Tequila

Αν υπάρχει όντως η χειρότερη μέρα του κόσμου, αυτή σίγουρα είναι η σημερινή. Το αμάξι παρέδωσε πνεύμα, έγινα μπίλιες με τον διευθυντή στο γραφείο και γυρνώντας με τα πόδια σπίτι, πέτυχα το Νίκο να φιλιέται με ένα τσουλί στην καφετέρια. Δεν είμαι συνήθως έρμαιο των καταστάσεων, αλλά απόψε θέλω να μην είμαι εγώ. Τι να το κάνω το εγώ σήμερα δηλαδή... με κοιτάω στον καθρέφτη απέναντί μου και γελάω. Άσε... ας κάνει κάποιος άλλος κάτι παραγωγικό σήμερα. Εγώ θέλω να πιω. Κι άλλο.

Αυτή είναι η τέταρτη. Όχι η πέμπτη. Η τέταρτη.. έλα fuck me.. μπορεί και η έκτη τεκίλα. Θα έπρεπε να μη με νοιάζει πλέον, αλλά δεν μου βγαίνουν τα σημερινά με τίποτα από το μυαλό. Αυτά και το ότι πίνω. Μάλλον πρέπει να πιω περισσότερο για να ξεχάσω... ότι πίνω. Πίσω μου είναι ένα ζευγαράκι. Συζητάνε κάμποση ώρα και μου έχουν ζαλίσει τον έρωτα. Τους βλέπω από τον καθρέφτη του μπαρ. Ωραία κοπέλα. Και αυτός καλός είναι.. τρώγεται. Άστο κοπελιά, χάνεις το χρόνο σου. Αύριο θα τον βρεις σε καφετέρια να φιλιέται με άλλη.

Άουτς. Τί τη θέλω τη δραματική πτώση του κεφαλιού στον πάγκο αν δεν μπορώ να σημαδέψω τα χέρια μου; Είμαι μία απελπισία σήμερα. Μπορεί κάποιος να με σκοτώσει; Τώρα όμως.

"Κοπελιά είσαι ΟΚ;", ακούω τον μπάρμαν να μου λέει πάνω από το αυτί μου.
"Όχι... αλλά δεν φταίει το ποτό. Χέσε με τώρα.". Γαμώτο.. για ποια θα με περάσει..
"Ο... κέι..", μου λέει και απομακρύνεται.

Το ζευγαράκι από πίσω έχει ανεβάσει τους τόνους και χώνει γκάζια. Κάτι για μουσική λένε. Μάλλον όχι, δεν λένε. Διαφωνούνε. Κάτι για γούστα.. κάτι για επιμονή. Δεν καταλαβαίνω. Βασικά δεν με νοιάζει αλλά είναι πολύ κοντά και κάνω focus θέλω δε θέλω. Ξεφυσάω πάνω στον πάγκο, και ακούγομαι σαν άλογο. Πρέπει να πιω περισσότερο.

"Άντε γαμήσου!", ακούω την κοπέλα να λέει δυνατά πίσω μου.

Σηκώνω το ένα μάτι πάνω από τα χέρια μου και τους κοιτάω από τον καθρέφτη. Αυτός είναι έκπληκτος.. νομίζω.. πάντως δεν κινείται χιλιοστό. Γιατί δεν φεύγεις κούκλα μου; Είπες ότι είχες να πεις.

"ΣΜΑΚ". Τι έκανε;.. Τη χαστούκισε;!;!;! Και πρέπει να πόνεσε πολύ αν κρίνω από το πως κρατάει το μάγουλό της.

"ΣΜΑΚ". Ξανά! Αλλά αυτή τη φορά τον χαστούκισε εκείνη. Μήπως να πάω παραπέρα γιατί προβλέπω να γίνεται Τέξας σε λίγο πίσω μου. Αργκ.. δεν έτρωγα σκατά καλύτερα.. να.. σηκώνονται με άγριες διαθέσεις. Πήραν σβάρνα το τραπέζι, πέταξαν κάτω ποτήρια, τασάκια. Κάποιος να τους χωρίσει γιατί.. ΕΕΕ;;;; Φιλιούνται παράφορα; Τι έγινε; Μήπως έχω αρχίσει να χάνω κομμάτια χρόνου από το ποτό;

