No safe word

A, συγγνώμη, νόμιζα ότι ήταν προφανές, γι αυτό το παρέλειψα:

Δεν με αφορά ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ / ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΗΜΑ που ρωτάει ως υπόθεση εργασίας αν κάποιος άνθρωπος κακοποιείται και μάλιστα σε M/s τί πρέπει να κάνει.

Να προλάβω να ομολογήσω επίσης ότι σε ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ / ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΗΜΑ δεν με αφορά μεταξύ άλλων και το αν βελτιώθηκε η ζωή των Αβορίγινων μετά την αναγνώριση της γενοκτονίας τους από τους Αυστραλούς, θέμα σοβαρό και εξίσου σχετικό με το νήμα όσο αυτό που θέτετε.

Αν βέβαια κάποιος (π.χ. εσείς) ανοίξει ένα νήμα για "τους ανθρώπους που επιθυμούν να αυτοπροσδιορίζονται ως κακοποιημένοι" ευχαρίστως να συνεισφέρω το κατά δύναμη. Αν ανοιχτεί για τους Αβορίγινες θα έχω πολύ λίγα να πω.

Η ιδέα σας ότι οι άνθρωποι που επιθυμούν κλπ. κλπ. είναι όψη της ίδιας πραγματικότητας (φυσικά και είναι, κατά μία διευρυμένη έννοια, ακριβώς όσο και η ζωή των Αβορίγινων) μου φαίνεται περίεργη όταν μιλάμε για ένα έγκλημα. Σα να λέτε ότι ο άνθρωπος που ξύπνησε να πάει στη δουλειά του και του έχουν κλέψει το αμάξι, ο άνθρωπος που γύρισε μεθυσμένος και σηκώθηκε το μεσημέρι χωρίς να θυμάται πού πάρκαρε οπότε νομίζει ότι του κλέψανε το αμάξι κι εκείνος που πέταξε το αμάξι του στη λίμνη και δηλώνει κλοπή για να εισπράξει την ασφάλεια, ζουν όψεις της ίδια πραγματικότητας. Δεν μου στέκει.

Γενικότερα, κάθε προσπάθεια παρέλκυσης της συζήτησης για την κακοποίηση ανθρώπων με άλλα περιθωριακά και δη επίκαιρα θέματα, αφήνοντας μάλιστα, τεχνηέντως ή άτσαλα, σκιές για το ΑΝ τελικά κακοποιούνται άνθρωποι, απλώς καθυστερεί τη συζήτηση για το ΓΙΑΤΙ κακοποιούνται άνθρωποι, οπότε την βρίσκω επιβλαβή την παρέλκυση. Αυτό το λέω επειδή στην περίπτωση που δεν έχει ξεκαθαριστεί το ΑΝ, δεν μπορεί να συζητηθεί το ΓΙΑΤΙ, και να ελπίζουμε σε κάποιο περιορισμό, αν όχι εξαφάνιση των γενεσιουργών αιτίων του συγκεκριμένου εγκλήματος.

Εκτός αν είναι μια κλασική περίπτωση whataboutism που ενίοτε είναι και διασκεδαστική.

 

Tithon δεν αντέχω να σε διαβάζω άλλο. Ως θύματα κακοποίησης κι εγώ και η κόρη μου και εκατομμύρια άλλες γυναίκες ΜΟΝΟ σε αυτή την γαμημενη χώρα (για να μην το πιάσουμε παγκόσμια)
αισθάνομαι αηδία να σε διαβάζω.
Ενημερωτικά αναφέρω ότι οποία άτομα κρατούν τέτοια στάση από δω και πέρα θα μπλοκαροντε από εμένα τουλάχιστον.
Έχω 2-3 στο νου μου.

 

σε αυτό το νήμα, που κάνει κι εσάς να φωνάζετε, εισάγεται, άλλη μια φορά κι αυτήν τη μέρα μια ...υπόθεση εργασίας. η συνηθισμένη υπόθεση εργασίας. τι κάνουν τα πτωχά σκλαβιά που κακοποιούνται, εκ ταξικού(!) και και κοινωνικού(!) προνομίου απ τα αδίστακτα αφεντικά.
στην υστερόβουλη και κακοπροαίρετη ερώτηση "πώς κακοποιούνται; ποιά κακοποίηση υφίστανται; τι έχετε στο μυαλό σας;", προτάθηκε η ξεκάθαρη απάντηση του pornhub και του rack (που δεν είναι ssc) μεταξύ άλλων συγκεκριμένων και αδιαμφισβήτητων απαντήσεων του στυλ "κάνετε πως δεν ξέρετε".
so, μην φωνάζετε, hold your horses. θα σας κατηγορήσουν οτι θα ζητήσετε και τυρόπιτα στο τέλος.

