The party

Τα τελευταία 3 χρόνια που δούλευα σε αυτή την εταιρεία κάθε πρώτο σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου ο ιδιοκτήτης της εταιρείας έκανε ένα summer party, όπως αναγραφόταν στην πρόσκληση, στο σπίτι του στο Λαγονήσι.

Ήταν ένα party το οποίο είχε άφθονο φαγητό, ποτό, μουσική και χωρίς περιορισμό χρόνου. Το party ξεκίναγε από το Σάββατο το πρωί και τελείωνε για όποιον ήθελε την Κυριακή στις 21:00.

Όσα χρόνια δούλευα στην εταιρεία πάντα πήγαινα στο party αλλά συνήθως έφευγα νωρίς Κυριακή ξημερώματα και για αυτό ποτέ και δεν έπινα και πολύ. Αυτή τη φόρα είχα αποφασίσει να το ρίξω έξω και να προσπαθήσω να είμαι λιγότερο απόμακρος ή «τυπικούρας» όπως με χαρακτήριζαν κάποιοι συνάδελφοι.

Το σπίτι βρισκόταν στην κορυφή ενός λόφου σε ένα οικόπεδο 16 στρεμμάτων και ένας λιθόστρωτος δρόμος σε οδηγούσε στην κορυφή μπροστά στην κεντρική είσοδο του σπιτιού. Με το πού έμπαινες μέσα μπροστά σου απλωνόταν ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο σαλόνι περίπου στα 200 τετραγωνικά με μοντέρνα διακόσμηση. Οι μακρινές πλευρές του σαλονιού είχαν νότιο και βορινό προσανατολισμό. Η βορινή πλευρά δεν είχε καθόλου παράθυρα παρα μόνο κάτι πίνακες και καθρέφτες. Η νότια πλευρά ήταν όλη κατασκευασμένη από επάλληλα παράθυρα τα οποία σου πρόσφεραν μια καταπληκτική θέα στην πισίνα του σπιτιού και στο Αιγαίο που απλωνόταν μπροστά σου.

Αυτή τη φορά όλα τα παράθυρα ήταν ανοιχτά και μαζεμένα στην άκρη για να προσφέρουν άνετη πρόσβαση στη πισίνα και στον χώρο γύρο από αυτή όπου ήδη ήταν στημένα πολλά ηχεία που έπαιζαν μουσική, κάμποσα τραπέζια, δύο μεγάλα μακρόστενα τραπέζια με φαγητά και ένα ξύλινο κιόσκι το οποίο είχε μετατραπεί σε μπαρ.

Ήταν γύρω στις 13:00 όταν έφτασα και κάμποσοι συνάδελφοι ήδη είχαν φτάσει. Άφησα το back pack μου σε μια άκρη που είδα και άλλες αποσκευές και προχώρησα έξω προς το μπαρ.

Η μέρα κυλούσε όπως ο καθένας θα μπορούσε να φανταστεί, με κουβέντες του αέρα, πλάκες «χαζές», πειράγματα, παιχνίδια μέσα και έξω από το νερό και φυσικά όλα αυτά με τη συνοδεία των απαραίτητων καλοκαιρινών κοκτέιλ και φαγητού.

Με όλους τους συναδέλφους είχα καλές σχέσεις αλλά όχι φιλικές εκτός γραφείου εκτός με δύο. Με τις γυναίκες συναδέλφους κρατούσα απόσταση γιατί πάντα ήμουν της λογικής να μην μπλέκω συναισθηματικά με την εργασία. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε μερικά πολύ όμορφα κορίτσια στη δουλειά. Και τώρα που τα έβλεπα με μαγιό με έβριζα από μέσα μου για αυτές τις απόψεις μου.

Από όλες τις συναδέλφους είχα ξεχωρίσει δύο την Ηρώ και την Μελίνα.

Η Ηρώ ήταν 22 χρονών, 1.50 σε ύψος, λεπτή, με αρκετά μικρό στήθος, μαύρο μακρύ ίσιο μαλλί, μελαμψό δέρμα, ακριβώς ο ορισμός της petite. Η Ηρώ ήταν λίγο παραπάνω από ένα χρόνο στην εταιρεία και ηταν η ρεσεψιονίστ μας. Η φωνή της είχε αυτό το παιδικό/παιχνιδιάρικο στυλ και χροιά, η κίνηση της είχε μια ηρεμία και μια αρμονία που ήταν σαν λικνίζεται ή να χορεύει όποτε την έβλεπες.

