Ειδήσεις

Παρέμβαση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) με κείμενο που μοιράστηκε στους θεατές, στην παράσταση "Αισχύλου Ορέστεια" σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου, στην Επίδαυρο.

"Προς κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.

Όσοι σήμερα θα δείτε την Ορέστεια, με το διανοητικό και αισθητικό βάθος της παράστασης, θα νιώσετε και θα σκεφτείτε πολλά. Ο Μύθος, τα σώματα, η μουσική, οι ρυθμοί γίνονται μία τεντωμένη χορδή για να εκτοξευτεί ο νους, να αναλογιστεί, να δει με νέο μάτι τα καθιερωμένα, όσα του παρουσιάζονται ως κραταιά και αναλλοίωτα.
Τούτη η παράσταση μας “αναγκάζει” να διαβάσουμε ξανά την ιστορία. Να πάρουμε θέση απέναντι στα σύγχρονα που “θα περάσουν” συνειρμικά από μπροστά μας. Η ψευδαίσθηση μίας δημοκρατίας που στα αλήθεια είναι όργανο των λίγων ενάντια στους πολλούς. Οι αλυσίδες των καταπιεσμένων που άλλοτε φαίνονται κι άλλοτε όχι. Τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Και τα κορμιά. Τα κορμιά των παλαιστίνιων και των παιδιών τους που κείτονται νεκρά. Πάνω από 62.000.
Γι’ αυτό και με τούτη την παράσταση, όπως και κάθε μέρα με διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις, ο λαός μας στέκεται αλληλέγγυος με το λαό της Παλαιστίνης που έχει το δίκιο με το μέρος του. Για να σταματήσει τώρα η γενοκτονία. Για να σταματήσει κάθε επιχείρηση που έχει στόχο την κατοχή της Λωρίδας της Γάζας.
Να ανοίξουν τώρα όλες οι δίοδοι για να περάσει η απαραίτητη ανθρωπιστική βοήθεια. Να αναγνωριστεί παλαιστινιακό κράτος με βάση την απόφαση του ΟΗΕ με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Για να διακοπεί κάθε οικονομική, πολιτική, στρατιωτική συνεργασία και στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Για λευτεριά στην Παλαιστίνη.
Με τη δύναμη της τέχνης οι καλλιτέχνες, οι ηθοποιοί της χώρας μας θα συνεχίσουμε να στηλιτεύουμε τον “θαυμαστό” κόσμο των κερδών. Αυτόν τον κόσμο που για τα κέρδη των λίγων θυσιάζονται οι ζωές των πολλών. Αυτόν τον κόσμο που για τους δρόμους της ενέργειας και του εμπορίου σκοτώνει γυναίκες και παιδιά. Αυτό τον κόσμο που για τα κέρδη των εργοδοτών και των επιχειρήσεων βαφτίζει δικαίωμα τις 13 ώρες δουλειά. Αυτόν τον κόσμο που έχει για όργανό του το κράτος και τη βία.
Και θα το κάνουμε όσο κι αν οι φωνές για να σωπαίνουμε δυναμώνουν. Όσο κι αν οι άθλιες συνθήκες εργασίες (ακόμα και στο Εθνικό θέατρο που με ευθύνη και του Υπουργείου Πολιτισμού, αρνείται την υπογραφή συλλογικής σύμβασης για τους ηθοποιούς) γίνονται σειρήνες για υποταγή.
Θα μιλάμε και θα παλεύουμε για εργασιακές συνθήκες που θα μας επιτρέπουν να ζούμε από την τέχνη μας στο θέατρο.
Θα παίζουμε στη σκηνή και θα αγωνιζόμαστε στο πλάι των λαών όλου του κόσμου.
Θα παραφυλάμε ενάντια στους “άρχοντες που λαμπεροί ψηλά φαντάζουν”, ξέροντας πως δεν είναι μάταιο που καρτερούμε “το σύνθημα της φλόγας, τη λάμψη της φωτιάς”


.

 

Σύνταγμα 24 Αυγούστου 2024

Γ. Σαλάχ "Από τη δική σας αλληλεγγύη αντλούμε δύναμη και θέληση"

 

Roberto Benini

 

Χυδαιότητα του IDF: Γράφουν σε βόμβες τα ονόματα της Billie Eilish και του Mark Ruffalo - Rosa.gr

 

Η στιγμή της έκρηξης με στόχο διασώστες μετά τον βομβαρδισμό του νοσοκομείου Νάσερ στη Χαν Γιουνίς.

Νεκροί και 4 δημοσιογράφοι.

Ο IDF "λυπάται" για την απώλεια αμάχων.

Το κράτος του Ισραήλ έχει χάσει κάθε νομιμοποίηση.

