M/s ή D/s χωρίς SM

Η αφορμή για το συγκεκριμένο thread ήταν ο προβληματισμός στο τι είναι αυτό που πραγματικά έλκει τον καθένα στο χώρο BDSM. Μιλώ κυρίως για όσους δεν το ανακάλυψαν άμεσα ή έμμεσα μέσα από τις σεξουαλικές αναζητήσεις και σχέσεις τους εκεί γύρω στα 20 κάτι αλλά κάπου στα 30 κάτι τους.
Αναρωτιέμαι λοιπόν αν αυτό που έλκει αυτά τα άτομα είναι μια σχέση M/s ή D/s όπως τη θέλουν ή όπως ιδανικά την έχουν σκεφτεί, και όχι με όλα τα στοιχεία BDSM (αφήνοντας εκτός δηλαδή το SM). Σε διάφορα thread έχουν γίνει πολλές και ενδιαφέροντες ερμηνευτικές αναφορές στο θέμα όπως στο H εξασφάλιση μέσω BDSM, Wrong Reasons to do S/M, Για ποιο λόγο μια γυναίκα γίνεται slave Μονογαμία/Πολυγαμία, Πως γίνεται, γίνεται; Τι σημαίνει ο υποτακτικός/η για Εσάς; και σε πολλά άλλα που δεν μπορώ να θυμηθώ τους τίτλους αυτή τη στιγμή. Για άλλους BDSM δεν υπάρχει χωρίς SM, για άλλους BDSM δεν υφίσταται με απλά sessions και SM αν δεν υπάρχει M/s ή D/s σχέση. Γιατί να θέλει λοιπόν κάποιος μια σχέση M/s ή D/s;
Κοιτώντας το θέμα από την οπτική μιας wanna be υποτακτικής ή σκλάβας τα παρακάτω σίγουρα περνάνε από το μυαλό της:

-Γιατί θα ασχοληθεί με μένα και τα θέλω μου.

-Γιατί θα έχει υπομονή, θα είναι ήρεμος και θα είναι συνεπής μαζί μου.

-Γιατί θα είμαι σε μια σχέση ουσίας και εμπιστοσύνης.

-Γιατί μέσα στο χώρο του bdsm είναι αποδεχτό να θέλω να είμαι υποτακτική μέσα σε μια σχέση χωρίς να σημαίνει ότι δεν είμαι δυνατή γυναίκα με έντονη προσωπικότητα και ανίκανη να έχω ευθύνες.

-Γιατί θα είμαι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής του, θα είμαι τα πάντα για εκείνον.

-Γιατί θα έχει τον έλεγχο της σχέσης (άρα και την ευθύνη)

-Γιατί θα είμαι σε μια σχέση έντονη με ένταση και πάθος (and with a dose of kink)

-Γιατί τι παραπάνω θα κάνω πέρα από ένα πλύσιμο σιδέρωμα, μαγείρεμα (θα τρώω και καμία τιμωρία, άντε και καμία ξυλιά κανένα δεσιματάκι - big deal – τι είναι όλα αυτά μπροστά σε αυτά που θα έχω.

Θα μπορούσε λοιπόν να υφίσταται μια σχέση M/s ή D/s χωρίς SM;


illusion

 

καθαρά προσωπική μου θεώρηση είναι ότι κάθε ελληνική σχέση παλαιών αρχών ήταν μια D/s σχέση ...
ελπίζω αυτή η συλλόγηση να σε βοήθησε αγαπητή illusion  

 

Θα συμφωνήσω μαζί σας κύριοι σε ότι αφορά την ελληνική οικογένεια και τις συμπεριφορές των παππούδων και γιαγιάδων μας πιστεύετε όμως ότι ο λόγος που μπορεί να έλκει κάποιον σε μια τέτοιου είδους σχέση στις μέρες μας είναι καθαρά και μόνο η σεξουαλική του ικανοποίηση; (Είναι γνωστό πόσο έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ανθρώπων που ασχολούνται με το bdsm, είτε ως lifestylers είτε μέσα από sessions αν και σε αυτό έχει φυσικά βοηθήσει και η τεράστια ανάπτυξη του internet).

illusion

 

με θίγεις ονομάζοντας με κυρίο ....

μετα λύπης έχω διαπιστώση ότι η μάζα αυτών που προσελκύονται από το bdsm δεν είναι μία επιστροφή σε παλαία ήθη και έθιμα (που και αυτό θα ήταν άξιο προβληματισμού) αλλά είναι σημείο των καιρών και σημείο φθοράς ένα ποσοστό 85% αδιαφορεί για το D/s ...

 

Δεν είναι απαραίτητα κακό να αδιαφορεί κανείς για το Ds και να τον έλκει για παράδειγμα μόνο το SM.

