Η Αρκούδα

Η καφέ αρκούδα (Ursus arctos) είναι παμφάγο θηλαστικόζώο, είδος αρκούδας (ίσως το γνωστότερο) που μπορεί να φτάσει σε μάζα από 170 μέχρι 300 κιλά. Υποείδος της είναι η Αρκούδα Γκριζλί, διάσημη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Ελλάδα, η καφέ αρκούδα υπάρχει κυρίως στη δυτική και βορειοδυτική Ελλάδα ωστόσο ο πληθυσμός της είναι περιορισμένος. Γενικότερα, συναντάται στην Ασία, την Ευρώπη, την Βόρεια Αμερική και τα όρη της βόρειας Αφρικής.


Εξελικτική πορεία
Μέσα από μια πορεία εξέλιξης και επιβίωσης διάρκειας 35 εκατομμυρίων χρόνων, η καφέ αρκούδα, ζώο ιδιαίτερα προσαρμοστικό, εξαπλώθηκε από την τούνδρα της Αλάσκας και τις στέπες της Ασίας ως τα δρυοδάση των μεσογειακών χωρών. Η καφέ αρκούδα ως το 15ο αιώνα, ζούσε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η καταστροφή των βιοτόπων της και το κυνήγι της που έχει απαγορευτεί εδώ και δύο δεκαετίες περίπου, είναι οι κύριες αιτίες της σταδιακής εξαφάνισης της από τις περισσότερες χώρες. Σήμερα ζει σε μικρούς αποκομμένους πληθυσμούς και κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Στη Γαλλία έχουν απομείνει περίπου δέκα ενώ στην Ισπανία και την Ιταλία περίπου από πενήντα. Στην Ελλάδα εώς το 17ο αιώνα, η αρκούδα ζούσε ακόμη και στην Πελοπόννησο, σήμερα έχει περιοριστεί στη βόρεια Πίνδο και την κεντρική Ροδόπη. Ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά τα 150 άτομα και αποτελεί το νοτιότερο τμήμα του Βαλκανικού πληθυσμού που δε ξεπερνά τα 2.500 άτομα. Παρόλα αυτά είναι από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η φυσική σύνδεση των πληθυσμών της καφέ αρκούδας στα Βαλκάνια θα αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσης του είδους και στην Ελλάδα.
Η Βιολογία της Καφέ Αρκούδας
Η αρκούδα είναι η συνέχεια μιας πανάρχαιης ζωής. Με τον πολιτισμό της Ελλάδας, τη συνδέουν μύθοι, παραδόσεις και ιστορίες. Είναι ζώο που δεν έχει φυσικούς εχθρούς. Ο μοναδικός εχθρός της είναι ο άνθρωπος.
Είναι το μεγαλύτερο χερσαίο θηλαστικό της Ευρώπης, με μεγάλη μυϊκή δύναμη, ιδιαίτερα στο λαιμό και στα άκρα. Έχει τριγωνικό κεφάλι, κυκλικά μικρά αυτιά και μικρά μάτια. Διαθέτει 40-42 δόντια με αναπτυγμένους τους κυνόδοντες και τους γομφίους. Η ουρά της είναι πολύ κοντή και κρύβεται από τη γούνα της, τα πόδια της καταλήγουν σε πέντε δάχτυλα εφοδιασμένα με καμπυλωτά νύχια. Έχει άριστη ακοή και όσφρηση όμως λιγότερο καλή όραση(βλέπει αρκετά καλά σε απόσταση 80 μέτρων αλλά δεν είναι ικανή να διακρίνει άνθρωπο στα 300 μέτρα).
