Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Δαίμονες και Δράκοι

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος Incomplete_, στις 25 Μαϊου 2006.

  1. Incomplete_

    Incomplete_ Contributor

  2. savra

    savra Guest

    Re: Απάντηση: Δαίμονες και Δράκοι

    OK  
     
  3. savra

    savra Guest

    1
    περασμένη σκέψη
    ψάχνω να σε βρω
    άκουσα πως έτσι
    σε μία λάμψη θα σε δω
    ο κυνηγημένος μιας στιγμής
    κυνηγός της ίδιας της ζωής

    ***

    εεμμμ και κάτι με δράκους (οι δράκοι είναι ερπετά-γιγάντιες σαύρες)

    Δαίμονας που γύρισε
    το βράδυ όλο τήρησε
    αυτός με τα δύο έψιλον
    της νύχτας μας ο σέφιρος.
    Των ανθρώπων η φαντασία
    μου είπες είναι η ουσία.


    είναι που ξυπνάς μερικές φορές και αργείς να πάρεις τις νυχτερινές στροφές σου
    μπέρδεψα τα όνειρα


    Κογιόκο μην κουνάς
    Ασκαλαμπάφ το κεφάλι μου τραβάς ($$$)

    προχθές έβαλα γραβάτα
    και μετά κυλήθηκα στα σπάτα

    πρρρρρρρρρρ



    Μου είπες ότι πρέπει να τα φτιάξω
    μα εγώ δεν μπόρεσα ούτε να ρημάξω
    Η Αφέντρα που ποτέ μου δεν συμπάθησα είναι η Λογική
    Ακόμα σε ακούω στον ύπνο μου να ψιθυρίζεις, γυναίκα σκοτεινή


    Σαν αντανάκλαση χελιδονιών
    άνοιξα για σένα τον καθρέφτη
    των υπέροχων φιδιών

    (α ναι, τα κανονικά τα έχω κάπως διαφορετικά, αλλά don't chew.. )

    δεν έχω δάκρυα να χύσω
    έχω όμως μια ψυχή να σου χαρίσω

    προσπάθησα μέχρι και να γονατίσω
    ομώς δεν ήξερα τι να σε ρωτήσω

    κι όταν με τιμωρούσες για να καταλάβω
    φώναζα εγώ: "κι άλλο κι άλλο κι άλλο"

    JAIA

    Χθες γνώρισα τον Κβαρ

    πνεύματα της νύχτας σας αναζητώ
    γλυκιά πανέμορφη Αφέντρα σε καληνυχτώ
    !

    2
    . . ας μην μιλάμε για κουνούπια
    τσιμπάν και φαγουρίζουν

    συμβατική λογική
    θεωρία και πρακτική

    1+1 = 2 άρα 2+2=4 αυτό λέει η λογική
    (αναλυτικές ουσίες)

    άκουσα ένα γείτονα να μιλάει και έλεγε:
    " βλέπω κάθε μέρα μόλις ξυπνάω\
    ίχνη από ένα μικρό γατάκι
    θέλω να επεξεργαστώ τα ίχνη του
    για να βρω και το αφεντικό του"

    βέβαια κι αυτό είχε την δική του σκοπιμότητα

    52 λοβοί για να γίνει το{ προϊστορικοσκοπείο}

    "η θεωρία αυτή έλεγε", συνέχισε ο γείτονας, "πως 'λογικά' πολλά έντομα δε θα έπρεπε να μπορούν να πετούν κι όμως το κάνουν."
    θημήθηκα τον Γαλιλαίο που έλεγε πως η Γη είναι στρόγγυλη και όλοι έλεγαν αποκλείεται.

    αυτά για θεωρίες λογικές και συμβατές

    φτάνει να μην γίνονται τέλματα και προπετάσματα άδικα χωρίς να επιτρέπουν σε μερικούς να αναπτυχθούν (αυτές οι δύο πολεμικές αντιλήψεις της μοναδικής και των πολλών-πολλαπλών πραγματικοτήτων)

    ο κάθε άνθρωπος είναι ό,τι αυτός θέλει,
    υποσυνείδητα, συνειδητά ή συνειδητοποιημενοϋποσυνείδητα. Απλό...
    ##έ όχι πάντα, εγώ ήθελα καιρό να καταλάβω πως δεν μπορώ να γίνω εξωγήινος##
    lol εκτός κι αν είμαι αλλά στο υποσυνείδητο μου ή αλλιώς στην καρακοσμάρα μου...