Η Μελίνα ήταν 33 χρονών, 1.64 σε ύψος, σωματικά θα την έλεγες κανονική αλλά προς το αδύνατο με έναν καταπληκτικά μαζεμένο και στρογγυλό κώλο, μεσαίο προς μεγάλο στήθος, καστανό σπαστό μαλλί. Η Μελίνα ήταν υπεύθυνη του Internet marketing και στο γραφείο πάντα φορούσε γυαλιά και είχε το μαλλί της μαζεμένο με μια ουρά ψηλά. Το στυλ της και η κίνηση της δεν θα έλεγες ότι εξέπεμπαν θηλυκότητα η φωνή της όμως και οι εκφράσεις του προσώπου της ήταν άκρως θηλυκές και σεξυ.

Η Ηρώ παρά την petite εικόνα της, είχε το στυλ της γυναίκας που σου έδινε την εντύπωση ότι παίζει με όλους τους άντρες και χωρίς κανένα ενδοιασμό να γαμηθεί με κάποιον για την καύλα της.

Αντιθέτως η Μελίνα είχε ένα στυλ που σου φαινόταν ότι συγκρατούσε μονίμως τον εαυτό της να μην αφήσει το «τέρας» ελεύθερο.

Είχε φτάσει περίπου 2:00 τα ξημερώματα, το φεγγάρι στα τρια τέταρτα του φώτιζε τη θάλασσα, τα φώτα είχαν κλείσει στο σπίτι και το μονο φως προερχόταν από κάποιες δάδες περιμετρικά του χώρου που βρισκόμασταν. Η ένταση της μουσικής είχε χαμηλώσει αρκετά μέχρι του σημείου να την απολαμβάνεις και να σε χαλαρώνει καθώς τώρα έπαιζαν κατι slow τραγούδια.

Εγω είχα ξαπλώσει σε μια σεζ λονγκ, είχα κλείσει τα μάτια και χαλάρωνα, μετά από τα πόσα ποτά είχα πιει, απολαμβάνοντας την μουσική και το δροσερό καλοκαιρινό αεράκι, όταν ξαφνικά ένιωσα ένα μικρό απαλό χέρι να πιάνει το δικό μου…άνοιξα τα μάτια μου και βλέπω την Ηρώ να μου τραβάει ελαφρά το χέρι και να μου λέει με ένα παιδικό εως και σεξυ νάζι «κύριε Γιώργο δεν με έχετε χορέψει καθόλου σήμερα…τώρα είναι η σειρά σας»

Την κοίταξα έντονα στα μάτια και ένα χαμόγελο έσκασε στο πρόσωπο της που την έκανε να φωτίσει ολόκληρη ενώ μου τράβηξε το χέρι λίγο πιο έντονα σαν να θέλει να με σηκώσει από εκεί που καθόμουν.

Χαμογέλασα…. «βρε κωλόπαιδο πόσες φορές σου έχω πει να μην με λες κύριο Γιώργο αλλά απλά Γιώργο;»

Δεν είχα ποτέ καταλάβει γιατί μόνο σε μένα η Ηρώ απευθυνόταν στον πληθυντικό. Είχαμε 27 χρόνια διαφορά αλλά και με άλλους είχε κάποια διαφορά αφού ηταν η μικρότερη στην εταιρεία. Ίσως επειδή ήμουν διευθυντής τμήματος αλλά και άλλοι ήταν…ποτέ δεν την είχα ρωτήσει να μου το εξηγήσει.

Με τράβηξε χωρίς να απαντήσει. Σηκώθηκα αργά και με την Ηρω να προπορεύεται και να μου κρατά συνέχεια το χέρι την ακολούθησα προς τον χώρο που ήθελε να πάμε να χορέψουμε.

Η Ηρώ φορούσε ακόμα το μαγιό της, ένα πορτοκαλί μικροσκοπικό μπικίνι, και εγω ακολουθώντας την θαύμαζα και σκεφτόμουν διάφορα κοιτώντας το μικρό της κωλαράκι όπως κουνιόταν καθώς περπατούσε μπροστά μου.