παρελκυστική είναι η καλλιέργεια της σύγχυσης ανάμεσα στην πράξη της κλοπής τυρόπιτας (που είναι πράξη κλοπής, σε συνδιασμό με τις συνθήκες στις οποίες έλαβε χώρα) με την αφηρημένη, νεφελώδη, ασαφή ως χαώδη φαντασίωση ή ενέργεια "κακοποίησης".

- "μου 'φαγες την τυρόπιτα", περιγράφει πράξη, ενδεχομένως γενόμενη.
- "ξύπνησα από μεθύσι, και κάποιος πρέπει να μου φταίει που 'φαγα την τυρόπιτα και δεν θυμάμαι αν μ' άρεσε κιόλας" περιγράφει βαθιά σύγχυση.
- "θα σου φάω την τυρόπιτα και κανείς δεν θα σε πιστέψει" περιγράφει πρόθεση.
- "μου ζήτησες να σου πάρω τυρόπιτα" περιγράφει έναν γνωστό γελωτοποιό.

άσχετα με το νήμα, η κλοπή αυτοκινήτου δεν περιεγράφει ποτέ νεφελωδώς ως κακοποίηση, αλλά ποτέ μην λές ποτέ.

οι αβορίγινες φαίνεται οτι είχαν την ίδια άποψη με τους βαβυλώνιους, στην πρώτη απόπειρα κωδικοποίησης, στο πρώτο "άρθρο" που ξέρουμε να γράφτηκε.
"αν κατηγορήσεις κάποιον γιά φόνο, και δεν το αποδείξεις, καταδικάζεσαι σε θάνατο", αλλ' αυτό ήταν παλιά.
τώρα τρώμε τυρόπιτα. και περνάμε ωραία και μεγάλα σαββατοκύριακα.

 

Ο μόνος που μπορεί να λύσει το πρόβλημα, το όποιο πρόβλημα, είναι αυτός που τον αφορά. Οι τρίτοι μπορούν να τον πλησιάσουν, να του τονώσουν το ηθικό για να βρει τις λύσεις του και να τον υποστηρίξουν για να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, ούτε να τον κρίνουν ούτε τίποτα άλλο.

Βεβαίως φεύγεις αν / όταν υπάρξει κακοποίηση, βεβαίως είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχεις κάνει ή θα κάνεις ποτέ σου. Αυτό είναι το πλαίσιο και ο τρόπος προστασίας, οτιδήποτε άλλο θα ήταν της παρηγοριάς.

Θέλεις λεπτομέρειες πότε μια συμπεριφορά έστω κάποιου Κ είναι κακοποιητική; Όταν με αυτό που σου κάνει επιδιώκει, εκείνη τη στιγμή, το κακό σου. Όταν θέλει να πάθεις για να ευχαριστηθεί και όχι να πονέσεις ή να ζοριστείς ή να υπερβείς κάποιο όριο ή όλα μαζί. Όταν δεν είναι μαζί σου σε ό,τι γίνεται αλλά είναι εναντίον σου. Αυτά, όταν συμβαίνουν, τα νιώθεις αμέσως. Στο πετσί σου. Και τότε δεν έχει νόημα να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, ούτε ότι θα σιάξουν τα πράγματα, ούτε ότι αύριο που θα είναι χαλαρά θα είναι όλα καλύτερα, ούτε ότι "μπορεί να έφταιγες και εσύ" και θα καλυτερέψεις και θα τεντωθούν τα όριά σου ώστε το κακό να σου φαίνεται καλό, ούτε τίποτα άλλο.

Και μην ξεχνάς ότι όσο κακοποιητικό μπορεί να γίνει το Κ άλλο τόσο κακοποιητικό μπορεί να γίνει και το υ ή μήπως δεν έχει ποτέ υπάρξει υ που να θέλει το κακό του Κ; Σε όλες ανεξαιρέτως τις σχέσεις ανεξαρτήτως βαθμού και είδους συμβατικής σύνδεσης κακοποίηση μπορεί να συμβεί από και προς όλες τις κατευθύνσεις. Δεν έχουν σημασία οι στατιστικές, σημασία έχει ότι έχει συμβεί με όλους τους πιθανούς τρόπους και σε όλες τις πιθανές καταστάσεις.

