Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

BDSM...Πως και πότε?Πως ξεκινήσαμε; Ποια ήταν η αρχή;

Συζήτηση στο φόρουμ 'Νέοι στον χώρο του BDSM' που ξεκίνησε από το μέλος lara, στις 26 Ιουνίου 2005.

  1. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    BDSM...Πως και πότε?

    Πως και πότε συνειδητοποίησε ο Κ/καθένας από Σ/σας πως είναι διαφορετικός?
    Τι Σ/σας "έφερε" στο BDSM, τι διαδικασία ήταν για Σ/σας?

    η λάρα Του
     
  2. proudslave

    proudslave Guest

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    Προσωπικά, πιστεύω ότι γεννήθηκα με αυτό. 'Η για να μην υπερβάλλω ίσως αυτή η δυνατή επιθυμία μου να είμαι σκλάβος εμφανίστηκε πάρα πολύ νωρίς, ίσως στην αρχή των εφηβικών μου χρόνων. Θυμάμαι καθαρά παιδί ακόμα να σχεδιάζω και να σκιτσάρω ολόκληρες παραστάσεις με θέμα την υποταγή και την κυριαρχία, μιας και ήμουν εκτός των άλλων παιδί ταλέντο να μην το παινευτώ   Η φαντασία μου εκφραζόταν και με αυτό τον τρόπο, σκιτσάρωντας τα όνειρά μου και τις φαντασιώσεις μου, δίνοντάς τους χρώμα και υπόσταση ζωγραφίζοντας. Από πολύ μικρός θυμάμαι - λες και ήταν χθες - είχα ''έτοιμα'' τα πάντα στο μυαλό μου. Σχεδίαζα ισχυρές, σαγηνευτικές γυναίκες, γυναίκες που ήταν σαν να έρχονταν από άλλες διαστάσεις, βασίλισσες, αφέντρες, γυναίκες σε θρόνους, θεές, τυρανικές και γλυκές ταυτόχρονα, το μυαλό μου τις γεννούσε κι εγώ δεν ξέρω από πού αντλούσα όλο το υλικό και μου έβγαινε στο ''χαρτί''. Ερχόντουσταν από τον κόσμο των παραμυθιών και της επιστημονικής φαντασίας για να τυρανήσουν την φαντασία μου και το σώμα μου που ακόμα διαμορφωνόταν. Σαν να είχα έρθει στην ζωή με δυνατές αναμνήσεις από περασμένες ζωές. 'Ηταν τόσο δυνατό, κανείς δεν μου το δίδαξε, μπορεί να έχουμε δει όλοι κάποιες ταινίες στα εφηβικά μας χρόνια, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα τι με οδήγησε να ''διαλέξω'' τον συγκεκριμένο τύπο της γυναίκας - αφέντρας - θεάς. Καθώς τα χρόνια περνούσαν γινόταν όλο και πιο δυνατό. Τα τελευταία χρόνια έχω κατασταλάξει και ξέρω απόλυτα τι ζητάω, αλλά ο σπόρος είχε πέσει πολύ μα πολύ νωρίς σας διαβεβαιώνω για αυτό. Φαινόταν ακόμα και στα παιδικά παιχνίδια ρόλων που έπαιζα με τα κορίτσια. Πάντα ο μικρούλης   άφηνε να έχουν το πάνω χέρι τα κοριτσάκια. Καλά μετά από πολλά χρόνια έγινε φιλοσοφία για να μην πω θρησκεία.

    Καλή Κυριακή σε όλους και όλες
     
  3. Master_Spiler

    Master_Spiler Contributor

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    Χμμ... καλή ερώτηση lara[E-p]. Εγώ προσωπικά μπορώ να πω οτι ο χώρος ήταν μέσα μου από μικρός, αλλά δεν το είχα καταλάβει μέχρι που μου τον έβγαλε η πρώτη μακροχρόνια σχέση μου στην εφηβική μου ηλικία. Πολύ απλά, από μικρός μ'άρεζε να διατάζω τους άλλους, να έχω τον ηγετικό ρόλο... ειλικρινά, δεν ξέρω γιατί ήμουν έτσι, ίσως επειδή έτσι γεννήθηκα, ίσως επειδή έτσι μεγάλωσα, το μόνο που ξέρω είναι οτι ενώ στην αρχή το μισούσα, μετά το λάτρεψα και το έκανα τρόπο ζωής.
     