Δεν έχουν ξεκολλήσει στιγμή τα χείλια τους. Αυτός βγάζει στα τυφλά ένα πενηντάρικο από την τσέπη, το αφήνει στο τραπέζι, της πιάνει και τα δύο χέρια και φεύγουν. Κάνω το ίδιο και εγώ. Αφήνω ένα πενηντάρικο στο μπάρμαν, πιάνω την τσάντα μου και τους ακολουθώ. Δεν ξέρω γιατί το κάνω, αλλά δεν βγάζουν και πολλά νόημα σήμερα. Έξω στο δρόμο, κοιτάω απέναντι από το μπαρ το μπαλκόνι μου. Φτου, ξέχασα ανοιχτά τα φώτα. Κοιτάω και αριστερά και τους βλέπω να έχουν φτάσει σχεδόν στην άκρη του τετραγώνου. Βαδίζω προς το μέρος τους και πατάω πάνω στα χνάρια τους.

Μάλιστα, τώρα ξέρω σε ποιον ανήκει αυτό το σπίτι τρία τετράγωνα πιο πάνω από το δικό μου. Όχι ότι με ένοιαζε πριν. Και ναι, δεν με νοιάζει ούτε τώρα. Αλλά μπήκαν και οι δύο σ' αυτό. Κάθομαι στο πεζούλι μια στιγμή γιατί γυρίζουν τα πάντα. Με χαλάει η τεκίλα. Οι πέντε τεκίλες πιο πολύ. Sorry οι έξι. Το φως ανάβει στον πρώτο όροφο. Το μπαλκόνι όμως είναι χαμηλά. Κάτι πρέπει να έχασα.. πάλι.. αλλά πλέον βρίσκομαι σκαρφαλωμένη στο κάγκελο του μπαλκονιού και πηδάω πίσω από τις γλάστρες. Κοιτάω από το παράθυρο. Η καρδιά μου χτυπάει σαν μαούνα που προσαράζει. Τι κάνω Θεέ μου;;

Κάθονται και οι δύο γονατιστοί μπροστά από το τραπέζι του σαλονιού, ο ένας απέναντι από τον άλλο. Στη μέση του τραπεζιού έχουν ένα κόκκινο μαστίγιο! Έχει πολλές ουρές. Εννιά; Όχι.. δεκάδες. Kinky. Κοιτιούνται στα μάτια. Κάτι της λέει αυτός. Δεν ξέρω να διαβάζω και χείλια. Ορμάνε και οι δύο απότομα για να πιάσουν το μαστίγιο. Το προλαβαίνει εκείνος. Σηκώνονται σαν ελατήρια. Κοιτιούνται ξανά. Αυτή πέφτει στα γόνατα, βάζει τα χέρια της πίσω από την πλάτη και ακουμπάει το κεφάλι της στο πάτωμα. Δεν φάνηκε να της λέει κάτι όμως. Σαν να έγινε αυτόματα.

Την πιάνει από το μαλλί και της σηκώνει το κεφάλι. Της βάζει τη λαβή από το μαστίγιο στο στόμα σαν κόκκαλο σκύλου, και εκείνη το δαγκώνει. Ξεκουμπώνει το παντελόνι του και βγάζει έξω τον πούτσο του. Ωωω είναι καυλωμένος ήδη. Παίρνει το μαστίγιο πάλι και την γραπώνει ξανά από τα μαλλιά. Την τραβάει προς το μέρος του και αυτή τον παίρνει στο στόμα της. Την πιέζει πάνω του. Ω.. μα αυτό δεν είναι πίπα.. θα την πνίξει την καημένη! Το εξαφάνισε όλο μέσα στο στόμα της!! Πως το κάνει όμως; Ήθελε ο Νίκος να το κάνω αλλά πήγα να ξεράσω.