 

@tithon

Ω, μα δεν φωνάζω, έβαλα κεφαλαία γιατί βαριόμουν να μεγαλώνω το font, μήπως γλιτώσετε τις παραναγνώσεις! Και πάνω που χάρηκα ότι δούλεψε και ήρθατε για λίγο στο θέμα του νήματος (κι ας στρίψατε αμέσως παραπέρα με δηλώσεις για τυρόπιτες αντί για πράξεις με τυρόπιτες που θα ήταν το αντίστοιχο) βλέπω αυτό, με τα πολλά θαυμαστικά:

και θαυμάζω (!) κι απορώ (!), γιατί μου τα λέτε εμένα αυτά; Εγραψα εγώ πουθενά ότι η κακοποίηση στο M/s είναι ταξική και κοινωνική; Εγώ έγραψα αυτό:

δλδ. η κακοποίηση γυναικών από άνδρες έχει πολλούς κοινωνικούς και ταξικούς λόγους (δεν έβαλα κεφαλαία, κι έγινε η παρανάγνωση). Δεν είπα τίποτα ερμηνευτικό για την κακοποίηση στο M/s. Ισως εκπλαγείτε όταν πω.

Φαντάζομαι η ταύτιση που κάνατε στην παρανάγνωση, σκλαβιά --> γυναίκες και Αφεντικά --> άντρες, να είναι εντελώς τυχαία!

Πάντως, αν όπως θρυλείται, υπάρχουν και Κ που κακοποιούνται από τα υ τους και δυσκολεύονται να φύγουν, ίσως από κάποιο αίσθημα ευθύνης, ίσως από αδυναμία, να ξέρουν ότι και γι αυτά τα Κ θα βρεθεί μια καλή κουβέντα και μια ζεστή αγκαλιά. Θα ζουν εξάλλου ένα διπλό χτύπημα: αν ένα υ κακοποιείται και δεν φεύγει επειδή νιώθει εγκλωβισμένο παραμένει υ, αν ένα Κ κακοποιείται και δεν φεύγει επειδή νιώθει εγκλωβισμένο, κάπως την έχει ήδη χάσει την ισχύ του και την καπποσύνη του, έχει δλδ. πάψει να είναι Κυρίαρχο, αφού είναι σε αδυναμία και δεν μπορεί να φύγει, έτσι δεν είναι; Εκτός αν πρόκειται, ως συνήθως, για ηλιθιότητες, οπότε και θα συζητηθούν στο mega νήμα της επόμενης 10ετίας "Τον Κ μου θέλω να τον κακοποιήσω, με κάνει αυτό λιγότερο υ;"

Εν πάσει περιπτώση, (ότ)αν συνομολογηθεί το ΑΝ γενικά, στο σύμπαν, υπάρχει κακοποίηση, τότε θα είναι η ώρα να συζητήσουμε αν θέλετε και το ΓΙΑΤΙ υπάρχει κακοποίηση και τι αποδέκτες έχει στις διάφορες περιπτώσεις.

Ας γυρίσουμε όμως στο θέμα του νήματος, μιας που μείνατε σε αυτό έστω και για λίγο:

Δεν είδα πουθενά αυτές τις ερωτήσεις, είδα μόνο εσάς που ρωτήσατε

με απάντηση μάλλον προφανή: από την κακοποίηση του Μ, όπως ακριβώς έγραφε ο ΟΡ.

Αν λέτε ότι τις είδατε εσείς αυτές τις ερωτήσεις, είμαι ανάμεσα στο να πιστέψω ότι κάνετε παραναγνώσεις και στα δικά σας κείμενα ή νομίζετε ότι οι άλλοι διαβάζουν και τις σκέψεις σας όταν γράφετε.

