H ηδονη της εξουσιας

Πως μπορει καποιος αντιεξουσιαστης στην καθημερινη του ζωη, να ειναι απολυτα εξουσιαστικος στο σεξ?

 

Απάντηση: H ηδονη της εξουσιας

Αντεξουσιαστής(με τη μη πολιτική έννοια  ) λόγω συνθηκών ζωής ή λόγω χαρακτήρα και προσωπικότητας;

 

Αν αναφερόμαστε σε αντιεξουσιαστή με την πολιτική έννοια τότε είναι απόλυτα λογικο. Οι μεγαλύτεροι φασίστες υπάρχουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Με τη μη πολιτική έννοια δεν σημαίνει ότι ό,τι πιστεύει το υποστηρίζει κιολας

 

Απάντηση: Re: H ηδονη της εξουσιας

Μπορείς να το ανασκευάσεις αυτό το παραπάνω σε παρακαλώ (το περί φασιστών και αντιεξουσιαστικού χώρου), γιά να μην αρχίσουμε ανάποδα πριν ακόμη πεις μιά "καλησπέρα";

 

Προτείνω να μην παρεκκλίνουμε από το αρχικό θέμα συζητώντας για τον αναρχισμό.

Γενικεύοντας, το ερώτημα που εξέλαβα εγώ είναι το κατά πόσο ή ερωτική πράξη - και ο τρόπος που πραγματοποιείται αυτή - συνιστά κοινωνική/πολιτική τοποθέτηση.

Δηλαδή, λες ότι ο σαδομαζοχιστικός ερωτισμός είναι φασιστικός;

 

Απάντηση: H ηδονη της εξουσιας

https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t5348/

Ρίξε μια ματιά εδώ, κι αν έχεις απορίες, εδώ είμαστε να το συζητήσουμε πάλι

 

Για όσους αισθάνονται ανασφάλεια με την "πολιτική ορθότητα" των ερωτικών τους συνευρέσεων (αν και δεν απέχει καθόλου το "ο καλός αναρχικός πρέπει ή δεν πρέπει να..." από το "ο καλός χριστιανός...")
να τονίσω ότι ο ιστορικός καταπιεστής δεν είναι πάντα Top σε μια συνεδρία  

 

Συγνώμη MindMaster αλλά ΟΧΙ... Αποτελεί προσωπικό εργασιακό και φοιτητικό βίωμα και δεν αφορά απαραίτητα τον αντιεξουσιαστικό χώρο αλλά το σύνολο του αριστερού χώρου (όχι όμως και το σύνολο των αριστερών)....
Ας μην το συνεχίσουμε όμως καθώς: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t14091/

Όχι. Είπα μόνο το αντίθετο. Και χωρίς να γενικεύω. Θεωρώ ότι ένας φασίστας θα έχει πιο εύκολα μια αυταρχική στάση στο ερωτικό πεδίο. Αν και ο Κουταλιανός με διαψεύδει....

 

Απάντηση: Re: H ηδονη της εξουσιας

Γι' αυτόν https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t14091/ ακριβώς το λόγο, θα έπρεπε να έχεις σεβαστεί (μιά και αναφέρεται ρητά η αποφυγή υβριστικών χαρακτηρισμών και άσκοπων προκλήσεων) τα πιστεύω των άλλων, και να μην αναφέρεις στο πρώτο σου κιόλας (δεύτερο ίσως) ποστ, κάτι που γιά πολλούς είναι η χειρότερη βρισιά. Την οποία επιπροσθέτως, απευθύνεις πλέον σε ακόμη περισσότερους, αφού συμπεριλαμβάνεις πιά όλο τον αριστερό χώρο... Κι όλ' αυτά, σε ένα φόρουμ του οποίου η βασική θεματολογία δεν άπτεται της πολιτικής, αλλά του ερωτισμού. Αν δεν είναι αυτό "άσκοπη πρόκληση", τί είναι;

Σε παρακαλώ και πάλι λοιπόν, γιά να μην το συνεχίσουμε, να αποσύρεις τις εν λόγω προσβολές. Μέχρι τότε, η προσφώνηση "φίλε μου", δεν είναι αποδεκτή.




.

 

Απάντηση: Re: H ηδονη της εξουσιας

Χαμογελάω γιατί άλλοι δαχτυλοδείχθηκαν ως "φασιστάκια"   (χωρίς να σημαίνει πως αντιπροβάλλω κάποιον,εξάλλου ξέρω τον πραγματικό ορισμό του όρου και δε θα μπορούσα να τον κάνω χρήση έτσι εύκολα όπως τις τελευταίες μέρες χιλιοειπώθηκε )

Επί του θέματος.Συμφωνώ με τον B.S. με τη διαφορά πως δεν θα την έχει πιο εύκολα,αλλά απόλυτα,ακόμα και αν αναλαμβάνει πιο παθητικούς ρόλους.