Όσο την τραβάει πάνω του, άλλο τόσο εκείνος προχωράει μπροστά. Και αυτή παραπατάει γονατιστή προς τα πίσω. Μέχρι τον τοίχο. Το κεφάλι της έχει ακουμπήσει στον τοίχο και εκείνος της έχει χώσει το πράμα του τέρμα μέσα. Τα αρχίδια του αλλάζουν σχήμα πάνω στο σαγόνι της. Κλαίει;.. Ω ναι.. κλαίει.. η μάσκαρά της έχει γίνει νερό και έχει πασαλείψει τα μάγουλά της. Γιατί το ανέχεται αυτό; Και γιατί το χέρι μου βρίσκεται μέσα από το παντελόνι και το βρακί μου και τρίβει το μουνάκι μου; Και κυριότερο απ' όλα, γιατί είμαι μούσκεμα; Αν με πιάσουν τη γάμησα.

Της γαμάει το στόμα άγρια. Το κεφάλι της χτυπάει πάνω στον τοίχο ρυθμικά. Ο γδούπος ακούγεται μέχρι έξω. Τα δάκρυά της ποτάμι. Φαίνεται σαν κλόουν με το make up της κατεστραμμένο. Σταματάει. Κάνει δύο βήματα πίσω. Τον ακούω να της φωνάζει δυνατά.

"Γδύσου"

Φεύγει εκείνος. Αυτή γδύνεται και ξαναπέφτει στην ίδια στάση με την οποία ξεκίνησε. Επιστρέφει. Κρατάει ακόμα το μαστίγιο. Και στο άλλο χέρι μια οδοντόκρεμα; Όχι πολύ μεγάλο σωληνάριο για οδοντόκρεμα. Το ξεβιδώνει και το αδειάζει στο χέρι του. Το απλώνει στον κώλο της. Χμμ βαζελίνη. Μετά το τσιμπούκι, θα την ξεκωλιάσει. Και είναι ακόμα καυλωμένος. Την πιάνει από τα μαλλιά πάλι και τη σηκώνει όρθια. Την κοιτάει στα μάτια για λίγο και μετά την σπρώχνει βίαια προς τα πίσω. Αυτή κολλάει με την πλάτη στο τζάμι. Ο κώλος της ήρθε σχεδόν πάνω στο πρόσωπό μου. Τρομάζω. Για λίγο. Τον παρατηρώ. Έχει τατουάζ στο δεξί κωλομέρι. Γράφει "famulatus" καλλιγραφικά. Ιδέα δεν έχω τι σημαίνει. Α έχει και στο άλλο. "Dominatio". Εδώ κάτι πιάνω.

Τη γυρίζει άγρια και την κολλάει με τη μούρη στο τζάμι. Βλέπω να πιέζονται τα βυζιά της πάνω στο τζάμι. Το ίδιο και οι παλάμες της. Ώπα, αυτό το έχασα. Στις ρώγες τις έχει κάτι μεταλλικά μανταλάκια συνδεδεμένα μεταξύ τους με αλυσίδα. Άου.. πονάω και που το βλέπω. Την πιάνει από τη μέση και την τραβάει προς τα πίσω. Τα στήθη της ξεκολλάν από το τζάμι, τα χέρια όμως παραμένουν. Τρέμω. Ευτυχώς έχει κλειστά τα μάτια. Ελπίζω να μη φαίνομαι. Μπαίνει μέσα της από πίσω. Αυτή δαγκώνεται. Μετά φωνάζει. Κινείται αργά. Δαγκώνεται πάλι. Αρχίζει να κινείται γρήγορα. Δεν θα μπορεί να κάτσει αύριο έτσι όπως πάει. Περνάει το μαστίγιο γύρω από το λαιμό της και της τραβάει το κεφάλι πίσω. Σαν σκυλί που αρνείται πεισματικά να υπακούσει. Αλλά αυτή υπακούει. Και την γαμάει άγρια. Αυτή φωνάζει.

"Άντε γαμήσου ε;.. Ε;;.." τον ακούω να λέει σχεδόν με θυμό.
"Συγνώμη!".. απαντάει εκείνη σχεδόν με θλίψη στη φωνή της. "Συγνώμηηηη!" Επαναλαμβάνει.

