A Slave is Not A Submissive (1)

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Το σκέφτηκα αρκετά αυτές τις μέρες, επί της ουσίας θα έλεγα πως δεν αρκεί να μην υπάρχει το "όχι" στις ευχέρειες της σκλάβας θα πρέπει να μην υπάρχει για τους σωστούς λόγους   Δηλαδή ότι αυτή είναι η συνθήκη για να είναι η σκλάβα ένας ευτυχισμένος άνθρωπος και αυτή είναι η βαθύτερη επιθυμία της όσον αφορά την προσωπική της έκφραση. Κατ' εμέ δε λέει να λες "μάλιστα" όταν θες να πεις "όχι", το έχω κάνει κι εγώ επανειλημμένα και θαυμάζω αυτές που δεν υπέκυψαν στον πειρασμό γιατί είναι κάτι αντίστοιχο με fake orgasm, και ναι, κάποιες φορές βολεύει όσο και αυτός   Αλλά και πάλι, ποιος λέει ότι επειδή κάποια είναι σκλάβα ή κάνει για σκλάβα έχει την σχέση που είναι πράγματι M/s και την κάνει πράγματι ολοκληρωμένο άνθρωπο σε βάθος χρόνου;

Όμως, ο σκοπός της τοποθέτησής μου ήταν άλλος: Η άρνηση είναι deal-breaker, έστω. Πού είναι deal - breaker, στην ψυχή της σκλάβας, στην κρίση του Αφέντη, σε μια σχέση M/s; Αυτό ήθελα να ρωτήσω και όχι να παίξω με τις λέξεις  

Κατά τα λοιπά, είχα κάποτε ανοίξει ένα σχετικό νήμα το μπορούμε να λέμε όχι αν να πώς αν θέλεις συνεχίζουμε εκεί τη συζήτηση να μην "ταλαιπωρούμε" το νήμα που άνοιξε ο MasterJp  

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Σωστοί λόγοι κατά ποιον;  

H ευτυχία είναι κάτι που εξαρτάται κατ'εμέ από πολλούς παράγοντες και αποτελείται από στιγμές. Δε θα τολμούσα να το συγκρίνω με ευτυχία αλλά με την ικανοποίηση βαθύτερων αναγκων.

To να πω μάλιστα ενώ θέλω να πω όχι κάτω από M/s συνθήκες δε νομίζω πως αποτελεί προσποίηση αλλά υποχρέωση. Πέραν αυτού όμως (επιστρέφω σε προηγούμενο ποστ μου), νομίζω πως θέλω να πω όχι. Και το νομίζω επειδή αυτό μου έρχεται πιο εύκολο. Στην πραγματικότητα έχω ανάγκη να πω μάλιστα, με τρώει, θέλω ακριβώς αυτό που νομίζω πως δεν θέλω. Η ικανοποίηση μέσω της υπακοής και της εκτέλεσης της εντολής είναι πάνω από αυτά. Δεύτερες και τρίτες σκέψεις πολλές φορές ανόητες είναι αυτές που αποτελούν τροχοπέδη στην υπακοή και το μάλιστα Κύριε. Και είναι αυτές οι οποίες πρέπει να εκφραστούν όσο δύσκολο και αν είναι και όχι το όχι.  

Ποιος το λέει δεν ξέρω. Καθένας παλεύει με τους δικούς του δαίμονες και κάνει ότι μπορεί για να ικανοποιήσει την ψυχή του και τις ανάγκες του.

Υποθέτω πως ο Κ θα το κρίνει αυτό. Αυτός δεν ξέρει το "υλικό" Του;  

Κατόπιν αδείας Του Κυρίου μου.

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Κατά αυτόν που ορίζει ότι η άρνηση είναι deal breaker θα έλεγα   Μπορεί να είναι τρεις, μέχρι στιγμής, η σκλάβα η ίδια, ο Αφέντης της, η σχέση τους.

Η ικανοποίηση βαθύτερων αναγκών είναι - κατ' εμέ - κατευναστικό κάποιων ανησυχιών και πιθανά παράγων ευτυχίας. Σε σχέση με το θέμα που συζητάμε έχω τη γνώμη ότι την ευτυχία την κάνει η ποιότητα της σχέσης, πέρα από το είδος. Θα έλεγα ότι είναι μια μόνιμη κατάσταση, με διαφορετικές εντάσεις βέβαια, από την βασική ικανοποίηση μέχρι την έντονη ευτυχία που είναι στιγμές. Θα μου πεις, ξεμακρύναμε από το - παράπλευρο - θέμα της άρνησης. Α, μπα! Ποια ευτυχισμένη σκλάβα αρνείται οτιδήποτε και γιατί θα το έκανε; Κάποιος που θα αναζητούσε την ευτυχία μέσω της απεμπόλησης της άρνησης ουσιαστικά βρίσκεται στο στάδιο του πειραματισμού, αν το καλοσκεφτεί κανείς.

Όσον αφορά ασήμαντα θέματα, μπορεί η κατάφαση να είναι ένα είδος ηθελημένης υποχρέωσης. Η απεμπόληση της ευχέρειας άρνησης, είτε εσωτερικά είτε αλλιώς είναι τρόπος ζωής. Εκεί δεν θα μπορούσα να μιλήσω για υποχρέωση για τον λόγο ότι είναι υπαρξιακά κρίσιμο να πιστεύω σε αυτό που κάνω και να το απολαμβάνω. Να ζω με τον τρόπο που επιθυμώ, καθημερινά, είναι πλεονέκτημα επιβίωσης, από μια ηλικία κι έπειτα. Να επιβαρύνομαι με υποχρεώσεις στην προσωπική μου ζωή είναι ακριβώς το αντίθετο.

