Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

BDSM και βαθύτερα κίνητρα εξάσκησής του

Συζήτηση στο φόρουμ 'Κυριαρχία - υποταγή D/s' που ξεκίνησε από το μέλος Arioch, στις 3 Φεβρουαρίου 2011.

  1. Μισιρλού

    Μισιρλού New Member

    Καθόλου ερμηνεία δεν είναι. Αλλά οκ δε θα αντιπαρατεθώ για τα αυτονόητα.

    Συμφωνούμε και επαυξάνω. Εκτός αυτού δεν ισχυρίστηκα, ότι συνιστά παθογένεια.

    Αυτές τις απαντήσεις δε θα σας τις δώσω εγώ. Αλλά και το ότι αναρωτιέστε κέρδος είναι.

    Τα διαφαινόμενα δικά σας. Συμφωνώ με την πρώτη πρόταση. Και πάλι δεν ισχυρίστηκα κάτι διαφορετικό. Τα υπόλοιπα δικά σας. Κάθε άποψη σεβαστή.
     
  2. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Το τόπικ αυτό είναι παλιό, πάνε 7 χρόνια από τότε που το άνοιξα σε μια από τις τότε προσπάθειές μου να βρω και να εντάξω κάπου τον εαυτό μου, να δω αν υπάρχουν και άλλοι σαν εμένα.

    Τελικά αργά αλλά σταθερά κατέληξα ότι δεν έχει σημασία, είμαι αυτό που είμαι και υπάρχουν ή όχι άλλοι σαν εμένα στο τέλος της ημέρας ελάχιστη σημασία έχει.

    Και μια διευκρίνιση περί της νομιμότητας: δεν αναφέρομαι σε βιασμό. Η φαντασίωση είναι η *βίαιη* επιβολή κυριαρχίας με ό,τι αυτή μπορεί να συνεπάγεται για τις τύχες του υποταγμένου, ένα καλό παράδειγμα είναι το Σαλό.
     
  3. tithon

    tithon Contributor

    το λογικό άλμα του @Arioch είναι που νοιάζεται πάρα πολύ αν απέσπασε τη συναίνεση ή όχι, σε βαθμό να ετεροκαθορίζεται  
     
  4. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    Τεχνικά μιλώντας για τον λόγο αυτό αποφεύγω τα παραδείγματα...
    Χωρίς το παράδειγμά σου να είναι "εκτός θέματος", δεν παύει να αποτυπώνει μιαν οπτική στου καθενός το αντιλαμβανόμενο, η οποία αυτόματα προανατολίζει αποκόπτοντας τον αποδέλοιπο ορίζοντα, όσον αφορά στο θέμα.
    Ως υπόθεση εργασίας σκέψου κάποιος να απαντούσε "ευτυχώς που στο σπίτι μας δεν έχουμε κόκκινα, δεν είμεθα κομμουνισταί εμείς και φυσικά δεν θα γίνουμι ροζ τσόλια που λυμαίνονται τον κρατικό μηχανισμό"...
    Μπορεί να σού φαίνεται τραβηγμένο, αλλά τέτοιοι ισχυρισμοί του είδους "ό,τι του φανεί του κάθε Λωλοστεφανή" είναι ο κύριος κορμός των όποιων δημοσίων ή ιδιωτικών διαλόγων σε όποιο επίπεδο.
    Στο καπάκι ο "δεν έχουμε κόκκινα" συνήθως σου πετάει κι ένα "δεν έχεις τι άλλο να πεις, αηδίες λες" κι απέρχεται καμαρωτός...
    Πάρε τα 5-10 γεγονότα της δημόσιας ζωής του τελευταίου τριμήνου, ψιλομελέτα τα και θα δεις τι εννοώ...
    Αυτό που λέω είναι πως τα κίνητρά μας, που άλλοτε βαφτίζουμε σκοτεινά, άλλοτε ανομολόγητα και άλλοτε νομίζουμε πως είναι πολύ έτσι και ζόρικα, στην πραγματικότητα δεν αποτυπώνουν τίποτε άλλο παρά την αδυναμία μας να καταλάβουμε στοιχειωδώς την πάρτη μας και κατά μείζονα λόγο τση άλλοι κα ξεκινάει το γαϊτανάκι...
    Οπότε με το πρώτο κόκκαλο που βρίσκουμε στον δρόμο μας, νομίζουμε πως πιάσαμε τον Πάπα απ' τ' αρχίδια, στην ουσία καταλήγοντας σε μια από τα ίδια κάτι σε παιχνίδια ενηλίκων με αλατοπίπερο...
     
  5. Antonius Block

    Antonius Block We are all just prisoners here of our own device

    Διάβασα με μεγάλη προσοχή ολόκληρη την ανάρτησή σου. Από τα όσα λες και εστιάζοντας κυρίως στο παραπάνω σημείο (ιδιαίτατα δε, στη λέξη «απορρυπαντικό») κατέληξα στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι το παράδειγμα στο οποίο αναφέρεσαι είναι το τραγούδι «Ροζ» του Μηλιώκα. Εξ άλλου, όπως είπες κι εσύ, δεν ήταν τελείως εκτός θέματος. Αυτονοήτως, αποσύρω την ανάρτηση, όπως προείπα, απολογούμενος για την παρερμηνεία καθώς και για την ενδεχόμενη προσβολή.

    Τώρα αν αυτό, ή κάτι άλλο, ήταν «κόκκαλο» για να «τσιμπήσω», όπως καταλαβαίνεις, και πάλι απέτυχες. Θα έχω το νου μου από 'δω και πέρα όμως.

    Και πάλι καλή συνέχεια!

