Spanking club

πριν μερικους μηνες βρεθηκαμε στο Λονδινο για επαγγελματικη δραστηριοτητα. μετα το περας της επισκευτηκαμε ενα κλαμπ πυγοραπισματος. τα μελη που εισερχονταν με προσκληση χωριζονταν σε Spankers and spankees με μπλε και κοκκινι κορδελα στο χερι αντιστοιχα. οι σπανκερς επελλεγαν το σπανκι τους και ειτε μπροστα σε αλλους στα διαφορα μηχανηματα επιπλα ειτε σε ειδικα διαμορφωμενους χωρους γινονταν το πουγοραπισμα. δεν υπηρχε καμια σεξουαλικη υποταγη ουτε οργασμος απο κανενα μελος αυστηρα. επισης οι προτιμησεις ηταν προκαθορισμενες. το ερωτημα μου ειναι το εξης : θα ηταν προσφορο το ελληνικο εδαφος για την δημιουργια ενος τετοιου κλαμπ; και αν ναι, πως;

 

Απάντηση: Spanking club

Ένα τέτοιο κλαμπ, θα ήταν η χαρά των μεσημεριανών εκπομπών, και των πάσης λογής μέσων μαζικής ενημέρωσης....θα έδινε πολύ τηλεθέαση στα ΜΜΕ και ξερόμπιασμα στα μέλη του.

 

Απάντηση: Spanking club

σε καμμια τριανταρια χρονια ισως
ειμαστε πολυ πισω ακομα

 

Έτσι έλεγαν και για το gay pride parade.
Αλλά είναι πλέον μια πραγματικότητα με την οποία έχει συμβιβαστεί η ελληνοχριστιανορθοδοξοπουριτανία.
Απλώς μερικά άτομα με κότσια χρειάζεται, για την αρχή.

 

Απάντηση: Spanking club

Πιστευω οτι δεν ειναι τοσο δυσκολο να γινει, ετσι πιστευω..
Απλα χρειαζεται ενας ανοικτομυαλος επιχειρηματιας, ωστε να μπορει να προχωρησει κ να λειτουργησει σωστα η επιχειρηση!
Ακομη σαν αρχη μπορει να λειτουργει σαν κλειστο-πριβε κλαμπακι, με dark rooms, σε 2 stage, k ενα υπογειο για πιο hard καταστασεις, κ dungeon με διαφορετικα shows καθε 15 ..
και και και
ιδεες υπαρχουν, λεφτα δεν ..παιζουν δυστυχως! 

 

...καλομελετα κι ερχεται...


Γι ργος

 