Η δε ερώτηση που του έγινε "τι σημαίνει για εσάς κακοποιήση απο Α;" υπονοεί ότι υπάρχει υποκειμενικός ορισμός για την κακοποίηση. Η κακοποίηση είναι έγκλημα. Δεν υπάρχουν υποκειμενικοί ορισμοί για τα εγκλήματα, ούτε στο πιο υγρό όνειρο της μετανεωτερικότητας. Οι νομικές και δικαστικές δυσκολίες στην διακρίβωση των συνθηκών κάθε εγκλήματος, δεν αλλοιώνουν την βασική συναντίληψη που έχουν οι άνθρωποι για το έγκλημα. Στον εκβιασμό (αλλά και στην κλοπή ή και στο φόνο σε κάποιες περιπτώσεις) είναι εξίσου δύσκολο να διακριβωθούν οι ακριβείς συνθήκες του, όπως και στην κακοποίηση - κι εκεί θα βρεθεί κάποιος να πει "γιατί το λες εκβιασμό; και γιατί φοβόσουν εσύ μην το πει στον άντρα σου / μην πει στη μάνα σου ότι είσαι γκέι" κλπ. κλπ. Αυτό δεν αλλάζει το ότι όταν κάποιος μιλάει για "εκβιασμό" οι άλλοι σπανίως του λένε "με πατάτες το σερβίρεις αυτό;". Οι δυσκολίες στην διακρίβωση της κακοποίησης είναι των δικαστών, όχι των απλών ανθρώπων. Οι άνθρωποι χοντρικά καταλαβαίνουν τι θα πει κακοποίηση, εκβιασμός, κλοπή, φόνος κλπ.. Εκτός αν εδώ έχουμε άτομα που κάνουν εντατικό θερινό για να δώσουν στη σχολή δικαστών και ψάχνουν case study.

Οπως και να χει, δεν βλέπω πώς θα βοηθούσαν αυτές οι ερωτήσεις που λέτε τη συζήτηση, αφού η ερώτηση του ΟΡ ήταν ΓΕΝΙΚΗ, ΟΧΙ ΕΙΔΙΚΗ: δεν αναφερόταν στο Μάκη, το Σάκη, τη Σούλα, τη Μαρία κλπ. ώστε να μας πει περιστατικά και "φάσεις" (φυλάγομαι από επόμενες παραναγνώσεις, γι αυτό βάζω κεφαλαία). Η δυσκινησία της σκέψης από το ΕΙΔΙΚΟ στο ΓΕΝΙΚΟ και τούμπαλιν είναι μεγάλο εμπόδιο στον οποιοδήποτε διάλογο. Γι αυτό, θα πρότεινα σε όσους θέλουν να απαντήσουν στον ΟΡ αλλά τους λείπει το πώς ορίζει ο ΟΡ την κακοποίηση, να δοκιμάσουν να απαντήσουν ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΜΟ της κακοποίησης. Οταν συμβαίνει σε μια M/s σχέση κακοποίηση ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΜΟ τί πρέπει να κάνει το s;

Επίσης ο ΟΡ δεν αναφερόταν στις πάρα πολλές - πόσες θέλετε; να πούμε 700,000.000; - περιπτώσεις σκλαβιών στον κόσμο "που επιθυμούν να αυτοπροσδιορίζονται ως κακοποιημένα". Αναφερόταν στο ενδεχομένως 1 και μοναδικό περιστατικό στο σύμπαν, δλδ. στον πλανήτη και τον διεθνή διαστημικό σταθμό, σκλαβιού που όντως κακοποιείται !!! (στο πήγαιν' έλα στο σταθμό είναι όλοι δεμένοι στις θέσεις τους και τσιτωμένοι απ΄τα τζι οπότε σίγουρα δεν υπάρχει κακοποίηση)

Τι σας εμποδίζει λοιπόν να απαντήσετε στην απλούστατη ερώτηση που κάνει ο νηματοθέτης: ενα σκλαβί που κακοποιείται σε M/s σχέση, τί πρέπει να κάνει;

- Μήπως θεωρείτε ότι δεν μπορεί να υπάρξει κακοποίηση στο M/s ;
- Μήπως θεωρείτε ότι δεν μπορεί να υπάρξει κακοποίηση γενικά;
- Μήπως θεωρείτε ότι δεν μπορεί να αναγνωριστεί κακοποίηση στο M/s ή και γενικά, αν δεν τσεκάρετε πρώτα εσείς ή κάποιο πρόσωπο εμπιστοσύνης σας όλα τα φακτς;
- Μήπως δεν θέλετε να απαντήσετε, αλλά απλώς κουβέντα να γίνεται; (θεμιτότατο!)
- Μήπως κάτι άλλο;

Η νεφελώδης, ασαφής και διάχυτη απάντηση:

είναι εντελώς άκυρη στο M/s, όπου το s εξ ορισμού δεν προσέρχεται για την ικανοποίησή του, ώστε να αντιδράσει επειδή κάτι δεν το ικανοποιεί. Η ικανοποίηση του s είναι αδιάφορη. Η κακοποίησή του δεν είναι.

