ταινίας βλέπει τον πατέρα του να πεθαίνει μπροστά στα μάτια του μετά από πυροβολισμό που τραυματίζει και τον ίδιο κι εκείνη τη στιγμή βλέπει σε... όραμα (I guess!) το πρόσωπο της πρωταγωνίστριας και την ψάχνει μανιωδώς από τότε. Όταν την βλέπει τυχαία σε κάποιο αεροδρόμιο της Ιταλίας που είχε έρθει για διακοπές γενεθλίων κάνει ό,τι φυσικά θα έκανε κάθε γνήσιο ΑΝΤΡΑ, την παρακολουθεί και την απαγάγει φυσικά! Αλλά επειδή είναι καλό ιτάλιαν λόβερ πιντί όμως κι αγαπάει τη μανούλα του, της δίνει 365 ημέρες για να τον ερωτευτεί και μετά θα την αφήσει ελεύθερη (τι καλούλι). Φυσικά σε αυτό το διάστημα δεν πρόκειται να την ακουμπήσει χωρίς τη γραπτή συναίνεσή της! Α όχι, αυτό είναι από άλλη ταινία! Αλλά όπως φυσικά και στην άλλη ταινία το "ακουμπήσω" σημαίνει να ΣΤΟΝ ακουμπήσω μάλλον, γιατί τη φιλάει, τη δένει (Η μοναδική σκηνή που λίγο έφερνε σε bdsm), την πιάνει από το λαιμό, την παρακολουθεί να κοιμάται (καθόλου κρίπι), την βλέπει γυμνή και της βάζει χέρι. Κατά τα άλλα δεν την ακουμπάει ο άνθρωπος! Οκ το πιασα!  

Φυσικά η πρωταγωνίστρια τον ερωτεύεται γιατί είναι πλούσιος με ωραίο καβλί... ουπς spoiler alert... και βροντοφωνάζει στην κολλητή "Τι κι αν με απήγαγε, εγώ τον Γιακουμή τον αγαπάω και θα τον πάρω με παπά και με κουμπάρο"!

Δεν πρόκειται να κάτσω ν' αναλύσω περαιτέρω την πλοκή, και το ποσό νόημα ΔΕΝ βγάζει, γιατί μπορεί να μιλάω για μέρες. Θα αρκεστώ να παραθέσω μόνο τα παρακάτω προς τέρψη και συμμόρφωση:

Σε αυτή την ταινία υπάρχει πολλαπλές φορές ή ατάκα:

- Are you lost babygirl?

Ο απαγωγέας πριν ακριβώς γραπώσει την πρωταγωνίστρια της λέει:

- Bonasera!!

Υπάρχουν όχι ένα, όχι δύο αλλά τρία μοντάζ με ρούχα (συμπεριλαμβανομένης και πρόβα νυφικού)

Κι η μουσική σε αυτή την ταινία είναι ριντόκιουλους!

Κι εδώ έρχομαι να σου πω φίλε αναγνώστη ότι η ταινία ανήκει σε τριλογία (duh), είναι από σειρά βιβλίων (double duh) κι η συγγραφέας εμπνεύστηκε από το 50 shades of grey (νταξ... mind blown!) Μάλιστα διάβασα ότι τα βιβλία ήταν ακόμη πιο κούκου μπανάνας, με την πρωταγωνίστρια να απαγάγεται και δεύτερη φορά (!!) μέχρι να φτάσει στο final boss, τον αρχηγό της μαφίας φυσικά!

https://www.enikos.gr/amp/lifestyle...-netflix-pou-prokalei-salo-o-kaftos-mikele-mo

What the fuck world? Ειλικρινά, αυτό είναι η γενικότερη αντίληψη στο τι συνιστά bdsm? Έχουμε γεμίσει 8.000 νήματα αναλύοντας την πολυπλοκότητα της Ds σχέσης και υπάρχει η θεώρηση ότι χωρίς φόνο, απαγωγή, μαφία και ελικόπτερα (άντε και καμία σφαλιάρα στον κώλο) το mainstream κοινό θα βαρεθεί το όλο bdsm concept? Επίσης η υποτακτική είναι είτε μικρή κι άβγαλτη που δεν ξέρει σε τι συμφωνεί, είτε όταν τύχει να την κάνουμε καπάτσα... απαγωγή; Καλά για τους πρωταγωνιστές, απλά κλαίω. Ψηλά, πλούσια, με θεληματικά πηγούνια eye candy για τα κοριτσάκια... που γαμάνε περισσότερο κι από τον πεπέ λε πιού.

Μπορούμε και καλύτερα.

Ποιός είδε την ταινία λοιπόν; Θα με ενδιέφερε να ακούσω και τη δική σας γνώμη.

 

Την είδα λιγάκι αλλά βαρέθηκα είναι η αλήθεια...

Νομίζω απευθυνεται σε καταπιεσμενες νοικοκυρές...
Από εμένα είναι οχι

 

Το μείζον πρόβλημα δεν είναι η ταινία. Είναι ότι το σενάριο και η σκηνοθεσία της, επαναλαμβάνεται στο παρόν και στη πλειοψηφία των απανταχού βδσμ φόρουμ και δη πλειστάκις.

