Η φαντασιακή θέσμιση του δικού σας bdsm

@de7
Έχει απαντήσει στα ερωτήματα που θέτεις.

https://www.greekbdsmcommunity.com/...αχνω-να-υποταξω-μια-domme-Ειμαι-τρελλος.6626/

 

Άντε τώρα γράψετε εσείς μια οντολογική απόδειξη αυτών των δύο τσιτάτων σας.
Πού τα βασίζετε αυτά που γράφετε;

 

Μιλάτε εξ ονόματος όλων μας;;;
Μας αντιπροσωπεύετε και δεν το ξερω;;;
Γιατί αυτό το "Μας οφείλει" , " Να μας ξεκαθαρίσει" .. ;;;;;
Σε εμένα δεν οφείλει τίποτα. Αν είχα απορία , θα τον ρωτούσα προσωπικά
Ευχαριστώ.

 

@espimain η απαίτησή σας για «οντολογική απόδειξη» των αξιωμάτων *μου* είναι μια απεγνωσμένη τελευταία κίνηση να μεταθέσετε το βάρος της απόδειξης, κάτι που επιβεβαιώνει εκ νέου ότι αρνείστε να απαντήσετε για τις ιδεολογικές συνέπειες της θέσης του @Marqui.
Ωστόσο, δεν χρειάζεται να παράσχω νέα φιλοσοφική θεμελίωση, η απόδειξη που ζητάτε βρέθηκε στα ίδια τα κείμενα του @Marqui.

Ο @Marqui έχει ήδη απαντήσει στο δίλημμα, επιβεβαιώνοντας ότι η φιλοσοφία του οδηγεί στον έμφυλο ντετερμινισμό και στην ακύρωση της Γυναικείας Κυριαρχίας.

Ο @Marqui έγραψε (στο post που παρέθεσε η @Dark_Explorer ): «Πιστευω οτι η αυτο που ταχθηκε στη Γυναικα ειναι να ξαπλωσει διπλα στον Ενα..σε Εκεινον...» Αυτή η δήλωση δεν είναι ελεύθερη επιλογή. Είναι απόλυτος ντετερμινισμός που ορίζει την υποταγή ως φυσική, ταγμένη μοίρα της Γυναίκας.

Ο @Marqui έγραψε: «Πιστευω οτι καθε Domme απλα δεν Εχει βρει τον Dom στον οποιο να πιστευει οτι Ειναι αξιος να Του υποταχθει.» Αυτό αποδεικνύει ότι ο «νόμος του ισχυρού» του @Marqui ακυρώνει την αυθεντική Γυναικεία Κυριαρχία, υποβιβάζοντάς την σε προσωρινή αναμονή για τον άξιο άνδρα Master.

Η οντολογική απόδειξη των αξιωμάτων *μου* είναι πλέον εμπειρική και προκύπτει από την αδυναμία της θέσης του @Marqui Η θέση *μου* ότι ο «νόμος του ισχυρού» ακυρώνει τη Γυναικεία Κυριαρχία αποδείχθηκε αληθής από τον ίδιο τον @Marqui.

Η φιλοσοφία λοιπόν της απεριόριστης βούλησης, όταν αποκαλύφθηκε από τον ίδιο τον εισηγητή της, αποτελεί έναν ρητορικά επενδυμένο τρόπο να δικαιολογήσει τον μη-συναινετικό, πατριαρχικό ντετερμινισμό.

Και τώρα σας ρωτώ ευθέως @espimain έχει θέση ο μισογυνισμός, όπως αυτός εκφράζεται από τον @Marqui στο BDSM;

Γιατί απ όσο γνωρίζω το BDSM δεν αναγνωρίζει φύλο, φυλή, θρησκεία, χρώμα, σεξουαλικό προσανατολισμό.


de7

 

Διαβάζοντας το "Κατά @Marqui Ευαγγέλιον" με την δέουσα κατάνυξη και ανακαλύπτοντας την Υπεροχή του Άντρα έναντι των κατωτέρων γυναικών που δεν διαθέτουν τις ίδιες εργοστασιακές ρυθμίσεις με Εκείνον όπου η Φύσις όρισε ως Ισχυρόν, συνειρμικά, Μου ήρθε κατά νου αυτό:



Θα επανέλθω στο θέμα του μισογυνισμού εν ευθέτω χρόνω.

Έως τότε, γελάστε με τον εκπληκτικό Μάκη Παπασημακόπουλο...

