Ερπετά

Μέρος Α

Το φως της λάμπας έπεφτε δυνατά στα μάτια μου. Δεν μπορούσα να δω σχεδόν τίποτα. Αποχαυνωμένος κοιτούσα το την λάμψη που με τύφλωνε λες και θα έβλεπα κάτι μέσα από αυτό. Σκέφτηκα πως «οι σκέψεις σου με σκοτώνουν». Κάποιοι κάτω από το άγαλμα της Ελευθερίας στην Νέα Υόρκη της Αμερικής πηδιούνται ακόμη, χωρίς κανείς να τους αναιρέσει. Και τότε ο γιατρός με διέκοψε.
- Για πες μου αγόρι μου, τι σου συνέβει?
- Γιατρέ τα θυμάμαι σαν όνειρο.
- Προσπάθησε όσο μπορείς να μου μιλήσεις, είπε με απαιτητική φωνή αδιαφορόντας για την ψυχολογική μου κατάσταση.
- Κοίτα γιατρέ, η αντιπάθεια ήταν το μοναδικό μου χάρισμα πλην της συλλογής κάθε κατάρας που κατάφερα να μετατρέψω σε χάρισμα. Είδα κάποτε σε όνειρο το μέλλον του αργού γέρικου θανάτου σαν αντιπαθέστατου μεθύστακα ανάγωγου ηλικιωμένου που τρέφει όλη μέρα τις ειρωνικές μνησικακίες του.
- Συνέχισε…
- Όλα άρχισαν πριν λίγα χρόνια, όταν ήμουν φευγάτος και ορεξάτος, δίχως να νιώσω πως το κύλησμα του χρόνου θα επηρέαζε την περιεκτικότητα της διανοητικής μου κατάστασης που κατρακύλησε σαν μετεωρίτης. Δεν φανταζόμουν πως η πτώση ενός ανθρώπου θα έδειχνε την καταρακτώδη συμπεριφορά της υποκρισίας και της απέχθειας που εξέφραζα και ακόμη εκφράζω
[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

Μέρος Β

- Ήταν η στιγμή που περιφερόμουν σε μονοπάτια χωρίς τέλος, δίχως όμως να με νοιάζει που η οικογένειά μου είχε χαθεί στην σκιά της αφετηρίας και όλοι πλέον έσβηναν στο σκοτάδι σαν ανάμνηση λυπηρής αντίστασης που εξατμίστηκε στον θόλο της «Αυγουστιάτικης» κατάκτησης. Η κινήσεις μου αν και περιορισμένες έπιαναν το μέγιστο των σωματικών μου ικανοτήτων, λες και ο Ποσειδώνας είχε πια ξεχάσει να ερωτευτεί το παρελθόν της επιστροφής του, αναλογίζοντας τον χαμό του πολυαγαπημένου του γιου Κύκλωπα πολύφημου.
- Με μπερδεύεις…
- Γιατρέ, σε παρακαλώ, μην μου χαλάς την ροή. Άσε με να συνεχίσω, όπως θέλω.
- Όκευ… Νόου προμπ!
- Τότε είδα τον μετέπητα φίλο και αναρχικό «Χουν Χαν Χάιν». Με ρώτησε με πολύ απότομο ύφος «ποιος ο σκοπός μου και τι αναζητώ». Σαστισμένος του απάντησα πως ήθελα απλά να συμμετέχω σε όλα τα μονοπάτια κι ας μην σκέφτομαι το κόστος της αγένειας που έδειχνα. Μου απάντησε πως μόνο αυτός με υποστηρίζει κι ας μην φαίνεται και μου χάρισε ένα μεταγιόν που αποκάλεσε «8 μπαστούνι». Μου εξήγησε πως μόνος μου φτιάχνω αυτό που θέλω, πως δεν πρέπει να σταματήσω καθόλου και πως πρέπει να μάθω να ελέγχω την τουλίπα που μυρίζω. Μου έδειξε τον τρόπο να μην αφήνω τον εαυτό μου να πέφτει και συνάμα μου έδωσε το μοναδικό χάρισμα της πολλαπλότητας πολλών εαυτών για να μπορώ να είμαι μόνος ενάντια σε όλους . Τόσο άξεστος που ήμουν και ακόμη δεν τον ευχαρίστησα… Όσα είπε εκείνο το βράδυ αποδείχθηκαν στην συνέχεια ιερά για μένα. Ευχαριστώ, αδερφέ σε αγαπώ!