«Εδώ καλά είναι» είπε η Ηρώ με ένα ναζιάρικο ύφος και γύρισε προς το μέρος μου, πέρασε τα χέρια της πίσω από το σβέρκο μου και ακούμπησε το κεφάλι της στη βάση του λαιμού μου και άρχισε να κουνάει με πολύ αργές κινήσεις το σώμα της στον ρυθμό του κομματιού που έπαιζε.

Μύριζε βανίλια και το δέρμα της είχε τόσο απαλή και ωραία αίσθηση. Πρέπει να είχε πιεί και αυτή αρκετά γιατί την ένιωθα πού και πού να χάνει τον ρυθμό της και να τον διορθώνει με ένα χαριτωμένο στυλ και ως αντίδραση ίσως να σφίγγεται πιο πολύ επάνω μου.

Κι εγώ φορούσα ακόμα το μαγιό μου και γυμνός από τη μέση και πάνω ένιωθα τις ρώγες τις να σκληραίνουν μέσα από το μαγιό της καθώς τριβόταν με την κίνηση επάνω στο στήθος μου. Σε συνδυασμό με το ότι είχε γυρίσει το πρόσωπο της με φορά προς το λαιμό μου και την αίσθηση της ζεστής της ανάσας με έκανε να νιώθω τον πούτσο μου να σκληραίνει.

«Πρέπει να ηρεμήσεις πριν γίνεις ρόμπα» σκέφτηκα, καθώς με το μαγιό θα φαινόταν ξεκάθαρα ότι έχω καυλώσει και θα το ένιωθε και η Ηρώ.

Για να με ηρεμήσω και να με αποσπάσω σκέφτηκα να πιάσω μια κουβέντα ώστε να μην σκέφτομαι τις ρώγες της.

Γύρισα το κεφάλι μου προς την πλευρά που είχε το κεφάλι της. Το στόμα μου ήταν ακριβώς δίπλα στο αυτί της και σχεδόν ψιθυριστά, για να μην την ξενερώσω από την ηρεμία στην οποία βρισκόταν, της λέω «Μπορείς να μου λύσεις μια απορία που έχω μικρή μου;»

Χωρίς να αντιδράσει καθόλου ένα καταφατικό πολύ σιγανό «Χμ…χμ» ακούστηκε και το ένιωσα στο σώμα της καθώς την είχα αγκαλιά.

«Μπορείς να μου πεις γιατί οπό όλους στο γραφείο στον μόνο που μιλάς στον πληθυντικό είμαι εγώ;»

Με το που την ρώτησα έμεινα με το κεφάλι μου γυρισμένος προς το μέρος της να την κοιτάζω.

Για κάποια δευτερόλεπτα παρέμεινε όπως ήταν με κλειστά τα μάτια με το κεφάλι της όπως ακριβώς το είχε, ενώ εγω να την κοιτάζω και να περιμένω την απάντησή της και ενώ συνεχίζαμε να κουνιόμαστε ελαφρά στον ρυθμό της μουσικής που έπαιζε.

Χωρίς να ανοίξει τα μάτια της και χωρίς να σηκώσει από πάνω μου το κεφάλι της αργά το έγειρε προς τα κάτω και σαν κάτι να άκουσα να λεει.

«Δεν άκουσα τι είπες μικρή, επανέλαβε το πιο δυνατά» είπα κάπως έντονα και με λίγο πιο δυνατή φωνή από αυτή που της μίλησα πριν.

Σαν να την ένιωσα να τρέμει ολόκληρη για κάποια δευτερόλεπτα μόλις μίλησα και μετά ησυχία.

Ήθελα να μου λυθεί η απορία και τώρα ήταν η σωστή στιγμή, αν δεν έπαιρνα την απάντηση που ήθελα τώρα δεν θα είχα άλλη ευκαιρία.

Έλυσα τα χέρια μου που την είχα αγκαλιά και με το αριστερό μου χέρι έπιασα το πρόσωπο της από κάτω από το πηγούνι και την γύρισα απαλά προς εμένα σηκώνοντας συγχρόνως το κεφάλι της για να τη κοιτάω στα μάτια.