Iagos

 

Είναι μία θέση παντελώς λανθασμένη.
Παρόλο που από αυτά που γράφετε δυσκολεύομαι να σας εκλάβω σαν επαρκή συνομιλήτρια, θα σας δώσω μία και μοναδική απάντηση.
Η θέση σας αυτή είναι σεξιστική και ουσιαστικά υποβιβάζει την γυναικεία κυριαρχία, γιατί παρακάμπτει την ύπαρξη ανταλλαγής ισχύος που διέπει κάθε ασύμμετρη σχέση.
Ανεξάρτητα αν το κυρίαρχο μέλος είναι άνδρας ή γυναίκα ή όποιου άλλου φύλου.
Μια Κυρίαρχη γυναίκα, είναι σαφώς ισχυρότερη από μια υποτακτική ή έναν υποτακτικό στην αλληλοεπίδραση τους.
Το να θεωρείτε ότι χρειάζεται επιβεβαίωση κάτι τέτοιο, είναι υποτιμητικό για τις Κυριαρχικές γυναίκες στο BDSM.
Ο «νόμος του ισχυρού» όχι μόνο δεν ακυρώνει την γυναικεία κυριαρχία, αλλά την επιβεβαιώνει.
Τελειώσαμε με τις κόκκινες ρέγκες σας.

Κανείται.

 

@espimain η θέση σας ότι η κριτική μου είναι σεξιστική είναι λογικά άκυρη και ηθικά ανέντιμη. *εγώ* δεν αμφισβήτησα την Γυναικεία Κυριαρχία. είπα ότι η Γυναικεία Κυριαρχία ακυρώνεται στο πλαίσιο της φιλοσοφίας του @Marqui. Εσείς υπερασπίζεστε έναν γενικό, ουδέτερο «νόμο του ισχυρού», ενώ ο ίδιος ο @Marqui του έδωσε πατριαρχικό, έμφυλο περιεχόμενο.
Το να παραβλέπετε τα αποδεδειγμένα λόγια του @Marqui για τη «ταγμένη υποταγή» της Γυναίκας και να επιτίθεστε στην κριτική *μου*, σημαίνει ότι αποδέχεστε τον μισογυνισμό του @Marqui, ενώ τον χρησιμοποιείτε για να με κατηγορήσετε για σεξισμό.

Η τελευταία σας απάντηση απέφυγε ξανά το κρίσιμο ερώτημα: «Έχει θέση ο μισογυνισμός, όπως αυτός εκφράζεται από τον @Marqui, στο BDSM;»
Απαντήσατε με προσωπική επίθεση και επίκληση σε έναν γενικό κανόνα.

Η άρνησή σας να αποκηρύξετε τον έμφυλο ντετερμινισμό και τον μισογυνισμό του @Marqui —ακόμη και όταν αποδείχθηκε με τα δικά του λόγια—καθιστά τη θέση σας απολύτως ασύμβατη με τις αρχές της ελεύθερης επιλογής, της συναίνεσης, και της μη διάκρισης που θεμελιώνουν το BDSM.

de7

 

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί σώνει και ντε να πρέπει να "μαντροποιηθεί" ο @Marqui ή ο οποιοσδήποτε άλλος εδώ μέσα. Όλοι "χτυπιόμαστε" για την ελευθερία του λόγου. Αλλά από ότι φαίνεται, μάλλον χτυπιόμαστε για την ελευθερία του λόγου που μας ταιριάζει/αρέσει.

Αν από την άλλη, η οποία σκέψη/ λόγος του οποιουδήποτε μεμονωμένου ατόμου εδώ μέσα, μπορεί να φέρει ποιος ξέρει ποιον κατακλυσμό - περιμένω να αρχίσει και η θεολογική συζήτηση, μεταξύ άλλων. - τι να πω. Θα είμαι εγώ ο εναλλακτικά ευφυής.

Ναι ναι ξέρω, το αυγό της χελώνας, το πατέ του ελέφαντα και πάει λέγοντας.