Αφήνει το κεφάλι της ελεύθερο. Αυτή σκύβει και παίρνει ανάσα. Ανοίγει τα μάτια της και... ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ!!.. Χριστέ μου!! Θέλω να πηδήξω από το μπαλκόνι τώρα, αλλά έχω κοκαλώσει σκυμμένη με ανοιχτά τα πόδια και τα δάχτυλά μου μέσα στο μουνάκι μου. Αυτή σηκώνει πανικόβλητη τα χέρια της ψηλά, αλλά εκείνος προλαβαίνει και της τα γραπώνει και της τα κολλάει πάλι πάνω στο τζάμι. Κοιτάω ψηλά. Με κοιτάει στα μάτια. Ανασηκώνω τους ώμους μου. Η φωνή της κόβεται απότομα. Με κοιτάει ακίνητη. Δηλαδή σχεδόν ακίνητη. Της δίνει κίνηση αυτός και τα βυζιά της χορεύουν. Το ίδιο και η αλυσίδα στις ρώγες της. Και εγώ τώρα κάθομαι και τα κοιτάω. Μία αυτά, και μία τα μάτια της. Μου χαμογελάει.

Κατεβάζει το δεξί της χέρι και βάζει το δάχτυλό της στο στόμα. Το σαλιώνει και μετά το κατεβάζει στο μουνάκι της και αρχίζει να το παίζει μπροστά στο πρόσωπό μου. Αυτός φέρνει τα χέρια του γύρω από το κεφάλι της και βουτάει τον δείκτη και το μεσαίο του δάχτυλο από κάθε χέρι μέσα στο στόμα της και της το κρατάει ανοιχτό... σαν χαλινάρι ένα πράγμα, ενώ συνεχίζει να τη γαμάει. Την ακούω να αναστενάζει πάλι, αλλά αυτή τη φορά η φωνή της ξεχειλίζει ηδονή. Το χέρι της έχει πάρει φωτιά, ενώ τα δάχτυλά της γυαλίζουν στο φως του δωματίου.

Τα πόδια της τρέμουν. Και τα δικά μου επίσης. Ουρλιάζει. Τραντάζεται ολόκληρη. Χύνει. Και εγώ μαζί της. Αυτός συνεχίζει να την πηδάει για λίγο ακόμα και μετά σταματάει και βγαίνει. Χαλαρώνει κάθε λαβή πάνω της. Γυρίζει πάλι με την πλάτη στο τζάμι και τον φιλάει στο στόμα. Τον αγκαλιάζει σαν να είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει, και με την αγκαλιά τον στροβιλίζει ώστε να σταθεί αυτός με την πλάτη στο τζάμι. Του βουτάει το μαστίγιο από τα χέρια και κάνει ένα βήμα πίσω. Εκείνος παγώνει για πέντε δευτερόλεπτα, και αμέσως μετά βάζει τα χέρια του πίσω από την πλάτη, πέφτει στα γόνατα και ακουμπάει το κεφάλι στο πάτωμα. Όπως ακριβώς έκανε και εκείνη.

Αυτή φεύγει και πάει προς τον καναπέ. Εγώ έχω ήδη χύσει αλλά συνεχίζω να βασανίζω το μουνάκι μου. Πιάνει ένα σάκο πίσω από τον καναπέ, και τον πετάει μπροστά του. Βγάζει από μέσα μία μάσκα, σχεδόν σαν αυτές που κλείνουν τα μάτια για τον ύπνο και του τη φοράει. Τώρα βγάζει ένα σύμπλεγμα από λουριά δερμάτινα. Σαν έξαλλο βρακί φαίνεται, αλλά έχει και ένα πλαστικό πούτσο κολλημένο πάνω του. Το φοράει η ίδια. Ωωωω! Τι παλαβά είναι αυτά τώρα; Παίρνει εκδίκηση;

"Γδύσου!", του λέει αυτή με τη σειρά της. Εκείνος γδύνεται χωρίς να βλέπει.Γονατίζει ξανά. Πάει μπροστά του, τον πιάνει από το μαλλί και του σηκώνει το κεφάλι. Πιάνει με το αριστερό της χέρι τα μάγουλά του και τα πιέζει. Εκείνος ανοίγει το στόμα. Με το δεξί πιάνει τον ψεύτικο πούτσο της και τον χώνει στο στόμα του. Από ψηλά, προς τα κάτω. Γέρνει το κεφάλι του πίσω και το ακουμπάει στο τζάμι. Και αυτή αρχίζει να του γαμάει το στόμα μπροστά μου. Όπως έκανε και εκείνος. Μόνο που ο πούτσος της είναι μεγαλύτερος από τον δικό του. Και αυτός ζορίζεται. Αλλά το παίρνει όλο. Μου κάνει νόημα να έρθω κοντά στο τζάμι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά το κάνω. Περνάει το μαστίγιο πίσω από το κεφάλι του και το τραβάει πάνω στον πούτσο της με αυτό. Ζορίζεται. Τον ακούω που βγάζει ήχους πνιγμού.