Η αρκούδα βαδίζει πατώντας σε όλο το πέλμα των ποδιών της (ανήκει δηλαδή στα πελματοβάμονα ζώα) και μπορεί να τρέξει με ταχύτητα 40-50 χιλιόμετρα την ώρα. Το ύψος ενός ενήλικου ζώου στον τράχηλο μπορεί να φτάσει τα 1.10 μέτρα, ενώ το συνολικό μήκος κυμαίνεται μεταξύ 1.70 και 2.20 μέτρα. Το ενήλικο θηλυκό ζυγίζει από 60 ως 120 κιλά, ενώ το ενήλικο αρσενικό είναι συνήθως πιο μεγαλόσωμο και το βάρος του κυμαίνεται από 110 ως 250 κιλά. Γενικά το βάρος της αρκούδας δεν είναι ποτέ σταθερό. Το φθινόπωρο γίνεται μέγιστο εφόσον το ζώο αποθηκεύσει μεγάλες ποσότητες λίπους για να καλύψει τις ανάγκες του κατά την περίοδο του χειμέριου ύπνου, ενώ την άνοιξη έχει το ελάχιστο βάρος αφού όλο το λίπος έχει ήδη καταναλωθεί κατά τη διάρκεια του χειμέριου ύπνου.
Η αρκούδα ζει περίπου 20 με 25 χρόνια και δεν είναι εκ φύσεως επιθετικό ζώο. Μπορεί βέβαια όπως κάθε αμυνόμενο ζώο να εκδηλώσει επιθετική συμπεριφορά για εκφοβισμό. Όταν σηκώνεται στα πισινά της πόδια δεν εκδηλώνει επιθετική διάθεση, η κίνηση αυτή είναι ανιχνευτική και έχει απλά σκοπό να αυξήσει το οπτικό της πεδίο. Αμυντικό ρόλο έχει το δυνατό της μούγκρισμα. Χαρακτηριστικά της στοιχεία είναι η μεγάλη ταχύτητα της, η ευκινησία της, η ικανότητα της να ψαρεύει, η ικανότητα της στην αναρρίχηση, η χρήση του μπροστινού ποδιού ως "χέρι" κ.α.
Αναπαραγωγή
Η αρκούδα είναι ζώο μονήρες (μοναχικό) και κινείται κυρίως το ξημέρωμα, το σούρουπο και το βράδυ. Οι ώρες αυτές της ημέρας, της παρέχουν μεγαλύτερη ασφάλεια εφ'όσον δεν συμπίπτουν με τις ώρες της ανθρώπινης δραστηριότητας. Επίσης, το λιγοστό φως την κάνει να περνάει απαρατήρητη.
Το θηλυκό και το αρσενικό συναντιούνται μόνο την εποχή του ζευγαρώματος (από τέλη Μαΐου ως τέλη Ιουλίου). Το αρσενικό είναι ικανό να διανύσει μεγάλες αποστάσεις σε αναζήτηση θηλυκού συντρόφου. Το θηλυκό γεννάει κάθε 2-3 χρόνια, στα μέσα του χειμώνα (Ιανουάριο - Φεβρουάριο) στη φωλιά και ενώ βρίσκεται σε κατάσταση χειμέριου ύπνου, ένα- δύο και σπάνια τρία μικρά. Ένα θηλυκό είναι ικανό να αναπαραχθεί από την ηλικία των 4-5 ετών και πάνω, ενώ η γονιμοποίηση του ωαρίου γίνεται μεν την εποχή του ζευγαρώματος αλλά η πραγματική ανάπτυξη του εμβρύου αρχίζει από τα τέλη του φθινόπωρου όταν το θηλυκό έχει τη δυνατότητα, λόγω εποχής, να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες τροφής και έτσι να θρέψει το έμβρυο.
Τα νεογνά γεννιούνται τυφλά και γυμνά και ζυγίζουν μόλις 250-400 γραμμάρια. Σε αυτό το κρίσιμο στάδιο της ζωής τους και σε περίπτωση που εγκαταλειφθούν από τη μητέρα τους, τα αρκουδάκια πεθαίνουν σε διάστημα 15-20 λεπτών. Γενικότερα, οι πιθανότητες θανάτου των νεογνών από φυσικά αίτια κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους φτάνει το 50%. Η ανάπτυξη των νεογνών είναι ταχύτατη και αυτό χάρη στην πολύ υψηλή θρεπτική αξία του μητρικού γάλακτος. Τα μικρά είναι ικανά να ακολουθήσουν την μητέρα τους στο δάσος την άνοιξη, δηλαδή 4-5 μήνες μετά τη γέννα.
Τροφή