Θέτω το ερώτημα στο πλαίσιο που κινείται το άρθρο, γενικευμένα δηλαδή. Πώς γίνεται αντιληπτό στο άρθρο, ρωτώ  

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Υποτακτικότητα και δουλεία

γιατί το ένα να αποκλείει το άλλο;

θα σας γράψω έναν γρίφο, ο οποίος μου πήρε πολύ μα πολύ καιρό να τον καταλάβω.

''Αν σήμερα έχει 0 βαθμούς κελσίου και αύριο έχει διπλάσιο κρύο, πόσους βαθμούς κελσίου θα έχει αύριο;''

Προκαταβολικά να σας πώ, ότι μία οποιαδήποτε αλλαγή της κλίμακας είναι λανθασμένη. Η απάντηση κρύβεται αλλού.

Παραθέτω εδώ κάτι ακόμη απο τον ALBERT EINSTEIN.
Ένα διάλογο μεταξύ του άθεου καθηγητή της φιλοσοφίας και ενός φοιτητή του.
Μόνο το διάλογο. Τίποτα άλλο!

Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;
Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.
Καθηγητής.: Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτητής: Φυσικά.
Καθηγητής.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φοιτητής: ......

Καθηγητής: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε, μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Είναι καλός ο διάβολος;
Φοιτητής: Όχι.
Καθηγητής: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;
Φοιτητής: Ο... Θεός...
Καθηγητής: Σωστά. Πες μου, παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο;
Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Άρα λοιπόν, ποιος δημιούργησε το κακό;
Φοιτητής: .....
Καθηγητής: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φοιτητής: Μάλιστα.
Καθηγητής: Λοιπόν, ποιος τα δημιούργησε;
Φοιτητής: ......

Καθηγητής: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου, παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;
Φοιτητής: Όχι, κύριε.
Καθηγητής: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και, τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
Φοιτητής: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
Καθηγητής: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;
Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φοιτητής: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Καθηγητής: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.

Φοιτητής: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Καθηγητής: Ναι.
Φοιτητής: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθηγητής: Ναι.
Φοιτητής: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται "κρύο".
"Κρύο" είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας.
Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο.
Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.

Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...
Φοιτητής: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθηγητής: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φοιτητής: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το "σκοτάδι" είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα.
Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως...
Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι;
Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.

Καθηγητής: Πού θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;
Φοιτητής: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.
Καθηγητής: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φοιτητής.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί.
Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως τη σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια.
Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος.
Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της.
Τώρα πείτε μου, καθηγητά, διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Καθηγητής: Εάν αναφέρεσαι στη φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.

Φοιτητής: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Καθηγητής: ...
Φοιτητής: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ τη διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκετε την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά ...απλά ένας κήρυκας;
Καθηγητής: ...

Φοιτητής: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας! Άρα, σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι ....δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε.
Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθηγητής: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.

Φοιτητής: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.

Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο ALBERT EINSTEIN...

Υποτακτικός λοιπόν, σκλάβος λοιπόν, περιγραφές καταστάσεων ή πίστη;

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Θεωρώ πως τα όρια στις διαβαθμίσεις του BDSM δεν είναι απόλυτα.
Πχ για κάποιον η υποτακτικότητα του να είναι δουλεία για κάποιον άλλο.
Δεν υπάρχουν σταθερές και σταθμά που να μπορούμε να μετρήσουμε με ακρίβεια το πόσο είναι κάποιος αυτό που θεωρεί πως είναι.

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Εχω ως δεδομένο στο νου μου πως είμαι εκεί που είμαι επειδή το επιθυμώ και επειδή καλύπτω βαθειές μου ανάγκες. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί την υποχρέωση που έχω απέναντι στον Αφέντη μου. Και όσο δύσκολο και αν είναι ναι το απολαμβάνω.

Το ερώτημα είναι γενικευμένο μεν αλλά το άρθρο δεν τον έχω εκλάβει ως γενικευμένο. Θαρρώ πως είναι πολύ συγκεκριμένο, αυστηρό και στοχευμένο μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια και εκεί κατευθύνεται μόνον. Για το λόγο αυτό μιλάει νομίζω και για deal breaker στην άρνηση.
Σε συγκεκριμένα παραδείγματα δεν μπορεί ως είναι αυτονόητο να τοποθετηθεί το άρθρο. Σε αυτά ο κάθε Αφέντης θα κρίνει γιατί και αν πρέπει να υπάρξει το deal breaker. Αν όμως αποδεχθούμε όλοι τον ορισμό του slave ως κοινό παρονομαστή νομίζω πως κάθε άλλο παρά γενικευμένο είναι.

Kατόπιν αδείας Του Κυρίου μου.

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Αγαπητέ Master Jp λέμε τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια.
Απλά εγώ δίνω περισσότερη σημασία ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις δεν είναι μαθηματικά αλλά τυγχάνουν διακυμάνσεων από άτομο σε άτομο.Και βέβαια υπάρχουν γενικές έννοιες και γενικοί όροι χαρακτηρισμού ρόλων αλλά πάντα σε μια πιο ειδική ανάλυση μιας σχέσης θα υπάρχουν διαφοροποιήσεις.

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Συμφωνώ απόλυτα. Ωραία τοποθετημένο...βοηθάει τους καινούργιους.

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive (1)

Σε αυτό που αναφέρεις με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο αγαπητέ!

 

Απάντηση: A Slave is Not A Submissive

Αυτό








..........................................................