Η Ηρώ είχε ακόμα κλειστά τα μάτια σαν να ήθελε να αποφύγει τη ματιά μου.

«Θέλω απάντηση σε αυτό που σε ρώτησα» είπα με την ίδια ένταση και στυλ στη φωνή μου και εκείνη με το που ακούστηκε η πρώτη λέξη άνοιξε τα μάτια της και συνάντησε τα δικά μου.

«Οκ…θα σας πω»…είπε η Ηρω με χαμηλή φωνή και έκανε μια παύση για μερικά δευτερόλεπτα σαν προσπαθεί να πάρει θάρρος ή να βάλει σε τάξη τις σκέψεις της.

«Να…πως να σας το πω…είστε πάντα αυστηρός και άγριος όταν μιλάτε…αλλά όχι με την κακή την έννοια…είστε γλυκ…είστε πως να το πω…είστε…είστε…όταν μου μιλάτε με το ύφος αυτό σαν νιώθω σαν είμαι μαθήτρια στο σχολείο και είστε ο δάσκαλος που όμως ενδιαφέρεστε για μένα και νοιαζεστε…αααααααα….δεν ξέρω το ποτό με κάνει….»

«Καλά…αν δεν χορεύετε τότε να χορέψω εγώ με τον Γιώργο» ακούστηκε μια γνώριμη φωνή από τα αριστερά μου.

Γύρισα το κεφάλι μου και δίπλα μου ακριβώς στεκόταν η Μελίνα.

«Αν τελειώσατε θέλω κι εγω χορό μαζί σου» μου απευθύνθηκε η Μελίνα.

«Ναι ναι….πρέπει να πάω λίγο μέσα» είπε η Ηρώ με το κεφάλι κατεβασμένο και γύρισε προς το σπίτι και με κάπως γρήγορο βηματισμό προχώρησε προς τα μέσα.

«Έλα παραπονιάρα» είπα στην Μελίνα και άνοιξα τα χέρια μου για να έρθει ανάμεσα τους ενώ της χαμογέλασα.

Η Μελίνα φορούσε και αυτή ακόμα το μαγιό της, ένα ροζ μπικίνι, αλλά και ένα κοντό t-shirt από πάνω που άφηνε τον κώλο της εκτεθειμένο.

Η πρώτη σκέψη μου όταν ήρθε ανάμεσα στα χέρια μου ήταν να της χουφτώσω τα κωλομέρια…τόσο πολύ ηθελα να το κάνω αυτό.. .

«Εχει πιεί πολύ η μικρή» μου είπε με ένα ύφος σαν να ήταν η μεγάλη αδερφή της.

«Κι εσύ δεν πας πίσω….μικρή μου» της ανταπάντησα με αυστηρός ύφος κοιτώντας την στα μάτια.

Ακολούθησε μια παύση μερικών δευτερολέπτων σαν να αποσυντονίστηκε με την απάντηση μου και το ύφος μου η Μελίνα και μετά είπε «Ακόμα σου μιλάει η μικρή στον πληθυντικό;» στολίζοντας αυτή της την ερώτησε με ένα γελάκι.

«Ναι…αυτή με σέβεται για αυτό…ενώ εσύ θες ένα χέρι ξύλο να μάθεις» της απάντησα με αυστηρό ύφος κοιτώντας της συνέχεια στα μάτια.

Δεν ανταπάντησε, με κοίταξε για λίγο και έγειρε το κεφάλι της επάνω μου και συνεχίσαμε να χορεύουμε έτσι αμίλητοι για τα επόμενα δύο τραγούδια.

Χωρίς να σηκώσει το κεφάλι της από πάνω μου το γύρισε προς εμένα και με πολύ σιγανή και κάπως ναζιάρικο ύφος ρώτησε «Αλήθεια πιστεύεις ότι θέλω ξύλο;»

«Και βέβαια θες μέχρι να μάθεις να σέβεσαι» της απάντησα χωρίς να την κοιτάξω.

Δεν ξέρω αν ηταν η ιδέα μου αλλά είχα την αίσθηση ότι ένιωσα ένα μικρό τρέμουλο στο σώμα της μόλις άκουσε την απάντηση μου και σίγουρα σφίχτηκε λίγο πιο πολύ επάνω μου.