    α ναι , αν όλοι βασιζόμασταν σε επιστήμες (lol) μπορεί να μην είχαμε φτιάξει αεροπλάνα...
    και πόσα άλλα

    και με την λογική του παραλόγου δεν επιτίθεμαι σε επιστήμονες και θεωριολόγους
    όποιος πει πως είμαι εναντίον είναι μπερδεμένος,
    το ξεκαθαρίζω!

    είναι αυτά που δεν μπορείς να πεις με λόγια, γιατί δεν υπάρχουν λόγια, αλλά θες να το πεις παρότι δεν υπάρχουν λόγια, άρα το λες χωρίς να μπορείς να το πεις με λόγια αλλά το λες
    σαν να μην έπρεπε να υπάρχει

    3
    (Δράκοι και Πολεμιστές

    *για ρομαντικές στιγμές )

    Ο Κβαρ σέρνει τα πτώματα με μίσος
    κραυγάζει θαρραλέα και περήφανα
    ξέρει πολύ καλά πως μέχρι στιγμής
    είχε πολύ καλές ζαριές.

    Ξερίζωσε εχθρούς
    πάταξε αντιπάλους
    αιχμαλώτισε τον Δράκο
    και ανακήρυξε τον εαυτό του

    Κυρίαρχο όλων των Εθνών
    και όλων των εποχών.

    Μια εβδομάδα πριν
    το μεσημέρι βοήθησα μια ηλικιωμένη κυρία
    να καθαρίσει το σπίτι της
    εκεί βρήκα ένα βραχιόλι
    περίεργο πανάρχαιο
    υπερβολικά όμορφο
    λες και κάποια αόρατη νεράιδα το είχε μαγέψει
    και όποιος το έβλεπε γινόταν δέσμιός του

    Τη ίδια νύχτα ξύπνησα μετανιωμένος
    προσπάθησα να πετάξω το βραχιόλι
    φαίνεται όμως πως ήταν κολλημένο
    και όλες μου οι κινήσεις ήταν μάταιες

    Την επόμενη νύχτα με ξύπνησε ο Κβαρ
    και από το βράδυ εκείνο και μετά έγινε ο
    νυχτερινός άρχοντας και συνταξιδιώτης μου
    όπου θα μου έδειχνε μέρη του χαμένου κόσμου,
    ηρωικές στιγμές...

    κάποιοι είναι ερωτευμένοι
    κάποιοι είμαστε εντελώς αποβλακωμένοι

    ο ηλικιωμένος θέλει προσοχή
    δεν είναι εύκολο να καταλάβεις
    πότε και αν λέει αλήθεια

    και οι πάγοι λιώνουν...

    Άκουσα ένα ψίθυρο τη νύχτα
    "οι άντρες που διαφέρουν
    αδιαφορούν σε κάθε βήμα
    μία άβυσσος τρελών
    χιλιάδες τρύπες στο νερό"

    "Αυτή είναι η ζωή σας"
    και είδα φλόγες
    μανάδες να πετάν τα μωρά στις φλόγες
    -περίεργο ^ άντρες δεν είδα-
    όλες πετούσαν τα μωρά τους
    για να ξελαφρώσουν απ' το βάρος
    μπας και καταφέρουν να σωθούν
    μάταιο
    οι φλόγες ήταν και στο στόμα τους
    τις έκαιγαν τα σωθικά, τις έκαιγαν την γλώσσα

    τρομακτική σκηνή
    δυνατή εμπειρία

    "Αυτή είναι η ζωή?" Τον ρώτησα σοκαρισμένος.
    "Μην αμφισβητείς τα λόγια μου, άνθρωπε,
    δεν γεννήθηκε ακόμα η ύπαρξη που θα με αμφισβητήσει".