    υ.γ.: Απέσυρα την ανάρτησή μου, αλλά όχι το like στη δική σου, καθώς συμφωνώ με όσα λες.
     
    Last edited: 31 Οκτωβρίου 2018
  6. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

  7. Black Dog Stray Michael

    Black Dog Stray Michael Regular Member

    Στην τελευραία πρόταση άλλαξε τη λέξη "νομιμότητας" με τη λέξη "αυτοσυντήρησης", και το ερωρηματικό με τελεια, και εχεις την απαντηση μου, απο την αντιθετη βεβαια μεριά  

    Καθυστερημένη απαντηση σε μια ερωρηση που εχει χασει πια - και ορθα, αν θες τη γνωμη μου - το νοημα για εσενα, εχεις πάντως τον ειλικρινή σεβασμο μου που εξεφρασες κατι που από πολλους που το βιωνουν (οπως εγω) θα ηταν δυσκολο να ειπωθει με τόσο ευθύ τρόπο!
     
  8. Το νημα αυτο θα ειχε ακομη περισσοτερο ενδιαφερον εαν περιειχε δημοσιευσεις και απο ψυχολογους και ψυχιατρους. Σοβαρα το λεω.
     
  9. Yiyi

    Yiyi ——

    Υπάρχουν φαντασιώσεις δυνητικά πραγματοποιήσιμες και φαντασιώσεις που μένουν για πάντα φανταστικά σενάρια.
    Οι φαντασιώσεις δεν ποινικοποιούνται, είναι ο χώρος της απόλυτης ελευθερίας και γι αυτό λειτουργούν εκτονωτικά.
    Το ανησυχητικό ξεκινά από την στιγμή που γίνονται εμμονές, ιδίως στην περίπτωση που είναι δυνητικά μη πραγματοποιήσιμες ή ακόμη χειρότερα, παραβατικές.
    Η συναίνεση στον φανταστικό κόσμο όπου όλα μπορούν να συμβούν, όντως μοιάζει να φρενάρει την διέγερση. Χωρις αυτήν, τα σκηνικά είναι πιο ρεαλιστικά, πιο ωμά και πιο.. εκτός σχεσιακού πλαισίου. Προσωπικά, από τότε που με θυμάμαι να ψάχνω τα πρώτα ερεθίσματα online, την προσοχή μου τραβούσαν μαρτυρίες από βιώματα στα οποία ουδέποτε δεν θα ήθελα να συμμετέχω στην πραγματικότητα. Είχαν όμως όλα ένα κοινό: βρισκόμουν μη συναινετικά, σε θέση υποταγής. Στην πραγματικότητα, απεχθάνομαι τις φιγούρες εξουσίας, ακόμη περισσότερο όταν επιφορτίζονται με έμφυλες διακρίσεις ανδρών/γυναικών.
    Και παρόλα αυτά, χρησιμοποιούσα στην φαντασία μου αυτά τα σκηνικά, ώστε να νιώσω όσο περισσότερο έρμαιο γινόταν να νιώσω. Χρησιμοποιούσα τις φιγούρες εξουσίας ως σύμβολα με τα οποία δεν είχα καμία συναισθηματική σχέση. Το φόκους γινόταν στην επίπονη εμπειρία, τον εξευτελισμό, την αναγκαστική αποδοχή των συμβάντων οχι επειδή ήθελα, αλλά "επειδή έτσι έπρεπε να γίνει και δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς".
    Και δεν έχει πάντα σχέση το εκάστοτε νομικό πλαίσιο με το φρενάρισμα που κρατά για κάποιους τις φαντασιώσεις για πάντα στο όνειρο.
    Θυμάμαι αφού είχα εκτονωθεί βάζοντας τον εαυτό μου στην θέση μαθητριών που διάβαζα στο twitter πως τιμωρούνταν με paddling επειδή αργούσαν το πρωί, ή υποψήφιων που εξετάζονταν γυμνοί για τις στρατιωτικές σχολές ή κοριτσιών που στεκόταν σε κεντρικούς δρόμους κρατώντας ταμπέλες οι οποίες έγραφαν τι είχαν διαπράξει, ένιωθα μια αηδία για όλα όσα αυτά τα άτομα είχαν υποστεί.
    Τίποτε το παράνομο για όσες πολιτείες των Η.Π.Α οι οποίες εφαρμόζουν αυτόν τον τρόπο πειθαρχίας, απολύτως νόμιμη και η διαδικασία εξέτασης των υποψηφίων στρατιωτικών σχολών.
    Κι εγώ όχι μόνο δεν θα ήθελα στην πραγματικότητα να είχα βρεθεί σ εκείνη την θέση, αλλά και μόνο η φαντασίωσή μου, όταν εξέπνεε η ένταση, γινόταν απωθητική.
    Οπότε, δεν είναι πάντα ο νόμος που μας φρενάρει, ούτε οι φαντασιώσεις ζητούν πάντα την πραγμάτωση.
    Είναι η συναίνεση που κάνει για μένα, την τεράστια διαφορά ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία, ανάμεσα στο εντός και στο εκτός πλαισίου. Και η ένταση που μειώνεται όταν εντός πλαισίου λειτουργώ συναινετικά, αναπληρώνεται απ το πάθος της σχέσης με τον σύντροφο.
    Και το πιο σημαντικο, χωρίς την δυσάρεστη επίγευση μετά.
     
  10. MrEntropy

    MrEntropy Regular Member

    Υπάρχει και η άποψη ότι το BDSM είναι η πολιτισμένη/νόμιμη έκφραση των βαθύτερων ενστίκτων/κινήτρων μας!!
     
  11. espimain

    espimain Contributor

    Κάτι σαν το σέξ δηλαδή;