Release

Απάντηση: Release

Όλο το ποστ σου είναι καταπληκτικό και με βρίσκει σύμφωνη σε όλα!
Μ άρεσε που αναφέρει και το ότι ναι υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν θα δοθεί το release...  

 

Απάντηση: Release

@angel42
Εμείς σε ευχαριστούμε για το διασαφηνιστικό post σου.

Διαφωτιστικό στην περίπτωση αυτή είναι το ποστ της angel42: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/38113-release-2.html#post395690
Και στην ερώτησή σου τα ποστ: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/38113-release.html#post395594 και https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/38113-release-2.html#post395691
Τι σημαίνει ότι μία σχέση έχει λήξη κατά την γνώμη σου; Που πιστεύεις ότι οφείλετε;
Υ.Γ. Εάν δεν σε καλύπτουν οι απαντήσεις, μην διστάσεις να ξαναρωτήσεις.

 

Απάντηση: Release

Ας το πιάσουμε απ τα εύκολα, για αρχή...  

Όπως δεν μπορεί ένας Κυρίαρχος να κάνει μόνος Του μια γυναίκα σκλάβα, αλλά πρέπει και η προς σκλαβοποίηση να το θέλει πάρα πολύ, έτσι δεν μπορεί μόνος Του, με τη δική Του βούληση μόνον να στήσει μια σχέση (που βαίνει προς) M/s, και επειδή - Αυτός και μόνον Αυτός - το θέλει, να την βάλει να συντάξει μαζί Του συμβόλαιο, το οποίο, προφανώς αφού συνέταξαν μαζί, θα αποδεχτούν και οι δύο!

Καταλαβαίνω πως σε τούτο το νήμα μιλάμε για τη λήξη μιας σχέσης M/s και όχι για το ξεκίνημά της, όμως, ο τρόπος που ξεκινάει μια σχέση είναι πολύ ίδιος με τον τρόπο που λήγει. Έχει να κάνει με τον τρόπο που οι δύο αυτοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον έλεγχο, ο οποίος τρόπος δεν αλλάζει στο διάβα της σχέσης. Αλλάζει αυτό που έχουν στην ψυχή τους ο ένας για τον άλλο, αλλάζει η επιθυμία, οι συνθήκες, τα πλείστα όσα, αλλά η περί ελέγχου αντίληψη είναι αυτό που κουβαλάνε μέσα τους για BDSM. Αυτό, λέω εγώ τώρα, δεν αλλάζει. Γι αυτό, επειδή η σχέση στήθηκε ανάλογα με το ποιος είχε τον έλεγχο, σε ποιον εκχωρήθηκε, πώς, πότε, και γιατί, και επειδή αυτό δεν αλλάζει, γι αυτό η σχέση τελειώνει με τον ίδιο τρόπο που άρχισε.

Αν λοιπόν η σκλάβα ή περίπου σκλάβα μπήκε σε μια σχέση χωρίς να το καλοκαταλάβει, χωρίς συνείδηση των αναγκών της και χωρίς να μπορεί ή να διανοείται να κρίνει τον Κυρίαρχο ως προς τις επιλογές και τις ενέργειές του, ίσως γιατί δεν γνώριζε, έτσι και θα βγει από αυτή τη σχέση. Σε αυτή την περίπτωση το release το δίνει ασυζητητί μόνον ο Κυρίαρχος και μόνον κατά τη δική Του κρίση.

Δεν είναι διόλου άσκημο. Αντιθέτως, μπορεί να είναι πολύ όμορφο και είναι πολύ M/s.

Αν η σκλάβα έχει συνειδητότητα σκλάβας, τότε δεν γίνονται ακριβώς έτσι τα πράγματα διότι και αυτή γνωρίζει καλά ποιες είναι οι ανάγκες της, αν καλύπτονται ή όχι και αν έχει έρθει η ώρα να φύγει.

Θα θαύμαζα πραγματικά τη σκλάβα εκείνη, που ενώ γνωρίζει ότι ο χρόνος της τελείωσε, ενώ μέσα της έχει λήξει η σχέση, είναι αρκετά αφημένη στον Αφέντη της και Τον εμπιστεύεται τόσο, ώστε να περιμένει να της δώσει Εκείνος την ανάσα του release, που πιθανότατα δεν θα αργήσει και πολύ γιατί και Αυτός στραβός δεν είναι...