 

Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο είχα ένα συμμαθητή αριστεύοντα, ο οποίος θάμπωνε τους καθηγητές με τις εργασίες του. Οι εργασίες αυτές δεν ήταν παρά πάτσγουορκ από την θρυλική εγκυκλοπαίδεια της εποχής «Για σας παιδιά». Κάναμε λοιπόν τότε πλάκα και του λέγαμε ότι μια μέρα που θα γινόταν μεγάλος και τρανός επιστήμονας και θα έπαιρνε το Nobel, όταν θα ερχόντουσαν οι δημοσιογράφοι και θα τον ρωτούσαν πώς τα κατάφερε να φτάσει τόσο ψηλά, θα έλεγε «η ʽΓια σας παιδιάʼ τα έχει πει όλα!» Ήταν ένα χαριτωμένο ψύλλιασμα για εκείνο που θα μαθαίναμε αργότερα στο πανεπιστήμιο: ότι η γνώση δεν υπάρχει σε κανένα ευαγγέλιο, αλλά οφείλεις να την ανακαλύψεις μόνος σου (ναι, ναι, πιστέψτε το, κάποτε υπήρχαν ακόμα πανεπιστήμια που έλεγαν τέτοια πράγματα).

Σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην. Το πανεπιστήμιο αλέθει τις πνευματικές τροφές στο μούλτι της εντατικοποίησης και της (απονενοημένης) σύνδεσης σπουδών και επαγγελματικής αποκατάστασης και τις ταΐζει έτοιμες στους αμνούς. Οι γονείς από την πλευρά τους, ευρισκόμενοι στο μόνιμο trans του δεν προλαβαίνω-γαμώ τη δόση μου γαμώ-τον πούστη το διευθυντή-κτλ-κτλ, είναι βέβαιο ότι το τελευταίο πράγμα για το οποίο κόπτονται είναι η κατάκτηση της γνώσης από το βλαστάρι τους. Έτσι, το ρόλο του φορέα της «άποψης» έχουν αναλάβει τα media. Πώς ο πάσα ένας δημοσιογράφος, πολιτικάντης, είδα-φως-και-μπήκα τυχάρπαστος μπορεί να καταλαμβάνει στασίδι στα παράθυρα και να λέει την αποψάρα μεγατόνων του; Έτσι μπορούμε να πράττουμε κι εμείς. Τι έχει παρακαλώ να ζηλέψει η Κοζάνη από τη Λωζάνη; Γιατί η βούρτσα να μη μοιάζει με την πούτσα; Το πάλαι ποτέ prompt “Get a life” έχει γίνει “Tailor a reality”. Βρες την αλήθεια σου, εφεύρε (πώς στην ευχή είναι η προστακτική του εφευρίσκω γμ την ημιμάθειά μου; ) μια πραγματικότητα.

Η διαφορά του τότε και του τώρα είναι απλή: η αυθαιρεσία. Τον αναθεματίσαμε τον Διαφωτισμό, μόνο που μας διέφυγε μια λεπτομέρεια: εν αρχήν ην ο Θεός, μετά μπήκε στη θέση του ο Λόγος. Όταν άρχισε να υποχωρεί η πίστη στην Επιστήμη, τι είχαμε να αντιπροτείνουμε για μετά εκτός από το μεταμοντέρνο «όλα πάνε αρκεί να σετάρεις έναν πομπό κι έναν δέκτη»; Null. Έτσι, μπορεί ο καθένας Γεμάτος με Ομορφιά Ξένος (αν δεν απατώμαι, αυτό πρέπει να σημαίνει το BeautifuLL Stranger), να μας λέει τις Γεμάτες με Ομορφιά απόψεις του, κάνοντας παράλληλα άσεμνες χειρονομίες στις επιστήμες της Ιστορίας και της Κοινωνιολογίας:
«Οι μεγαλύτεροι φασίστες υπάρχουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο.»

ΟΚ, ας απαντήσουμε λοιπόν εξίσου μεταμοντέρνα. Για να δούμε τι λέει η σύγχρονη Για σας Παιδιά:
Ξ¦Ξ±ΟƒΞΉΟƒΞΌΟŒΟ‚ - ΒικιπαίδΡια
Ξ‘Ξ½Ξ±ΟΟ‡ΞΉΟƒΞΌΟŒΟ‚ - ΒικιπαίδΡια