Καφέ αρκούδα που μόλις έχει πιάσει έναν σολωμό.
Η αρκούδα είναι ζώο παμφάγο με προτίμηση στις τροφές φυτικής προέλευσης και έχει ανάγκη από μεγάλες ποσότητες τροφής. Τρέφεται με όλων των ειδών τους διαθέσιμους καρπούς του δάσους: Βατόμουρα, άγρια κορόμηλα, κεράσια, μήλα, αχλάδια, σμέουρα, καρπούς σορβιάς, αγριοφράουλες, βελανίδια, καρπούς οξιάς αλλά και βολβούς, ρίζες και χόρτα. Συμπληρώνει το διαιτολόγιο της με μέλι, μικρά και μεγάλα θηλαστικά, έντομα, μυρμήγκια, βατράχια, σαλιγκάρια, ψάρια και χελώνες. Μια πιο αναλυτική προσέγγιση της σύστασης του διαιτολογίου της, δείχνει τη σαφή επικράτηση των τροφών φυτικής προέλευσης (84%) έναντι των τροφών ζωικής προέλευσης (16%).
Χειμέριος ύπνος


Μία από τις αξιοπερίεργες φάσεις του βιολογικού κύκλου της αρκούδας είναι ο χειμέριος ύπνος που διαφέρει ουσιαστικά από τη γνωστή χειμέρια νάρκη που χαρακτηρίζει άλλα είδη θηλαστικών όπως ο σκαντζόχοιρος για παράδειγμα. Οι βασικότερες διαφορές είναι:

• Κατά τη χειμέρια νάρκη η θερμοκρασία του σώματος του ζώου πλησιάζει τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος (σχεδόν 0°C), οι καρδιακοί παλμοί και ο αναπνευστικός ρυθμός ελαττώνονται δραματικά και το ζώο ξυπνά ανά διαστήματα για να αποβάλει.

• Κατά το χειμέριο ύπνο η θερμοκρασία του σώματος της αρκούδας ελαττώνεται κατά ένα βαθμό περίπου σε σχέση με την κανονική (38°C), οι καρδιακοί παλμοί και ο αναπνευστικός ρυθμός δεν ελαττώνονται δραματικά και το επίπεδο εγρήγορσης είναι υψηλότερο από ότι στη χειμέρια νάρκη, γι' αυτό η αρκούδα ξυπνάει πολύ εύκολα όταν ενοχληθεί στη φωλιά της. Τέλος, πρέπει να προσθέσουμε ότι η αρκούδα δεν αποβάλλει ούρα ή κόπρανα γιατί τα ανακυκλώνει ο οργανισμός της.

Ο χειμέριος ύπνος είναι ένας ακόμα τρόπος προσαρμογής της αρκούδας στις αντίξοες συνθήκες του περιβάλλοντος όπου ζει. Είναι ουσιαστικά ο μόνος τρόπος επιβίωσης για ένα μεγαλόσωμο παμφάγο θηλαστικό κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Μια ακόμα βασική λειτουργία είναι η προστασία των ευάλωτων νεογνών, εφ' όσον γεννιούνται μέσα στη φωλιά υπό ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας σαν να είναι ένα είδος θερμοκοιτίδας.



Κίνδυνοι - Απειλές

• Η φόνευση της καφέ αρκούδας, είτε λόγω πρόκλησης ζημιών σε παραγωγικές μονάδες (κτηνοτροφικά ζώα, μελίσσια, καλλιέργειες), είτε τυχαία φόνευση κατά το κυνήγι ή σκόπιμη φόνευση για τρόπαιο ή σύλληψη των μικρών κ.λ.π.

• Η υποβάθμιση ή η απώλεια των βιοτόπων της καφέ αρκούδας λόγω αλόγιστης διάνοιξης δασικών δρόμων, απρογραμμάτιστης και αλόγιστης υλοτομίας και πυρκαγιών.

• Ο κατακερματισμός της γεωγραφικής κατανομής του είδους και η συρρίκνωση των συνδετικών περιοχών της κατανομής της καφέ αρκούδας σε εθνική ή διασυνοριακή κλίμακα λόγω υλοποίησης μεγάλων τεχνικών έργων οι οποίες στερούνται τις αναγκαίες περιβαλλοντικές προδιαγραφές.

• Η ελλιπής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού που εκλαμβάνει την παρουσία του είδους ως απειλή στην περιουσία των παραγωγών και την ανθρώπινη ασφάλεια.

Το πρόβλημα της αιχμάλωτης αρκούδας


1. Οι χορεύτριες αρκούδες των Αρκουδιάρηδων. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό από πολλά χρόνια στην Ελλάδα και σε άλλες Βαλκανικές χώρες. Το ζώο συλλαμβάνεται μικρό για να μπορέσει να εκπαιδευτεί σωστά, αφού πρώτα φονευτεί η μητέρα του, που δε θα επέτρεπε σε κανέναν να πλησιάσει τα μικρά της. Έτσι κάθε σύλληψη και αιχμαλωσία αρκούδας σημαίνει ότι η φύση χάνει τουλάχιστον δύο άτομα. Η εκπαίδευση του ζώου αποτελεί διαδικασία μακρόχρονη και επώδυνη.