  4. vesla

    vesla New Member

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    κ εγω ειχα καταλσβει απ΄τα πρωτα εφηβικα μου χρονια αυτη μου την ταση.ομως αφου εκανα την πρωτη σχεση μου αναγκαστικα συμβιβαστηκα καποφασισα να τα ορισω ως νοσηματα της φαντασιας μου.αλλα επειδη μαλλον τιποτα δεν ειναι τυχαιο γνωρισα μια κοπελα ηταν ιδια η συμφορα.μου επανεφερε παλιες σκεψεις αλλες τις εκανε πραγματικοτητα κ δημιουργησε νεες.κετσι συνειδητοποιησα τα θελω μου κ την προσωπικοτητα μου
     
  5. latexduck

    latexduck Contributor

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    lara[E-p] με πρόλαβες...
    ήθελα να κάνω εγώ ακριβώς το ίδιο θέμα αλλα νόμιζα ότι έχει γίνει
    τέσπα
    για να μην φλυαρώ απο μικρός μου άρεσε να δένω τα χέρια μου μιλάμε για 7-8 ετών ύστερα στην εφηβεία το κατάλαβα πιο έντονα...
    πιστεύω ότι γενιέσαι έτσι...
     
  6. τασος0

    τασος0 Regular Member

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    κι εγω θα εβαζα αυτο το θεμα. ..απο δημοτικο αρχισα να νιωθω ετσι και για πολλα χρονια νομιζα οτι μονο σε μενα συμβαινει ωσπου ανακαλυψα οτι δεν ηταν ετσι γιατι τελικα συνεβαινε σε πολλα ατομα..και μετα το λυκειο ....αυτο που ειχα μεσα μου και δεν τολμουσα να το πω πουθενα το εβγαλα προς τα εξω οταν γνωρισα μια αφεντρα
     
  7. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    Σας ευχαριστώ για τις μέχρι τώρα απόψεις σας.

    Εγώ πάλι μικρή, έπαιζα πάντοτε "αγορίστικα" παιγνίδια, μ άρεσε να ανταγωνίζομαι τους άντρες και το περίεργο ήταν πως όταν "νικούσα" μαλλον ένιωθα απογοήτευση παρά τον θρίαμβο της νίκης.

    Ήμουν πάντα η αμαζόνα, η ατρόμητη τιμωρός, η αγωνίστρια, που νικούσε τους άντρες μέχρι την εμφάνιση ΕΚΕΙΝΟΥ που την άρπαζε και με την δύναμη και εξυπνάδα του την έκανε με τη βία αρχικά δικιά του και με είχε δεμένη και αιχμάλωτη κάπου, μέχρι που παραδιδόμουν υποκλινόμενη στην ανωτερώτητά του.

    Μεγαλώνοντας, είχα πολλές σχέσεις, αλλά ερωτεύτηκα μόνο εκείνους τους 3 που κατάφεραν να μου επιβληθούν με το μιαλό τους.

    Ανακάλυψα πολύ νωρίς πως αντλούσα περισσότερη απόλαυση προσφέροντας ικανοποίηση παρά πέρνοντας, πως είχα ανάγκη έντονο βίαιο σεξ για να μπορέσω να πάρω ηδονή και πως με τρέλλεναν τα μπράβο, μ έκαναν να θέλω να δώσω τα πάντα.