Υ.Γ. Η προσφώνηση είναι θέμα σεβασμού στο άτομο και όχι σχετική με το status!  

illusion

 

όταν αυτό πολλές φορές γίνετε αψυχολόγυτα ίσως
είμαι της άποψης ότι καλό θα ήταν πριν εμφανίζεσε και λες ότι είσαι αφεντάκος ή σκλαβάκος καλό θα ήταν να ψαχτείς πρώτα μην αυτοτιτλοφορήσε έτσι αβίαστα (δεν μιλώ σε εσένα illusion απλά έτσι μου βγήκε η γραφή... )

Υ.Γ. και πάλι 23 ετών νεαρό παιδί είμαι τέκνο θα έλεγαν μερικές !

 

 

Για να απαντήσω στον τίτλο του νήματος:

Δε μπορώ να σκεφτώ πλήρη M/s ή D/s σχέση χωρίς καθόλου SM.

Όταν υπάρχει σε μία σχέση power exchange (με την έννοια που ισχύει στο λαιφσταιλ) πιστεύω ότι η "υπό" αργά ή γρήγορα θα νιώσει την ανάγκη να εκφραστεί η ισχύς του Έτερου απέναντί της και σεξουαλικά. Θα θελήσει να νιώσει "δέρμα να πέφτει πάνω σε δέρμα". Δε νομίζω να έχει λόγο να μη θελήσει.

Επίσης, η "υπό" από καποια στιγμή και έπειτα νιώθει την ανάγκη να Τον ικανοποιήσει σεξουαλικά, ασχέτως του τρόπου με τον οποίον θα γίνει αυτό και τον οποίο δεν επιλέγει η ίδια.

Για τους λόγους που ώθησαν μία πρωτόπειρη "υπό" στο χώρο, θα μπορούσαν να είναι άπειροι, προσθέτω μερικούς σε αυτούς που αναφέρει η illusion:

- Ηταν kinky vanilla και βρέθηκε Κάποιος που Θέλησε και Μπόρεσε να την Κυριαρχήσει ολοκληρωτικά,

- Διαπίστωσε ότι με το power exchange, απροσδόκητα, βγαίνει η καλή πλευρά ορισμένων στην επιφάνεια και ότι βρίσκεται να παίρνει πολύ περισσότερα απ όσα είχε ποτέ διανοηθεί ότι θα της έδινε ο οποιοσδήποτε,

- Μπήκε σε μία πολύ ερωτική διαδικασία ανακάλυψης της σεξουαλικότητάς της όπου μάλιστα, είχε όλο το χρόνο στη διάθεσή της για να προχωρήσει,

και άλλα πολλά.

Αλλά αυτά όλα ήταν η αφορμή, κάποτε, μπορεί πιά να μην τη θυμάται καν.

Δεν είναι η αιτία για να ενδιαφερθεί και να παραμείνει μία "υπό" στο lifestyle, η αιτία (ιδεατά) είναι ότι της αρέσει το power exchange αλλά και το subspace, ότι την εξέφρασαν οι βασικές παραδοχές του χώρου και σε τελική ανάλυση ότι νιώθει άνετα στο πετσί της και περνάει καλά.

Κατά τ άλλα, πιστεύω ότι το λαιφσταιλ δεν έχει καμμία σχέση με τις υποχρεωτικά και όχι για λόγους σεξουαλικής απόλαυσης παραδοσιακές (10ετίας του 50) σχέσεις μεταξύ ζευγαριών.
Και δε βλέπω γιατί να Μ/μιλάμε μόνο για την Ελλάδα. Στην Ελβετία υπάρχει ισότητα; Για τη Γερμανία θα μπορούσα να μιλάω επί ώρες, στην Καθολική Ευρώπη δε νομίζω να μην υπάρχει άτυπο power exchange μεταξύ των ζευγαριών και ούτω καθ εξής.
Αλλά ανέκαθεν, όσο ανδροκρατούμενες και πατριαρχικές και αν ήταν οι οικογενειακές σχέσεις, ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των συζύγων και μάλιστα νομικά κατοχυρωμένη υπήρχε. Στο M/s δεν υπάρχει ισορροπία δυνάμεων μόνιμα, στο D/s δεν υπάρχει κατά περίπτωση.

Τείνω λοιπόν προς την άποψη του Oscarwil, με τη διαφορά ότι το power exchange στο BDSM δεν είναι κατά φαντασίαν κατά τη γνώμη μου αλλά βιώνεται.

 

tender lilly γιατί θα πρέπει αυτή η δύναμη να διοχετευτεί μέσα από τον πόνο και όχι τη λατρεία;

Εδώ με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη αν φυσικά έχει επιλέξει να βρίσκεται μέσα σε μια τέτοια σχέση.

Παρέθεσα μερικούς από τους πιο αν θες πολυσυζητημένους ή αν θέλεις κοινούς ίσως λόγους αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου, ότι υπάρχουν άλλοι τόσοι λόγοι όσοι και άνθρωποι.