 

Γάζα: Διεθνής κατακραυγή για την απροκάλυπτη επίθεση του Ισραήλ στο νοσοκομείο Νάσερ – «Μπορεί να συνιστά έγκλημα πολέμου σε πολλά μέτωπα»

 

Φρίκη...

 

Ραμάλα Δυτική όχθη.

Τους έχουν κάνει το βιο αβίωτο.

Καθημερινές επιθέσεις με δακρυγόνα στην κοινωνική και οικονομική ζωή των Παλαιστινίων της Δυτικής όχθης.

 

Η ρεπόρτερ Valerie Zink δηλώνει την αποχώρηση της από το Reuters λόγω της άρνησης του ενημερωτικού πρακτορείου να αναφερθεί στις δολοφονίες δημοσιογράφων στη Γάζα. Ο κόσμος θα προχωρά πάντα με κινήσεις που έχουν ως κίνητρο την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Η

Η δήλωση της:

"Τα τελευταία οκτώ χρόνια εργάστηκα ως συνεργάτιδα για το πρακτορείο ειδήσεων Reuters. Οι φωτογραφίες μου που κάλυπταν ιστορίες στις πεδιάδες του Καναδά έχουν δημοσιευθεί από τους New York Times, το Al Jazeera και άλλα μέσα ενημέρωσης στη Βόρεια Αμερική, την Ασία, την Ευρώπη και αλλού. Πλέον, έχει γίνει αδύνατο για μένα να διατηρήσω οποιαδήποτε σχέση με το Reuters, δεδομένου του ρόλου του στην αιτιολόγηση και διευκόλυνση της συστηματικής δολοφονίας 245 δημοσιογράφων στη Γάζα. Χρωστάω τουλάχιστον αυτό στους συναδέλφους μου στην Παλαιστίνη – και πολύ περισσότερα.

Όταν το Ισραήλ δολοφόνησε τον Anas Al-Sharif μαζί με ολόκληρο το συνεργείο του Al Jazeera στην πόλη της Γάζας στις 10 Αυγούστου, το Reuters επέλεξε να δημοσιεύσει τον εντελώς αβάσιμο ισχυρισμό του Ισραήλ ότι ο Al-Sharif ήταν μέλος της Χαμάς – ένα από τα αμέτρητα ψέματα που Μέσα όπως το Reuters έχουν με ευλάβεια επαναλάβει και νομιμοποιήσει. Η προθυμία του Reuters να αναπαράγει την ισραηλινή προπαγάνδα δεν προστάτεψε ούτε τους δικούς του ρεπόρτερ από τη γενοκτονία του Ισραήλ. Πέντε ακόμη δημοσιογράφοι, ανάμεσά τους και ο εικονολήπτης του Reuters Hossam Al-Masri, ήταν μεταξύ των 20 ανθρώπων που σκοτώθηκαν σήμερα το πρωί σε άλλη επίθεση στο νοσοκομείο Nasser. Επρόκειτο για το λεγόμενο χτύπημα double tap, όπου το Ισραήλ βομβαρδίζει έναν πολιτικό στόχο, όπως ένα σχολείο ή νοσοκομείο, περιμένει να φτάσουν γιατροί, ομάδες διάσωσης και δημοσιογράφοι, και μετά ξαναχτυπά.

Τα δυτικά ΜΜΕ φέρουν άμεση ευθύνη για τη δημιουργία των συνθηκών υπό τις οποίες αυτό μπορεί να συμβαίνει. Όπως είπε ο Jeremy Scahill από το Drop Site News, «κάθε μεγάλο μέσο – από τους New York Times ως την Washington Post, από το AP ως το Reuters – έχει λειτουργήσει σαν μεταφορική ταινία για την ισραηλινή προπαγάνδα, αποστειρώνοντας εγκλήματα πολέμου και απανθρωποποιώντας τα θύματα, εγκαταλείποντας τους συναδέλφους τους και την υποτιθέμενη δέσμευσή τους στην αληθινή και ηθική δημοσιογραφία».

Επαναλαμβάνοντας τις γενοκτονικές κατασκευές του Ισραήλ χωρίς να εξετάσουν αν έχουν οποιαδήποτε αξιοπιστία – εγκαταλείποντας συνειδητά την πιο βασική ευθύνη της δημοσιογραφίας – τα δυτικά μέσα ενημέρωσης κατέστησαν δυνατή τη δολοφονία περισσότερων δημοσιογράφων σε δύο χρόνια σε μια μικροσκοπική λωρίδα γης απ’ ό,τι στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Β’ Παγκόσμιο, την Κορέα, το Βιετνάμ, το Αφγανιστάν, τη Γιουγκοσλαβία και την Ουκρανία μαζί – για να μην αναφερθούμε στον λιμό, το ξεκλήρισμα παιδιών και το κάψιμο ανθρώπων ζωντανών.

