Αφιέρωμα στον Ashley Montagu

Ολοκληρώνοντας αυτό το σύντομο πορτραίτο της ζωής και των στόχων της ζωής αυτού του ασυνήθιστου άντρα, του Ashley Montagu, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα λόγια του που περιγράφουν τη σχέση του με τους γονείς του και πώς – δεδομένης αυτής της σχέσης γονέων – παιδιού – παραμένει ακόμα μυστήριο πώς ο Ashley Montagu κατέληξε να είναι ο επιστήμονας που μίλησε περισσότερο από όλους για την ανθρώπινη φροντίδα, συμπόνια και αγάπη. Τα ακόλουθα προέρχονται από μία συζήτηση που είχε με τον Michael Mendizza, Touch The Future: (Άνοιξη 1994).

Γεννήθηκα τον Ιούνιο του 1905 στο Λονδίνο της Αγγλίας σε μία φτωχή οικογένεια Εβραίων που ήταν εργάτες. Όταν έφτασα την ηλικία των 14 ετών, η ζωή μου είχε γίνει αβάσταχτη. Ο πατέρας μου ήταν ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος, πιστεύω ότι είχε καλές προθέσεις αλλά δεν με καταλάβαινε. Έπαιρνε τα βιβλία μου, που δανειζόμουν από τη δημόσια βιβλιοθήκη και τα έκανε κομμάτια, και στο τέλος αναγκαζόταν να πληρώνει γι αυτά. Έτσι συνήθιζα να διαβάζω κάτω από τη λάμπα του δρόμου. Δεν ήξερε τίποτε για τα παιδιά, όπως και η μητέρα μου[...]

Προσπαθώντας να καταλάβω γιατί οι γυναίκες και οι άντρες ήταν όπως ήταν, οδήγησε στο βιβλίο μου, Η Φυσική Υπεροχή των Γυναικών, γιατί η παιδεία δεν ήταν όπως έπρεπε οδήγησε στο βιβλίο μου, Παιδεία και Ανθρώπινη Φύση με Στόχο την Ανθρώπινη Εξέλιξη, γιατί τα γηρατειά δεν ήταν όπως θα έπρεπε οδήγησε στο βιβλίο μου, Γερνώντας Νέοι, και ούτω καθεξής.

Έτσι μελέτησα ανατομία, εμβρυολογία και ζωολογία καθώς και την επιστήμη της κληρονομικότητας. Παράλληλα μελέτησα πολιτισμική ανθρωπολογία και ιστορία της επιστήμης και της ιατρικής. Όλα τα νεανικά μου βιώματα καθόρισαν αυτό που θα γινόμουν, καθώς ήθελα να απαντήσω την ερώτηση, «για ποιο λόγο είναι ο άνθρωπος;»...

Για να καταλάβουμε για ποιο λόγο είναι ο άνθρωπος, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε πώς είναι όταν γεννιέται, και σε αυτό αφιέρωσα τη ζωή μου, να προσπαθήσω να δείξω ότι γεννιόμαστε με την ικανότητα να αγαπούμε. Αλλά ποτέ δεν θα ξέρουμε πώς να αγαπούμε αν δεν διδαχτούμε να αγαπούμε, αν δεν μάθουμε να αγαπούμε όσους ξέρουν να αγαπούν.

Εν κατακλείδι: η Αμερικανική Ένωση Ουμανιστών, απονέμοντας το Βραβείο Ουμανιστή της Χρονιάς για το 1995 στον Ashley Montagu, Ph.D., D.Sc., D. Litt., τίμησε – με αυτή την πράξη – όχι μόνο τον Ashley Montagu αλλά και τον εαυτό της, γιατί επέτρεψε σε έναν Δούρειο Ίππο να εισέλθει στο Ουμανιστικό στρατόπεδο του Ορθολογισμού – έναν Δούρειο Ίππο που θα καταστρέψει τον μύθο ότι ο Ουμανισμός ορίζεται πρωτίστως από τον Ορθολογισμό και μόνο, ενώ η Αγάπη έχει παραμείνει ένα μοναχικό και εγκαταλειμμένο ορφανό του Ουμανισμού.[...]

Η γυναίκα ξέρει τί είναι η πραγματική αγάπη. Ας μην δελεαστεί μακριά από τη γνώση της λόγω των ψεύτικων ειδώλων που δημιούργησε ο άντρας ως αποδέκτες της λατρείας της. Η γυναίκα πρέπει να παραμένει σταθερή και να τιμά την δική της εσωτερική φύση. Αν παραδοθεί στην ψευδή αντίληψη της αγάπης που κυριαρχεί, αυτής της αγάπης που δεν περιέχει αγάπη, θα είναι σαν να αποποιείται τη μεγάλη εξελικτική αποστολή της, που είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να παραμείνουν αληθινοί σύμφωνα με τη φύση τους, να τους αποτρέψει από το να βιαιοπραγούν ενάντια στην εσωτερική τους φύση, να τους βοηθήσει να πραγματώνουν τις δυνατότητές τους για αγάπη και συνεργασία. Εάν τυχόν οι γυναίκες αποτύχουν σε αυτή την αποστολή, όλες οι ελπίδες για το μέλλον της ανθρωπότητας θα χαθούν από τον κόσμο. (Ashley Montagu, Η Φυσική Υπεροχή των Γυναικών)​

Πηγή: The Ashley Montagu Resolution
Μετάφραση: dora_salonica