Ειλικρινά, προσπαθώ να καταλάβω μήπως προσπαθείτε να πείτε κάτι σημαντικό πάνω στο θέμα και το χάνω. (προφανώς το ότι υπάρχουν άνθρωποι "που επιθυμούν να αυτοπροσδιορίζονται ως κακοποιημένοι" είναι σημαντικό αλλά είναι άλλο θέμα, που περιμένω να συζητηθεί κάπου αλλού. Εκτός αν δηλώνετε ότι ΟΛΟΙ οι άνθρωποι που τυχόν αναφέρουν ότι κακοποιήθηκαν, σε σχέση M/s ή και γενικά, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Και δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ που να κακοποιήθηκε πραγματικά. Ολοι ηθοποιοί, που λέτε και σεις. Σε κάποιο γύρισμα με τυρόπιτες).

 

ο κακοποιημένος κ μετατρέπεται σε σκλαβικότητα.
ακριβώς αυτή η πούρα δικολαβία, που είναι ευθέως δανεισμένη απ το αντιπαλοτικό δίπολο άντρας-γυναίκα των πουριτανών προτεσταντών, αδιάκοπα απ τον κρομγουελ μέχρι τη σύμβαση της κων/πολης, και δεν λείπει από κανένα προτεσταντικό κείμενο γιά τα φύλα ενδιάμεσα, μας δίνει και τις στατιστικές που αυτοεπιβεβαιώνονται γιά τα κατά προνόμιο¹ θύματα και τους κατά μιαρότητα¹ θύτες. εξ ου και η τυρόπιτα, που έτσι και τη φας, γύρευε τι άλλη εγκληματική πράξη μπορείς να κάνεις, δηλαδή, τι να λέμε; έκανες, αδίστακτε τυροπιτολάγνε.
λέγεται αυτοεκπλήρωση. ένας μελετητής προτεσταντικού περιβάλλοντος την είχε ονομάσει «φθόνο της τυρόπιτας», αλλά νομίζω την περιέγραφε ως ασθένεια ιάσιμη.

αυτή λοιπόν η δικολαβία μας παρέχει την συνηθισμένη καθημερινή «υπόθεση εργασίας»   γιά την απροσδιόριστη κακοποίηση που έχει μόνον «συγκεκριμένη φορά», και δεν κάνει να ρωτάμε «ποιά κακοποίηση;» ή «τι εννοείτε κακοποίηση;» γιατί αφ ενός χαλάνε οι στατιστικές κι αφ ετέρου έτσι και προσδιοριστεί γελάνε κι οι κλόουν (ήδη γελωτοποιοί).
αυτήν την προσπάθεια παρέλκυσης την λένε χαριτωμένα στα προτεσταντικά «victim blaming»(!), ενδεχομένως γιατί δεν ξέρουν από τυρόπιτα.

δεν φαντάζομαι, με την σειρά μου, οτι είναι τυχαία η συσχέτιση που κάνατε ανάμεσα στα αντιπαλοτικά δίπολα αντρας-γυναίκα και αφέντης-σκλάβος, γιατί είναι προφανείς οι μεταφορές απ το προτεσταντικό σχήμα.

ξανά: η κακοποίηση είναι ασαφής ως χαώδης. δεν αφορά σε έγκλημα, που είναι κάτι σαφές, και συμπεριλαμβάνει τυρόπιτες.
στο παρόν νήμα βάσιμα υποστηρίχτηκε πως αν κάτι, οτιδήποτε, εισπράττεται, γιά όποιονδήποτε λόγο, ως κακοποίηση, φαντασιακά ξεφαντασιακά, σκόπιμο είναι να οδηγήσει σε έξοδο, αν είναι δυνατό. η αντιπαλότητα δεν θεραπεύεται, κι ας έχει άλλη γνώμη ο εμπνευστής του «φθόνου». προσωπικά δεν παίρνω θέση στη διχογνωμία.

στα επόμενα 11.000 νήματα «συγκεκριμένης φοράς», όπως και στην απίθανη περίπτωση του νήματος χωρίς προεξοφλημένη φορά, θα ρωτήσω, και φαντάζομαι κι άλλοι «ποιά κακοποίηση;» «από τι;».

