BDSM και νομικές επιπλοκές — εκτενής νομική ανάλυση

Το μπάχαλο είναι ωραία λέξη. Καιρό είχα να την ''ακούσω''
Πώς ακριβώς ορίζεται το όριο μεταξύ ελαφριάς και σοβαρής βλάβης; Δεν είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικό, ειδικά όταν περιλαμβάνονται ψυχικές βλάβες ή προσωρινός έντονος πόνος; Μήπως η απόλυτη διάκριση δημιουργεί νομική αβεβαιότητα για συμμετέχοντες και δικηγόρους;

Να τονίσω ότι δεν γνωρίζω νομικά, μονάχα όσα διαβάζω και αυτά όσα δύναμαι να καταλάβω.

Το ελληνικό δίκαιο δεν παρέχει σαφή αριθμητικά όρια ή κλίμακα πόνου/τραυματισμού
Ο/η δικαστής αξιολογεί κατά περίπτωση, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αντικρουόμενες αποφάσεις. Τουλάχιστον αυτά καταλαβαίνω.

 

Something interesting. Finally.

Ένα θέμα με αναφορές σε αμερικανική και βρετανική νομολογία είναι πως έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα σε σχέση με το δικό μας (και το ευρύτερο ευρωπαϊκό δίκαιο). Τείνει να είναι πιο δεσμευτική για οτιδήποτε έπεται, ενώ στα μέρη μας πιο πολύ επηρεάζει παρά προέχει. Οπότε νομολογία από χώρες με κοινό/εθιμικό δίκαιο έχει ενδιαφέρον για το σκεπτικό που την καθόρισε αλλά αυτό δεν την καθιστά βαρύνουσα στα μέρη μας.

Τώρα, θυμίζοντας πως ούτε εγώ είμαι νομικός, μιας και βλέπω ερωτήσεις για το κατά πόσο σύμβαση/συμβόλαιο που προβλέπει τα πάντα και η συναίνεση καλύπτει όλο το εύρος μάς θωρακίζει από παρατράγουδα, προσέξτε την αρχική δημοσίευση διότι καλύπτει τέτοια σενάρια.

Και στο παρελθόν είχα αναφέρει πως σε σύμβαση βάζουμε ό,τι θέλουμε, ακόμη και ξεκάθαρα και αυτονόητα παράνομους όρους. Αυτό προκύπτει διότι οι συμβαλλόμενοι δεν χρειάζεται να ειδοποιήσουν κάποιον για να συνάψουν σύμβαση και υπάρχει απόλυτη ελευθερία στις συμβάσεις.

Αλλά η ελευθερία αυτή είναι σαν της έκφρασης. Μπορείς να πεις ό,τι θέλεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν συνέπειες.

Οπότε μια σύμβαση με παράνομους και καταχρηστικούς όρους μπορεί να συναφθεί με τρόπο νόμιμο, χωρίς αυτό να αλλάζει την παρανομία του περιεχομένου. Φτάνει κάποιος να καταγγείλει τη σύμβαση και τότε εξετάζονται όλα. Όπως π.χ. σε περίπτωση βίας, αν μιλάμε για παράνομη βία ή όχι. Θυμάμαι παλαιότερο σοκ εδώ γύρω, για την ιδέα πως δεν είναι κάθε βία παράνομη (oh, sweet summer child).

Το ότι το κράτος προστατεύει κάποια αγαθά ακόμη και παρά τη θέληση του πολίτη είναι επίσης παλιό φρούτο και κάτι που ξεχνιόταν ή παραμεριζόταν πολύ εύκολα τον καιρό της πανδημίας, με πολλούς να μην μπορούν να συλλάβουν πως από ένα όριο και μετά, ό,τι και να πιστεύουν, ό,τι και να προτιμούν, μπορεί να αιτιολογηθεί κρατική παρέμβαση.

Το ίδιο ισχύει και εδώ. Οπότε, δεν θα πει το κράτος σε κάποιον τι να κάνει σε πλαίσιο BDSM, θα του πει όμως πως επειδή είναι συνταγματικά υποχρεωμένο να προστατεύει την ανθρώπινη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα κ.λπ. είναι αδύνατο να μετρήσει μόνο η συναίνεση πέραν κάποιων ορίων.

 

I'll be a bit of a spaz here. Το Σύνταγμα. Μετά οι σχετικοί νόμοι. Η νομολογία είναι το τελευταίο. Για αυτό είναι δύσκολες τέτοιες περιπτώσεις. Σε νομολογία μπορείς να πας κόντρα με «δημιουργική λογιστική». Με νόμο χωρούν κάποιες ερμηνείες. Με το Σύνταγμα δεν υπάρχει ίδια ευελιξία. Και καλώς δεν υπάρχει. That's kind of its raison d'être.