Λίγο πριν ολοκληρωθεί και το επόμενο τραγούδι την άκουσα να μου ρωτάει «Και πως δηλαδή θα με έδερνες;»

Στο άκουσμα της ερώτηση της αμέσως σκέφτηκα «Σίγουρα τα ζητάει ο κώλος σου εσένα»….

Σε μια εντελώς αυθόρμητη και χωρίς σκέψη αντίδραση της είπα «Πάμε να σου δείξω» και πιάνοντας το χέρι της προχώρησα προς το σπίτι και αυτή χωρίς καμία απολύτως αντίσταση να με ακολουθεί λιγο πιο πισω κρατώντας το χέρι μου.

Μόλις μπήκαμε μέσα γυρνάω και την κοιτάω… «περίμενε εδώ» και κατευθύνθηκα προς το σημείο όπου είχα αφήσει το back pack μου όταν είχα φτάσει.

Το σημείο που ήταν οι τσάντες μας ήταν δεξιά από την κεντρική είσοδο του σπιτιού και ακριβώς στον τοίχο βρισκόταν μια ξύλινη σαν κλειδοθήκη με κάποια άγκιστρα όπου κρεμόντουσαν δυο αλυσίδες και δύο κολάρα για σκύλους. Σήκωσα το back pack μου και καθώς σηκώθηκα άρπαξα και μια αλυσίδα μαζι με το κολάρο και τα έβαλα μέσα.

Μόλις έφτασα δίπλα στην Μελίνα της είπα «Ακολούθα με»

Χωρίς να πει κουβέντα με ακολουθούσε από πίσω. Κατέβηκα τις σκάλες να πάμε στον κάτω όροφο ο οποίος ήταν μισός μέσα στο χώμα και μισός απέξω. Στο τέλος της σκάλα υπήρχε ένα χωλ περίπου στα 10 τετραγωνικά και γύρω 5 πόρτες.

«Μπες σε αυτό το δωμάτιο και περίμενέ με» είπα στη Μελίνα και της έδειξα την τρίτη πόρτα από τα αριστερά.

Χωρίς να πει κουβέντα προχώρησε και μπήκε στο δωμάτιο που της είχα υποδείξει ενώ εγώ παρακολουθούσα το κώλο της. Μόλις έκλεισε την πόρτα εγω κατευθύνθηκα στην δεύτερη πόρτα όπου ήταν το μπάνιο για να κάνω ένα ντους.

Μετά από λίγα λεπτά είχα τελειώσει και έμπαινα στο δωμάτιο που είχα υποδείξει στην Μελίνα.

Με το που μπήκα μέσα αιφνιδιάστηκα βλέποντας στην άκρη του κρεβατιού να κάθονται η Ηρώ και η Μελίνα και κοντοστάθηκα μπροστά από την πόρτα.

«Συγγνώμη αλλά όλα τα άλλα δωμάτια ήταν γεμάτα και νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν κανείς εδώ» είπε με κάπως απολογητικό ύφος η Ηρώ ενώ σηκώθηκε και κινήθηκε προς το μέρος μου.

«Θα σας αφήσω νααα….κοιμηθείτε και εγώ θα βρω κάποιο άλλο δωμάτιο» ακούστηκε με κάπως λυπημένο ύφος και προχώρησε προς τα εμένα και την πόρτα.

«Δεν εχεις να πας πουθενά» είπα με άγριο ύφος και λίγο πιο δυνατά «γύρνα εκεί που καθόσουν»

Η Ηρώ πάγωσε κοιτώντας με….

«Άκουσες τι είπα;»…. «Όταν λέω κάτι το κάνεις αμέσως…αλλιώς θα έχει τιμωρία»

Σκύβοντας το κεφάλι γύρισε η Ηρώ και πήγε και έκατσε πλάι στην Μελίνα.

«Εδώ ήρθαμε με τη Μελίνα γιατί πρέπει να μάθει να σέβεται…και για να μάθει να σέβεται πρέπει να φάει ξύλο»

«Έτσι δεν είναι Μελίνα; Συμφωνείς;»

Λίγα δευτερόλεπτα σιωπής…. «ναι» είπε κάπως διστακτικά η Μελίνα.