Καλά, μην πανικοβάλλεστε που είναι μια σελίδα κείμενο το καθένα. Διαβάστε το διαγώνια, όπως ακριβώς κοιτάτε τις προσφορές στα φυλλάδια του Καρφούρ, και θα πιάσετε την κεντρική ιδέα: «Σύμφωνα με τον Πιοτρ Κροπότκιν οι στωικοί, με κορυφαίο τον Ζήνωνα «αποστρεφόντουσαν την παντοδυναμία του κράτους, την επέμβασή του και τον κρατισμό και διακήρυσσαν την κυριαρχία του ηθικού νόμου του ατόμου» - «Στον φασισμό αποδίδονται ποικίλα χαρακτηριστικά από διάφορους ακαδημαϊκούς, αλλά τα ακόλουθα θεωρούνται, κατά γενική παραδοχή, αναπόσπαστα στοιχεία: εθνικισμός, απολυταρχία, μιλιταρισμός, κορπορατισμός, αντιφιλελευθερισμός και αντικομουνισμός»

Κατανοώ ότι το συγκυριακό zeitgeist μας κάνει όλους να νιώθουμε πιο άνετοι στην εκτόξευση κορωνών επί παντός, και ιδίως περί πολιτικής. Αλλά, ελάτε τώρα κορίτσια, τόσα χρόνια είχατε το κεφαλάκι σκυμμένο και τα ματάκια χαμηλά, λίγη προσπάθεια να συμμαζευτείτε στην παρούσα δε βλάπτει. Εσείς δεν είστε που σκανδαλίζεστε με τους απαίσιους κουκουλοφόρους που πετάνε μολότοφ στις περιουσίες των νοικοκυραίων οι οποίοι «δε φταίνε σε τίποτα»; Ε, δώστε λοιπόν εσείς σαν πιο σώφρονες το καλό παράδειγμα, και μην πετάτε μολότοφ στα ματάκια των συμφορουμιτών σας που σεμνά και ταπεινά ασχολούνται μόνο με τις καύλες τους και δεν ενοχλούν κανέναν. Βασική αρχή του Χριστιανισμού, nʼ est pas;

Προς τους διαχειριστές και τους εν γένει φιλειρηνιστές: μπανάρετέ με, σουτάρετέ με, τραβήξτε μου το αυτάκι, μόνο έλεος, μη με πατρονάρετε με τα «ειρήνη υμίν», «χρονιάρες μέρες που ʽναι» και «πες το στον μπαμπά και θα βρούμε μιαν άκρη». Ζούμε dies irae κι εγώ δεν είμαι χριστιανή: όταν με χαστουκίζουν οφείλω να βγάζω νύχια. Φυλάω την άλλη παρειά για τον αφέντη μου βλέπετε – έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.

 

Οι άνθρωποι είμαστε πλήρεις αντιφάσεων. Μπορεί κάποιος που πολιτικά εκφράζεται με συντηρητικές θέσεις να είναι κατ' ουσίαν προοδευτικότατος ( ο Μάνος Χατζηδάκις μου έρχεται στο μυαλό εδώ) και μάλιστα προοδευτικότερος και πιο ρηξικέλευθος αριστερών. Από την άλλη, κάποιος που στον κοινωνικό στίβο είναι αποδεδειγμένα αγωνιστής προοδευτικών τάσεων, αριστερός, πολύ αριστερός, αντεξουσιαστής, αναρχικός, ή ότι άλλο προτιμάτε, να είναι, στον προσωπικό τομέα και να δρα τίγκα στην συντήρηση. Φυσικά δεν γενικεύω -- κάθε άλλο, μάλιστα.


Η εξουσία στο σεξ, ή στις ερωτικές σχέσεις, ή στις προσωπικές σχέσεις, προκύπτουν από πολλά κίνητρα, απ' ότι έχω δει. Δεν νομίζω πως μπορούν να οριστούν μονοδιάστατα, και αν κάτι που σαφώς δημιουργεί παρεξηγήσεις σ' αυτό το φόρουμ επίσης, είναι οι διαφορετικοί ορισμοί και μορφές των εννοιών. Μπορεί κανείς να εξουσιάζει απολύτως φασιστικά ή απολύτως μη φασιστικά.

Μιας και το βδσμ δεν είναι ο τομέας μου, θα ανάγω το παράδειγμα στην ανατροφή παιδιών -- ένας αντεξουσιαστής δεν θέτει, άραγε, απολύτως κανένα όριο στα παιδιά του, είναι φασιστικό να ασκεί οποιαδήποτε εξουσία στα "του οίκου"; Νομίζω πως εξαρτάται από πολλά. Για να απαντήσει κανείς ορθά σε τέτοιες ερωτήσεις, πρέπει να λάβει υπ' όψιν αλλά πάνω απ' όλα τα κίνητρα και τις μορφές, τα όρια και τη λογική που έκαστος κινείται. Επαναλαμβάνω, οι άνθρωποι είμαστε πλήρεις αντιφάσεων, κι ένας αντιεξουσιαστής θα πρέπει ασφαλώς να μπορεί να αναγνωρίζει και να αποδέχεται κάτι παραπάνω από τον δυτικό ορθολογισμό του "άσπρο - μαύρο".



​