 

Τα ερωτήματα που γεννιούνται προέρχονται ΚΑΙ από το σενάριο της ταινίας. Δεν αναφέρω όμως μόνο αυτά.

Το ότι η ταινία στα μάτια μου είναι είναι γελοίο προϊόν της εποχής της και την διακωμωδώ δεν σημαίνει ότι τα ερωτηματικά χάνουν την αξία τους. Μάλλον δεν είστε φαν του Αριστοφάνη!

 

 Λοιπόν! Όχι μόνο την είδα, αλλά την είδα με παρέα μια κολλητή μου βανιλα που ξέρει τις ανωμαλιες μας και φίλο υποτακτικο. Την σταματούσαμε κάθε λίγο και λιγάκι εγώ κι ο άλλος φίλος να γελάμε ενώ η λατρεμένη βανιλα φίλη μου είχε πέσει στα πατώματα με τον «άγριο κυρίαρχο».

Η πρώτη μαχαιριά ήταν τα αγγλικά με πολωνικο-ιταλική προφορά, που δεν θα με ενοχλούσε τόσο όσο οι διάλογοι που είναι σαν να διαβάζεις τον τζακ και την φασολια. Δηλαδή ούτε lower.

Η πρωταγωνίστρια προφανώς πηδιέται με τον παραγωγό γιατί σε τσόντες έχω δει καλύτερες ερμηνείες. Η δε σκηνή που είναι σε μια πολυθρόνα και του λέει «δεν θα με κρατήσεις» μου έφυγε η κοακολα από την μύτη από τα γέλια. Θυμάστε στην Πέγκυ στο Κωνσταντίνου και Ελένης με το «σκύλες της λύσσας», Ε φανταστείτε το σε αγγλική βερσιον με προφορά βίζιτας σε κωλομπαρο στον επαρχιακο Γιάννενα-Μέτσοβο (οι μύστες ξέρουν). Πριν την Εγνατία.

Τύπου έχει σοφτ πορνό, αλλά οκ ούτε αυτό.

Προσωπικά μου αρέσει ο κόσμος να γνωρίζει τον χώρο έστω και με αποτυχημένες απόπειρες. Αν πράγματι θέλει να το ψάξει έστω κι ακαδημαϊκά, έχει το Ίντερνετς πολλές πηγές. Αν θέλει να το ψαξει βιωματικά, welcome.

 

Χχααχαχαχαχα πραγματικά έλιωσα   καλύτερα δεν γίνεται να το περιγράψεις

 

Δεν είμαι φαν τέτοιων ταινιών αλλά ψηθηκα να την δω να μου φτιάξει τη μέρα!!!!
Θα επανέλθω με εντυπώσεις

 

Δεν θα πω τπτ...
Τα λένε όλα ο Μαλιατσης και ο Μαικιους στο βίντεο που ναι μεν είναι για τις 50 αποχρώσεις... Αλλά ισχυει για όλα...

 

Κλισέ όλο το σενάριο.
Ωραίος και μοιραίος με αθώα κορασίδα που από "αντιδραστική" γίνεται αρνάκι στα θέλω του και στις ορέξεις του.
Κινκια θα την χαρακτήριζα και πιο αποκαλυπτική από το 50 shades, βέβαια μόνο το 1ο έχω δει οπότε δεν έχω ακριβής άποψη.
Χωρίς να θέλω να κάνω spoil της ταινιάρας     θα έλεγα πως το τέλος ήτανε το κατιτίς το διαφορετικό σε σύγκριση με όλα τα άλλα τα μελιστάλαχτα και ροζ και όλα τέλεια και ζησαν αυτοί καλά κλπ κλπ.

Εν ολίγοις αν η ταινία δώσει είτε το έναυσμα είτε το ερέθισμα σε κάποιον/α ώστε να ψάξει και λίγο παραπέρα τι γίνεται έχει καλώς αλλιώς μου περνάει παντελώς αδιάφορη.
Να'χαμε να λέγαμε για άλλη μια φορά.
 

 

Nαι όπως και το ''κακό παιδί, δύσκολος που γνωρίζει την τσαχπίνα και καλά, και χάνει τα μυαλά του''...
δυστυχώς και το μισό art & lit εδώ μέσα να διαβάσεις...τα ίδια σενάρια παίζουν, πασπαλισμένα με λίγο bdsm.

 

Εγώ πάντως την κατα ευχαριστήθηκα την ταινία ..το ψηλό το μαναρακι το μελαχρινό με τα κοιλιακά σκέτο οφθαλμολουτρο!!

 

Εμ.. νοοου. Άλλο να δείξεις ότι κάποιος/α έχει προδιάθεση προς το bdsm και συνειδητά επιλέγει να το δοκιμάσει, ακόμη κι όταν είναι λίγο πιο "γούτσου" από τις χαρντκοριές. Κι άλλο να μασκάρεται ως bdsm η έλλειψη επιλογής. Ή το "εγώ αυτόν θέλω και θα τα υπομείνω όλα η καψερή γιατί γαμεί αγριωπά".

Τεράστια διαφορά η συνειδητή επιλογή από τη μη επιλογή.