Εδώ νομίζω ότι τελικά είναι η ουσία, να μπορεί να "νοιώθει άνετα στο πετσί της και να περνάει καλά". Αν αυτό λέγεται bdsm ή λέγεται D/s ή λέγεται M/s ή SM δεν έχει τελικά και τόσο σημασία γιατί ακόμα και εδώ μέσα που είναι ένα bdsm forum, ο καθένας αντιλαμβάνεται το καθετί διαφορετικά, είτε αυτό λέγεται εκπαίδευση είτε αυτό λέγεται D/s είτε οτιδήποτε.

illusion

 

Είναι υποχρεωτικό να πονάει;

Η απάντηση είναι όχι. Μπορώ να είμαι υποτακτικός/ή εάν δεν μου αρέσει ο πόνος και οι σωματικές τιμωρίες; Ναί, αναμφίβολα. Η υποταγή μπορεί να έχει να κάνει λίγο ή και καθόλου με τον πόνο. Η τιμωρία δεν είναι υποχρεωτικό να είναι σωματική, ούτε και πολύ σκληρή. Όλες οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα μεταξύ δύο ατόμων που εμπλέκονται σε μία σχέση D/s, εξαρτώνται από τις ανάγκες τους και τους όρους που έχουν από κοινού θέσει. Εάν το υποτακτικό άτομο δεν επιθυμεί να πονάει, τότε θα πρέπει να αναζητήσει έναν σύντροφο με τις ίδιες ιδέες, αλλιώς η επιλογή ενός Κυριαρχικού σαδιστή συντρόφου, σίγουρα θα προκαλέσει την εμπλοκή του πόνου. Οπότε ή θα προσαρμοστεί και θα γίνει μαζοχιστής ή θα είναι δυστυχισμένος. Φυσικά το ίδιο ισχύει και από την μεριά του Κυρίαρχου.

Επίσης, είναι λάθος να υποθέτει κανείς ότι όλοι όσοι ασχολούντε με το BDSM έχουνε και τα ίδια «γούστα». Αυτό τρομοκρατεί πιστεύω τους αρχάριους, που συνδέουν το D/s, Μ/s με έντονο σωματικό πόνο. Άσε δε που δημιουργεί και αστείες μέχρι γελοίες συγκρίσεις τύπου «Η Αφέντρα μου είναι καλύτερη από τη δική σου, γιατί είναι πιό σκληρή», ή «ο υποτακτικός πρέπει να είναι και μαζοχιστής». Υπάρχουν υποτακτικά άτομα, που επιθυμούν να παραδοθούν ρομαντικά σε ένα Κυριαρχικό άτομο, χωρίς τη χρήση έντονου πόνου, και αυτό δεν τα κάνει λιγότερο υποτακτικά από μαζοχιστές υποτακτικούς που θα υποστούν τρυπήματα, τατουάζ, και σκληρά χτυπήματα.

Η Κυριαρχία/υποταγή, μπορεί να υφίσταται χωρίς τον σαδομαζοχισμό. Όπως επίσης η πειθαρχία και το δέσιμο, δεν είναι απαραίτητα συστατικά μίας σχέσης D/s, M/s, αλλά σίγουρα εμπλέκουν σαδομαζοχιστικές πρακτικές. Και από την άλλη ένας σαδιστής/μαζοχιστής δεν εμπλέκεται απαραίτητα σε σχέσεις Κυριαρχίας/υποταγής. Πολύ συχνά οι τρείς κατηγορίες που περιλαμβάνει το BDSM μπερδεύονται, αλλά σαφή όρια δεν υπάρχουν, μιά και κάθε άτομο όπως και κάθε σχέση είναι κάτι το ξεχωριστό και διαφορετικό.

 

RE: Είναι υποχρεωτικό να πονάει;

Η τοποθέτηση σας στο θέμα είναι σαφέστατη Amazona. Σας ευχαριστώ.

Θα ήθελα όμως εδώ να παρατηρήσω (και ελπίζω να μην μπερδέψω με την αναφορά σε άλλο thread) ότι διαβάζοντας κανείς το Πως ξέρει κάποιος αν ανήκει στο χώρο του BDSM και το κάθε point ξεχωριστά - για παράδειγμα το πρώτο...