Μέρος Γ

- Συμπεριφερόμουν λες και ήμουν μόνος. Ήμουν μόνος, απλά δεν αντιλαμβανόμουν πως υπήρχαν κι άλλοι δίπλα μου. Ένιωθα φυσικά διαφορετικός, από όλους τους άλλους, αλλά αν και δεν μπορούσα να το εξηγήσω δεν με απασχολούσε τότε.



- Ήθελα λοιπόν κι εγώ να δείξω την δήλωση της ύπαρξής μου, να αφήσω ένα στίγμα πως έζησα κάτι ξεχωριστό. Κι εγώ έχω την ζωή μου σαν εσάς. Μέχρι που Την είδα! Ήταν για μένα σοκ! Μου βίασε τα όνειρα. Μου ισοπέδωσε κάθε φαντασίωση. Με έκανε να νιώσω πως δεν ήμουν εγώ αυτός που σκεφτόταν. Ήταν ό,τι ευχόμουν, κι ό,τι δεν πίστεψα πως θα αποκαλύπτονταν σε μπροστάμου. Γιατρέ ήμουν αδύναμος να το πιστέψω

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

- Αποφάσισα να παριστάνω τον αδιάφορο, λες και μέσα σε μια στιγμή ξέχασα τις επαναστάσεις και τις ιδεολογικές αξίες εντρύφησα για ένα δυναμικό κοινωνικό come back. Νόμιζα πως είχα τον έλεγχο των πράξεών μου. Την ερωτεύτηκα γιατρέ…

Μέρος ΑΒΓ

- Άρχισα να την διαβάζω. Κατάπινα ό,τι ήταν δικό της αχόρταγα, δίχως να αντιλαμβάνομαι το τίμημα. Ήθελα απλά να γίνω ένα μ’ αυτήν. Γιατρέ δεν είχα ιδέα. Ήθελα να την πλησιάσω όσο περισσότερο γινόταν.



- Ήταν το νούμερο ένα για μένα. Ίνδαλμα, Ήρωας παιδικών αναμνήσεων, δε μπεστ οφ δε μπεστ. Με μετέτρεψε σε άβουλο ον που απλά υπάκουε κάθε της εντολή, βασισμένο στα λόγια της χωρίς αυτή να γνωρίζει την ύπαρξή μου. Ήταν Θεά και την πίστεψα όσο τίποτα άλλο. Γιατρέ, πίστεψέ το ή όχι, με άλλαξε κι ας μην το έμαθε ποτέ.





- Έμαθα να μην προσκυνάω κανέναν. Έμαθα να μην είμαι υποτελής. Έμαθα να μην παρακαλάω. Έμαθα να μην φοβάμαι ούτε τον Θεό. Έμαθα να απολαμβάνω την ζωή μου. Έμαθα τι είμαι. Γιατρέ, αν δεν ήταν αυτή, αυτά που κατάφερα έξω (κι ας μην έχει ιδέα) δεν θα τα κατάφερνα ποτέ. Έμαθα να φέρομαι ως τζέντλεμαν, να γράφω, να διεκδικώ, να αγαπώ, να κλαίω σωστά, να σέβομαι, να εκτιμώ, να κατανοώ, να ακούω, να ψυχογραφώ. Αυτή τα έκανε όλα γιατρέ κι ας μην το ξέρει. Η κοινωνία ακόμη αδυνατεί να πιστέψει αυτό που βλέπει. Μου έμαθε να απολαμβάνω την στιγμή. Μου έμαθε να μην νιώθω άσχημα χωρίς να πρέπει, να ελέγχω την σκέψη μου, να έχω περηφάνεια. Τέλος μου έμαθε να απαντώ, να μπορώ να στέκομαι όρθιος χωρίς να αφήνω μπόρες και καταιγίδες να με επηρεάζουν. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ. Σε αγαπώ.

