Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Διαθεση ημερας.

Συζήτηση στο φόρουμ 'Off Topic Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος desire, στις 30 Ιουνίου 2017.

  1. lotus

    lotus Silence

  2. RAIN

    RAIN nefelibata

     
  3. lotus

    lotus Silence

       
     
  4. lotus

    lotus Silence

  5. Alpha Wolf

    Alpha Wolf Ενας, αλλα Λυκος.

  6. brenda

    brenda FU very much

    Να κάθεσαι να γαμάς το μυαλό σου, ψάχνοντας τρόπους να γαμήσεις το δικό μου.
    Ευχαριστούμε πολύ, δεν θα πάρουμε...
     
  7. ἀστράρχη

    ἀστράρχη an asteroid ☆•○•°¤●° Contributor

  8. Just_Me

    Just_Me Contributor

    Χαίρομαι που νιώθω ευτυχία δεν είμαι όμως έτοιμη για τις λεπτομέρειες που ακολουθούν
     
  9. Seras Victoria

    Seras Victoria Danger! Danger! High Voltage! Contributor

     
     
  10. -Volt-

    -Volt- Contributor

    Παγωμένο καραμέλο, κροκερίνο, ταινία κι αν είναι μ_λακια ξύλο   
     
  11. Brigitte

    Brigitte Contributor

    Η μοναξιά…
    δεν έχει το θλιμένο χρώμα στα μάτια
    της συννεφένιας γκόμενας.
    Δεν περιφέρεται νωχελικά κι αόριστα
    κουνώντας τα γοφιά της στις αίθουσες συναυλιών
    και στα παγωμένα μουσεία.
    Δεν είναι κίτρινα κάδρα παλαιών «καλών» καιρών
    και ναφθαλίνη στα μπαούλα της γιαγιάς
    μενεξελιές κορδέλες και ψάθινα πλατύγυρα.
    Δεν ανοίγει τα πόδια της με πνιχτά γελάκια
    βοϊδίσο βλέμα κοφτούς αναστεναγμούς
    κι ασορτί εσώρουχα.
    Η μοναξιά.
    Έχει το χρώμα των Πακιστανών η μοναξιά
    και μετριέται πιάτο-πιάτο
    μαζί με τα κομμάτια τους
    στον πάτο του φωταγωγού.
    Στέκεται υπομονετικά όρθια στην ουρά
    Μπουρνάζι – Αγ. Βαρβάρα – Κοκκινιά
    Τούμπα – Σταυρούπολη – Καλαμαριά
    Κάτω από όλους τους καιρούς
    με ιδρωμένο κεφάλι.
    Εκσπερματώνει ουρλιάζοντας κατεβάζει μ’ αλυσίδες τα τζάμια
    κάνει κατάληψη στα μέσα παραγωγής
    βάζει μπουρλότο στην ιδιοχτησία
    είναι επισκεπτήριο τις Κυριακές στις φυλακές
    ίδιο βήμα στο προαύλιο ποινικοί κι επαναστάτες
    πουλιέται κι αγοράζεται λεφτό λεφτό ανάσα ανάσα
    στα σκλαβοπάζαρα της γης – εδώ κοντά είναι η Κοτζιά
    ξυπνήστε πρωί.
    Ξυπνήστε να τη δείτε.
    Είναι π......α στα παλιόσπιτα
    το γερμανικό νούμερο στους φαντάρους
    και τα τελευταία
    ατελείωτα χιλιόμετρα ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ-ΚΕΝΤΡΟΝ
    στα γατζωμένα κρέατα από τη Βουλγαρία.
    Κι όταν σφίγγει το αίμα της και δεν κρατάει άλλο
    που ξεπουλάν τη φάρα της
    χορεύει στα τραπέζια ξυπόλυτη ζεμπέκικο
    κρατώντας στα μπλαβιασμένα χέρια της
    ένα καλά ακονισμένο τσεκούρι.
    Η μοναξιά
    η μοναξιά μας λέω. Για τη δική μας λέω
    είναι τσεκούρι στα χέρια μας
    που πάνω από τα κεφάλια σας γυρίζει γυρίζει γυρίζει γυρίζει.
    _________________
    Κατερίνα Γώγου
     
  12. Seras Victoria

    Seras Victoria Danger! Danger! High Voltage! Contributor



    Come into these arms again
    And lay your body down
    The rhythm of this trembling heart
    Is beating like a drum
    It beats for you, it bleeds for you
    It knows not how it sounds
    For it is the drum of drums
    It is the song of songs
    Once I had the rarest rose
    That ever deigned to bloom
    Cruel winter chilled the bud
    And stole my flower too soon
    Oh loneliness, oh hopelessness
    To search the ends of time
    For there is in all the world
    No greater love than mine
    Love, oh love, oh love
    Still falls the rain (still falls the rain)
    Love, oh love, oh, love
    Still falls the night
    Love, oh love, oh love
    Be mine forever (be mine forever)
    Love, oh love, oh love
    Let me be the only one
    To keep you from the cold
    Now the floor of heaven's lain
    With stars of brightest gold
    They shine for you, they shine for you
    They burn for all to see
    Come into these arms again
    And set this spirit free