«Μάλιστα λένε μικρή μου…όχι σκέτο ναι…το κατάλαβες;»

«Μάλιστα…το κατάλαβα» απάντησε αμέσως η Μελίνα.

Προχώρησα και κάθισα όρθιος μπροστά τους. Άφησα το back pack στον τοίχο πίσω μου και κοίταζα και τις δύο στα μάτια χωρίς να μιλάω για μερικά λεπτά.

«Βγάλε την μπλούζα σου» λέω στη Μελίνα

Εκείνη υπάκουσε αμέσως και χωρίς να σηκωθεί έβγαλε το t-shirt της και το ακούμπησε δίπλα της.

«Πολύ ωραία»… «Τώρα εσύ μικρή σήκω από το κρεβάτι και κάτσε γονατιστή στο πάτωμα εδώ δίπλα μου» είπα γυρνώντας και κοιτώντας την Ηρώ.

Εκείνη χωρίς να αντιδράσει καθόλου κατέβηκε από το κρεβάτι και γονάτισε στα δεξιά μου συνεχίζοντας να με κοιτάει.

«Πολύ ωραία»…γονάτισα κι εγώ δίπλα της, έπιασα τα χέρια της και τα ακούμπησα πάνω στα μπούτια της…την κοίταξα…. «τι κουκλάκι που είσαι μικρή μου»….και σήκωσα το χέρι μου και την χάιδεψα στο κεφάλι και στο μάγουλο.

«Έχω κάτι για σένα» απευθύνθηκα στην Ηρώ και μετά όπως ήμουν γονατιστός γύρισα προς το back pack μου, το άνοιξα και έβγαλα το κολάρο με την αλυσίδα. Άφησα την αλυσίδα να κρέμεται από το κολάρο και έλυσα το κολάρο. «Σήκωσε τα μαλλιά σου» της είπα και εκείνη το έκανε χωρίς καθυστέρηση. Πέρασα το κολάρο λαιμό της και της το έδεσα. Έδωσα την άκρη της αλυσίδας στην Μελίνα και της λέω «κράτα αυτό».

Χωρίς να σηκωθώ τραβήχτηκα λίγο πίσω και κοίταξα την Ηρώ…τα μάγουλα της είχαν γίνει κατακόκκινα.

«Είσαι πολύ όμορφη» της είπα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο και εκείνη χαμήλωσε το βλέμμα της.

«Για να δω πόσο καλά ακολουθείς εντολές τώρα….χωρίς να σηκωθείς θέλω να λύσεις το μαγιό σου και το πάνω και το κάτω και να τα βγάλεις» της είπα και συνέχιζα να την κοιτάζω.

Η Ηρώ χωρίς να σηκώσει το βλέμμα της έλυσε το σουτιέν της και το άφησε δίπλα της. Είχε δύο πολύ όμορφα μικρά λαχταριστά βυζάκια με μικρέ ρώγες σκούρες η οποίες εκείνη τη στιγμή φαίνονταν να έχουν σκληρύνει.

«Ωραία τώρα και το κάτω μικρή μου» της είπα.

Χωρίς να σηκώσει το βλέμμα της, έλυσε τα δύο κορδόνια στα πλάγια του μπικίνι και ανασηκώθηκε λίγο ώστε να μπορέσει να το τραβήξει ανάμεσα από τα πόδια της και το άφησε και αυτό δίπλα στο σουτιέν. Όπως το περίμενα το μουνάκι της δεν είχε ίχνος τρίχας. «Με αυτό θα ασχοληθώ αργότερα» σκέφτηκα.

«Μπράβο μικρό μου» είπα στην Ηρώ και έσκυψα προς το μέρος της…την χάιδεψα στο κεφάλι στο μάγουλο και την τράβηξα ελαφρά προς το μέρος μου και την φίλησα στο στόμα. Η Ηρώ είχε πολύ ωραία χείλη, δεν ήταν μικρά αλλά ούτε πολύ μεγάλα και είχαν τόση ωραία αίσθηση στο φιλί. Προς ευχάριστη έκπληξή μου στο φιλί δεν έμεινε αμέτοχη και ανταποκρίθηκε σαν να το περίμενα και το αποζητούσε. Σαν να ήταν ένας τρόπος να νιώθει να καλύπτει την γύμνια της.

