«Πουτάνες στα κρεβάτια σας »

RE: RE: «Πουτάνες στα κρεβάτια σας »

Δεν είναι απόλυτο ότι όλοι αντιδρούν έτσι υποκριτικά.Προσωπικά αν χάσω κάποια επειδή μου την "έφαγε" κάποιος άλλος ίσως στεναχωρε8ώ, σίγουρα 8α αυτοσαρκασ8ώ (εδώ κολλάει και το nick μου πχ "χαχα τι μαλάκας είσαι!") αλλά σίγουρα δε 8α τη πω πουτάνα αφού υποτί8εται τη γούσταρα για να τη 8έλω.

Δηλαδή έδωσα τον ορισμό της πουτάνας ως η υπερσε3ουαλική γυναίκα?Λίγο προσοχή παρακαλώ.Μη μου βάζετε λόγια.

Κάτι έπρεπε να βάλω όταν έκανα το profil και ο όρος perv ακούγεται ιδιαίτερα συμπα8ής στα αυτιά μου.Ένας πονηρός μικρούλης που έχει το μυαλό του στις σκανταλιές αλλά έχει και ανάγκη για πιο ευγενή αισ8ήματα.Έτσι το φαντάζομαι.Αν υπάρχει ορισμός της σε3ολογίας, δεν το γνωρίζω.

Με τον όρο ηλι8ιότητα εννοώ όχι ιδιαίτερης καλλιέργειας και ε3υπνάδας και μάλλον χαμηλής αυτοεκτίμησης αλλά ας μην κάνω το ψυχολόγο παραπάνω.Τουλάχιστον έτσι ήταν αυτές που γνώρισα εγώ.Πι8ανόν το κριτίριο αυτό να μην είναι απόλυτο.
Όσο αναφορά το σκέλος "πηδιέται οταν γουστάρει και με όποιον γουστάρει".Λίγο προσοχή στη διατύπωση μου!Εγώ είπα το ε3ης: "να πηδιέται με τον πρώτο τυχόντα".Η γυναίκα που πηδιέται με όποιον γουστάρει και όταν γουστάρει μάλλον για Αφέντρα μου κάνει πιο πολύ.Οι πουτάνες συνή8ως πηδιούντε όταν 8έλει ο γαμιάς τους.

 

RE: RE: RE: «Πουτάνες στα κρεβάτια σας »

Μάλλον έσφαλλαν.  

Πουτάνα...
Πραγματικά εγώ διαχωρίζω εντελώς το σεξ, απ΄ τον ορισμό αυτό, (όταν δεν αναφερόμαστε στο επάγγελμα το οποίο είναι και επιμέρους λειτούργημα κατά την άποψη μου.)
Τι εννοώ μ΄ αυτό.
Δεν θεωρώ πουτάνα όποια πηδιέται με όποιον γουστάρει, όταν γουστάρει και όπως γουστάρει.
Δεν το θεωρώ βέβαια ούτε προσόν των top όπως ανέφερε κάπου ο φίλος xaxa.
Για να πω μια γυναίκα είναι πουτάνα, σαν βρισιά, σίγουρα δεν εννοώ το πόσο καλά πηδιέται και πόσο. Θεωρώ προσόν να είσαι στο σεξ πουτάνα.

Πουτάνα-βρισιά για μένα αφορά τον χαρακτήρα.
Εκείνης που χρησιμοποιεί το μουνί της ως νόμισμα συναλλαγών στις διαπροσωπικές της σχέσεις. Εκείνης που εκμεταλλεύεται, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, τον καθένα και την κάθε κατάσταση στο δρόμο της για προσωπικό της ώφελος.
Εκείνης που μέσα στον εγωκεντρισμό της, μπορεί να πατήσει πάνω σε πτώματα για τα πετύχει το στόχο της, αδιαφορώντας για τον πόνο, την δυστυχία που σπέρνει γύρω της, εκείνη που προδώνει όποιον της συμφέρει, όταν της συμφέρει.
Εκείνη που υποκρίνεται, ψεύδεται, προσπαθεί να βλάψει και να εξοντώσει όποιον δημιουργεί οποιοδήποτε πρόβλημα στην μακιαβελλική της πορεία ζωής.