Παίζει όμως και το επίπεδο της εμπειρίας τους. Παρά το ότι η angel42 τα λέει πολύ καλά πως όσο υπάρχει έστω και ελάχιστα το άγχος της εκμετάλλευσης η σχέση δεν είναι M/s, οι άνθρωποι δεν είναι μόνον Αφέντης και σκλάβα, έχουν και τους εγωϊσμούς, τα ελαττώματά τους, τα τραύματά τους. Έτσι και ο Αφέντης μπορεί να μη νοιαστεί να δώσει το τέλειο release αλλά - μεταξύ άλλων - να προστατέψει Εαυτόν από το "τραύμα" της αποτυχίας σχέσης, πώς ακριβώς; Με τον γνωστό τρόπο, ρίχνοντας τα σφάλματα στο έτερο μέλος. Γι αυτό, αν τυχόν η σκλάβα έχει καταλάβει τον κρότο και πως έγινε το ναυάγιο και ο Αφέντης όχι ή νοιάζεται πρωτίστως να επιπλεύσει Αυτός ας βουλιάζει το πλοίο, τότε δεν είναι διόλου αντι - BDSM να ζητήσει η σκλάβα release.

lol και μπράβο lara[E-p], όμως με αυτό

δεν συμφωνώ γιατί όσο δεν είχε καταλάβει η σκλάβα ότι είναι "βλάκας και δήθεν και γαϊδούρι" μια χαρά της κάλυπτε τις ανάγκες ο Κύριος, γιατί λοιπόν τώρα γυρνάει και του λέει, η σκλάβα (!), ούτε λίγο ούτε πολύ πως "εγώ ξέρω τι είναι BDSM και τι όχι και δεν σε σέβομαι και σου λέω με τρόπο ότι δεν κάνεις για BDSM αλλά είσαι ένας κολοκυθοκλέφτης και γέννημα κατσαρίδας!";

Έχω τη γνώμη ότι έτσι δεν σέβεται τον εαυτό της η σκλάβα και υποτιμά τις δικές της παλιότερες επιλογές.

Τότε κι αν δίνει ο Κυρίαρχος release και όξω απ την πόρτα! Πολύ ουσιαστική έλλειψη σεβασμού να μην ελέγχει η σκλάβα τα συναισθήματά της και να νομίζει πως μπορεί να Του λέει ό,τι της έρχεται και Εκείνος - εν τη σοφία Του - οφείλει να την νιώσει.

Σωστότατο.

Υπάρχουν και κατ εμέ. Αλλά όχι αυτές οι σκλαβοκεντρικές. Κυρίως αυτές όχι...

 