    Φυσικά και δεν αμφισβήτησα τίποτα από τα λεγόμενα του Αφέντη όλων των Νυκτερινών Πλασμάτων.
    Ήταν η ομορφιά στα λόγια του, ήταν η αλήθεια, το χρώμα στις λέξεις του, που ακόμα τα θυμάμαι
    και δεν μπορώ καθόλου να συνέλθω.
    Αγαπητός μου φίλος, εξαίρετη μορφή.

    Συνεχίσαμε, η νύχτα δεν ήταν ούτε στα μισά
    "Να ο θάνατος", έδειξε δύο νεφελώματα
    ένα κίτρινο κι ένα τουρκουάζ
    δύο εραστές αυτοκτόνησαν σε μια καρότσα
    κι ένας γεράκος προσπαθούσε να τους πάρει τα ρούχα

    άτιμος τελικά ο νεκροθάφτης,
    ακόμα τον θυμάμαι που με χαιρετούσε με το σαρκαστικό του το χαμόγελο
    και εκείνη η βρωμοτσέπη του με το μπουκάλι τσίπουρο που πίνει
    ρίξε λίγο ρε να καούμε
    μπορεί ακόμη και στην κόλαση να αγαπηθούμε

    "Μην ερωτευτείς ποτέ άνθρωπε και μην εμπιστεύεσαι τίποτα και κανέναν.
    Θα είσαι εσύ και μόνο εσύ ο κυρίαρχος του εαυτού σου, κανένας άλλος δεν θα έχει καμιά επιρροή επάνω σου".
    Σκληρές κουβέντες, πικρές. Όταν τις άκουσα πρέπει να παραδεχτώ πως στην αρχή τρόμαξα
    ένιωσα άβολα, λες και μια κατάρα, μια εκδίκηση ή μια τιμωρία θα πέσει πάνω μας από μια ανώτερη κοσμική δύναμη
    που ο ταλαίπωρος ανθρώπινος νους αδυνατεί να συλλάβει

    Λες και είναι στη φύση του άνδρα να είναι υποτελείς στις γυναίκες και όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, άγνωστες δυνάμεις της φύσης τον εκδικούνται αμείλικτα...
    Ο Δαίμονας μου άλλαξε την οπτική γωνία των πραγμάτων, μου έβαλε ένα μικρόβιο και είδα πράγματα που δεν πίστευα στη ζωή μου πως θα δω.

    Ένα βράδυ είδα γιατρούς να βασανίζουν με μακάβριο τρόπο έναν ασθενή τους που έπασχε από αμνησία και σχιζοφρένεια...

    4
    Ήσυχη γαλήνη
    σαν σκυλί μ’ αφήνει.
    Κάποιοι έφαγαν συναίσθημα
    κάποιοι έφαγαν αγάπη
    στο κέντρο του κόκκινου έρωτα
    να περιμένουν και τον ταύρο.

    Κι αν το κακό δεν έρθει
    εμείς στην κόλαση θα πάμε

    Ο χρόνος θα τιμωρήσει
    την αδιαφορία της στιγμής
    Ο χρόνος θα ανταμείψει
    τους καρπούς της σύνεσης και της σοφίας

    Είδα στο όνειρό μου
    ένα σκορπιό να φυλάει με πάθος
    ένα δυναμίτη που ετοιμαζόταν να σκάσει.

    Αποκεφαλίσαμε τους εαυτούς μας
    και χαζέψαμε τελείως.

    Αστέρια όλα φέγγουν
    άντρες με κοστούμια όλοι φεύγουν
    Μια φωνή ξερή
    ένα βουνό δώσανε σ’ αυτήν.
    Μαγεία την σκεπάζει
    εγώ πάντως ακόμη έχω το δρεπάνι.

    (...οι δαίμονες ήδη ξεράθηκαν στα γέλια)

    5
    O Κβαρ σκότωσε την σύζυγό του πριν τρία χρόνια, μεσημέρι. Την μαχαίρωσε 17 φορές και μετά ο ίδιος αυτοκτόνησε. Αν ζούσε τώρα θα ήταν λίγο παραπάνω των 45. Τι ήταν αυτό που τον έκανε να παρανοϊσει έτσι? Κάποιοι ξέρουν αλλά δεν μας λένε...
    Αυτό που κράτησα απ' αυτόν ήταν η φράση του πως "όποιος κερατώνει την γυναίκα του δεν είναι άντρας".