• Η μύτη τρυπιέται για να περαστεί ο χαλκάς που χρησιμεύει ως όργανο καθοδήγησης. Πολλές από τις αιχμάλωτες αρκούδες έχουν βαθιές πληγές στη μύτη και στα χείλη, καθώς οι χαλκάδες σκίζουν το δέρμα τους από το τράβηγμα και τα ζώα πρέπει να ξανατρυπηθούν σε άλλο σημείο.

• Οι κυνόδοντες καταστρέφονται με τυχαία μεταλλικά εργαλεία. το σπάσιμο αυτό, αποτελεί την αρχή για την καταστροφή της υγείας των δοντιών του ζώου, αφού το σάπισμα που προκαλείται μπορεί να μεταδοθεί στη γνάθο, οπότε η κατάσταση είναι ανίατη.

• Κατά την εκμάθηση του "χορού" το ζώο αναγκάζεται να πατάει σε πυρακτωμένες λαμαρίνες υπό τον ήχο του ντεφιού. Στην προσπάθεια του να αποφύγει το κάψιμο, το αρκουδάκι σηκώνεται στα πίσω του πόδια και βηματίζει επί τόπου. Η εκμάθηση συνεχίζεται για αρκετό διάστημα ώσπου να δημιουργηθεί στην πραγματικότητα ένας τύπος εξαρτημένου αντανακλαστικού. (τύπου σκυλιά του Παβλώφ)

• Η διατροφή των αρκούδων είναι άθλια και το γνωστό μας "νηστικό αρκούδι δε χορεύει" αποτελεί ένα μύθο. Η επιβράβευση για την παράσταση της "χορεύτριας αρκούδας" απλά ξεγελά την πείνα της αφού τα γεύματα της είναι αποφάγια και σκουπίδια καθώς οι συνθήκες διαβίωσης της είναι άθλιες.

2. Οι αρκούδες των ζωολογικών κήπων. Στο πρόβλημα της αιχμάλωτης αρκούδας υπάγονται και οι περιπτώσεις αυτών που κρατιούνται σε ζωολογικούς κήπους. Αρκετοί από αυτούς δεν λειτουργούν με τους όρους που θέτει η σύγχρονη και ιδίως η ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία τείνει να τους καταργήσει με τη σημερινή τους μορφή. Είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι από τους ζωολογικούς κήπους απέχουν πολύ από το να προσφέρουν ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης στις αρκούδες και τα άλλα ζώα. Οι χώροι, το προσωπικό, η κτηνιατρική περίθαλψη, η διατροφή, η υλικοτεχνική υποδομή και οι γενικότερες συνθήκες διαβίωσης χαρακτηρίζονται από ανεπάρκεια, συχνά επικίνδυνη και για την ίδια τη ζωή των ζώων.


Ελληνική νομοθεσία

• Σύμφωνα με το άρθρο 258,παρ.2ε και 2ζ (Ν.Δ.86/69) του Δασικού κώδικα, απαγορεύεται ο φόνος, η αιχμαλωσία, η κατοχή και η έκθεση σε δημόσια θέα της καφέ αρκούδας. Το παραπάνω αποτελεί και το μοναδικό νομικό κείμενο της ελληνικής νομοθεσίας που αναφέρεται ρητά και σαφώς στο συγκεκριμένο είδος.

• Η καφέ αρκούδα χαρακτηρίζεται σαν σπάνιο και απειλούμενο είδος και συμπεριλαμβάνεται στο Κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων ειδών (Red Data Book) που εξέδωσε στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Διεθνούς Ενώσεως για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων (I.U.C.N.), η Ελληνική Ζωολογική Εταιρία σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία. Παρά τα μέτρα από την Πολιτεία, η τελευταία αρκούδα που κατοικούσε στον Όλυμπο βρέθηκε νεκρή στις 27 Αυγούστου του 2008 σε ρέμα.[1]

