D/s ορισμένου χρονου

Ναι καταλαβαίνω τι λες, όμως "μια υ που καυλώνει να τρώει τα σκατά του Κ της" , μπορεί να θυμίζει και ένα υ που καυλώνει να ζορίζεται για να ικανοποιήσει.

Αν και στα θέματα κοπρολαγνείας ομολογώ πως είμαι εντελώς στα σκοτεινά. Το θεωρώ παράλογο να ξεκινήσει κανείς σχέση με κοπρολάγνο Κ, αν δεν είναι διατεθειμένος να φάει σκατά, με την πεποίθηση ότι θα κατευνάσει την καυλα του η "δύναμη της αγάπης μας". Αυτό εξηγώ.

Χρήσιμη η αποσαφήνιση πάντως, μερσί.

 

Πιστεύω ότι η υποταγή βρίσκεται σε πραγματικά ζόρικα μονοπάτια και η καύλα είναι περισσότερο οδηγός του φετιχισμού.
Το D/s δεν περιστρέφεται αποκλειστικά με γνώμονα την σεξουαλική αλληλεπίδραση, είναι πυρήνας/άξονας σχετίζεσθαι πολλών παραγόντων που ενέχουν και καύλα όταν και όποτε το θελήσει το Κ.

 

Ζόρικο για τον καθένα μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό.
Προσωπικά δεν έχω καμία εσωτερική ανάγκη να βγω σούμπα της χρονιάς.
Μου αρκεί ο Κύριος μου να είναι ευχαριστημένος μαζί μου κι εγώ έξω από το Δαφνί.

 

Δεν τίθεται θέμα διαγωνισμού και φυσικά κανείς δε σε υποχρεώνει να μπεις σε τέτοιας υφής αλληλεπίδραση αν δε σου ταιριάζει, η ψυχική σου ακεραιότητα προέχει.

 

Δοθέντος οτι ο μύθος είναι πλέον γνωστός τοις πάσι, ο (εκάστοτε) βάτραχος έχει πλέον την γνώση να μην εμπιστεύεται ούτε τον πισινό του και την επιλογή ν' απορρίπτει την παράκληση του (εκάστοτε) σκορπιού.

 

είναι στη φύση του.

 

δεν είναι

 

διαβάζουμε μισούς τους μύθους. καλύτερα καθόλου.

 

Τι θεωρείτε ζόρικο; Είστε σίγουρη ότι ξέρετε όλα όσα θα σας κρατήσουν "έξω από το Δαφνί"; Τι νομίζετε ότι θα γίνει σε περίπτωση που βρεθείτε μπροστά σε κάτι που δεν έχετε ζήσει/δοκιμάσει/σκεφτεί καν, άρα - κατά τη θέση που υποστηρίζετε - δεν έχει "ξεκαθαριστεί εξ αρχής";

Η ερώτησή μου συνδέεται άμεσα με το εξής:

Τα παραδείγματα είναι συνήθως φτωχά, γιατί είναι περιπτωσιολογικά, αλλά πάμε. Στη θέση των σκατών βάλτε οτιδήποτε άλλο, να σφουγγαρίσετε τρεις απανωτές φορές (ή ότι σιχαίνεστε από δουλειές σπιτιού), να ακυρώσετε τελευταία στιγμή τα σχέδια σας, να ντύνεστε αντίθετα απ' ότι σας αρέσει, να κοιμηθείτε στο πάτωμα, βάλτε την φαντασία σας και σκεφτείτε το ξήλωμα "ζόρικων" θεμάτων που θεωρείτε κεκτημένα, αυτονόητα δικά σας "δικαιώματα". Θα επικαλείστε το Δαφνί κάθε φορά;

Στην ασυμμετρία (D/s, M/s) το θέμα δεν είναι τι αρέσει και τι όχι στο υποτακτικό μέλος, τι είναι ζόρικο και τι εύκολο, με λίστα α λα καρτ. Είναι αυτό που σας ειπώθηκε πολλές φορές και με πολλούς τρόπους, ότι η υποταγή είναι άλλο πράγμα. Είναι η παράδοση του ελέγχου, είναι να ακολουθείτε εκεί που σας πάει το κυριαρχικό μέλος γιατί αυτό θέλετε, χωρίς κρίση της "ορθότητας" της επιλογής του κυριαρχικού, χωρίς να έχει σημασία το προσωπικό θέλω/δεν θέλω.