μπορεί εύλογα να σκεφτεί: εμένα αυτό το στοιχείο με χαρακτηρίζει ή κάπου μέσα σε αυτό βλέπω τον εαυτό μου. Σίγουρα αυτό από μόνο του δεν με κάνει σκλάβα ή υποτακτική αλλά αποκλείεται το γεγονός να ήταν αυτό που με ώθησε να εξερευνήσω τον ευρύτερο χώρο του bdsm, να δω αν μου ταιριάζει και αν μέσα από αυτό το χώρο μπορώ να βρω διέξοδο έκφρασης;
Και μετά διαβάζει

Εγώ πάντως κάπου έχω μπερδευτεί.....και ενώ σχεδόν παντού όλοι υποστηρίζουμε την δυνατότητα ύπαρξης της διαφορετικότητας αλλά και της ιδιαιτερότητας του καθένα από την άλλη προσπαθούμε να βάλουμε όρια - και σκληρά πολλές φορές - στο τι είναι και τι δεν είναι D/s και τι M/s και τι σκλάβα και τι υποτακτική με κριτήριο τη δική μας οπτική γωνία.

illusion

 

Αγαπητή illusion,

Όταν μοιράστηκα μαζί με την κοινότητα το τόσο πολύ καλογραμμένο και κατατοπιστικό κείμενο του Master Steve, παρέλλειψα να γράψω ότι αυτά δεν αποτελούν κανόνα, και φυσικά η πρόθεση ήταν να οριστεί ότι κάποιος με αυτά και μόνο αυτά τα χαρακτηριστικά δεν ανήκει το χώρο του BDSM. Δεν αποκλείεται όμως να έχει κάποιο από αυτά τα χαρακτηριστικά ένα άτομο που ανήκει στο χώρο.

Η αλήθεια είναι - κατά την άποψή μου - ότι αν κάποιος χρειαστεί να ερευνήσει ένα χώρο για να δεί αν του "ταιριάζει", τότε σίγουρα δεν ανήκει στο χώρο αυτό. Μπορείς ας πούμε για παράδειγμα, για κάποια ιδιαιτερότητα στη συμεριφορά σου, να ερευνήσεις το λεσβιασμό ή τα ναρκωτικά; Κάποιες "τάσεις" δεν αποτελούν αντικείμενο έρευνας. Είτε εκφράζεσαι έτσι είτε όχι.

Φυσικά και υπάρχουν όρια που καθορίζουν το τί είναι και τί δεν είναι D/s - M/s, αλλιώς θα είμασταν όλοι λίγο απ' όλα. Αλλά είπαμε δεν είναι όλα νόμοι απαράβατοι, αλλά όρια. Και αυτό είναι που κάνει άτομα του χώρου που είναι Κυριαρχικά, ή υποτακτικά, ή ότι άλλο, να βλέπεις να έχουν διαφορετικές απόψεις και οπτικές πάνω στο ίδιο θέμα. Πρίν όμως φτάσει κάθε ένας να οριοθετήσει τον εαυτό του και να δημιουργήσει τα πρωτόκολλα επικοινωνίας του, έχει περάσει από τη μελέτη των γενικοτήτων και από την επιρροή των προσωπικών "θέλω" και των ατομικών "βιωμάτων" άλλων ατόμων.

 

Αγαπητή Amazona,
Η προσωπική μου γνώμη για το κείμενο του Master Steve Sampson, άσχετα από το αν είναι καλογραμμένο ή όχι, είναι ότι είναι πολύ γενικό, καθόλου κατατοπιστικό από μόνο του και ότι το κάθε στοιχείο δεν αποτελεί ένδειξη για το αν κάποιος πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει BDSM. Για να είμαι και ειλικρινείς μου θυμίζει οδηγίες χρήσης που βλέπω σε διάφορα - αμερικάνικα κυρίως - προϊόντα όπως για παράδειγμα αγοράζεις καφέ σε χάρτινο ποτήρι και γράφει πάνω «Προσοχή καίει» ή σε εγχειρίδιο χρήσης εκτυπωτή η πρώτη οδηγία είναι πάρε το καλώδιο και βάλε το στη πρίζα.
Σχετικά με το αν κάποιος ανήκει ή όχι στο χώρο ή χρειάζεται να τον «εξερευνήσει» ή όχι εδώ θα διαφωνήσω. Ο χώρος δεν είναι ένα κουστούμι να το κοιτάξει και να το δοκιμάσει κάποιος για να δει αν του ταιριάζει έτσι απλά ή όχι και αν δε του κάνει να το βγάλει. Η συμβουλή των πιο έμπειρων στο χώρο προς τους νεότερους και άπειρους είναι το ακριβώς αντίθετο (αν έχω καταλάβει σωστά). Είναι προσωπική απόφαση του καθένα αν την οποιαδήποτε «τάση» του θα αποφασίσει να την ερευνήσει ή να την αφήσει στη ησυχία της. Ούτε το BDSM είναι ένα και μόνο πράγμα ώστε κάποιος να πει ότι μου ταιριάζει να εκφράζομαι με αυτόν τον τρόπο ή δεν μου ταιριάζει να εκφράζομαι έτσι.

illusion

Υ.Γ. Πάλι καταφέραμε να μπερδέψουμε τα thread! (εγώ φταίω μάλλον εδώ!)