Θα μπορούσα να συνεχίσω, αλλά νομίζω έγινε κατανοητή η άποψη μου. 

 

RE: RE: RE: RE: «Πουτάνες στα κρεβάτια σας »

Συμφωνώ, βέβαια αυτές με το που πάνε να μπουν πιο βαθιά ξεπερνώντας τα αγοράκια και παίζοντας με άντρες , υπερτιμούν τον εαυτό τους και τη δύναμη του κόλ(π)ου τους και χάνουν την μπάλα μέχρι που «βρωμάει η δουλειά» και καρφώνονται.

Θα συμφωνήσω και με τον Οσκαρ και θα συμπληρώσω πως δεν είναι μόνο οι πιτσιρίκες με τα κολαράκια όξω που χορεύουν προκλητικά πάνω στις μπάρες και τσακώνονται ποια θα μαδήσει τον ματσομένο παππουλόγερο , είναι κι αυτή η παντρεμένη που κάθεται δίπλα στο σύζυγο και σε παίζει με το πόδι κάτω απ' το τραπέζι κλπ κλπ .

Να επιστρέψω όμως στο αρχικό ερώτημα : «Αν εξαιρέσουμε τις πουτάνες εν ψυχή με σκοπό την εκμετάλλευση υπάρχουν πουτάνες γύρω μας; » Ας το κάνουμε λίγο πιο εξτρίμ , νοιώσατε ποτέ πουτάνα ; ( Οχι στην ψυχή μα στο κρεβάτι* )


*Πλυντήριο , σαλόνι , κουζίνα , μπαλκόνι , αμάξι , μετρό , δρόμο , μπάρ , κλπ κλπ

 

RE: Από μία ερασιτέχνη :Ρ

Θα έλεγα ότι όχι, δεν είναι ο χειρότερος χαρακτηρισμός.

[Ο χειρότερος χαρακτηρισμός κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι το "δεν στάθηκες άξια να κάνεις αυτό που περίμενα από σένα".]

Είναι απλά μία μορφή πίεσης που ασκείται, γενικά στις γυναίκες (πρόσεξε να μην είσαι «έτσι» για να μην σε πούνε [ποιοί;] πουτάνα) και ειδικά (πες μου ότι μ αγαπάς ακόμα και όταν δεν είναι καλό για σένα να με αγαπάς).

Σε προσωπικό επίπεδο είναι μία μορφή αμφισβήτησης της «γνησιότητας των συναισθημάτων» που τρέφει μία γυναίκα για κάποιον. Συνήθως αυτή η αμφισβήτηση πληγώνει τον λέγοντα και όχι αυτήν που ακούει τον χαρακτηρισμό. Συνήθως, ο χαρακτηρισμός εκφέρεται με σφιγμένα και ασπρισμένα ή τρεμάμενα χείλη. Ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του λέγοντος.

Αυτός είναι και ο λόγος που δε με αγγίζει ιδιαίτερα, αν κάποιος με αποκαλέσει, προσωπικά, "πουτάνα" - πράγμα που σχεδόν ποτέ δεν έχει συμβεί, γιατί προτιμώ τους ευγενείς άντρες. Υποφέρει εκείνη τη στιγμή, περισσότερο από μένα. Νομίζω μάλιστα ότι είναι η μόνη βρισιά που τσούζει τον προφέροντα αυτήν και όχι την αποδέκτρια.

Σε BDSM λογική, θα μου επιτρέψετε να σας πω Κύριε φον Κλαιστ, ότι η υποτακτική ή η σκλάβα δεν μπορεί να είναι και πουτάνα. Απλούστατα, επειδή δεν ορίζει η ίδια τα καλά και συμφέροντά της. Τουλάχιστον "μετά τη συναίνεση". Αν είναι πουτάνα, και καλώς είναι, δεν μου πέφτει λόγος, τότε ας ξανασκεφτεί το αν είναι και υποτακτική. Αν την απασχολεί.

