Εξαφάνιση μέσα σε μια κωλοτρυπίδα

Μια φορά ήταν ένας άνθρωπος που εξαφανίστηκε μέσα στην ίδια του την κωλοτρυπίδα.

Το πρόβλημά του ήταν οτι προσπαθούσε να γράψει ένα μυθιστόρημα. Δυστυχώς, όσο και να προσπαθούσε, δε μπορούσε να γράψει ένα αληθινό μυθιστόρημα. Έτσι κατέληγε πάντα να γράφει μικρές ιστορίες που είχε ζήσει ή που θα ήθελε να έχει ζήσει ή που ήλπιζε οτι κάποτε θα ζήσει ή που φοβόταν οτι κάποτε θα ζήσει.

Μια μέρα του ήρθε η ιδέα να γράψει ένα μυθιστόρημα για κάποιον που προσπαθεί να γράψει ένα μυθιστόρημα αλλά δε μπορεί. Ξεκίνησε και έγραψε τις πρώτες δέκα σελίδες, και ήταν πολύ ευτυχισμένος. Όμως, μετά απο λίγο άρχισε να σκέφτεται οτι αυτός, ένας άνθρωπος που δε μπορεί να γράψει ένα μυθιστόρημα, γράφει για κάποιον που δε μπορεί να γράψει ένα μυθιστόρημα, και οτι τελικά ο ήρωάς του δε θα μπορούσε να γράψει το μυθιστόρημά του, και κατα συνέπεια ούτε αυτός ο ίδιος θα έγραφε τελικά ένα μυθιστόρημα. Ωστόσο το μυθιστόρημά του θα μπορούσε να συνεχίζεται ατέρμονα, καθώς θα εξιστορούσε τις ατέλειωτες προσπάθειες του ήρωά του να γράψει ένα μυθιστόρημα που ποτέ τελικά δε γράφεται.

Μετά ο επίδοξος συγγραφέας σκέφτηκε οτι και ο ίδιος θα μπορούσε να είναι ήρωας ενός μυθιστορήματος κάποιου άλλου ο οποίος θα έγραφε για κάποιο συγγραφέα που προσπαθεί να γράψει ένα μυθιστόρημα σχετικά με κάποιον που προσπαθεί να γράψει ένα μυθιστόρημα, και έτσι ad infinitum.

Tην επόμενη μέρα πήρε φόρα και πήδηξε από την ταράτσα του Πύργου Αθηνών. Προς έκπληξιν πάντων, πέταξε. Κέρδισε ύψος, ανέβηκε πάνω απ’τα σύνεφα, μετά άρχισε να κρυώνει και αποφάσισε να αρχίσει να κάνει κύκλους προς τα κάτω. Συνέχισε να ίπταται καθοδικά και κυκλικά, διαγράφοντας κύκλους συνεχώς μικρότερους σε ακτίνα. Όταν έφτασε στα διακόσια μέτρα υψόμετρο είχε αρχίσει να ζαλίζεται από τους κύκλους που μίκραιναν συνέχεια και αποφάσισε να σταματήσει και απλώς να προσγειωθεί και να πάει για ποτό στο Ιρλανδέζικο μπαρ του Μάικ, αλλά πλέον η κατάσταση είχε ξεφύγει απ’τον έλεγχό του. Η διάμετρος των κύκλων που διέγραφε στον αέρα όλο και μειωνόταν, με αποτέλεσμα σε λίγα δευτερόλεπτα να είναι μικρότερη από πενήντα εκατοστά. Τότε κατάλαβε οτι σύντομα θα εξαφανιζόταν μέσα στην ίδια του την κωλοτρυπίδα, και προσευχήθηκε να σκάσει στο έδαφος πριν συμβεί αυτό. Αλίμονο, όμως, η μοίρα του ήταν προδιαγεγραμμένη, και μετά από λίγα δευτερόλεπτα εξαφανίστηκε μέσα στην ίδια του την κωλοτρυπίδα, ενώ απείχε μόλις πενήντα εκατοστά από το έδαφος.

Οι περαστικοί που έγιναν μάρτυρες σε αυτή τη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός ανθρώπου μέσα στην ίδια του την κωλοτρυπίδα κοντοστάθηκαν και για λίγο κοίταξαν ο ένας τον άλλον, αλλά κανείς δεν ήξερε τί να πει, κι έτσι τράβηξε ο καθένας για τις δουλειές του.

 

αν η ιστορια κρατησε 9 ημερες , πεστο μου να σου προτεινω τιτλο για το μυθιστορημα ... Το 'χεις παντως εεε?   .. εννοω την ευρηματικη φαντασια ... (αν ειναι δικα σου) ..

 

Ενδιαφέρον υπαινιγμός, αν έχεις περισσότερα να μας πεις, ελεύθερα.