    Στην πορεία της ζωής μου, έχοντας ανάγκη από έλεγχο και μην έχοντας κανένα να τον ασκήσει, ένιωθα πως είμαι μάλλον αδύναμη και αποτυχεμένη χωρις αυτόν και αυτό σε συνδιασμό με τα διάφορα βιώματα με γέμισαν θυμό και αντίδραση σε οτιδήποτε υπονοούσε έλεγχο.

    Δεν ξέρω πως θα είχε διαμορφωθεί η ζωή μου αν γνώριζα από πριν πως αυτό που είμαι έχει όνομα. Ίσως να γλύτωνα τον πόνο που ένιωθα που δεν έμοιαζα με τους γύρω μου, ίσως πάλι χάρη σ΄αυτό τον πόνο να μπορώ να είμαι εδώ σήμερα.

    η λάρα Του
     
  8. gaby

    gaby Guest

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    Τη μοναδική φορά στη ζωή μου που θέλησα πραγματικά να προσελκύσω έναν άντρα επέλεξα τον δρόμο της υποταγής. Και λειτούργησε! Τα λίγα που γνωρίζω στην πράξη, τα έμαθα πρωτού γνωρίσω τον όρο BDSM.

    Επειδή έχω ισχυρή παρουσία συνήθως προσελκύω μάλλον υποτακτικούς άντρες, είτε αυτοί το γνωρίζουν, είτε όχι. Που δε μου λένε τίποτα. Πριν από αυτή την εμπειρία νόμιζα ότι δε με πολυενδιέφερε ο έρωτας, αν και καταλάβαινα ότι έχω ισχυρό libido, μετά μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους.

    Από άποψη ερωτικών προτιμήσεων θα μπορούσα να είμαι ο.κ. με κάποιον domish vanilla, το θέμα είναι ότι μόνο συνειδητός Dominant δείχνει να δέχεται το συνδυασμό ισχυρής παρουσίας / υποτακτικής ιδιοσυγκρασίας.
     
  9. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    RE: RE: BDSM...Πως και πότε?

    Θα συμφωνήσω μ' αυτό, θα πρόσθετα μόνο πως χρειάζεται Ένας Dom με τουλάχιστο εξίσου ισχυρή προσωπικότητα.

    η λάρα Του
     
  10. Kevin

    Kevin Guest

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    εγω ειμαι πιο προσφατος, πριν απο λιγο καιρο μιλαγαμε με την τωρινη μου σχεση και καταληξαμε να μιλαμε (μαλλον να μιλαει εγω δν ηξερα  ) για bdsm. απο τοτε ειπα να το ψαξω λιγο παραπανω. φοβαμαι ομως μην ανακαλυψω οτι ειναι κατι το οποιο να με κανει να νιωσω αβολα, τουλαχιστον στην αρχη. πειτε μου οτι δν ειμαι μονος που στην αρχη νιωθει αβολα..
     
  11. MasterJp

    MasterJp Advisor Staff Member In Loving Memory

    RE: RE: BDSM...Πως και πότε?


    Ένοιωθα άβολα όσο δεν γνώριζα για το BDSM (τότε και το internet ήταν ανύπαρκτο   ) και προσπαθούσα να επιβάλλω όσα μου αρέσουν μη συναινετικά. Όταν το ανακάλυψα I felt at home.

    Τι ακριβώς σε κάνει να νοιώθεις άβολα;
     
  12. Kevin

    Kevin Guest

    RE: BDSM...Πως και πότε?

    τι ακριβως με κανει να νιωθω το αβολα... το πρωτο και βασικο ειναι οτι ακομα δν νιωθω αρκετα απελευθερομενος πανω στο σεξ (μπορει να ναι και η ιδεα μου). Επισης νιωθω περιεργα γιατι ακομα ψαχνω τον εαυτο μου και δν ξερω που μπορει να καταληξω (εχω συνηθησει να ξερω που παταω). Γενικα οταν μπαινεις σε "ξενα" νερα ψαχνοντας, οποιοσδηποτε θα ενοιωθε αβολα πιστευω...