    Ένα βράδυ από τα πιο πρόσφατα με ξύπνησε νωρίς
    "Αυτό δεν πρέπει να το χάσεις", μου είπε.
    Φτάσαμε στην Ανατολή
    "Δες τον σεβασμό", μου είπε
    Το μόνο που είδα ήταν λεηλασίες, αιματοχυσίες, ουρλιαχτά
    Ορδές Δαιμόνων εξαπέλυσαν ισοπεδωτική επίθεση
    όλες οι γυναίκες σφαγμένες
    Η μοναδική ζωντανή ήταν κρεμασμένη ανάποδα
    είχε τέσσερα χέρια
    σχεδόν ξεψυχούσε και ένας Ευγενικός Δαίμονας
    που έζησε μακάβρια ζωή από το 1895 μέχρι το 1952, όλοι τον φώναζαν Ελγκάρ,
    ήταν ευαίσθητος, ίσως υπερευαίσθητος,
    της κατουρούσε το κεφάλι.
    "Κοίτα την μαυριδερή πως σπαρταράει", είπε ο Κβαρ με αχόρταγη ευχαρίστηση.
    Μία σκέψη καρφωτή
    μου τρύπησε την ψυχή
    συναισθήματα αλλόκοτα σαν να έβραζα από μέσα
    έπρεπε να βρω κουράγιο
    μετά από πολύ καιρό
    κόντεψα να κλάψω
    "Και στο στόμα", φώναξα με δύναμη.
    Αφού την βίασαν
    την ξεκοίλιασαν.
    Το κεφάλι της ο Κβαρ το πέρασε από ένα χαλκά καρφωμένος στο λαιμό της
    και το πέρασε στην μέση του.

    "Η πρώτη ήταν η Ντούργκα,
    έχασες φίλε μου, μια από τις ωραιότερες μάχες,
    την ξεκοίλιασα εγώ ο ίδιος".
    Μιλούσε όλο περηφάνια για τα κατορθώματά του,
    επικές μάχες.
    "Τα έντερά της τα δώσαμε να τα φάνε τα σκυλιά", είπε γελώντας.

    "Άλλη μία έμεινε", είπε πιο σοβαρός και πολύ πιο σκεπτικός.
    "Ποια πολεμάς?" Τον ρώτησα γεμάτος απορία.
    Με κοίταξε με αποφασιστικό βλέμμα που τρόμαξα όσο ποτέ ξανά.
    "Θέλω να διαλύσω μια μακρινή αδερφή μου, την Τβα!"

    6
    Πως να μιλήσει κάποιος για αγάπη
    όταν δεν ξέρει τι είναι το χάδι?

    Το πρωί όταν ξύπνησα ήμουν σε απίστευτη υπερδιέργεση
    τα αυτιά μου βούιζαν και ένιωθα καταραμένος

    Το πιο φρικαλέο απ' όλα ήταν πως όλοι οι ήχοι, όλοι οι θόρυβοι, όλες οι συνομιλίες, ακόμη και τα γαυγίσματα των σκυλιών,
    γενικά ότι άκουγα όλη την ημέρα τελείωνε σε ...Τβα!
    Και συνειδητοποίησα πως άρχισα, λοιπόν να παρανοώ.
    Έχανα τα λογικά μου. Καταραμένες συμπτώσεις, όλες πάνω μου.
    Ακόμη και το απόγευμα που γύρισα στο σπίτι και άνοιξα την τηλεόραση
    σαν να άκουγα μία διάλεκτο ακαταλαβίστικη, που δεν είχαν ξανακούσει ανθρώπινα αυτιά,
    η μόνη λέξη που ξεχώριζα, ξανά και ξανά ήταν ...Τβα!
    Η μόνη απάντηση που έστεκε λογικά ήταν πως τρελενόμουν.

