BDSM και ρομαντισμός.

Τέθηκε το θέμα παλαιότερα, και θα ήθελα να δώ τί πιστεύουν τα υπόλοιπα μέλη του φόρουμ.

BDSM και ρομαντισμός. Πάνε μαζί?

Τί θεωρείται (και θεωρείτε) "επιτρεπτό" (χρησιμοποιώ πολύ χαλαρά τον όρο) για έναν Κ/κ ωστέ να μή θεωρηθεί οτι "κακομαθαίνει" τον Υ/υ του?
Απο την πλευρά των Υ/υ?
Ποιά εκδήλωση προτιμάει ο καθένας για τη ρομαντική εκδήλωση των συναισθημάτων του προς το άλλο μέλος?
Μπορεί μία κατα τα άλλα ρομαντική χειρονομία εκ μέρους του Κ/κ να ταρακουνήσει τη σχέση και είτε να ληφθεί ως "αδυναμία", είτε να την "εκμεταλευθεί" ο Υ/υ?
Μπορεί, εν τέλει, ο ρομαντισμός να φέρει τα 2 άτομα πιο κοντά, ή υπάρχει ο κίνδυνος να παρερμηνευθεί το ενδιαφέρον του Κ/κ και να προκληθεί χάος στη σχέση? (έχει συμβεί και αυτό)

(Εννοείται φυσικά οτι μιλάω για "διαχρονική/σταθερή" και όχι για session εδώ.)

ΥΓ: MindMaster, για κάτι τέτοια θέματα σου έλεγα.

 

Αν ησουν γυναικα Θα ρωταγα για Αγαπη.....

 

Τι περιεχόμενο δίνεις στην έννοια ρομαντισμός/ ρομαντική εκδήλωση συναισθημάτων/ ρομαντική χειρονομία?
Αν συνδέεις κατά κάποιον τρόπο τον ρομαντισμό με την ένδειξη ενδιαφέροντος("Μπορεί, εν τέλει, ο ρομαντισμός να φέρει τα 2 άτομα πιο κοντά, ή υπάρχει ο κίνδυνος να παρερμηνευθεί το ενδιαφέρον του Κ/κ"), θα ήθελες να μου εξηγήσεις το σκεπτικό σου?

Αν στην ουσία, όταν μιλάς για ρομαντισμό ,αναφέρεσαι στον έρωτα, τότε..

 

Απάντηση: BDSM και ρομαντισμός.

Ενδιαφερον θεμα. Δεν ξερω αν εχει συζητηθει στο παρελθον, αλλα λεω να καταθεσω κι εγω τις αποψεις μου, η καλυτερα καποιες σκορπιες σκεψεις.Κατ' αρχας, γιατι μπερδευουμε το ρομαντισμο με τον ερωτα? Δεν ειναι σε καμια περιπτωση το ιδιο πραγμα.Ο ρομαντισμος είναι απλα τροπος εκφρασης του ερωτικου ενδιαφεροντος. Σε αλλους αρεσει, σε αλλους οχι.
Εγω προσωπικα τον θεωρω απαραιτητο, παντα σε καποια λογικα ορια. Με κανει να αισθανομαι ασφαλεια, νιωθω πως ο ανθρωπος που ειναι μαζι μου με αντιμετωπιζει σαν ατομο που αγαπαει κι οχι σαν ενα κομματι κρεας, χρησιμο μονο για να ικανοποιει τις επιθυμιες του.
Με βοηθαει στο να ανοιγομαι, να λεω τα θελω, τις αναγκες μου, τους φοβους μου.Βεβαια, οπως ολα τα πραγματα, ετσι και ο ρομαντισμος οφειλει να εχει καποια ορια. Αν αυτα ξεπεραστουν, πιστευω πως χανεται η διαφορα δυναμικου μεταξυ των δυο που υπαρχει μεσα στη σχεση. Ο Κυριος γινεται, κατα καποιο τροπο, υπηρετης των συναισθηματικων αναγκων της υποτακτικης...και, φυσικα, εμμεσως πλην σαφως, παυει να υφισταται η D/s μορφη της σχεσης.

 

Αγαπητή Georgia το post σου με κάλυψε αρκετά πρέπει να πω, όσον αφορά τον έρωτα.
Με τον όρο ρομαντισμό μιλάω για την εξιδανίκευση καταστάσεων. Να το πω απλά, να βγαίνει αυτό το συναίσθημα "νουβέλας" στη σχέση.
Την απλή κίνηση του να βάζεις το κολλάρο σε κάποιον πχ, να την εκλαμβάνει ο μεν Υ/υ σαν υπέρτατη ένδειξη αγάπης, σαν όρκους και υποσχέσεις που πιθανόν δεν είναι, και ο δε Κ/κ να θεωρεί αυτή την υποταγή σαν απόδειξει και ένδειξη αγάπης.
Η Madlene κατάλαβε περίπου τι θέλω να πω.
Για να θέσω το ερώτημα σωστά τώρα:

Μπορεί ο ρομαντισμός να βάλει σε κίνδυνο τη σχέση?
Αν, για παράδειγμα, ο Υ/υ θαυμάζει τον Κ/κ αλλά δεν τον αγαπάει (δε μιλάω για έρωτα), ενώ ο Κ/κ βρίσκει τον εαυτό του να έχει τέτοια συναισθήματα? Ή και το αντίθετο.