Το γεγονός ότι το έργο του Anas Al-Sharif κέρδισε βραβείο Pulitzer για το Reuters δεν τους ώθησε να τον υπερασπιστούν όταν οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής τον έβαλαν σε “λίστα προς εξόντωση” δημοσιογράφων που κατηγορούνταν ότι είναι μέλη της Χαμάς ή της Ισλαμικής Τζιχάντ. Δεν τους ώθησε να τον υπερασπιστούν όταν απηύθυνε έκκληση στα διεθνή ΜΜΕ για προστασία, μετά τη δημοσίευση βίντεο από εκπρόσωπο του ισραηλινού στρατού που ξεκάθαρα δήλωνε την πρόθεση να τον δολοφονήσει, έπειτα από ρεπορτάζ του για τον αυξανόμενο λιμό. Δεν τους ώθησε να αναφέρουν ειλικρινά τον θάνατό του, όταν κυνηγήθηκε και σκοτώθηκε εβδομάδες αργότερα.

Εκτίμησα τη δουλειά που πρόσφερα στο Reuters τα τελευταία οκτώ χρόνια, αλλά πλέον δεν μπορώ να διανοηθώ να φοράω αυτή την ταυτότητα Τύπου παρά μόνο με βαθιά ντροπή και θλίψη. Δεν ξέρω τι σημαίνει να αρχίσω να τιμώ το θάρρος και τη θυσία των δημοσιογράφων στη Γάζα – των γενναιότερων και καλύτερων που έζησαν ποτέ – αλλά από εδώ και πέρα θα κατευθύνω ό,τι έχω να προσφέρω με αυτό στο μυαλό μου."

 

@Iagos Το δυστύχημα είναι ότι υπάρχουν ακόμη ανθρώπινα σκουπίδια που στο όνομα της "ορθοδοξίας" (ή όποιας άλλης χριστιανικής σέχτας), της Κύπρου, της Ισλαμοφοβίας, του "έτσι κι αλλιώς κι αυτά όταν μεγαλώσουν τρομοκράτες θα γίνουν", του "ναι αλλά για την marfin δεν λέτε τίποτα", δικαιολογούν ή κλείνουν τα μάτια στο Σιωναζισμό και επιχαίρουν για τις δολοφονίες, όχι μόνο των μαχητών της Παλαιστινιακής αντίστασης (που αν δεν ήταν ηλίθιοι θα ήξεραν ότι δεν είναι μόνο η Χαμάς, γύρω απ την οποία έχουν συσπειρωθεί οι ΠΑΝΤΕΣ, τουλάχιστον στην Λωρίδα της Γάζας) αλλά και των αμάχων ΚΑΙ των δεκάδων χιλιάδων παιδιών.
Μπορούν, αλλά δεν τους ενδιαφέρει, να δουν πως όπου υπάρχει "Αρία Φυλή", "όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες εσείς τρώγατε βελανίδια", "περιούσιοι του θεού λαοί" είναι η χυδαιότερη έκφραση, του έτσι κι αλλιώς χυδαίου, στην βάση του, εθνικισμού. Που αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή όχι μόνο του "εχθρού" αλλά και για την ζωή των ντουγανιών που στέλνει για να υπηρετήσουν το αφήγημα της ανωτερότητας του.
Η Παλαιστινιακή αντίσταση, σώζει την τιμή της ανθρωπότητας....


Την περίοδο της Ναζιστικής παντοκρατορίας ο (πρώην) φιλοναζί Πάστορας Martin Niemoeller είχε γράψει το ποιήμα :

«Όταν οι ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές, σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, σιώπησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος
Όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί».


Ο Μαχμούντ Νταρουίς, Παλαιστίνιος Ποιητής, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 60 είχε γράψει...

Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια.
Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη.

Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν.
Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα.

Όταν τα αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν.
Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν.

Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους,
στον εαυτό σου γύρισε και πες:
«Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».

Ενάντια στους εθνικισμούς, ενάντια στους σφουγγοκωλάριους, ενάντια στους κοπροφάγους της ισχύος... Παλεύουμε να γίνουμε το κερί στο σκοτάδι... Και θα γίνουμε...

 

είναι τουλάχιστον δέκα ημερών η δημοσίευση αλλά οκ...
Τι είδε ο ιστορικός Jean-Pierre Filiu στη Γάζα - e-Πρόλογος - Ανεξάρτητη Ενημερωτική πύλη

 

IDF: Στο στόχαστρο ο πιο ανήθικος στρατός του κόσμου, η δολοφονική μηχανή του Ισραήλ – Η «εκκαθάριση» δημοσιογράφων και η μαρτυρία ενός πρώην πιλότου | topontiki.gr