Όσο και αν αντλούσα ευχαρίστηση από αυτό το φιλί δεν ήθελα να παρασυρθώ, τραβήχτηκα και είπα «Αργότερα ξανά αυτό…τώρα θα πρέπει να δώσω ένα μάθημα στην Μελίνα» και λέγοντας αυτό γύρισα και κοίταξα την Μελίνα και συγχρόνως σηκώθηκα από το πάτωμα.

Η Μελίνα με κοίταζε συνέχεια με ένα βλέμμα αγωνίας, ίσως και λίγο φοβισμένο.

«Δώσε μου την αλυσίδα σε μένα και θέλω να γυρίσεις ανάποδα και να ακουμπήσεις τα πόδια σου κάτω στο πάτωμα και το σώμα σου από τη μέση και πάνω να είναι πάνω στο κρεβάτι» είπα στη Μελίνα.

Χωρίς καθυστέρηση μου έδωσε την αλυσίδα και έκατσε στη στάση που της είπα.

«Πολύ ωραία. Αυτό θα το κρατάς εσύ και δεν θα πρέπει να το τραβήξεις σε καμία στιγμή» είπα στη Μελίνα και της έδωσα στο δεξί της χέρι την αλυσίδα που ήταν περασμένη στο κολάρο που είχα βάλει στην Ηρώ.

Θαύμασα για λίγο τον κώλο της που επιτέλους θα ένιωθα.

Προχώρησα και κάθισα στο κρεβάτι από την αριστερή πλευρά της Μελίνας και έτσι είχα μπροστά μου και τη Μελίνα και την Ηρώ στο πάτωμα. Ακούμπησα απαλά το αριστερό μου χέρι στην πλάτη της και ένιωσα τους χτύπους της καρδιάς της. Άπλωσα το δεξί μου χέρι και χάιδεψα απαλά τα κωλομέρια της. Με το ζόρι κρατιόμουν να μην τα χουφτώσω… «Μην παρασύρεσαι» σκέφτηκα και με μια γρήγορη κίνηση σήκωσα το δεξί μου χέρι και το κατέβασα με μέτρια δύναμη για πρώτη φορά στο δεξί της κωλομέρι. Με το παφ που έκανε το χέρι μου όταν βρήκε το κωλομέρι της ένα πολύ μικρό τσιριχτό «Αααχ» ακούστηκε. Το αριστερό μου χέρι παρέμενε στη πλάτη της Μελίνας να την πιέζει ανεπαίσθητα προς τα κάτω αλλά και συγχρόνως να νιώθει ότι είμαι εκεί. Συνέχισα να την χτυπάω με το χέρι μου στον κώλο για περίπου 5 λεπτά ανεβάζοντας σιγά σιγά δύναμη και ενδιάμεσα από κάποια χτυπήματα να την χαϊδεύω λίγο…το δέρμα στον κώλο της πλέον σχεδόν έκαιγε. Χάιδεψα τον κώλο της όπου την είχα χτυπήσει….τότε τράβηξα απαλά το μαγιό της στο πλάι να φανεί το μουνί της. Ακούμπησε με το χέρι μου στο μουνί της και ήταν μούσκεμα….με δύο δάχτυλα έπαιξα λίγο πάνω κάτω στο μουνί της και πιέζοντας λίγο παραπάνω τα έχωσα μέσα και αυτομάτως ένα «μμμμ» ακούστηκε από τη Μελίνα. Τα έβγαλα και τα έφερα στο στόμα μου να την δοκιμάσω… «μμμμ…τι ωραία γεύση» σκέφτηκα. Αφού τα έγλειψα τα έχωσα ξανά στο μουνί της και μόλις τα έβγαλα τα πρότεινα προς την Ηρώ και της είπα «δοκίμασε την κι εσύ». Χωρίς δισταγμό η Ηρώ έγειρε λίγο μπροστά για να τα φτάσει, άνοιξε το στόμα της και τα έβαλε ολόκληρα μέσα. Ένιωσα την γλώσσα της στα δάχτυλα μου, φάνηκε να το απολαμβάνει και αν δεν τα τράβαγα έξω εγώ δεν ξέρω πόση ώρα θα τα έγλειφε.

«Δεν τελείωσα ακόμα με την Μελίνα» είπα και σηκώθηκα όρθιος.