 

Loops ως αυτοαναφορές και έλικες. Ενδιαφέρουσες απεικονίσεις, μα δεν ξέρω κατά πόσο για ένα μυθιστόρημα αρκεί μία ενδιαφέρουσα δομή, άνευ ευρήματος περιεχομένου. Ενδέχεται ασφαλώς το εύρημα να είναι η ίδια η δομή. Το είδαμε στο Hypercube, με θετικά αποτελέσματα. Αν δεν δουλέψει περισσότερο τη δομή, ο ήρωας του μυθιστορήματός σου, δεν θα καταφέρει να γράψει ποτέ ένα άρτιο μυθιστόρημα, καθώς προς το παρόν αυτή παραμένει πολύ απλοϊκή και πολύ κραυγαλέα. Ενδεχομένως θα ήταν προτιμότερο οι φαύλοι κύκλοι να ανακαλύπτονται από τον αναγνώστη σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, αντί να υπογραμμίζονται με τόση σαφήνεια. Άπτεται βέβαια η αξιολόγηση του ορθού της γνώμης μου, του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται κανείς το σουρρεαλισμό. Ενδεχομένως αρκεί μία παρανοϊκή δομή. Το είδαμε au charme discret de la bourgeoisie, επίσης με θετικά αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα ωραίο κείμενο Docheart.

 

Απάντηση: Εξαφάνιση μέσα σε μια κωλοτρυπίδα

Έρχεται ο συμβολισμός ,μου τη λέει και δεν ξέρω ποιος είναι και τι να απαντήσω..Το κείμενο είναι δικό σου φίλε.Η καλή μου κουβέντα περισσεύει..

 

Εγώ θα πρότεινα κάτι άλλο΄.

Όταν έσκυψαν αυτοί για να δουν τι έγινε, και είδαν μια κωλοτρυπίδα η οποία είχε καταπιεί τον ίδιο, τότε απορροφήθηκαν σε αυτή θέα. Έτσι η τρύπα (του κώλου) είχε γεμίσει, ουσιαστικά από ενέργεια και ήθελε και άλλο. Ο πρώτος μόλις ένα δευτερόλπετο πριν αισθάνθηκε να τον ρουφά. Σαν ηλεκτρική σκούπα. Ο δεύτερος έκανε να φύγει αλλά τον ρουφούσε. Αυτός προσπαθούσε και το μόνο που κατάφερνε ήταν να κουά τα πόδια του στον αέρα. Τελικά, με ένα βλουπ, τον ρούφηξε.

Η αδηφάγος κωλοτρυπίδα άρχισε να μεγαλώει και ήθελε και άλλο και άλλο. Νωπό κρέας. Ήταν περίεργη όμως. Δεν ήθελε παρθένες, την πείραζαν και της έφερναν καούρες, κυρίως με τις παραξενιές τους και τη γκρίνιά τους. Δεν ήθελε στρέιτ, την χάλαγαν με τη μονοτονία τους. Κυνηγούσε περβόπουλα ή σκλαβάκια-περβόπουλα. Τα έβρισκε όλο και πιο δύσκολα μέχρι που δεν έβρισκε καθόλου από αυτά. Λέπτυνε τ΄σο πολύ που με ένα γλουπ ξέβρασε το ίδιο το αφεντικό της. Κράτησε όμως τα φτερά του.

Πιστεύω να μην στο χάλασα. Ωραίο κείμενο. Έχω κάτι να σου προτείνω.

 

Δεν θα ήθελα να διαβάσω μια ιστορία για κάποιον που δεν εξαφανίστηκε μέσα στην ίδια του την κωλοτρυπίδα. Βαρέθηκα τους επιτυχημένους, τους τέλειους και αυτούς που δεν έχουν κωλοτρυπίδα.

Η ιστορία σου είναι πολύ όμορφη επειδή είναι μια ιστορία αποτυχίας. Οι πιο ωραίες ιστορίες είναι τραγικές μέσα στην αστειότητα της ματαιότητάς τους. Όλες οι υπόλοιπες είναι παραμύθια. Η μόνη μοίρα που της αξίζει είναι να περάσει εντελώς απαρατήρητη και ακατανόητη για όλους, πλήν του συγγραφέα και του μοναδικού αποδέκτη της. Μόνο έτσι θα έχει επιτελέσει τον σκοπό της.

 

Απάντηση: Εξαφάνιση μέσα σε μια κωλοτρυπίδα

..δεν αντεχω τις αναλυσεις..η ιστορια ειναι ομορφη..γιατι ειναι ομορφη..

 

Οχι....η ιστορια ειναι ομορφη γιατι μιλαει για κωλοτρυπιδα....Αλλιως δε νομιζω να την προσεχαμε τοσο......  

 

μην αλλαξεις πλευρο.. μπορει να ξυπνησεις ! 

 

Αδηφάγα εσωτερικά κενά...



​

 

Είναι όμορφη γιατί έχει πολλές αρετές. Η κολωτρυπίδα είναι μια αφορμή, Eri.