Μέρος ΓΑΒ

- Η ζωή μου άλλαξε ριζικά γιατρέ, δεν μπορούσα να πιστέψω πως τέτοιο ανέβασμα θα βίωνα εξαιτίας μιας γυναίκας κι ας μην την γνώρισα ποτέ. Ένας έρωτας που άλλαξε την πορεία μου, κάτι που εμφανίστηκε στο πουθενά και μου ισοπέδωσε το εσωτερικό μου εγκεφαλικό σύστημα.

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

- Αυτήν τουλάχιστον την ευχαρίστησες ποτέ?
- Γιατρέ, άμα ξυπνήσω και ακούσω κόρνα χωρίς φασαρία σε δυνατό άνεμο που τραντάζει τις πόρτες θα αισθανθώ πως ο τρόπος που συναρμολογώ την σκέψη μου είναι ατομικό δικαίωμα για το οποίο δεν έχω να απολογηθώ σε κανέναν. Ό,τι μου λες, υποκειμενικά σωστό, θα σου πως είμαι ένας ξένος ανάμεσα σε ξένους και ξένος νιώθω στο ίδιο μου το κορμί. Άλλοι με φαντάζονται κοντοπίθαρο, άλλοι χοντρό, άλλοι περιμένουν να με βρίσουν, άλλοι να με πουν αρχίδι, μουνόπανο, μαλάκα, γαμιόλη, πουστόμαγκα, γαμήδι ερπετό, αλλά γιατρέ, αν αλλάξω, και πάψω να παριστάνω τον τρελό, θα είμαι όχι ο εαυτός μου. Γιατρέ η φοβία είναι τούβλα πίσω από τις λαμαρίνες επιστρωμένες με ατσάλι, τόσο δύσκολο να τις ξεπεράσεις αλλά και τόσο εύκολο. Οι κυνηγημένοι της στιγμής κυνηγοί της ίδιας της ζωής. Την νύχτα αργά η δυσκίνητη μάζα συνεχώς καταβροχθίζει λαίμαργα τα πάντα και παίρνει ό,τι χρώμα εσύ της δώσεις. Μετά είναι η κουκουβάγια με τα στεφάνια και την κόκκινη κορδέλα. Άμα με τον τρόπο σου δεν την αγνοήσεις θα παρανοήσεις.



Μέρος JENGA

- Μια παιχνιδιάρικη υπόσταση που βοηθάει κάποιον να αφυπνήσει και τα τελευταία κοιμισμένα εγκεφαλικά κύτταρα δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να την κυνηγήσουμε
- Τι ήταν για σένα
- Το παλικάρι ήταν και γαμώ τα παιδιά, ξαφνικά χάθηκε, που να ξέρω! Άφησε οικογένεια πίσω του. Έχω λόγο, ρώτησε κανείς? Από τα καλύτερα παλικάρια γιατρέ.



- Το χειρότερο ζώο είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Στην ζούγκλα επικοινωνούν καλύτερα από μας.