 

Αγαπητέ LordAini, με τη διευκρίνιση περί νουβέλας που έκανες, δείχνει σαν να αναφέρεσαι σε ακραίες καταστάσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο ρομαντισμός δε βλάπτει μόνο τη σχέση, αλλά κάνει και αυτόν που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις υπό αυτό το πρίσμα (όπως τον υ του παραδείγματός σου) να μη μπορεί να δει ρεαλιστικά το σύντροφό του, τη σχέση του και όλα όσα προκύπτουν μέσα από αυτή.

Αν αναφερόμαστε όμως σε πιο "λογικές", ας μου επιτραπεί η έκφραση, καταστάσεις, πιστεύω πως ο ρομαντισμός δεν θέτει σε κίνδυνο τη σχέση. Αντίθετα, αν υπάρχει μέτρο, μπορεί να αποδειχθεί άκρως ευεργετικός, καθώς φέρνει πιο κοντά τους συμμετέχοντες, άσχετα αν υπάρχει μεταξύ τους "διαφορά δυναμικού". Και, φυσικά, πάντα υπό την προϋπόθεση πως οι συμμετέχοντες μοιράζονται τα ίδια περίπου συναισθήματα, και αποδέχονται τους ίδιους κώδικες έκφρασης αυτών. Αλλιώς, η όλη σχέση είναι σχεδόν βέβαιο πως θα οδηγηθεί στην αποτυχία.

 

Εννοείς, να τον θαυμάζει, να είναι ερωτευμένος μαζί του, αλλά να μην τον αγαπά, σε αντίθεση με τον Κ?
Τότε δεν μιλάμε για ρομαντισμό, αλλά για πιθανές ,καθημερινές(φυσιολογικές) καταστάσεις.
Σε αυτή την περίπτωση, δεν θεωρώ πως η σχέση μπαίνει σε μεγάλο κίνδυνο καθώς αυτά τα πράγματα συζητιούνται και λύσεις βρίσκονται. Εξάλλου κανείς δεν ξέρει τι γίνεται σε βάθος χρόνου. Επειδή για κάποιο διάστημα υπάρχει αυτή η "ανισότητα δύναμης και βάθους συναισθημάτων" δεν σημαίνει πως ολόκληρη η σχέση καταστράφηκε.Δεν είναι απόλυτα συνηθισμένο και εντελώς πιθανό να συμπέσει χρονικά η αρχή των συναισθημάτων του κάθε μέλους της σχέσης για το άλλο. Κάποιος θα ερωτευτεί πρώτος, κάποιος θα αγαπήσει πρώτος, κάποιος θα βαρεθεί πρώτος κ.ο.κ.

Με κάλυψε ο αγαπητός.

 

Δε μιλάω για υπερβολικές καταστάσεις, αλλά για καταστάσεις που είναι πι8ανόν να παρερμηνέψει τα συναισθήματα του ένας απο τους 2.
Νομίζω πάντως οτι με τις τελευταίες 2 προτάσεις σου με κάλυψες πλήρως.
Εφ όσον και οι 2 έχουν το οπτικό πρίσμα του "ρομαντικού", δηλαδή έχουν την τάση να εξιδανικεύουν το περιβάλλον τους, δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Το παν είναι να έχουν τα ίδια συναισθήματα και τρόπους έκφρασης?

 

τώρα εγώ γιατί νιώθω ότι ο καθένας σας έχει μια διαφορετική ερμηνεία στη λέξη ρομαντισμός?

Γιαυτό ευθυνέται περισσότερο ο LordAini που χρησιμοποιεί τη λέξη δίνοντας ένα ελαφρύ ιστορικό περιεχόμενο χωρίς όμως να επιμένει σε αυτό.
Ο ρομαντισμός ήταν ένα κίνημα του 18ου αλλά κυρίως του 19ου αιώνα που επηρεάσε βαθιά ολόκληρη την ευρώπη και την πορεία της νεωτερικότητας (αυτού που λέμε μοντέρνα χρόνια). Λόγω της φύσης του (εξιδανίκευε την απλή ζωή, τους απλούς ανθρώπους, τις λαικες παραδόσεις κλπ) απέκτησε τεράστια διάδοση ιδιαίτερα ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους (που ένιωσαν επιτέλους σημαντικοί μετά από τόσα χρόνια επιστημονικών αυθεντιών).

Πολλές αντιλήψεις και εκφάνσεις της σημέρινης ζωής έχουν την πηγή τους στα ρομαντικά χρόνια, γιαυτό ακόμα και σήμερα ο ρομαντισμός συνεχίζει να διαμορφώνει ένα κομμάτι της πραγματικότητάς μας. Σε άλλους ανθρώπους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο.