Του γυρίζει το κεφάλι ώστε να ακουμπάει το μάγουλό του πάνω στο τζάμι. Και αρχίζει πάλι να του γαμάει το στόμα. Το βλέπω να γίνεται σε απόσταση εκατοστών. Κλαίει και αυτός; Κάτσε.. κάτι μου λέει ότι δεν είναι κλάμα. Αλλά και αυτή του βιάζει το στόμα πιο άγρια από ότι εκείνος. Τι διάολο.. μέχρι το λαιμό του είναι σίγουρα. Τέλος.. δεν ξέρω να παίρνω πίπες. Τον βγάζει και τον χτυπάει στο πρόσωπο με αυτό. Το ξαναβάζει. Το επαναλαμβάνει. Πολλές φορές. Σε λίγο βγαίνει από το στόμα του, αλλά βάζει στη θέση του ένα λουρί δερμάτινο με μία μαύρη μπάλα στη μέση. Νιώθω τόσο χαμένη όσο και καυλωμένη.

Τον τραβάει μακρυά από το τζάμι. Βγάζει από το σάκο ένα δονητή. Τη βλέπω να γλύφει τη βάση του και μετά έρχεται και το κολλάει στο τζάμι χαμηλά. Πασαλείβει το χέρι της με την "οδοντόκρεμα" και εκείνη και μετά την απλώνει πάνω στον κώλο του. Σίγουρα εκδίκηση. Μόνο που απλώνει και κάμποσο πάνω στο δονητή. Τον στήνει στα τέσσερα με τον κώλο του μπροστά στα μάτια μου, ενώ τον παροτρύνει να τον κολλήσει πάνω στο τζάμι. Κρατάει με το χέρι της το δονητή σε ευθεία, και τον βλέπω να χάνεται μέσα του. Ω Θεοί.. θα πεθάνω εδώ απόψε.

Αυτός μουγκρίζει. Αυτή σηκώνεται. Κάνει ένα βήμα πίσω και του σπρώχνει το κεφάλι μέχρι να ακουμπήσει στο πάτωμα.

"Κουνήσου", του φωνάζει και με κοιτάει ξανά. Αυτός αρχίζει να κινείται μπρος πίσω και να ανοίγει τον κώλο του πάνω στο δονητή μπροστά στα μάτια μου. Αργά. Για λίγο. Και τώρα πιο γρήγορα. Παίρνει το μαστίγιο και αρχίζει να τον χτυπάει στην πλάτη.

"Όπως είπα.. άντε γαμήσου!!". Εκείνος μουγκρίζει μέσα από τη μπάλα που έχει στο στόμα. Πάει να πει κάτι αλλά δεν βγάζει νόημα. Ο κώλος του χτυπάει πάνω στο τζάμι. Το βρακί μου και το παντελόνι μου θέλουν πλύσιμο σίγουρα. Το χέρι μου έχει αρχίσει να πιάνεται. Αν συνεχίσω έτσι θα χύσω πάλι.

"Σήκω" του λέει. Το κάνει αμέσως. Εκείνη ξεκολλάει το δονητή από το τζάμι. Τον γυρίζει προς τα εμένα και τον στήνει στο τζάμι. Οι παλάμες του, το στήθος του και το πρόσωπό του παραμορφώνονται στο γυαλί. Και ο πούτσος του, ακόμα σκληρός χορεύει μπροστά μου. Την παρατηρώ να βγάζει τα μανταλάκια από τις ρώγες της και να τα βάζει στις δικές του. Σπαράζει, αλλά ακόμα και αυτό ακούγεται πνιγμένο. Πάει πίσω του, και μπαίνει μέσα του. Δεν το βλέπω αυτό, αλλά το φαντάζομαι. Εκείνος ανοίγει τα πόδια του. Βλέπω τα χέρια της να τον γραπώνουν γύρω από τη λεκάνη του και αρχίζει να τον γαμάει. Αλύπητα.