Απάντηση: Release

Διαβάζω διάφορες απόψεις και πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω γιατί να θεωρείται δύσκολη η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα. Πραγματικά πιστεύω ότι είναι δικαίωμα του καθενός ν' αποχωρήσει από κάτι που δεν τον εκφράζει και τον καταπιέζει. Ακόμα και σε σχέσεις M/s η επιλογή του ,ας τον πούμε σκλάβο, να συμμετάσχει οικειοθελώς σε μία κατάσταση που καλύπτει ολόκληρο το φάσμα της καθημερινής του ζωής θα πρέπει να συνοδεύεται από το δικαίωμα ν' αποχωρήσει ανα πάσα στιγμή. Το σκεπτικό μου είναι ότι εφόσον η σχέση δεν υφίσταται αν δεν γίνεται αποδεκτή και από της δύο πλευρές, κάτι για ένα συμβόλαιο που πρέπει να γίνει αποδεκτό και από τους δύο , μου φαίνεται παράλογο αν κάποιος από τους δύο δεν επιθυμεί πλέον να συνεχίσει, να είναι αναγκασμένος να το κάνει. Στο κάτω κάτω ποιος θα εμπόδιζε τον σκλάβο από το να αποχωρίσει; Από νομικής πλευράς δεν τον δεσμεύει απολύτως τίποτα μίας και το συμβόλαιο δεν έχει νομική ισχύ, η "δουλεία" ( χρησιμοποιώ με μεγάλη επιφύλαξη τον όρο μιας και ξέρω ότι είναι λάθος και δεν αντιπροσωπεύει την αλήθεια σε μια τέτοια σχέση) είναι παράνομη. Αλλά και από ηθικής απόψεως δεν πιστεύω πως τίθεται κάποιο θέμα μιας και ανήθικο θα ήταν να επέμενε ο "Αφέντης" στο να θεωρεί τον "Σκλάβο" ως ιδιοκτησία του παρά τη θέλησή του. Άλλωστε ο άνθρωπος είναι φύση ελεύθερο όν και δεν μπορεί να θεωρηθεί με κανένα τρόπο ως "αντικείμενο. Δεν μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα του ν' αποφασίζει για τη ζωή του και παραμένει ελεύθερος ακόμα και όταν αποφασίζει να "παραχωρήσει" τον εαυτό του και ακριβώς την ελευθερία του αυτή σε κάποιον άλλο άνθρωπο επειδή η παραχώρηση αυτή είναι εικονική μιας και σύμφωνα με τα παραπάνω δεν μπορεί να μην είναι ελεύθερος και να έχει το δικαίωμα ν' αποφασίζει για το μέλλον του. Οποιοσδήποτε εξαναγκασμός κάποιου να παραμείνει σε μια τέτοια σχέση είναι είτε εκμετάλλευση του αδύναμου χαρακτήρα του είτε βιασμός και καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων του που υπάρχουν εκ φύσεως. Αυτή είναι η άποψή μου για το θέμα και ζητώ συγγνώμη που έγινα απόλυτος. Δε κατακρίνω σε καμιά περίπτωση αυτό το είδος life style εφόσον βέβαια γίνεται οικειοθελώς. Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο να αντιδρώ έτσι επειδή έχω παρεξηγήσει κάποια πράγματα και να γίνομαι άδικος σε κάποιες περιπτώσεις. Όπως και να χει αυτή είναι η άποψή μου για το θέμα και ο τρόπος που θα ήθελα να το βιώσω εγώ αν ποτέ βρισκόμουν σ' αυτή τη κατάσταση.

 

Απάντηση: Release

Όταν με μια δόση χιούμορ κι έχοντας συγκεκριμένο άτομο στο μυαλό μου, έλεγα:

Εννοούσα ακριβώς το αντίστροφο που εσύ ορίζεις ως πιθανό σενάριο του που θα οδηγούσε στο να ζητήσει η σκλάβα release.

Δηλαδή εγώ πιστεύω κι αναφερόμουν σε καταστάσεις που αφού μπει στη σχέση όπως περιγράφεις, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Η σκλάβα όχι απλά μπήκε χωρίς να το καλοκαταλάβει, αλλά και συνέχισε να μην το καλοκαταλαβαίνει κι άνετα μπορεί ακριβώς επειδή δεν το καλοκαταλαβαίνει να ανοίξει απλά την πόρτα και να φύγει ή αν καταλάβει αφού μπήκε πως της πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες…

Ποιος είπε πως τις κάλυπτε μια χαρά τις ανάγκες της?

Πώς να της τις καλύψει στην περίπτωση που η σκλάβα όχι απλά μπήκε χωρίς να το καλοκαταλάβει, αλλά και συνέχισε να μην το καλοκαταλαβαίνει.

Δεν μπορεί άνετα να έχαψε το παραμύθι που πουλούν τόσοι και τόσοι ως καραμαστεράδες του σύμπαντος, αλλά μόλις ανοίξει έστω στο ελάχιστο τα μάτια της και δει τι υπάρχει πίσω από την εικόνα-παραμύθι που έχαψε κι αυτή η εικόνα ουδεμία σχέση έχει όχι απλά με καρά αλλά με μάστερ?

Και τι αλήθεια του χρωστάει για την κοροϊδία πέρα από περιφρόνηση?
(Χωρίς να μειώνεται απ αυτό η δική της ευθύνη που βιάστηκε να μπει σε μια σχέση χωρίς να καλογνωρίζει με ποιον, όπου βέβαια και υποτιμά τις επιλογές της, γιατί ήταν κακές επιλογές).

Ενώ αν έχει φτάσει να κατανοεί, άσχετα με το πώς μπήκε, κι ιδιαίτερα αν έχει ΒΙΩΣΕΙ την συνειδητοποίηση του ποια είναι και ποιες είναι οι ανάγκες της κι αν παρά το ότι σέβεται τον Κ, νιώθει πως δεν είναι αυτό που της ταιριάζει για τους όποιους λόγους ή μπορεί να έχουν αλλάξει οι καταστάσεις και της είναι αδύνατο να παραμείνει στη σχέση κ.τ.λ., τότε είναι που δεν θα ανοίξει απλά την πόρτα, αλλά θα ζητήσει αποδέσμευση.
Κι ανάλογα της περίπτωσης θα την λάβει ή και όχι. Για τα όχι εξηγώ πιο κάτω.