ας χτυπιέται κι ας φωνάζει όποιος θέλει. διευκρινίσεις δίνει φωνάζωντας, και είμαι φαν των διασαφηνίσεων. και μ αρέσουν κι οι τυρόπιτες.



1- ταξικώς τε και κοινωνικώς  

 

Ήσασταν ξεκάθαρος και σαφής όπως πάντα.

Και όπως πάντα, μου απαντάτε άλλα αντί άλλων, π.χ.

Να πω μόνο ότι αυτό:

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ να σημαίνει ότι η κακοποίηση μετατρέπει τον Κ σε σκλάβο. Ο Κ που χάνει την ισχύ του και την κυριαρχία του απέναντι στο υ του που τον κακοποιεί (χωρίς καθαγιαστική της πράξης εντολή του, να τα λέμε κι αυτά για σας τους μη πούρους   ) δεν μετατρέπεται σε σκλάβο.

Αυτά είναι δικές σας παραναγνώσεις απορρέουσες από το φανατισμό σας, πιθανώς ως αντίδραση στην περιρρέουσα μιντιακότητα. Αυτή μου είναι αδιάφορη. Δεν υπάρχουν στη ζωή μόνο οι θέσεις Μ και s, όπως ίσως νομίζετε, υπάρχει ένα πλήρες φάσμα θέσεων και στάσεων ζωής.

Ως εκ τούτου, με αυτή την αφετηρία που εσείς ο ίδιος θέτετε, το μανιφέστο-παραλήρημα που ακολουθεί με προτεστάντες τυρόπιτες και Κρόμγουελ κάπου θέλατε να το απαντήσετε (στη λάιφο; ) και είπατε να το γράψετε σε μένα. Δεν πειράζει. Νομίζω ότι αυτά με τα αντίπαλα δίπολα υπάρχουν μόνο στο δικό σας μυαλό ότι τα σκέφτονται όλοι οι άλλοι, ενώ εσείς έχετε ξεφύγει και βλέπετε πολυπολικότητες στο M/s. Ακόμη και όσον αφορά την "συγκεκριμένη φορά" δεν αφήνετε τον εαυτό σας καν να δει ότι είστε σε ένα νήμα ΑΠΟ ΑΝΔΡΑ ΣΚΛΑΒΟ που αναρωτιέται για την τυχόν κακοποίηση των s, δλδ. σε ένα κατ' εξοχήν μη έμφυλο νήμα.

Επικροτώ φυσικά ότι διορθώσατε αυτό που σας επισήμανα:

Ελπίζω κάποια στιγμή που θα έχει κοπάσει ο φανατισμός σας και θα πάψουν οι παραναγνώσεις να μπορέσουμε να συζητήσουμε καλύτερα  

 

αποκλείεται να με πείσετε να βάλω τις φωνές.  

με πεζά γράμματα:
ούτε στο πουριτανικό πρωτότυπο που αντιγράψατε όταν εισάγατε στην συζήτηση την εκ προοιμίου δοσμένη φορά της ..ταξικής ..κακοποίησης δεν γράφουν οτι ο κ κακοποιούμενος γίνεται υποχρεωτικά σκλάβος (αν και το βλέπουμε ζωντανά 7 φορές κάθε τόσο), αλλά οτι χάνει την πως την είπατε και μετριέται στις σκλαβικότητες. δεν είναι ζήτημα παρανάγνωσης, είναι είτε ζήτημα αμελημένης πρεσβυωπίας είτε σκόπιμη ανάγνωση άλλης, πιο βολικής, λέξης.

κρατήστε την ψυχραιμία σας γιατί, αφ ενός καρφώνεστε οταν το κριτήριο σας γιά «μη έμφυλο νήμα», που δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει, αλλά υποθέτω οτι κάποια σχέση έχει με την τυποποίηση της «συγκεκριμένης φοράς», είναι οτι προέρχεται από ανδρα σκλάβο,
κι αφετέρου

υπάρχουν κι οι αβορίγινες.
ταυτόχρονα. ζαλιστικά και μεθυστικά. με συνέπειες παρόμοιες με χαλασμένης τυρόπιτας.

  

 

Υπάρχει ένα πράγμα που λέγεται "σημείο ισορροπίας". Είμαι σίγουρη ότι θα το ξαναβρείτε. Καλή συνέχεια  

 

καλά να περνάτε.