Απάντηση: Spanking club

Πολυ ωραιο θεμα, αλλα και επικυνδινο. Καποτε ειχα μια παρομοια ιδεα, με ποιο γενικοτερο ορο. Το “Kinky Club”. Ενα χωρο καταλληλο για τα παραιμφερη αθληματα. Εδω (Ελλαδα) περιοριζομαστε μονο στη τεχνο-υποδομικη παραδοσι ηχου, και στον ελενγχο εισπραξεων και εξοδων, με οσο πιο λιγες υπηρεσιες γινεται προς το καταναλωτη. Στον τομεα των υπηρεσιων εχουμε κολισει μονο στη πνευματικη πτυχη του θεματος, και στην ευγενη καταστολη καθε αναζητησης υπηρεσιας. Παραδειγματα εκεινης της πνευματικοτητας ειναι η ευχερεια να λεμε “μαλιστα”, “βεβαιως” “αμεσως”, “σιγουρα”, “καλα να περαστε”, “ευχαριστουμε πολυ”, και εκει τελειωνουν ολα. Ποτε δεν διαφωνουμε με τους πελατες. Απλως οταν δεν υπαρχει υποδομη για μια αναζητηση ενος καταναλωτή, ο χρονος αναμονης εκτελεσης παραγγελιας ειναι καπως μακρυς, μεχρι ο παραγγελιοδότης νυσταξει. Ολα αυτα τυχαια ομως? Δεν νομιζω. Ολα αυτα λοιπον, ειναι απορεια ενος αυτοδημιουργουμενου συστηματος της αγορας στην Ελληνικη επικρατεια. Ενα μικρο ποσοστο, μαλλον σχεδον κανενα κεντρο αναψυχης διαθετει αδεια ασκησεως επαγγελματος και χρησης καταστηματος, η οτιδηποτε αδεια χρειαζεται για να λειτουργισει ενα τετοιο μαγαζι. Η πολυνομια στο τι μια τετοια επιχειρηση πρεπη να κατεχει, και να ειναι ειδικα κατασκευασμενη, με οτι εχει φανταστει ο καθε δημοσιος υπαλληλος πριν απο πολλες προηγουμενες δεκαετιες, την καθηστα κατασταλτικη για ωφελιμο επιχειρημα. Ομως αυτο ειναι μια απο τις πολλες πληγες που η Πολιτεια επιβαλει στη εγκαθυδριση ενος τετοιου ειδους κεντρου αναψυχης, αν και δικαιως οταν προκειται για προδιαγραφες ασφαλειας, υγεινης κλπ. Συνεπως η λειτουργεια τους απο το παρελθον στηριζεται πανω σε καποιες ευκαιριακες βασεις, αρπα-κολα, ξηλωνε και ξανακολα. Παρασκηνιακα, το “ξηλωνε και ξανακολα” μεχριν την σημερον βολευει ολους, μιας και γυρναει χρημα στην αγορα, επισκευες, προστιματα κλπ, προκαλει την εμπαθεια των αρχων στο οτι τουλαχιστον μια καινουργια επενδυση “ας λειτουργισει μεχρι να παρει τα λεφτα της πισω” κλπ. Η μια ασφαλεια διαδεχεται την αλλη ασφαλεια με πρωτοστατη το τμηματος Ηθων Προστασιας του Πολιτη. Η θεασι απο ενα γυμνο κωλαρακι να εισπρατει καμμια βρεμενη σανιδα θεωρειται προσβολη Δημοσιας Αιδούς. Κατι που δεν συμβαινει στην Αγγλια οπως αναφερει ο νηματοθετης. Αλλα ακομα και αν η θεασι απο ενα γυμνο κωλαρακι δεν θεωρηθει με αλφα η βητα τροπο προσβολη, τοτε η προσληψη για το αν το κωλαρακι προβει σε αλλη διαφορετικη χρηση, εκτος απο εκεινη που ειναι ανακοινωμενη δημοσιως, λαμβανει “μπανηστηρι”. Απο προσωπικη εμπειρια μιας και έτυχα κατοχος αδειας πωλησης οινοπνευματοειδων σε Αγγλικη μπυραρια σε καποιο μεσοδιαστημα της φοιτητικης μου ζωης, οι αρχες εκτος απο την πληρωμη φορων απαιτουσαν την εγκατάσταση ειδικού πατωματος ( dancing floor) για χορο, με μια μικρη επιβαρυνση δημοτικου τελους μονο, για την προβολη οποιουδηποτε νοουμενου θεαματος, θεατρικου η μη. Προεκτασεις εξοπλισμου περα του πατωματος χορου, επιτρεπονταν στο πλαισιο αρχης και νοηματος του εν λογο και λειτουργιας θεαματος. Τωρα αν το κωλαρακι καθοταν στο ποδι ενος ανατρεπομενου σκαμπου, η βιδωνε σε κανενα πομολο μιας παραστατικης πορτας, και αυτο θεαμα πιανοταν. Αφου δεν ειχε προβλημα το κωλαρακι με την χρησι του, δεν ειχε και ο εφορος, η αρχων εξουσιας Προστασιας του Πολιτη. Στα Ελληνικα δρωμενα προστιθεται και η συμβολη καθε χωρικου, αλλα ενομου υπαλληλου με το ενδιαφερον στραμενο προς το κωλαρακι. Εκφρασεις οπως “εεεπ! τι γινεται εδω”, “τι ειναι αυτα τα πραματα”, “κανονικα δεν πρεπει να επιτρεπουνται” λογο οτι ο χωρικος που το μονο κωλαρακι που ειχε δει, ηταν της “Κανελας” κατσικας πανω εκει στη αετοραχη που εβοσκε και η δικια του κατσικα, αδελφη της “Κανελας”. Αυτο αναγκαζει τον καθε καταστηματαρχη να προβαινει σε ενεργειες σπασμωδικού γλιστρήματος απο τα προτυπα καλής διαχειρησης του επιχειρησης του, και να αφηνει την αναβαθμιση προϊόντος του για την επομενη χρονια, οπου ισως αλλαξουν τα πραματα η η ιδιοκτησια του. Μαζι με ολα εκεινα προστιθεται η ανοικτη γραμμη καταπολεμησης ναρκωτικων, που βρηκσει το κουραγιο να δουλευει ακομα και αν δεν την καλεσουνε. Οποτε ο καταστηματαρχης γινεται ο “Μανωλης” ( γυρω-γυρω ολοι, και στη μεσι τον Μανωλη..), ενεργοντας αναλογα με οσο αντεξουν τα αυτια του, την περιββαντολογικο-οπτικοακουστικη ρυπανση του συμπαντος του.
Κατα τα αλλα, ενα κεντρο αναψυχης με θεμα το πυγοραπισμα ειναι πολυ καλη ιδεα τοσο για τον ιδιοκτήτη του, οσο και για το κοινο.