Εδώ με έχασες.
Ποιος λέει πως είναι αντι - BDSM να ζητήσει η σκλάβα release?

Νόμιζα πως ακριβώς το αντίθετο λέει η μια πλευρά, πως μια σκλάβα μπορεί να αποδεσμευτεί μόνο αφού ζητήσει release (εφόσον βέβαια ο Κ είναι παρών και όχι κάπου εκεί έξω και δεν ξέρουμε που), ενώ οι άλλοι λένε πως καταργείται το release διότι δεν έχει νόημα. (Σιγά σιγά προσπαθούν εν ολίγοις να απογυμνώσουν το Ms από όλα εκείνα τα «μικρά» -γι αυτούς ασήμαντα μια και τους είναι αδιανόητα κι ακατανόητα-που θεωρούν άχρηστα κι αχρείαστα μια και αδυνατούν να κατανοήσουν πως είναι δυνατό κάποια να έχει μεν καταλήξει πως δεν επιθυμεί να είναι μέρος του συγκεκριμένου σχήματος, αλλά παρά την κατάληξη έχει μέσα της ακόμα σεβασμό προς τον Κ και τον παρακαλεί να την αποδεσμεύσει. (Κι όπως χιλιάδες φορές είπαμε συνήθως θα πάρει την αποδέσμευση της).

Δεν νομίζω να είναι σκλαβοκεντρική η αντίληψη πως Κάποιος που έχει πραγματικά ζήσει και γνωρίζει την σκλάβα Του, μπορεί να κατανοήσει τι υπάρχει πίσω από κάποιες αντιδράσεις ή συμπεριφορές.
Αν δεν συνέβαινε αυτό, όπως μου είπε χαρακτηριστικά ο Κύριος μου πολλές φορές θα μπορούσε να εκλάβει κάποια πράγματα που λέω πολύ προσβλητικά, ενώ ξέροντας με γνωρίζει πως ακριβώς τα εννοώ και πως απλά μερικές φορές δυσκολεύομαι να τα εκφράσω σωστά.
Και υπήρξε περίπτωση πριν χρόνια, πριν αποποιηθώ το δικαίωμα μου αυτό (και το αποποιήθηκα επειδή ξέρω πως ως αυτοκαταστροφική μαζοχίστρια εύκολα θα μπορούσα να το βάλω στα πόδια και μετά να το μετανιώσω μόλις καθάριζε το κεφάλι κι επέστρεφε η λογική), που ζήτησα release και δεν το πήρα, ακριβώς επειδή Είδε πως βρισκόμουν σε αυτοκαταστροφική αντίδραση. Και βέβαια Τον ευγνωμονώ που μου αρνήθηκε.
Όταν σε άλλη περίπτωση επέμενα, μου έδωσε το όπως νόμιζα πολυπόθητο release για να με έχει στη συνέχεια επί 2 μήνες να ικετεύω να με ξαναπάρει πίσω.

Οπότε εκείνο ουσιαστικά που σημαίνει για μένα το release είναι και μια δικλείδα ασφάλειας για την ίδια την εν δυνάμει σκλάβα, κάτι επιπλέον, που την προστατεύει από τις αυθόρμητες και χωρίς λογική σκέψη αυτοκαταστροφικές αντιδράσεις της, οι οποίες στα πρώτα στάδια δε εκπαίδευσης υπάρχουν έντονες και σε πλεονασμό.
Κι αφού επέλεξε Εκείνον ως το άτομο που μπορεί να Αποφασίσει καλύτερα από εκείνη για εκείνη στα πάντα, είναι παράλογο να πιστεύει πως μπορεί ακόμα και για το τέλος της σχέσης να βασίζεται πάνω Του?

Τώρα αν η πίστη της δικαιωθεί ή όχι είναι άλλου παπά ευαγγέλιο  

 

Απάντηση: Release

δε νομίζω πως κάποιος-α "υ" μπορεί να διατηρηθεί σε μια σχέση Μ/s & D/s,εάν αυτή δεν ικανοποιεί τα βαθειά του "θέλω" και "είναι"..