 

@Tenebra_Silente η κριτική *μου* δεν ήταν αίτημα για «μαντροποίηση» ή λογοκρισία. Ήταν μια διαλεκτική απαίτηση να αναγνωρίσει ο @Marqui τις λογικές και ιδεολογικές συνέπειες της θέσης του. Η ελευθερία του λόγου σημαίνει ότι ο @Marqui μπορεί να πει: «Η Ισχύς μου είναι ο μόνος νόμος.» Η κριτική ανάλυση σημαίνει ότι εγώ έχω το δικαίωμα να ρωτήσω: «Αν η Ισχύς σου είναι ο μόνος νόμος, πώς το διαχωρίζεις από τον πατριαρχικό ντετερμινισμό, ειδικά όταν εσύ ο ίδιος λες ότι η Γυναίκα είναι "ταγμένη" στην υποταγή;»

Το να απαιτούμε από έναν συνομιλητή να είναι συνεπής και να λογοδοτήσει για τις συνέπειες των λόγων του, δεν είναι λογοκρισία. Είναι η καρδιά κάθε φιλοσοφικού διαλόγου.

Το να υποβαθμίζετε το ζήτημα σε φόβο για «ποιος ξέρει ποιον κατακλυσμό» αγνοεί τον κίνδυνο. Η συζήτηση αφορούσε τις ηθικές και δομικές βάσεις του BDSM (συναίνεση, ελεύθερη επιλογή, μη διάκριση).

Εάν οι θέσεις του @Marqui —που πλέον αποδείχθηκε ότι περιέχουν μισογυνισμό και έμφυλο ντετερμινισμό—γίνουν αποδεκτές χωρίς κριτική, τότε η ίδια η ηθική δομή της κοινότητας υπονομεύεται.

Αυτό δεν είναι «αυγό της χελώνας», αλλά η άμεση επιβεβαίωση ότι η ιδεολογία της απεριόριστης βούλησης οδηγεί σε πατριαρχική, μη-συναινετική επιβολή, δηλαδή ακριβώς εκτός του πλαισίου του BDSM.

Δεν επιδιώκω να «μαντροποιήσω» κανέναν, αλλά να απογυμνώσω μια θεωρία που επικαλείται την ελευθερία, ενώ στην πράξη δικαιολογεί την ιδεολογική καταπίεση.

de7

 

@Marqui

Α, εντάξει τότε, αν είναι προσωπική σας γνώμη ότι υπάρχουν "αρχέγονα χαραγμένες εργοστασιακές ρυθμίσεις" συμπεριφοράς για τον άνθρωπο, και μάλιστα πιστεύετε ότι είναι αυτές που λέτε εσείς, κανένα πρόβλημα.

Απλώς, εγώ σε αυτό

διάβασα ότι η "υπόθεση εργασίας" είναι πως "αν φύγει ο μανδύας του πολιτισμού, τότε επιστρέφει ο άνθρωπος [...]" και μου φάνηκε ότι θεωρούσατε κάπως δεδομένες τις "αρχέγονα χαραγμένες εργοστασιακές ρυθμίσεις" οπότε ρώτησα ποιές είναι και πότε τεκμηριώθηκαν επιστημονικά. Γιατί οι ανθρωπολόγοι διατείνονται ότι ο άνθρωπος έχει γενικά τη δυνατότητα για ένα τεράστιο φάσμα συμπεριφορών που σίγουρα περιλαμβάνει κι αυτές που λέτε.

Επίσης, δεν κατάλαβα τα πειράματα τί αποδεικνύουν σχετικά με το επιχείρημά σας. Πέρα από τη διαχρονική επανεμφάνιση της βαρβαρότητας στην Ιστορία, γνωρίζουμε όλοι την ιστορία του Α' και του Β' ΠΠ και για ποιά πράγματα είναι ικανοί οι πολύ κοντινοί μας πολιτισμικά, συνηθισμένοι άνθρωποι, υπό συνθήκες.

Και μάλιστα ξέρουμε για τους επαρκώς πολιτισμένους Γερμανούς Ναζί αξιωματικούς και στρατιώτες ότι δεν έβγαλαν κανέναν μανδύα πολιτισμού, να βάλουν προβιά και να πάνε σε σπηλιές. Στα γραφεία τους, με καλογυαλισμένες στολές, με την επιστήμη και την τεχνολογία, σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν τη γενοκτονία των Εβραίων. Και τα βράδια πήγαιναν στην όπερα και έβλεπαν Βάγκνερ.

Δεν τους εμπόδισε αυτούς, ούτε εκείνους που τους επικροτούσαν γιατί έκαναν τη βρώμικη δουλειά για πάρτη τους, κανένας πολιτισμικός μανδύας. Οπως δεν εμπόδισε καμμία "εργοστασιακή ρύθμιση" και αυτούς που αντιστάθηκαν.