Προφανώς γίνεται και διαφορετικά, αλλά ας μην το ονομάσουμε ασυμμετρία καλύτερα, να μπορούμε να συνεννοηθούμε.

 

Αν ο πληθυντικός υπονοεί παραίνεση σοφού γέροντα, να θυμίσω πως είμαι και γω γέρων, και έχω μάθει να διαβάζω.Και πίσω απ΄τις γραμμές.

 

Σκόρπια

1.
α. Γεγονός: Είναι πρακτικώς αδύνατον να μιλάμε για πράματα, που δεν ξέρουμε τι πα να πουν.
β. Αντιμετώπιση: Ξεστραβωνόμαστε.
Συνέπειες:
Αν δεν (β) προσφερόμαστε εκόντες άκοντες προς/για άγρια εκμετάλλευση ως βιομάζα, ένα πράμα.
Παράδειγμα:
Η προσέγγιση του @tithon περί πολιτικής είναι ξεκάθαρη.
Η συντριπτικότατη πλειοψηφία αντιλαμβάνεται πως η πολιτική έχει να κάνει με κόμματα.
Είναι η ίδια που νομίζει πως η δημοκρατία είναι πολίτευμα.
Με κάτι χαριτωμένα χαρακτηριστικά, πολύ κιουτ.
Θα έγραφα κι άλλα, αλλά είναι σόκιν για δυσανεκτικά και δυσφορικά αυτιά (δες 3).

2.
α. Γεγονός: Έχουμε δικαιώματα, κεκτημένα, ηθικήν κλπ κλπ...
Πλάνη! Απλώς υπάρχουν ακριβοπληρωμένες ισορροπίες, που διατηρούνται ή αίρονται κατά το εκάστοτε δοκούν.

3.
Οι αναλογίες συνιστούν προσέγγιση, όχι λύση/εις.
Η αδυναμία αναλογικής σκέψης από πολλούς έχει τα ίδια σκατοαποτελέσματα με τους εξ ίσου πολλούς, που αντιλαμβάνονται την αναλογικότητα μόνο ως 1:1 (όλα είναι ίδια).
Από αυτά και κάτι άλλα, τεσπά, προκύπτει πρωτογενώς ή δευτερογενώς μια δυσφορία, μια δυσανεξία, άστα να πάνε σταδιάλα...

4.
Δεν γράφουμε στο όποιο πληκτρολόγιο φορώντας γάντια του μποξ. Τσάμπα παίδεμα.
Η "υποταγή" με το στανιό του πληκτρολογίου σε μια τέτοια ικανότητα συνιστά επίδειξη τεχνικής, δεν συνιστά τέχνη.
Κι ας έχει ως τεχνική - από ενίοτε έως συχνά- ευεργετικά αποτελέσματα στους εραστές της.

5.
Το να έχεις την φωνή της Μαρίας Κάλλας δεν σε κάνει ντίβα της όπερας.
Το να ξέρεις μουσική (και κάμποσα άλλα μαζί) σε κάνει.
Ρωτήστε αυτές, που έχουν καλύτερη φωνή από της Κάλλας και δεν...

6.
Από τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και τον Άντονι Χόπκινς, είμαι με τον δεύτερο.

Οποιαδήποτε σχέση των παραπάνω με την πούτσα και την βούρτσα δεν είναι συμπτωματική.

 

Μπορούμε να συννενοηθούμε αν δεχτούμε πως η ασυμμετρία συμπεριλαμβάνει και σχέσεις διαφορετικές απο αυτές που έχουμε συνηθίσει/μας αρέσει να κάνουμε εμείς, όσον αφορά τα επίπεδα και τα πεδία παράδοσης του ελέγχου.