    (και κάτι τελείως άσχετο που με έκανε να ξεραθώ στα γέλια, άκουγα ένα γιουγκοσλάβο να λέει
    "όμποντε γκυρνάω ζμπίντι ντο μεζημέρι με βάζει γκάντω η γκυρά γκαι με λέει ντώρα η γλώζζα Ζμπάντουλαα!")

    Το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Ίσως απ' την τρομάρα μου και τον απερίγραπτο φόβο που συνέχεια άκουγα αυτήν την σατανική λέξη.
    Ο άνεμος γινόταν όλο και πιο δυνατός, ενώ ο θόρυβος από τα δέντρα ήταν σχεδόν εκκωφαντικός.
    Αυπνία και πάλι αυπνία.
    Καταραμένη Αυπνία!!!!

    7
    Ας μην υποτιμάμε τους ανθρώπους και ειδικά έτσι όπως τους υποτιμάω εγώ, γιατί κάτι που το χλεύασα τώρα θα το βιώνω στην υπόλοιπη παρανοϊκή ζωή μου.
    Αν και δεν τα πίστευα αυτά γιατί ανέκαθεν ήμουν ένας υλιστής και ρεαλιστής.
    Σε ένα τόπο μακρινό από τον δικό μας, εκεί που οι διαστάσεις έχουν διαφορετική, ακατανόητη και αλόγιστη υπόσταση,
    εκεί που τα μάτια ανθρώπου δεν έφτασαν ακόμη, μέχρι και ο χρόνος φοβάται να πλησιάσει, είναι ένα πανάρχαιο σκοτεινό βασίλειο.
    Μία πανίσχυρη Αυτοκρατορία που γνωρίζουν για αυτήν όλοι όσοι πάσχουν από την νόσο της σχιζοφρένειας.
    Πολλά θα πει κανείς για την δυστυχία όλων των πλασμάτων που ήταν γραφτό τους και αποφασισμένο, πολύ πριν αποκτήσουν ύπαρξη,
    να υπηρετούν σε αυτήν την Αυτοκρατορία.
    Είναι το διεστραμμένο βασίλειο της Αρχόντισα του σύμπαντος, της Θεά Τβα.
    Κλειδωμένες ψυχές σε μια χαοτική άβυσσο, που ζούνε μόνο για να Την υπηρετούν.
    Και μόνο στο άκουσμα αυτού του ονόματος με πιάνει ρίγος, όπως και κάθε άλλη οντότητα, άνθρωπος, ζώο ή μη, όταν ακούει αυτό το πανάρχαιο όνομα σίγουρα θα την ερωτευτεί. Και κανένας, πραγματικά κανένας που άκουσε, διάβασε, σκέφτηκε αυτό το όνομα δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τον ανεγκέφαλο φρενήρη έρωτα που εκπέμπει η Σκοτεινή Θεά του τρόμου και του σκότους Τβα. Και φαντάζει απόλυτα φυσιολογικό καθώς όλα τα ανδρείκελα ελέγχονταν από αυτήν την Θεά που είχε μια υπερδιαστασιακή πολύ πιο εξελιγμένη μη ανθρώπινη νοημοσύνη που ξεπερνούσε τα συμβατά περιθώρια της εγκλωβισμένης λογικής.

    Μάλιστα παλιοί θρύλοι, ξεχασμένοι, λένε πως σε κάποια μέρη, σήμερα, μικρά αγοράκια όταν δεν έχει φεγγάρι κάθονται γονατιστά στο παράθυρό τους με κλειστά τα φώτα και προσεύχονται κλαίγοντας σε Αυτήν.

    8
    Εξέλιξη και ανάπτυξη σημαίνει
    σεβασμός και στα υπόλοιπα έθνη με διαφορετικές κουλτούρες από την δική μας.
    Και ξέρω πως μερικοί πως και πως περιμένουν το σταύρωμα ενός συκοφάντη,
    αλλά ειλικρινά δεν έχω όρεξη σε τόσο δύσκολες εποχές με πολλά δυσάρεστα γεγονότα που συμβαίνουν καθημερινά να μπορούμε να αλληλοσπαραζόμαστε.
    Δεν έχω το παραμικρό κουράγιο να παλεύω, ή να το παλεύω.