 

Το μπάχαλο από ότι φαίνεται, είναι αγαπημένη έκφραση της γενιάς μου χαχα. Έχω μείνει στα παλιά, τις εκφράσεις των σημερινών νέων ούτε που τις καταλαβαίνω, στο γράφω με ειλικρίνεια.
Το λοιπόν, υπάρχει και στο άρθρο αλλά να φέρω παράδειγμα. Οι μώλωπες είναι σημάδια ελαφριάς σωματικής βλάβης. Πιθανολογούμενη βαθιά ουλή στην πλάτη από μαστίγιο πιθανότατα θα θεωρηθεί ως σοβαρή σωματική βλάβη. Ένα σπασμένο χέρι είναι βαριά σωματική βλάβη. Μην ξεχνάς, ότι πάντα σε πιθανολογούμενη ποινική δίωξη σημαντικότατο ρόλο για την σύνταξη του κατηγορητηρίου παίζει τόσο η ύπαρξη πιθανού δόλου και του βαθμού του. Το πλαίσιο στο οποίο διενεργήθηκε/αν η πιθανολογούμενη ποινικώς κολάσιμη πράξη καθώς και ο τρόπος ή τα μέσα με την οποία τελέστηκε. "Χαζό" παράδειγμα, ας πούμε ότι ο κατωχεράς συναίνεσε στο να φάει 15 δυνατότατες ζωνιές στο πόδι από τον πανωχερά. Στο τέλος τους εκτός από μώλωπες, αποκτά κάποιο σοβαρό πρόβλημα σε σημείο που να κινδυνεύει να απωλέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα ή και μονίμως της ορθής χρήσης του ποδιού του. Εδώ έχουμε επικίνδυνη σωματική βλάβη, όχι μόνο λόγω του εργαλείου, της έντασης των χτυπημάτων και του αποτελέσματος. Αλλά και γιατί ο πανωχερας έπραξε με ενδεχόμενο δόλο. Δηλαδή πριν πράξει, γνώριζε την πιθανότητα του δυσμενούς για τον κατωχερά αποτελέσματος και απλά αποδέχτηκε την πιθανότητα, στο τέλος να επέλθει.

Ως προς τις ψυχικές βλάβες, σου "χαρίζω" το πέρασμα που δεν θέλησε ο συνάδελφος να βάλει, στο άρθρο που του είχα δώσει και δεν είχα βάλει ούτε εγώ εδώ. Για να μην βαρύνω περαιτέρω το post:

Ψυχικές βλάβες και ψυχολογικές επιπτώσεις

Πέραν των σωματικών βλαβών, οι πρακτικές BDSM μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ψυχικές βλάβες που επίσης υπάγονται στο πεδίο του ποινικού δικαίου. Ο ελληνικός Ποινικός Κώδικας αναφέρεται ρητά σε "βλάβη της υγείας" στο άρθρο 308, όρος που περιλαμβάνει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία. Η νομολογία έχει κρίνει επανειλημμένα ότι η ψυχική οδύνη, το τραύμα και οι ψυχικές διαταραχές που προκύπτουν από εγκληματική συμπεριφορά συνιστούν βλάβη της υγείας υπό την έννοια του νόμου.

Ψυχολογική κακοποίηση και χειραγώγηση

Στο πλαίσιο των σχέσεων εξουσίας που χαρακτηρίζουν το BDSM, η γραμμή μεταξύ συναινετικής υποταγής και ψυχολογικής κακοποίησης μπορεί να θολώσει. Πρακτικές όπως η ακραία ταπείνωση, ο ψυχολογικός εκφοβισμός, η απομόνωση από κοινωνικά δίκτυα, και η σταδιακή διάβρωση της αυτοεκτίμησης μπορούν να συνιστούν ψυχική κακοποίηση, ακόμη και εάν αρχικά εμφανίζονταν ως συναινετικές.

Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στη διάκριση μεταξύ προσυμφωνημένου "ψυχολογικού παιγνίου" και πραγματικής ψυχολογικής βλάβης. Η νομολογία εστιάζει στα αντικειμενικά κριτήρια όπως η διάρκεια και η έκταση της ψυχολογικής επίδρασης, η ανάγκη για ψυχιατρική θεραπεία, η επίδραση στην καθημερινή λειτουργικότητα του ατόμου, και η παρουσία διαγνωστικών κριτηρίων για ψυχικές διαταραχές.