Εκείνος, κουνάει το κεφάλι του ακατάσχετα και άρρυθμα. Μουγκρίζει. Δεν βλέπω τα μάτια του, δεν μπορεί να πει τίποτα. Δεν ξέρω αν γουστάρει ή υποφέρει. Ο πούτσος του είναι πέτρα πάντως. Και εμένα το πρόσωπό μου είναι ακριβώς μπροστά του. Ζαλίζομαι, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δεν είναι από το ποτό αυτή τη φορά. Εκείνη του πιάνει τον πούτσο με το δεξί της χέρι και αρχίζει να του τον παίζει άγρια. Και δεν σταματάει να τον σκίζει. Αυτός χτυπιέται. Ο ρυθμός τους είναι φρενήρης. Ανοίγει κι' άλλο τα πόδια του.

Ο πούτσος του είναι κατακόκκινος. Και έχει σκληρύνει όσο δεν πάει. Δηλαδή, νομίζω όσο δεν πάει. Δεν τον έχω δοκιμάσει ποτέ. Αλλά αυτή τη στιγμή θα τον ήθελα μέσα μου τόσο πολύ. Το χέρι της σχεδόν βγάζει φλόγες. Εκείνος μουγκρίζει. Εγώ έχω κάνει την κλειτορίδα μου ξεφτίλα.

"Χύσε τσουλάκι", του λέει αυτή. "Όχι για σένα όμως.. χύσε για την πουτάνα στο μπαλκόνι που σε βλέπει να γαμιέσαι", και χαχανίζει ελάχιστα.

Αφήνει μία άναρθρη κραυγή, τεντώνεται και χύνει στο τζάμι. Επάνω μου. Τρομάζω και τραβιέμαι προς τα πίσω. Τι μαλακίες κάνω; έχει το τζάμι μπροστά. Αυτός έχει σπασμούς. Και εγώ πιο δυνατούς. Χύνω ξανά. Εκείνη συνεχίζει να τον πηδάει για λίγο ακόμα.

Βγαίνει από μέσα του. Του βγάζει τη μπάλα από το στόμα. Τον πιάνει από τα μαλλιά.

"Γλύψτα" φωνάζει επιτακτικά. Μόνο που δείχνει εμένα.. και με κοιτάει στα μάτια. Παγώνω. "Όλα".. συνεχίζει.

Πλησιάζω το τζάμι και βγάζω τη γλώσσα μου. Γλύφω τα σημεία που πέσαν τα χύσια του, από την πίσω πλευρά του τζαμιού. Αυτή σπρώχνει το κεφάλι του προς τα κάτω και του κολλάει το στόμα στο τζάμι. Αρχίζει να γλύφει τα χύσια του, και η γλώσσα του ακουμπάει τη δικιά μου. Γεύση γυαλί.. για μένα.. για εκείνον διαφορετική. Με τρελαίνει αυτό. Θέλω να χύσω πάλι στο καπάκι. Κάτι σίγουρα δεν πάει καλά με αυτούς τους δύο. Και σήμερα σίγουρα τίποτα δεν πάει καλά με μένα.

Τα έγλυψε όλα. Τον σηκώνει, τον γυρίζει προς το μέρος της και του βγάζει τη μάσκα και τα μανταλάκια. Τον αγκαλιάζει και τον φιλάει παθιασμένα πάνω στο τζάμι. Τον πιάνει από το χέρι και τον τραβάει μαζί της προς το εσωτερικό του σπιτιού. Το φως του σαλονιού σβήνει. Κάθομαι στο μάρμαρο του μπαλκονιού. Τεντώνω τα πόδια μου ανοιχτά στο πάτωμα. Ακουμπάω την πλάτη μου στη γλάστρα. Ξεφυσάω.

Χρειάζομαι μία τεκίλα.

 

Μια τεκιλα και λίγο αέρα..ουφ