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

• Βαλιτσάκι της καφέ αρκούδας - Πρόγραμμα ΑΡΚΤΟΣ 1η φάση (1994-1995) - Γιώργος Μερτζάνης, Δρ. Βιολόγος
• Δραστηριότητες του Αρκτούρου (Αύγουστος 1997), Γεωργιάδης Ε. Λάζαρος, Βιολόγος
• Πάπυρος - Λαρούς - Μπριτάνικα

Reference: ΞšΞ±Ο†Ξ* αρκούδα - ΒικιπαίδΡια


20 ΖΩΑ ΝΕΚΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Άλλη μία αρκούδα νεκρή από σφαίρα πυροβόλου



ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Φωτεινή Στεφανοπούλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 10 Μαρτίου 2009


 
ΝΕΚΡΗ, ΧΤΥΠΗΜΕΝΗ από πυροβόλο όπλο μέσα στο προστατευμένο εθνικό πάρκο της Βόρειας Πίνδου, βρέθηκε νεαρή αρκούδα. Το νέο περιστατικό θανάτωσης αρκούδας από ανθρώπινο χέρι σημειώθηκε στο Δημοτικό Διαμέρισμα Βοτονοσίου του Δήμου Μετσόβου, και μάλιστα στο τέλος της χειμερινής περιόδου- φαινόμενο ασυνήθιστο.

Το πτώμα του άτυχου αρσενικού ζώου, ηλικίας περίπου τριών ετών και βάρους 70 κιλών, βρήκε υπάλληλος του Δασαρχείου Μετσόβου, ο οποίος ενημέρωσε τους υπευθύνους της περιβαλλοντικής οργάνωσης Καλλιστώ. Από την αυτοψία που διενήργησε ο δημοτικός κτηνίατρος, αλλά και η κτηνίατρος της οργάνωσης, διαπιστώθηκε πως το ζώο έφερε διαμπερές θανατηφόρο τραύμα από πυροβόλο όπλο στον λαιμό και τον θώρακα.

Το δε γεγονός ότι βρέθηκε νεκρό κοντά σε ρεματιά και όχι πολύ μακριά από μόνιμες στάνες, οδηγεί τους ειδικούς στο συμπέρασμα ότι τα κίνητρα του δράστη ήταν μάλλον οι εποχικές ζημιές που προκαλεί η αρκούδα όταν αναζητά τροφή. Εξαιρετικά ανησυχητικό, εξάλλου, θεωρούν τα μέλη της οργάνωσης το γεγονός ότι τα πέλματα του ζώου ήταν σχεδόν άφθαρτα, κάτι που δημιουργεί υποψίες ότι πιθανότατα εκδιώχθηκε βίαια από τη φωλιά του προτού ξυπνήσει από τη χειμερία νάρκη. Κι όλα αυτά σε μία περιοχή, όπου το είδος βρίσκεται υπό ενισχυμένο καθεστώς προστασίας.

Απροστάτευτες
Αυτό όμως που προβληματίζει ακόμα περισσότερο τους επιστήμονες είναι ότι πρόκειται για το εικοστό περιστατικό θανάτωσης αρκούδας στην ευρύτερη περιοχή της Πίνδου από πέρσι το καλοκαίρι και μία από τις ελάχιστες φορές που οι απώλειες αρχίζουν τόσο νωρίς την άνοιξη. Μόλις προ ημερών, άλλωστε, επιβεβαιώθηκε και άλλο κρούσμα στην περιοχή του όρους Βίτσι, για το οποίο υπήρχαν πληροφορίες από το περασμένο φθινόπωρο. Το πτώμα του άτυχου ζώου, που βρήκε τραγικό θάνατο από σκάγια πυροβόλου όπλου, εντόπισε μέλος τής οργάνωσης Καλλιστώ στο Δημοτικό Διαμέρισμα Τοιχίου του Δήμου Βιτσίου.

