Ειδήσεις

Σωστά. Συχνά τους λέμε ασυνεπείς ή ανίκανους ή και ψεύτες (αυτό το τελευταίο αν γνώριζαν ότι δεν τους βγαίνει αλλά παρ' όλα αυτά έλεγαν).

Αυτό που ουσιαστικά "προτείνω" είναι μια κλίμακα περίπου σαν αυτή:
1. Λέω πράγματα αγαθά με ευγενή και κατεργασμένο τρόπο.
2. Λέω πράγματα αγαθά με όχι ευγενή και κατεργασμένο τρόπο.
3. Λέω πράγματα μοχθηρά με "ευγενή" και κατεργασμένο τρόπο.
4. Λέω πράγματα μοχθηρά με όχι ευγενή και κατεργασμένο τρόπο.
Είναι νομίζω αρκετά αναντίρρητο ότι το 1 είναι το καλύτερο. Εξίσου αναντίρρητο ότι στο 4 μιλάμε για καφριλα.
Οπότε η σύγκριση και εκεί που τίθεται το ζήτημα του τι επιλέγει κανείς παίζει μεταξύ του 2 και του 3. Και εκεί, κατ' εμέ είναι σημαντικό και ενδεικτικό το τι θα επιλέξεις (το β' ενικό προφανώς δεν είναι επί προσωπικού).

Κανένα θέμα, όποτε και αν υπάρχει ο χρόνος και η διάθεση  

 

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, η ζωή του Γιώργου Φερόπουλου άλλαξε. Από σερβιτόρος που χαμογελούσε στους τουρίστες της Σαντορίνης, βρέθηκε τρομοκρατημένος, με μια βαλίτσα στο χέρι, νύχτα, στον δρόμο. Όχι επειδή έκανε κάποιο σοβαρό παράπτωμα, αλλά επειδή… χρέωσε λάθος λογαριασμό 30 ευρώ — τα οποία, μάλιστα, πλήρωσε από την τσέπη του.

Το περιστατικό που περιέγραψε ο νεαρός εργαζόμενος στην κάμερα του Open αποτυπώνει με σκληρότητα τις συνθήκες που επικρατούν για πολλούς εργαζόμενους στον επισιτισμό. Πίσω από τη βιτρίνα της ελληνικής φιλοξενίας και του κοσμοπολίτικου τουρισμού, κρύβεται συχνά μια πραγματικότητα ζοφερή: φόβος, απειλές, αυθαιρεσία, ακόμα και σωματική βία.

Το «λάθος» που έγινε εφιάλτης
Όπως καταγγέλλει ο Γιώργος Φερόπουλος, ενώ εργαζόταν σε γνωστό εστιατόριο της Σαντορίνης, χρέωσε κατά λάθος 30 ευρώ σε διαφορετικό τραπέζι. Το αντιλήφθηκε γρήγορα και, με επαγγελματισμό, έσπευσε να αποκαταστήσει το σφάλμα. Έδωσε από την τσέπη του το ποσό στους πελάτες και ενημέρωσε άμεσα τον υπεύθυνο του καταστήματος, ο οποίος καθησύχασε ότι όλα έχουν λήξει.

Δεν είχε, όμως, την ίδια γνώμη ο ιδιοκτήτης. Σύμφωνα με την καταγγελία, μπροστά στους πελάτες και το προσωπικό, του επιτέθηκε φραστικά με σφοδρότητα και τον έδιωξε από την επιχείρηση με τρόπο βάναυσο.

Απειλές, εξώσεις και φόβος
Η υπόθεση δεν σταμάτησε εκεί. Όπως περιέγραψε ο νεαρός, συνοδευόμενος από τον σεφ του εστιατορίου, οδηγήθηκε στο δωμάτιο που του είχε παραχωρηθεί για διαμονή και κλήθηκε να μαζέψει τα πράγματά του. Έξω από το δωμάτιο, τον περίμενε ένας σωματώδης άνδρας, ο οποίος –σύμφωνα με την καταγγελία– του είπε:
«Να φερθείς έξυπνα γιατί αλλιώς θα σε κοπανίσω»
και τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τον χώρο, πετώντας τα πράγματά του στον δρόμο.

Το αποκορύφωμα του τρόμου ήρθε λίγο αργότερα. Ο Γιώργος ισχυρίζεται ότι δέχθηκε απειλητικό τηλεφώνημα από άγνωστο αριθμό, τον οποίο εκτιμά ότι ανήκε στον ιδιοκτήτη του εστιατορίου. «Αν δεν έχεις φύγει σε πέντε λεπτά, θα έρθω και θα σε σκοτώσω. Θα σε σπάσω στο ξύλο», του φώναξε η φωνή από την άλλη γραμμή.

Το ψευδές «στίγμα» στην ΕΡΓΑΝΗ
Σαν να μην έφτανε η κακομεταχείριση, ο εργοδότης –αντί να καταγγείλει απλώς αποχώρηση ή λύση σύμβασης– προχώρησε, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΟΕΕΤ Γιώργο Χότζογλου, σε καταγγελία απόλυσης με την αιτιολογία της «κλοπής», γεγονός που χαρακτηρίζεται από τον ίδιο ως «συκοφαντικό και εξαιρετικά επιβαρυντικό». Όπως εξηγεί, κάθε μελλοντικός εργοδότης που θα ελέγχει την εργασιακή πορεία του Γιώργου θα βλέπει τη λέξη «κλοπή» και –πιθανόν– να τον απορρίπτει χωρίς δεύτερη σκέψη.

«Οι εργοδότες λειτουργούν ως φεουδάρχες»
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΕΤ, σε δραματικούς τόνους, κατήγγειλε δημόσια ότι τα περιστατικά εργοδοτικής βίας και αυθαιρεσίας στον τουρισμό και την εστίαση πληθαίνουν με ανησυχητικούς ρυθμούς. Μάλιστα, αναφέρθηκε σε ξυλοδαρμό δύο εργαζομένων σε νησί του Ιονίου, μόνο και μόνο επειδή ζήτησαν να πάρουν τα ρεπό τους. «Είναι φεουδαρχία. Οι εργοδότες συμπεριφέρονται σαν να έχουν δούλους. Και οι εποχικοί εργαζόμενοι δεν τολμούν να μιλήσουν, γιατί φοβούνται για τη στέγη και την επιβίωσή τους», σχολίασε χαρακτηριστικά.

Καταγγελίες, αλλά χωρίς προστασία
Το ελληνικό εργατικό δίκαιο προβλέπει προστασία για τους εργαζομένους, όμως στην πράξη –ιδίως σε τουριστικές περιοχές και εποχιακές εργασίες– η αυθαιρεσία θριαμβεύει. Οι εργαζόμενοι φοβούνται να καταγγείλουν, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι υποστελεχωμένοι, και οι καταγγελίες καταλήγουν συχνά στο κενό.

Ο Γιώργος Φερόπουλος, παρά τον φόβο και την πίεση, μίλησε δημόσια. Επέλεξε να μην σιωπήσει. Να δώσει φωνή σε όσους ζουν παρόμοιες καταστάσεις, αλλά δεν τολμούν να το πουν. Είναι μια πράξη θάρρους που, όπως λένε και συνδικαλιστές, πρέπει να βρει μιμητές — αλλά και να συναντήσει την παρέμβαση του κράτους.

 

Δεν υπάρχουν ζητιάνοι στην Κούβα

https://www.naftemporiki.gr/kosmos/...i-stin-chora-prospoioyntai-gia-eykolo-chrima/

 

Μου φέρνει κάπως σε Λάο Τσε και μου αρέσει.  

 

Χαίρομαι