    Μερικοί θα πουν πως τα δευτερόλεπτα δεν έχουν σημασία, άλλα εγώ θα πω, ένα δευτερόλεπτο μόνο να δω κατάματα το βλέμα ενός άντρα (ή και γυναίκας)
    και καταλαβαίνω αν λέει αλήθειες ή 'τα λέει για να τα λέει'. Είναι υπέροχη η αίσθηση να είσαι ο πρώτος στο χωριό σου.


    Σε ένα δείπνο ήμουν καλεσμένος
    με βρικόλακες πολλούς αφηρημένος.

    Ακούμπησα το πιάτο της αλήθειας
    και είδα την ουσία μίας νύχτας.

    Ένα αγοράκι προσεύχεται τα βράδια
    μια γυναίκα το κρατάει από το χέρι


    9
    Ο Κβαρ πίνει το ποτό του και μασάει το κρέας του ενώ φτύνει τα κόκαλα
    Μια σκέψη του γεμίζει το μυαλό (σκέφτεται) ‘κυρίαρχες γυναίκες’ .
    Ξεκαρδίζεται στα γέλια, γελάει με την καρδιά του.
    Γελάει τόσο δυνατά, μα τόσο δυνατά που το γέλιο του αντηχεί σε όλο το σύμπαν
    και έξω από αυτό.
    Μέχρι και οι νεκροί στην άλλη άκρη της κόλασης τρόμαξαν.




    http://rapidshare.de/files/21362253/AC-DC_-_Track_04_-_BALLBREAKER.mp3.html
     
  4. savra

    savra Guest

    Βιβλιογραφίες:
    Αινίγματα Σε Γκρίζο Φόντο
    Γιώργος Μπαλάνος

    Το Βιβλίο Των Νόμων
    Άλιστερ Κρόουλεϊ

    Κθούλου
    Παντελής Γιαννουλάκης, Λουκάς Καβακόπουλος

    Επίσης πρέπει να παραθέσω πως (παραλαγμένες φυσικά) κάποιες ατάκες διασκευάστηκαν από εκπομπές του ραδ. σταθμού Αθλητικό Μετρόπολις
     
    Last edited by a moderator: 7 Αυγούστου 2006
  5. Astarty

    Astarty Contributor

    Αν διαβάζεις Μπαλάνο σίγουρα θα έχεις διαβάσει και Lovecraft, έτσι δεν είναι savra μου;

    Αστάρτη
     
  6. Ηλίας

    Ηλίας Guest

    Αχχχχ Λάβρακφτ , τι μου θύμισες Astarty   . Σε ένα καλοκαίρι διάβασα όλες τις ιστορίες του . Προτείνω να διαβάσετε την ιστορία με τίτλο "Ο Ξένος" , θα σας προβληματίσει...
     
  7. savra

    savra Guest

    Nαι έτσι είναι. Αλλά θα τον θεωρήσω πηγή έμπνευσης, όχι πως βασίστηκα σε συγκεκριμένες φράσεις του  

    Τον διάβασα τον "Ξένο" Ηλία. Είναι περίεργα ωραίο, μυστήριο, τρομακτικό αλλά σε αντίθεση με τα περισσότερα έργα του συγγραφέα, έχει ένα πιο όμορφο (αν μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει έτσι) τέλος, αισιόδοξο δηλαδή κι όχι τραγικό όπως στα περισσότερα.
     
  8. Hλια σε ασπάζομαι "Ο Ξένος" είναι ενα ανατριχιαστικά μικρό αριστούργημα!!!
    Lovecraft rules!!!

    Mπαλάνος ένας από τους αγαπημένους μου το ίδιο και ο Μαστακούρης 
     
  9. Επίσης τα διηγήματα του Lovecraft "O Παρείσακτος" και "Το Πλάσμα στο Κατώφλι"
    καθως και το μέρος 16 "Το Παράθυρο" από τους ΜΥΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΙΟΓΓΟΘ είναι από τις γραφές που στοιχειώνουν όποιον τις διαβάσει!!!