 

Απάντηση: Spanking club

To πράγμα δεν έχει να κάνει με καταστήματα, επιχειρήσεις, το Ηθών κλπ...
Πιο απλά... Έστω πως κάποιος/α από εδώ κάνει στο σπίτι του ένα open-house για μερικούς φίλους/ες όχι κατ' ανάγκη μέλη του gbdsm forum και αυτοί με την σειρά τους είχαν δικαίωμα να καλέσουν 2-3 άλλα μέλη που μπορεί να είναι μέλη ή μπορεί και όχι. Αν είσαστε από αυτούς που τους καλούσαν οι φίλοι του θα πηγαίνατε? Προφανώς και δεν 8α είχατε να πληρώσετε είσοδο, το πολύ - πολύ να παίρνατε δώρο για το σπίτι ενα κουτι φοντάν (lol).
Πόσο εχέμυθοι θα είσαστε?
Πόσο θα σεβόσαστε την πρόσκληση με το να μην το πείτε ακόμα και σε φιλους σας, ακόμα κι από εδώ μέσα?
Πόσο σίγουροι θα είσαστε πως οι άλλοι προσκεκλημένοι θα είχαν σεβαστεί το ίδιο αυτά που σεβαστήκατε εσείς?
Πόσο αισθάνεστε πως θα μπορούσατε να κοντρολάρατε την συμπεριφορά σας αν, ας πούμε, κάτι στο σκηνικό ήταν πολύ ή λίγο για εσας, ή αν κάτι δεν σας πήγαινε βρε παιδί μου, σε ένα πλή8ος 20, 30 ή 40 ατόμων?

Νομίζετε πως αυτά δεν γίνονταν στην Αθήνα πριν 40, 50 ή 80 χρόνια?

Λέω εγώ τώρα... Μήπως τελικά αυτό είναι το θέμα και προκύπτει ως ζητούμενο η δημιουργία ενός private Club ή ενός "μαγαζιού" πιο, ας πούμε open? Να αγοράσετε εναντι τιμήματος την ευθύνη του όποιου υπεύθυνου της επιχείρησης απέναντι στην Πολιτεία η να "καθαρίσει" σε περίπτωση απαράδεκτης συμπεριφοράς?
Μήπως η αγελαία συμπεριφορά απενεχοποιεί τις όποιες προτιμήσεις αρκεί να πάρει κάποιος την ευθύνη?
Μήπως στην λογική αυτή πολλοί σκέφτονται και θεωρούν την προτίμηση τους ως μειονότητα?
Μήπως μπαίνουν στη λογική "νάχαμ' ένα κόμμα, να μαζεύουμ' ποσοστά"? (Πληροφορίες στα κατά τόπους κομματικά γραφεία)
Και μήπως κάποια επιχειρηματικά δαιμόνια θα χαρούν πολύ να σας υποδεχθούν στις αγκάλες τους εκμεταλλευόμενοι την μύχια άποψή σας πως προτιμάτε κατι εκτός ...mainstream?