BDSM και (πιθανή) αποποινικοποίηση...

Eίσαι η elfcat που τόσο αγαπούσα????? <3

 

Το κράτος έχει νόμους και το bdsm κανόνες. Τίποτε το καλό δεν μπορεί να προκύψει από μια νομοθετική ρύθμιση της καύλας, διότι περί αυτού πρόκειται.
Αν κάποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί επιτυχώς-εσωτερικά αλλά και πρακτικά-το ρίσκο που πάντα υπάρχει, καλύτερα να απέχει, ειδάλλως κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να υποστεί τις συνέπειες.
Ας μην λησμονείται αυτό που έχει ειπωθεί επανειλημμένως και με διάφορες αφορμές: δεν είναι όλα για όλους.

 

Ακόμη και αν δεν καταγγελθεί;

 

Yep.

 

Σε καμία περίπτωση. Δεν καταλαβαίνετε τις συνέπειες; Θα μπορούσε ο καθένας να κακοποιήσει οποιονδήποτε και να τον εξαναγκάσει να υπογράψει μια δήλωση συναίνεσης. Η απόλυτη ζούγκλα.

 

Λάθος. Τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, η ζωή η σωματική ακεραιότητα κλπ. είναι απαράγραπτα και προστατεύονται από το σύνταγμα αλλά και το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην δική μας περίπτωση. Η προστασία τους δεν σχετικοποιείται.

 

Μα μπορεί μια κοινωνία δημοκρατική να δεχθεί ως έγκυρη και ισχυρή δήλωση συναίνεσης από έναν πολίτη για να υποστεί κακοποίηση και βασανισμό; Είναι αδιανόητο αυτό. Δεν σχετικοποιούνται τα πάντα. Η μεθοδευμένη κακοποίηση και τα βασανιστήρια είναι απολύτως απαγορευμένα όχι μόνο για τους απλούς πολίτες αλλά και για το κράτος. Είναι δυνατόν να νομιμοποιηθούν με δηλώσεις συναίνεσης των θυμάτων; Αναλογίζεστε τις συνέπειες;

 

Άλλη διαδικασία η προστασία, άλλο το αξιόποινο όταν αυτά προσβάλλονται. Έχουν ήδη αναφερθεί ειδικές περιπτώσεις και υπάρχουν ακόμη περισσότερες.

Δεν διαφωνούμε στη γενική ιδέα, διαφωνούμε ως προς το πόσο συχνά συναντάται στη φύση το απόλυτο.

Κινδυνεύει μητέρα και βρέφος σε γέννα και πρέπει κάποιος να διαλέξει ποιον σώζει. Υπάρχουν κανόνες για αυτό, αναγκαστικά η ζωή του ενός δεν παίρνει προτεραιότητα αλλά αυτό δεν σημαίνει αυτόματα πως καταπατήθηκε το Σύνταγμα ή η προστασία της ζωής σχετικοποιήθηκε.

Αντίστοιχα άλλοτε ορίζεται πως πρέπει κάποιος να σε προστατεύσει από τον εαυτό σου, άλλοτε (τις περισσότερες φορές) κανείς δεν έχει τέτοιο δικαίωμα.

Διπλωμάτες έχουν περιθώρια να κάνουν φοβερά πράγματα μένοντας στο απυρόβλητο. Δεν θεωρούμε αυτόματα πως σχετικοποιήθηκαν όλα.

Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Κι ευτυχώς, διότι μονίμως προκύπτουν νέες περιπτώσεις και χρειάζεται και λίγη ευελιξία. Λίγη όμως. Είναι από τα καλά του νόμου η σχετική ακαμψία του. Ειδάλλως θα τον έκανε εν μία νυκτί ό,τι θέλει ο κάθε βαρεμένος.

 

Δεν είχα τον χρόνο να διαβάσω κάποιες απαντήσεις,αλλά μου στείλανε αυτό για όποιον ενδιαφέρεται https://en.wikipedia.org/wiki/Legality_of_BDSM#References

 

Δεν έχει κάτι για Ελλάδα εκεί, έχει τουλάχιστον για Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Και εκεί, λοιπόν, η γενική αρχή είναι πως το ποινικό δεν έχει πάντα εφαρμογή σε περιπτώσεις που περνούν για έκφραση σεξουαλικότητας αλλά δεν κρατά αυτήν τη στάση σε σοβαρές περιπτώσεις με το σκεπτικό πως δεν αναγνωρίζει δικαίωμα συναινετικής αποποίησης θεμελιώδους δικαιώματος.

Which makes sense. AND is a contradiction, all at the same time.

Παράλληλα φαίνεται πως δεν κρατούν καν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες την ίδια στάση στο ποινικό τους, παρότι είμαστε όλοι υπό την ίδια ομπρέλα.

All of this is tough. And also awesome.

 

Ναί.

 

Αυτεπάγγελτα δηλαδή αν κάποιος εισαγγελέας ξέρει ότι εγώ έχω σαδομαζοχιστική σχέση με κάποιον έρχεται και μας μαζεύει;