Πράγματι, οι περισσότερες γυναίκες από την ανατροφή τους ή από αναγκαιότητες δικές τους, δύσκολα «αφήνονται» να νιώσουν και να εκφραστούν ελεύθερα στον έρωτα και όταν το κάνουν, το κάνουν υπό συνθήκες και με προϋποθέσεις. Μπορεί να είναι ο φόβος του χαρακτηρισμού ως πουτάνα, μπορεί να είναι χίλια άλλα – ο εσωτερικός της μετρητής π.χ. μπλοκάρει σε κάποια μέτρηση και της βγάζει κόκκινο φως.

Θέμα καθαρά του εραστή να Α/αφαιρέσει τους μανδύες που την περιβάλλουν και να την αφήσει / βοηθήσει / Μάθει / Αναγκάσει να εκφραστεί ελεύθερα.

Όταν συμβαίνει αυτό, είναι πολύ αργά για να "νιώσω πουτάνα". Γιατί νιώθω αισθήσεις και όχι απόψεις, απλούστατα.

Να μία καλή ερώτηση.

Από πλευράς μου, τί λέω και σε Π/ποιόν:

Αυτά που μου έχει Πει χωρίς να Γνωρίζει ότι μου έχει Πει, δεν τα λέω ούτε στον Θεό - μέρες που είναι.

Αυτά που μου Λέει και το Γνωρίζει, δεν τα λέω ούτε στον παπά - μέρες που είναι.

Θέματα που με αγγίζουν βαθιά προσωπικά και για τα οποία έχω ανάγκη καθοδήγησης τα συζητώ με τον Ίδιο.

Θέματα στα οποία έχω ανάγκη καθοδήγησης, αλλά τα ελέγχω κάπως και η ίδια, τα συζητώ με Κ/κάποιον που, τουλάχιστον, νιώθω ότι θα ήταν σε θέση να με υποτάξει.

Αυτά που έχω ανάγκη να επιβεβαιώσω ότι ισχύουν γι Αυτόν ως προς εμένα, τα συζητώ είτε με τον Ίδιο, αν έχω το περιθώριο, είτε με την καλύτερή μου φίλη - αν έχω το ελεύθερο.

Αυτά που κρίνω, αν συμβαίνει τέτοιο πράγμα, ότι χρειάζεται να τα επαναξιολογήσω ή και να ανατρέψω τα συζητώ με κάποιον άλλον άντρα - εφόσον μου επιτραπεί.

Λοιπά θέματα από σωστό μανικιούρ μέχρι καλύτερο μαστίγιο, καθώς και κοινωνική κριτική, τα συζητώ με άλλες γυναίκες. Γενικά βρίσκω ότι χρειάζομαι λίγες και καλές φίλες, αλλά πολλές συμμάχους.

Θέματα γενικού ενδιαφέροντος - π.χ. συμπεριφορά και τραπεζάκι αναφοράς σε μπαράκι, τα συζητώ με Α/απαξάπαντες.

Για την άβυσσο της ψυχής μου, απευθύνομαι σε φιλοσόφους. Ειλικρινά το λέω, δεν αστειεύομαι.

 

Εγώ νοιώθω πουτάνα όταν τα σκάω στην εφορία.
Όταν πληρώνω στη ΔΕΗ για την τηλεόραση που δε βλέπω εδώ και 10 χρόνια και για τον ανύπαρκτο Δήμο.
Όταν ο κάθε ειδικός μου επιβάλει την παπαριά του.
Όταν ο κάθε ταλαίπωρος που πάρει μια εξουσία στα χέρια του ελέω συγκυριών, την επιβάλει πάνω μου!
Αυτά...
Α.

 

RE: RE: «Πουτάνες στα κρεβάτια σας »

Κι εγώ.

Πολύ καλή η ανάλυση του Oscar σε σχέση με τον ορισμό και κυρίως με την ανάδειξη της αξίας δύο θαυμαστών κατηγοριών που όλοι αγαπήσαμε.

Και βρίσκω απολύτως δίκαιο, μετά τους διθυράμβους για τους άντρες «παίχτες» (προηγούμενο thread) να αναδείξουμε την αξία και των «παιχτριών» που ανήκουν στη μεγάλη κατηγορία εκείνων αποκαλούνται πουτάνες. Αν ρωτούσαμε κάποιες απ’ αυτές θα έλεγαν με περηφάνια πως είναι μεγάλες πουτάνες. Καταπληκτικές γυναίκες και αφοσιωμένες φίλες.