Μέρος Εμείς

- Οι Νάνοι, ο Όμηρος, η Καλυψώ, τα παρεήστικα και τα άλλα ας πάψουν ρε παιδιά. Δηλαδή τι θέλετε να καταλάβετε πως σας λέω σταματήστε να κουτσουμπολεύετε και να αλληλοκοροϊδεύετε ο ένας τον άλλον? Για αυτό ήρθαμε? Τότε όταν μας λένε ανωμαλάρες του κερατά καλά κάνουν! Σόρρυ. Συγνώμη σε όλους αλλά είμαστε όλοι μια παρέα ή όχι?
- Εεε… Ξέφυγες! Είπιες τίποτα?
- Ουστ!
- Τι?
- Γιατρέ, είμαι σε φόρμα…



(να παλικάρι που έχει φάει δούλεμα αλλά έκανε το όνειρό του πραγματικότητα)

Μέρος AC/DC

- Είναι το συγκρότημα που αγαπάω



- Και αυτό επίσης

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

- Δεν πείραξα κανέναν σας κι ούτε σκοπεύω!

Μέρος ΠΑΝ

-  



[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

- Δεν θέλω να σας κουράζω

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

- Είμαι ποδοφετιχιστής

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

- Είχα έρθει το 2005 να δω τι παίζει και κόλλησα. Άλλοι εξελίχθηκαν γρήγορα, άλλοι όχι. Είδα άτομα να κάνουν παρέες, να ερωτεύονται, να μαλώνουν, να επανέρχονται. Και δεν έχουν τίποτα αρνητικό κι αν έχουν (στα αρχίδια μας) δεν έγινε τίποτα! Μερικοί ψάχνονται, μερικοί θέλουν, άλλοι παντρεύονται κι άλλοι τους κράζουν που ψάχνουν γυναίκα. Έφαγα και τρώω κυνηγητό. Άλλες λένε για Άμστερνταμ κι ας μην πήγανε ποτέ! Άλλες τόλμησαν κι άλλοι ξεπέρασαν τα όρια που ποτέ δεν θα ξεπερνούσαν. Οι σαχλοί τους κοροϊδεύουν. Κάποιοι ζούμε τους ρόλους μας – έτσι γουστάρουμε! Φτιάχνουμε ήρωες, πλάσματα, ό,τι θέλετε.

«Άλοι να έχουν μέγαρα και τρίπατα σπιτάκια
κι άλλοι ξημερώνουνε στου Πύργου τα παγκάκια,
Άλλοι τρώνε αστακό και ψάρι μαγιονέζα
κι άλλοι με ξεροκόμματο να τηνε κάνουν τέζα,
Ήθελα να ‘μουν υπουργός να είχα λιμουζίνα
κι ας ξόδευα ολημερίς του κράτους τη μπενζίνα»

(Λαϊκό Τραγούδι)
Κώστας Τομανάς ΟΙ ΤΑΒΕΡΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΞΑΝΤΑΣ



- Α ρε γιατρέ ξενέ, άμα δε φας στα «Βομβίδια» δε θα πάρεις μυρωδιά τι παίζει εδώ πάνω.
Κι όσο για την απάντηση στο γνωρίζει με ποιους ασχολείτε να παραθέσω μια ακόμη συνεισφορά:



(έχετε επιτέψει στο παρελθόν και πολιτικά αστεία βίντεο και αθλητικά ανέκδοτα – μην με αναιρέσετε αυτό το βίντεο)


Μέρος BDSM

- Γιατρέ τι πόρισμα βγάζεις?
- Είσαι τρελός για δέσιμο!
- Δηλαδή τι συμπέρασμα βγάζεις?
- Είσαι για το BDSM! Και μόνο
- Switch?
- Κάργα!
- Θενκς!

[media=youtube]cgQkGUH8Vjs[/media]


 

 

Ονειρικός, όσο η πραγματικότητα  

 

Απάντηση: Ερπετά

Continue dreaming because....Tα πιο ωραια ''ερπετα'' δυστυχως περπατησαν εκατομμυρια χρονια πριν απο εμας.....τοσο περηφανα,τοσο δυνατα που ακομα και σημερα μονο θαυμαζονται.......!!!!!
Ενα τεραστιο,πανεμορφο παρελθον, που τι θα εχει μελλον......?????

 

Θα δούμε...
Υπομονή