O Τερματοφύλακας

Δεν έχω καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο τώρα.
βασικά για να κάτσω να δω θα πρέπει να με πληρώσεις.
Δεν ήταν πάντα ετσι ομως.
το ποδόσφαιρο κράτησε για μένα μέχρι να τελειώσω το λύκειο.
πολύ πιθανόν να είχε σχέση καμιά φορά που το σκέφτομαι με την ποδολατρεία μου.
το κακό ηταν πως με ελάχιστες εξαιρέσεις τα κορίτσια δεν έπαιζαν ποδόσφαιρο, τι να κάνουμε είχα μόνο τα αγόρια για "υλικο".
καθώς είμαι και σχετικά ψηλός η θέση του τερματοφύλακα ήταν η ιδανική για μένα.
πως αλλιώς θα έπεφτά στα πόδια των αγοριων-δεν είχε σε καμία περίπτωση αυτό να κάνει με το ερωτικό κομμάτι- αφόυ τα κοριτσια δεν επαιζαν εκείνα τα δυσκολά χρόνια του σχολείου;
και εξαιτίας αυτού εγινα πολύ καλός αφου χωρίς κανένα δισταγμό οπως άλλοι , επεφτα στα πόδια τους να πάρω την μπάλα.
αυτα δεν επαιρναν χαμπάρι αλλά εγω το απολάμβανα, γιατί εβλεπα από κοντά πόδια παι ποδοσφαιρικά παπούτσια.
επεφτα με τόση ορμή θυμάμαι, που πολλά με φοβόντουσαν οσο απίστευτο και να ακούγεται.
ημουν εξαιτίας αυτού ο βασικός τερματοφύλακας του σχολείου.
η λυσσα μου ηταν θυμάμαι παροιμιώδης και όλοι απορόυσαν πως δεν φοβάμαι, στα τσιμέντα στα χώματα που τότε παίζαμε να πεφτω κάτω χωρίς καμιά προφύλαξη.
τα άλλα παιδιά ουτε κάν να πέσουν να πάρουν την μπάλα από τους επιθετικούς.
οταν καμιά φορά ο επιθετικός μου ξεφευγε , ορμούσα και δευτερη φορά στα πόδια του για να πάρω την μπάλα.
θυμάμαι ερχόντουσαν προς το τέρμα και εβλεπα το δισταγμό στο προσωπό τους καθώς εγω ορμούσα πάνω τους χωρίς κανέναν φόβο για να πάρω με λύσσα την μπάλα από τα πόδια τους , αρκετές φορες φωναζα πέφτοντας, για περαιτέρω εκφοβισμό.
πολλες φορρες για λίγο μαζι με την μπάλα επιανα και το παπούτσι τους, αρκετους τους είχα ριξει και κάτω.
προτιμούσαν λοιπόν να σουτάρουν από μακριά παρά να ερχονται κατα μέτωπο μαζί μου.
παραδόξως στα 3 χρόνια του λυκείου δεν εφαγα καμιά κλωτσια απο επιθετικό στις βουτιές μου .
Αυτό φυσικά πήγαινε και αντιστροφως αλλά ,
κάποιες φορες που επαιξα επιθετικός , συνήθως στις αλάνες εκτός σχολείου , εγω τον αντίπαλο τερματοφύλακα δεν τον λυπόμουν καθόλου.
κάποιοι που επεφταν στα πόδια μου να μου πάρουν την μπάλα υπέφεραν , από τα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια με τις ταπες.
εγω επειδη δε φοβόμουν τους επιθετικούς- λογω της ποδολατρείας- ετσι ακριβώς δεν φοβομουν και δεν λυπόμουν τον αντίπαλο τερματοφυλακα.
εχω ρίξει μπόλικες κλωτσιες σε τερματοφύλακες που προσπαθούσαν στα πόδια μου πεσμένοι να μου πάρουν την μπάλα.
ενω στο σχολείο ολοι απεφευγαν να με πατήσουν κλωτσήσουν, στον αντιπαλό τερματοφύλακα δεν το απεφευγα καν.
στα μουλωχτά εριχνα κλωστιες στην κοιλια και στα πλευρά τους ,τους πάταγα οπου εβρισκα, κλώτσαγα το χώμα στο πρόσωπο τους, και το απολάμβανα πραγματικά.
πολλές φορες τους αφηναν να μου πάρουν την μπάλα επιτηδες , για να τους κλωτσάω εγω πεσμένους στο χώμα.
οταν πεσμένος κάτω ειχε την μπάλα στα χέρια του εκει του πάταγα μια κλωτσιά οπου εβρισκα συνήθως στην κοιλιά ή στα πλευρα.
αν κάποιο παιδί διαμαρτυρόταν "οτι με πονεσες" με απάθεια του ελεγα για να το ψαρωσω
"ετσι είναι ο τερματοφυλακας ηλίθιο. την επόμενη φορά που θα πέσεις στα πόδια μου,θα φας κλωτσια στο κεφάλι" και γελούσα.
Στο κεφάλι βέβαια κανένα δεν κλώτσησα, εβαζα μόνο το παπούτσι κοντά στά κεφάλια τους, μου κάνοντας οτι θα κλωτσησω για εκβοβισμο πιό πολυ.
Αν με ρωτήσετε τι μου αρεσε πιό πολυ να πεφτω στα πόδια των αγοριών , ή να τα κλωτσάω το δευτερο το απολάμβανα πολύ πιο πολύ.
εγινα τερματοφύλακας για τον απλούστα λόγο οτι κανένας δεν ήθελε (ενω επιθετικοι θέλαν όλοι ) , και επειδή ειμαι ανθρωπος που λειτουργω ατομικά καλύτερα μου ταιριαξε καλύτερα η μοναχικη θεση του.

Μπορεί να γινόμουν γνωστός τερματοφύλακας αν συνεχιζα δεν ξέρω αλλά οταν τελείωσε το λύκειο σταμάτησε τελείως και ενδιαφέρον μου για το ποδόσφαιρο σε όλες του τις εκφράσεις.
το πιθανον αν δεν είχα την ποδολατρεία να μην είχα παιξει ποτέ ποδοσφαιρο τώρα που περασαν τα χρόνια και το σκεφτομαι.

 

Μάλιστα....

Ε/ευχαριστούμε για την πληροφορία....

 

ως συνηθως απομονώνεις μια λέξη για να βγαλεις συμπεράσματα.

αν ποτέ ως εφηβος επαιξες ποδοσφαιρο στην ζωή σου θα ηξερες οτι τέτοια μουλωχτά και ύπουλα χτυπήματα γινονται στα ομαδικά αθληματα.
πολύ περιισοτερο στο μπασκετ ( που γιαυτο τον λογο το σιχαθηκα ) και πολυ περισσοτερο στο πολο εκει να δεις κλωτσια και αγκωνιά κατω από το νερο.
εγω στα 16 μου χρονια θα σταματούσα την μπαλα πάνω στην ενταση του παιχνιδιου να πω στον τερματοφυλακα " Θα σε κλωτσησω γιατί την βρισκω¨
και αν δεν ήταν αυτή η λέξη εσυ θα βρισκες άλλη. οκ

 

Cringe