 

Απάντηση: Release

Αν και εν μέρει συμφωνώ με αυτή την άποψη,νομίζω οτι δεν καλύπτει όλες τις οπτικές γωνιές.Όταν μιλάμε για μια συνειδητή παράδοση ελεγχού ενός/μιας υ σε έναν αξιόπιστο και με σταθερότητα Κ-δεν αναφέρομαι στις υπόλοιπες περιπτώσεις- τότε εξ'αρχής θα πρέπει να λαμβανέται υπόψιν ότι ο Κ έχει,ως χαρακτηριστικό,ίσως,πιο αντικειμενική αντίληψη για το μέλλον της σχέσης.Πιο συγκεκριμένα,στην περίπτωση που ο/η υ θέλει να αποχώρησει γιατί νιώθει οτι πιέζετε ενώ στην πραγμάτικοτητα αυτή η πιέση τον/την εξελίσσει η' στην περίπτωση που ο Κ δεν έχει ολοκληρώσει μια συγκεκριμένη βελτιώση που ο/η υ δεν είναι σε θέση να αντιληθφεί,τότε δεν μιλάμε για εξαναγκάσμο αλλά για λανθάσμενη κρίση απο τον/την υ.
Στην περίπτωση βέβαια που μιλάμε για επιπόλαιη παράδοση ελέγχου,είναι έτσι και αλλίως μη υγιής Κ/υ σχέση,οπότε αυξάνονται οι πιθανότητες και για ένα προβλημάτικο τέλος.

 

Απάντηση: Release

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι είδους βελτίωση ή εξέλιξη θα μπορούσε να υπάρξει μέσα από μια τέτοια σχέση. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα ήταν λανθασμένη κρίση του υ να θέλει ν' αποχωρήσει από μια τέτοια σχέση. Στο κάτω κάτω δεν μιλάμε για κανένα άβουλο ή άμυαλο πλάσμα που δεν μπορεί ν' αποφασίσει για τον εαυτό του αλλά για ένα ώριμο άνθρωπο που παραχωρεί σε αυτή τη σχέση πολλά περισσότερα απ' όσα θα μπορούσε να πάρει στην καλύτερη περίπτωση. Άρα, εφόσον μιλάμε για νοητικά υγιείς ανθρώπους, πιστεύω ότι ο καθένας είναι σε θέση ν' αντιληφθεί τι είναι σωστό γι' αυτόν και να μην εξαρτάται από την κρίση κάποιου άλλου για τόσο συμπαντικά θέματα που αφορούν τη ζωή του και τον τρόπο που θα τη διαχειριστεί.

 

Απάντηση: Release

Ακόμα και αν η επιθυμία της υποτακτικής να φύγει από μια σχέση Κυριαρχίας - υποταγής οφείλεται σε λανθασμένη κρίση το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.

Αν είναι μια σχέση άνιση μεν και ίσως πολύ άνιση αλλά στην οποία μετέχουν και οι δύο σχετιζόμενοι, δηλαδή δεν είναι μόνον εκπαίδευση σκλάβας, τότε, ρωτάω πάλι, γιατί ο Κυρίαρχος θα κάνει τη νταντά πάνω στη λανθασμένη κρίση της υποτακτικής ή σκλάβας; Γιατί προεξοφλείται η επιτυχής έκβαση της βελτιωτικής του προσπάθειας και πώς ξέρει Αυτός που θα πάει και πώς αν η σκλάβα του δίνει λάθος feedback λόγω "λανθασμένης κρίσης"; Πού είναι αυτά που λέγαμε από καιρό σε καιρό για τις ευθύνες της σκλάβας; Για πολύ σοβαρά πράγματα, κανείς νιώθει αν είναι έτοιμος και ικανός να κρίνει ή όχι και αν δεν είναι βέβαιος γι αυτό δεν μιλά.

Άλλωστε πιο συχνά όλες οι σχέσεις τραυματίζονται από λανθασμένη κρίση του ενός ή του άλλου παρά από οτιδήποτε άλλο  

@ lara [E-p]. θα επανέλθω  

 

Απάντηση: Release

Αν πρόσθετες "και σε ας τις πούμε σχέσεις M/s" τότε θα συμφωνούσα και μαζί σου.

Τον σκλάβο από το να αποχωρίσει, θα τον εμπόδιζε ο λόγος της τιμής του και ο ίδιος ο εαυτός του για το γεγονός ότι είναι σκλάβος.