Όμως αυτές οι απόψεις απέχουν πολύ από την κοινωνική πραγματικότητα του ποια θεωρείται πουτάνα και πως κρίνεται.

 

RE: RE: RE: RE: «Πουτάνες στα κρεβάτια σας »

Συμφωνω απολυτα μαζι σου lara[E_P] μου!!

 

Επί αιώνες οι άρρενες συνάνθρωποί μας χρησιμοποιούσαν παρόμοιες πρακτικές και ρύθμιζαν τα πάντα στη ζωή μιας γυναίκας, από τα επουσιώδη έως την ίδια της τη μοίρα.
Κανείς ποτέ δεν τους έκρινε από ηθικής πλευράς και απολάμβαναν της αποδοχής και του θαυμασμού ως πετυχημένοι και κυρίαρχοι του παιχνιδιού.
Αντιθέτως οι γυναίκες ακούν τα ''εξ αμάξης'' και κρίνονται ηθικοκολογικά ακόμη και σήμερα, ακόμη κι από ανοιχτόμυαλους, προοδευτικούς ανθρώπους.
Αναρωτιέμαι γιατί μας θυμώνει όταν οι γυναίκες πετυχαίνουν είτε να θέσουν τους δικούς τους όρους σε προσωπικό επίπεδο, είτε να αναρριχηθούν στην εξουσία παίζοντας με τους κανόνες που στην ουσία οι άντρες έχουν θεσπίσει;
Θα μου πεις και οι μεν και οι δε σ' ένα καζάνι βράζουν, το ίδιο άνοστοι, αφού τα υλικά τους στερούνται πάσης νοστιμάδας.

''Της έσκισα τα ρούχα. Έστριβε το κορμί της και γύρναγε για να βγουν καλύτερα από πάνω της. Ύστερα έκλεισε τα μάτια της κι έγειρε πίσω στο μαξιλάρι. Έμοιαζε έτσι όπως ήταν ξαπλωμένη σαν την προγιαγιά κάθε πουτάνας στον κόσμο.
Κι ο διάολος ακόμη βρήκε εκείνη τη νύχτα τον μπελά του.''

Τζέημς Κέιν: ''Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυό φορές'', εκδ: ''Οδυσσέας

Αγαπημένη ταινία και φαντασίωση  

 

RE: RE: «Πουτάνες στα κρεβάτια σας »

Εχει δίκιο. Δεν έχει? Εχω δεί πολλά στις ανατολικές χώρες που γυρνάω.

Δυτικοί άντρες μετριότατου επιπέδου να παντρεύονται νεαρότατες πανέμορφες κοπέλες που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δε θα μπορούσαν να έχουν υπό κανονικές συνθήκες. Μόνο ένας τυφλός δεν θα ‘βλεπε γιατί αυτές οι κοπέλες πήγαιναν μ’ αυτούς τους άντρες και γιατί αυτοί οι άντρες έδιναν τα πάντα για να έχουν τέτοιες γυναίκες. Ποιος εκμεταλλευόταν ποιόν? Το ότι πολλές απ’ αυτές τις ιστορίες είχαν ατυχή κατάληξη για τους άντρες οφείλεται στο ότι η προσφορά τους είχε ημερομηνία λήξης (η μάλλον ημερομηνία έναρξης διαβατηρίου). .

Απ’ την άλλη δεν έχω καμιά τέτοια θλιβερή ιστορία να πω για άντρες «περπατημένους» και ικανούς να σταθούν σε κάθε χώρα. Έχω δει και ανατολικο-δυτικούς γάμους και έρωτες χωρίς να διακρίνω εκατέρωθεν «πορνεία».

Νομίζω πως όλη η φιλολογία περί πορνείας, περί συρσίματος καραβιών, περί φαγώματος σπιτιών και καταστροφών επιχειρήσεων, αποσκοπεί στο να αποκρύψει την τεράστια αντρική μαλακία και ανωριμότητα. Κάπου μου αρέσουν αυτά τα πανέξυπνα ικανότατα τσουλιά που σέρνουν τους ανόητους απ' τη μύτη. Δεν τους λυπάμαι τους άντρες. Λυπάμαι καμιά φορά τις οικογένειές τους πίσω.