Πήγα από πίσω από τη Μελίνα και με τα δύο χέρια μου έπιασα το μπικίνι της, το κατέβασα και το τράβηξα από τα πόδια της για να βγει εντελώς.

Μόλις το είχα στα χέρια μου, το τύλιξα ανάμεσα στα δύο δάχτυλα του αριστερού μου χεριού και το έχωσα στο μουνί της. Μόλις ένιωσα ότι είχε βραχεί αρκετά το έβγαλα και κινήθηκα προς το κεφάλι της Μελίνας.

Την χάιδεψα απαλά στο κεφάλι «Μέχρι στιγμής ήταν το ζέσταμα μικρή μου, τώρα θα μάθεις να σέβεσαι» της είπα και πιάνοντάς την από το πηγούνι ανασήκωσα το κεφάλι της και κοιτώντας τη της είπα «άνοιξε το στόμα σου» και μόλις το έκανε της έχωσα στο στόμα το μουσκεμένο με τα υγρά της μαγιό της.

Σηκώθηκα, πήγα στο back pack μου και έβγαλα από εκεί μια δερμάτινη ζώνη που είχα. Την δίπλωσα στη μέση, την έλεγξα αν ήταν σωστά διπλωμένη και αν όλα ήταν καλά και έριξα την πρώτη δυνατά στο δεξί της κωλομέρι.

Με το χτύπημα το δεξί της πόδι δίπλωσε λίγο, ολόκληρη τραντάχτηκε, οι παλάμες της έσφιξαν το σεντόνι και ένα μακρόσυρτο μουγκρητό ακούστηκε μέσα από το μουσκεμένο μαγιό της. Για τα επόμενα περίπου 5 λεπτά το μόνο που ακουγόταν στο δωμάτιο ήταν ο ήχος της ζώνης μου όταν έβρισκε τον κώλο της Μελίνας και ενδιάμεσα σιωπή.

Όταν τέλειωσα ο κώλος της Μελίνας είχε ένα υπέροχο κόκκινο χρώμα και έκαιγε.

Άφησα τη ζώνη μου κάτω μπροστά στην Ηρώ και πήγα ξανά και κάθισα δίπλα στο κεφάλι της Μελίνας.

Έπιασα με το αριστερό μου χέρι το πηγούνι της και ανασήκωσα το κεφάλι της να την δω.

Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της και της τα καθάρισα κάπως με τη δεξιά μου παλάμη.

Τράβηξα το μαγιό της από το στόμα της που τώρα ήταν μούσκεμα από τα σάλια.

«Τελικά νομίζω ότι δεν ήθελες ξύλο μόνο για να σέβεσαι μικρή μου» της είπα κοιτώντας την στα μάτια και έσκυψα και την φίλησα στο στόμα.

Την φιλούσα μέχρι που την ένιωσα να χαλαρώνει και να ηρεμεί από την ένταση του ξύλου.

Τραβήχτηκα πίσω και την κοίταξα… «είσαι κι εσύ ένα κουκλάκι» της είπα.

«Διψάω» ψέλλισέ η Μελίνα.

«Χμμμ…έχω κάτι για σένα» της είπα και παίρνοντας την αλυσίδα από το χέρι της την τράβηξα προς το μέρος μας για να ανέβει η Ηρώ στο κρεβάτι και να έρθει να κάτσει δίπλα μου και μπροστά από την Μελίνα.

«Η μικρή από εδώ έχει σίγουρα πολλά υγρά να σε ξεδιψάσει και είναι και σειρά σου να την δοκιμάσεις…αυτή ήδη σε δοκίμασε» είπα στην Μελίνα και έδωσα εντολή στην Ηρώ να ανοίξει τα πόδια της και στην Μελίνα να αρχίσει να την γλείφει.

Ένα λεπτό μετά ρώτησα την Μελίνα «έχει ωραία γεύση η Ηρώ;»

«Μμμμμ…ναι» ακούστηκε να λεει.

«Ωραία…τότε όσο εσυ γλείφεις την Ηρώ και βλέπω πόσο το ευχαριστιέται πρέπει να κάνω κι εγώ κάτι»…και σηκώθηκα…κατέβασα το μαγιό μου…..