 

@elfcat Είναι πολλά αυτά που ξέρουμε.
Είναι όμως σημαντικότερα αυτά που ξέρουμε και επιλέγουμε να ξεχάσουμε.

Για παράδειγμα, ξέρουμε για τον ναζί υπολοχαγό, προσωπικά υπεύθυνο για τις εκτελέσεις Γιουγκοσλάβων παρτιζάνων, αλλά επιλέξαμε να το ξεχάσουμε όταν αντικατέστησε την στολή του με το κοστούμι και τον κάναμε ομοφώνως Γ.Γ. του Ο.Η.Ε.
Ξέρουμε πολύ καλά, ότι ο Μουσσολίνι, δεν ήταν τόσο χειρότερος από τον Φράνκο, ώστε ο ένας να βρεθει κρεμασμένος ανάποδα κι ο άλλος να πεθάνει στο σπίτι του σε βαθιά γεράματα, αλλά επιλέξαμε να το ξεχάσουμε και να αφαιρέσουμε τα προνόμια που μοίρασε ο δεύτερος, μόνον μετά το θάνατο των τελευταίων προνομιούχων.
Ξέρουμε ότι ένας συγκεκριμένος φαντάρος, στα πλαίσια υποταγής του στην εξουσία/εντολή των ανωτέρων του, οδήγησε το άρμα στην πύλη του Πολυτεχνείου, αλλά επιλέξαμε όχι απλώς να τον αθωώσουμε, αλλά οριακά να τον ηρωποιήσουμε σε αντάλλαγμα της καταθέσεώς του.
Ξέρουμε ότι ο Τσε, μετά από μόλις 10 μήνες αντάρτικο στις αχανείς ζούγκλες της Βολιβίας, συνελήφθη και εκτελέσθηκε, αλλά επιλέγουμε να ξεχάσουμε ότι προδόθηκε από κάποιον που ανήκε σε εκείνους για τους οποίους είχε επαναστατήσει.
Ξέρουμε το πείσμα του Μαρξ προκειμένου να εξοβελίσει τον Μπακούνιν (αμφότεροι ως ταγοί ιδεολογιών και κινημάτων και όχι επί προσωπικού) από την Α Διεθνή και το Συνέδριο της Χάγης, αλλά επιλέγουμε να το αγνοήσουμε ως την ριζική αιτία της Κροστάνδης.

Θα μπορούσα να αναφέρω άλλες 3/4 σελίδες από τέτοια "ξέρουμε", αλλά θα προσλαμβανόταν ως flames που θα παρέκτρεπαν την συζήτηση, οπότε, δράττοντας την δική σας αναφορά περί Ιστορίας ( έαν και όσο μου είναι επιτρεπτό, θερμά συγχαρητήρια για το "Ι"), ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι "η Ιστορία μας διδάσκει ότι δεν διδασκόμαστε τίποτα από την Ιστορία" (ξέρω, ξέρω, 2 αρνήσεις, αλλά τί να κάνουμε, έτσι καθιερώθηκε) και επιλέγουμε να το επιτείνουμε σερβίροντας, πρώτα στους εαυτούς μας, το τμήμα της ιστορίας (εσκεμμένο το "ι"), που μας βολεύει, αγνοώντας κάθε μορφής Ιστορικό πραγματισμό ή, εαν θέλετε, Ιστορικό κυνισμό.

@elfcat επιτρέψτε μου να σας θυμίσω την υπέροχη συζήτηση που σεις η ίδια είχατε προ καιρού, πολύ καιρού, με τον Dolmance σχετικά με τον παραλληλισμό σκάκι και μάχης.
Σεις, ως σκακίστρια, βρίσκατε την ελευθερία σας εντός του πλαισίου των αυστηρών κανόνων του σκάκι και Κείνος απέρριπτε το πλαίσιο των κανόνων ενώπιον του αμοραλισμού της μάχης.
Προφανώς, από την οπτική εκάστου, είχατε αμφότεροι δίκιο.
Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά.
Το ένα είναι παιχνίδι και το άλλο ζωή ή θάνατος.



Έτσι.

Για την αλητεία της μνήμης

 

Να το μεταφέρω επί προσωπικού; Έχω ή δεν έχω δικαίωμα στις δικές μου επιθυμίες, στην δική μου Κυριαρχικότητα, ταιριάζει ή δεν ταιριάζει στα δικά σας κουτάκια; Διότι εδώ άλλα νομίζω πως λέτε.