 

RE: RE: «Πουτάνες στα κρεβάτια σας »

Δηλαδή αν οι άντρες ήταν όλοι δολοφόνοι, θα δικαιολογούσε αυτό τη γυναίκα που στην προσπάθεια να τους μοιάσει (το γιατί προσωπικά δεν το ξέρω) γίνεται δολοφόνος?
Αν και δεν έχω δει κανένα άντρα να θέτει τέτοιους κανόνες ή να πουλά την σεξουαλικότητα του ως αντάλλαγμα, για να ξεγελάσει και να αναρριχηθεί και να βγάλει φράγκα και κανα μονόπετρο ή κανα αμάξι, εκτός από λίγες περιπτώσεις που επίσης κατατάσσω στην πουτανιά=βρισιά.

Δεν με θυμώνει προσωπικά όταν μια γυναίκα θέτει όρους, όταν όμως αυτό το κάνει επειδή αξίζει και όχι επειδή έχει μουνί, το οποίο μπορεί να "πουλήσει" κι ακόμη κι εκεί δεν με θυμώνει. Απλά μου γεννά περιφρόνηση, όπως θα περιφρονούσα και κάθε άντρα που θα έπραττε ανάλογα.

 

[align=left]«Πουτάνες στα κρεβάτια μας »
Ω, έχω κάποιες τύψεις, που δεν με καθησυχάσατε απόλυτα ως προς το τεράστιο έγκλημα,
που έχω ακούσει ότι συνιστά αυτή η πράξη, του να ειναι μια γυναίκα πουτάνα,.
Κύριοι και Κυρίες μου πως εξηγεί η φιλοσοφία σας αυτή μου την παρεκτροπή?
Δεν ειναι φοβερή?
Aς αρχίσουμε από ένα θεμελιώδες σημείο: για την ελευθεριότητα τίποτε δεν ειναι τρομακτικό,
γιατί ότι στήνει η ηδονή ειναι ταυτόχρονα έμπνευση της φύσης..
Οι πιο ασυνήθιστες, οι πιο παράδοξες πράξεις, αυτές που με τον πιο προκλητικό τρόπο.
φαίνονται να συγκρίνονται με καθε νόμο, καθε ανθρώπινο θεσμό.

Προσωπικά πιστεύω ότι ειναι αρετή του να ειναι μια γυναίκα πουτάνα.
Οι πουτάνες άλλοτε θύματα της αντρικής ακολασίας...παντα έτοιμες να ενδώσουν,
είτε λόγω της ιδιοσυγκρασίας τους, είτε χάριν αμοιβής.

Ευτυχισμένα και αξιοσέβαστα πλάσματα που η κοινωνία τα καταδικάζει,
αλλά τα στεφανώνει η ηδονή και τα οποία ειναι πολύ πιο αναγκαία για την κοινωνία
απ΄ όσο οι σεμνότυφες, έχουν την γενναιότητα να θυσιάσουν για να υπηρετήσουν
τον σεβασμό που η κοινωνία τους οφείλει.

Αυτοί λοιπόν που κατηγορούν τις πουτάνες δεν ειναι παρά δήμιοι φθονεροί και ύπουλοι τύραννοι.
Τα βλέπουν όλα υποκειμενικά και προβάλουν σαν δικαιολογία, ότι αρκεί να τους θίξει κάποιος
για να θεωρηθεί εγκληματίας, λες και ειναι δικαιολογημένο να ονομαστεί έγκλημα,
μια πράξη που όχι μόνο δεν παραβιάζει τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας,
αλλά αντίθετα ωφελεί και τις δυο.

Ζήτω σ' αυτές που θεωρούν τον τίτλο τιμή τους!
Μακριά από αρετές που οδηγούν στην αγνωμοσύνη
Οι γυναικες αυτές είναι γυναίκες αξιαγάπητες και οι μόνες αυθεντικές φιλόσοφοι!