Ο Durcet με τη λέξη ρομαντισμός κάνει λίγο μια μετάφραση του αγγλικού romantic relationship που απλά εκφράζει την ερωτική σχέση σε αντιδιαστολή με το sexual relationship . Αυτός ο διαχωρισμός δεν είναι τόσο συνηθισμένος στα ελληνικά. Κι όταν αναφερόμαστε στον εραστή μας δεν διακρίνουμε εάν αυτός ο εραστής ικανοποιεί μόνο τις σεξουαλικές μας ανάγκες ή / και τις συναισθηματικές. Δεν είναι άδικη η ερμηνεία του Durcet, διότι ο ίδιος ο LordAini χρησιμοποιεί και μια τέτοια ερμηνεία στη φράση του "Ποιά εκδήλωση προτιμάει ο καθένας για τη ρομαντική εκδήλωση των συναισθημάτων του προς το άλλο μέλος?" το οποίο είναι εξίσου λίγο αγγλισμός και ταιριάζει με το romantic relationship

Οπότε θα ήταν πολύ βολικό να μας εξηγήσει ο LordAini, σε ποιες απόλες τις εκφάνσεις των ρομαντικών αντιλήψεων αναφέρεται πέρα από την εξιδανίκευση της σχέσης που ήδη ανέφερε με το παράδειγμα της "νουβέλας".

 

Έχεις απόλυτο δίκιο και ζητάω συγνώμη για την παράλειψη.
Όταν λέω ρομαντισμός εννοώ την εξιδανίκευση της σχέσης και των καταστάσεων, σε κάτι που πιθανώς δεν είναι, αλλά θα ήθελε να ή φαντάζεται ότι είναι.
Όταν λέω ρομαντική σχέση, και εδώ είναι το μεγάλο μου λάθος, εννοώ μια σχέση που διακατέχεται απο ρομαντισμό. Δηλαδή λέγοντας "Ποιά εκδήλωση προτιμάει ο καθένας για τη ρομαντική εκδήλωση των συναισθημάτων του προς το άλλο μέλος?" πάλι εννοώ την εκδήλωση των ρομαντικών συναισθημάτων, και όχι την ρομαντική εκδήλωση των συναισθημάτων.

Για να ξεκαθαρίσω λίγο το χάος που προκάλεσα (μέχρι και εγώ μπερδεύτηκα)
Αναφέρομαι στην τάση να κάνει ή να βλέπει κανείς την σχέση ή μία πράξη του άλλου σαν κάτι που δεν είναι. Σαν κάτι που ο ίδιος θα ήθελε να είναι. Δε μιλάω για λουλούδια και βόλτες στην παραλία.
ΠΧ: Ο Κ/κ τιμωρεί τον Υ/υ, και ο τελευταίος μπορεί να το αντιλαμβάνεται ως προσπάθεια του Κ/κ να τον κάνει καλύτερο επειδή αισθάνεται αγάπη προς αυτόν. Ενώ στα αλήθεια ο Κ/κ μπορεί απλά να είναι εκνευρισμένος. Ο Υ/υ θέλει να το δεί έτσι, οπότε και εθελοτυφλεί αμα το θέλετε.
Το να αντιλαμβάνεται κανείς τι γίνεται σύμφωνα με το τι θέλει.

Τώρα, το όλο θέμα που ήθελα να θίξω είναι, στο παραπάνω παράδειγμα πχ, ο Κ/κ, ο οποίος τιμωρεί τον Υ/υ, και η αντίδραση που παίρνει είναι τόσο θετική, είναι πιθανόν, αυτός με τη σειρά του να δει την όλη σχέση με ρομαντισμό, σαν κάτι που ο ίδιος θα ήθελε να είναι?

Ελπίζω να βγαίνει μια άκρη τώρα.

 

Εχω καταληξει πως ρομαντισμος ειναι η ικανοτητα δυο ανθρωπων (η παραπανω, δεν κολαμε εκει), να εκτιμουν και να μοιραζονται την αισθητικη μιας δεδομενης στιγμης. Με αυτη την εννοια, ρομαντικα μπορουν να ειναι απειρα πραγματα, εξαρταται απο την αισθητικη του καθενος. Ρομαντικο για καποιον μπορει να ειναι το δειπνο υπο των κεριων με την αγαπημενη του να κανει το τραπεζι. Οποτε ναι, ρομαντισμος χωραει παντου, αρα και σε bdsm σχεση.

Σημασια εχει οι δυο ανθρωποι να εχουν κοινη, σε ενα βαθμο τουλαχιστον αισθητικη.

 

Απάντηση: Re: BDSM και ρομαντισμός.

Το 99% των ανθρωπίνω σχέσεων βασίζεται στην παρεξήγηση...
Κάποιος σοφός το είπε αλλά δυστυχώς δε θυμάμαι ποιιος..