Τον "ας τον πούμε σκλάβο" δεν θα τον εμπόδιζε κανείς, ίσα ίσα πιθανόν και να τον ενθάρρυναν στο να αποχωρίσει.

Αλίμονο στον Κ που θα παραμείνει σχετισμένος με ένα υ το οποίο θα έχει λανθασμένη κρίση και κατά, και μετά το πέρας της εκπαίδευσής του. Λανθασμένη ή στρεβλή κρίση εστί δρόμος που καταλήγει σε γκρεμό.

Πολύ σωστά.

Υ.Γ. Χρόνια πολλά, καλή χρονιά, με υγεία και χαμόγελα σε όλους.

 

Απάντηση: Release

Εγώ μιλάω για οποιονδήποτε υ που θα ήθελε ν' αποχωρήσει. Τώρα αν αυτός δεν είναι "σωστός σκλάβος" δεν θα το κρίνω εγώ. Πιστεύω πάντως ότι δεν είναι στη φύση κανενός ανθρώπου να είναι κατώτερος από κάποιον άλλο, πόσο μάλλον ιδιοκτησία του. Πιστεύω ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος που σκέφτεται ελεύθερα και αποφασίζει ελεύθερα (ακόμα και το να μπει σε μια σχέση Κ-υ) είναι ελεύθερος. Γι' αυτό εκείνους που εσύ τους αποκαλείς "σκλάβους" εγώ τους λέω "ας τους πούμε σκλάβους". Από τη στιγμή λοιπόν που κάποιος αποφασίσει ότι αυτό που κάνει δεν τον ικανοποιεί πια μπορεί να το διακόψει χωρίς να τον δεσμεύει ο λόγος της τιμής του μιας και οι σκλάβοι όπως τους ξέρουμε από την ιστορία και όπως τους παρουσιάζουν σήμερα κάποιοι δεν έχουν βούληση, άρα ούτε λόγο τιμής. Και φυσικά δεν συγχέω το BDSM με τη δουλεία αλλά κάποιοι έχουν αυτό το πρότυπο στο μυαλό τους. Δεν μπορείς να περιμένεις από κάποιον να μην έχει δική του βούληση και να τον κατηγορείς άμα δεν μπορεί να συνεχίσει κάτι τόσο ακραίο. Στο κάτω κάτω, σε πολλές περιπτώσεις μιλάμε γι' ακραία ψυχολογική βία. Κάποιος μπορεί να συμπεριφέρεται σαν ιδιοκτησία κάποιου, σαν σκλάβος του δηλαδή, αλλά δε σημαίνει πως είναι και στη πραγματικότητα. Είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος με δική του βούληση που δέχεται εν γνώση του αυτή τη μεταχείριση και παραμένει σε αυτή τη σχέση ή αποχωρεί απ' αυτή επειδή το επιλέγει. Αυτά που γράφω παραπάνω δε συμένουν ότι είμαι αντίθετος σε τέτοιες σχέσεις και ότι τις κατακρίνω. Κάθε άλλο μάλιστα. Απλά επισημαίνω τη γνώμη μου για κάποια πράγματα που θεωρώ υπερβολές. Στο κάτω κάτω μπορεί να είμαι κ υπερβολικός σε κάποια πράγματα μιας και δεν έχω δει το θέμα από την οπτική ενός υ που βρίσκεται σε μια τέτοια σχέση. Δεν έχω μιλήσει με κάποιον "σκλάβο" εν ολίγοις για τέτοια θέματα.

 

Απάντηση: Release

Με την πλέον καλοπροαίρετη διάθεση σου πρωτινό να διαβάσεις το ακόλουθο νήμα https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/8566-αλφαβηταρι-της-κυριαρχιασ-υποταγής.html. Μην έχοντας γνώση, εμπειρία ή έστω κάποια επαφή μέσω τρίτου κοντινού προσώπου εκφράζεις μία άποψη για κάτι το οποίο δεν γνωρίζεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε να μπερδέψεις εσένα ή διαλόγους που δεν οδηγούν πουθενά, μιας και αυτό που σου λείπει για να σχηματίσεις μια ωφέλιμη - ορθά τεκμηριωμένη άποψη είναι η γνώση κι εμπειρία.

Υ.Γ. Χρόνια πολλά, Καλή χρονιά με υγεία και χαμόγελα σε όλους μας.