Μετατραυματικό στρες και μακροχρόνιες επιπτώσεις

Ακραίες πρακτικές BDSM μπορούν να οδηγήσουν σε ανάπτυξη μετατραυματικού στρες (PTSD), αγχώδων διαταραχών, κατάθλιψης και άλλων ψυχιατρικών συμπτωμάτων. Η νομική αξιολόγηση λαμβάνει υπόψη τη σοβαρότητα και τη διάρκεια των συμπτωμάτων, την επίδραση στην επαγγελματική και κοινωνική ζωή του παθόντος, την ανάγκη για φαρμακευτική αγωγή ή ψυχοθεραπεία, και την πιθανότητα πλήρους ανάρρωσης.

Σημαντική είναι η διάκριση μεταξύ προσωρινών ψυχολογικών αντιδράσεων που αποτελούν φυσιολογική απόκριση σε έντονες εμπειρίες (και μπορεί να περιλαμβάνονται στον αναμενόμενο κίνδυνο συναινετικών πρακτικών) και των παθολογικών ψυχικών διαταραχών που απαιτούν επαγγελματική παρέμβαση.

Ζητήματα συναίνεσης σε ψυχολογικό πλαίσιο
Η ψυχική υγεία του συμμετέχοντος κατά τη στιγμή της συναίνεσης αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη νομική αξιολόγηση. Άτομα που βρίσκονται σε ψυχολογική κρίση, καταθλιπτικά επεισόδια, μανιακές φάσεις ή υπό την επήρεια ουσιών μπορεί να μην έχουν την ικανότητα για ενημερωμένη συναίνεση. Η νομολογία αναγνωρίζει ότι ορισμένες ψυχικές καταστάσεις μειώνουν ή ακυρώνουν την ικανότητα συναίνεσης, ανεξάρτητα από την εξωτερική εμφάνιση προθυμίας.

Ιδιαίτερα προβληματικές είναι οι καταστάσεις όπου το BDSM χρησιμοποιείται ως μέθοδος αυτοτραυματισμού από άτομα με ιστορικό ψυχικών προβλημάτων. Η εκμετάλλευση ψυχολογικών αδυναμιών για σεξουαλικούς σκοπούς μπορεί να συνιστά εγκληματική συμπεριφορά ακόμη και χωρίς εμφανή φυσική βία.

Αποδεικτικά μέσα για ψυχικές βλάβες

Η απόδειξη ψυχικής βλάβης απαιτεί εξειδικευμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει ψυχιατρικές και ψυχολογικές εκθέσεις από πιστοποιημένους επαγγελματίες, νευροψυχολογικές αξιολογήσεις όπου είναι απαραίτητο, τεκμηρίωση της λειτουργικής επίδρασης στη καθημερινή ζωή, και καταγραφή της φαρμακευτικής αγωγής ή της ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης

Τα ηλεκτρονικά ίχνη αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, καθώς μηνύματα, e-mails και καταγραφές μπορούν να αποδείξουν το μοτίβο ψυχολογικής πίεσης, τα αιτήματα για βοήθεια που αγνοήθηκαν, ή τις προσπάθειες διακοπής της σχέσης. Οι καταθέσεις μαρτύρων που παρατήρησαν μεταβολές στη συμπεριφορά και την ψυχική κατάσταση του παθόντος ενισχύουν το αποδεικτικό υλικό.

Υ.Γ. για αποφυγή παρεξηγήσεων. Όλο το άρθρο είναι ένα είδος μελέτης, δεν στοχοποιεί κανέναν. Ούτε σκοπευει, να σφετεριστεί το ρόλο οιουδήποτε ειδικού ψυχικής υγείας. Είναι απλά η ξερή άποψη ενός μεμονωμένου νομικού για ιστοσελίδα ποινικολόγου.

Υ.Γ. 2 ο ΠΚ στα άρθρα 308 και επόμενα είναι αρκετά ξεκάθαρος ως προς την κατηγοριοποίηση των βλαβών. Μετά είναι δουλειά του εκάστοτε συναδέλφου, να ενημερώνεται για την τρέχουσα νομολογία.

 

Ορθότατος και στις δύο παρεμβάσεις. Και όντως η νομολογία των ανώτατων δικαστηρίων δεν είναι δεσμευτική για τα κατώτερα. Απλά έχει λειτουργία άμεσης πηγής δικαίου και συχνά ακολουθείται - μέχρι να ανατραπεί - για να υπάρχει όσο γίνεται μεγαλύτερη ομοιομορφία στις κρίσεις.

Ως προς την αξία του bdsmικού συμβολαίου. Ο @espimain είχε ανοίξει προ λίγων ημερών ένα νήμα, στο οποίο φαίνεται αρκετά καθαρά ποια είναι η αξία, που δίνει η δικαιοσύνη σε δαύτο. Συγκεκριμένα το κάτωθι:

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Το-ερωτικό-τρίγωνο-που-κατέληξε-σε-τραγωδία.148269/