«Τα κρούσματα παράνομης εξόντωσης αρκούδας δυστυχώς αυξάνονται διαρκώς, χωρίς αυτό να αφυπνίζει τους υπευθύνους για την επιβολή κυρώσεων στους υπαιτίους, αλλά και για την ενεργοποίηση των προληπτικών μέτρων. Καμία υπόθεση δεν έχει μέχρι σήμερα τελεσιδικήσει, αφήνοντας ένα απόλυτα προστατευμένο είδος, όπως είναι η αρκούδα, τελείως απροστάτευτο στην αυτοδικία των ανθρώπων και την αναποτελεσματικότητα των θεσμών», τόνισε η υπεύθυνη επικοινωνίας της οργάνωσης Ηλιάνα Μπουσιάκη. Η Καλλιστώ έχει υλοποιήσει πρόγραμμα παρακολούθησης της πανίδας του εθνικού πάρκου της Βόρειας Πίνδου σε συνεργασία με τον φορέα διαχείρισης του πάρκου και έχει επανειλημμένα επισημάνει την άμεση ανάγκη ενίσχυσης των μηχανισμών φύλαξης της περιοχής, καθώς και την ανάγκη προώθησης των γεωργικών ενισχύσεων στους παραγωγούς που πλήττονται από τις ζημιές που προκαλούν τα άγρια ζώα. Ωστόσο, ακόμα δεν έχει υπογραφεί η κοινή υπουργική απόφαση που θα καθορίζει όλα αυτά τα μέτρα, τα οποία κανονικά θα έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί από το 2007.

 


Reference: TA NEA On-line




Τα ζώα μας… νεκρά
Tης Δωρας Αντωνιου
Aν πάρουμε κατά γράμμα τη ρήση του Γκάντι, σύμφωνα με την οποία από τη συμπεριφορά μας στα ζώα κρίνεται ο πολιτισμός μας, τότε τα όσα ήρθαν στην επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες δεν κολακεύουν ιδιαίτερα τη χώρα μας, που αρέσκεται να προβάλλεται ως λίκνο του πολιτισμού. Μια νεαρή αρκούδα βρέθηκε νεκρή μέσα στο προστατευόμενο εθνικό πάρκο της Βόρειας Πίνδου. Το «προστατευόμενο» στον τίτλο του πάρκου δεν ήταν αρκετό για να εμποδίσει τους πυροβολισμούς, που προκάλεσαν το διαμπερές θανατηφόρο τραύμα στο άτυχο ζώο. Στις Αλυκές Μεσολογγίου, περιοχή όπου απαγορεύεται η πρόσβαση στο κοινό, όχι ένα και δύο, αλλά δεκαπέντε φλαμίγκο σκοτώθηκαν από λαθροκυνηγούς. Η αρκούδα και τα φλαμίγκο, προφανώς, δεν γνώριζαν ότι βρίσκονται σε περιοχές όπου απαγορεύεται το κυνήγι. Βρέθηκαν εκεί, διότι οι περιοχές αυτές στοιχειωδώς πληρούν τις προϋποθέσεις για να καλύψουν τις ανάγκες αυτού που αρεσκόμαστε να ονομάζουμε «άγρια ζωή». Η ανθρώπινη δραστηριότητα περιόρισε κατά πολύ τα μέρη όπου μπορούν άγρια ζώα και πτηνά να ζήσουν. Αμεση συνέπεια ήταν η δραστική μείωση των πληθυσμών τους. Οι προστατευόμενες περιοχές δεν αποτελούν ελληνική πατέντα. Διεθνώς υιοθετήθηκε η πρακτική καθορισμού συγκεκριμένων ζωνών, όπου η φύση παραμένει κατά το δυνατόν μακριά από ανθρώπινες παρεμβάσεις. Στις περιοχές αυτές «εξορίστηκαν» ζώα, για τα οποία η συνύπαρξη με τον άνθρωπο αποδείχθηκε μοιραία. Βεβαίως, η ύπαρξη των προστατευόμενων περιοχών προϋποθέτει ένα βασικό χαρακτηριστικό: τον σεβασμό τους από τους ανθρώπους. Δεν αρκεί να «βαφτίσουμε» τη Βόρεια Πίνδο εθνικό πάρκο ούτε τις Αλυκές ζώνη απαγορευμένη για το κοινό. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά έναντι εκείνων που δεν εννοούν να τα σεβαστούν από μόνοι τους. Η έλλειψη παραδειγματικής τιμωρίας σε κάποια από τις –δυστυχώς– πολλές ανάλογες περιπτώσεις του παρελθόντος δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για εντοπισμό και τιμωρία των δραστών τώρα.
Δυστυχώς, η αρκούδα και τα φλαμίγκο επέλεξαν να εγκατασταθούν και σε περιοχές που δεν είναι τουριστικές. Γιατί ο τουρισμός, ή μάλλον ο φόβος απώλειας τουριστικών εσόδων, θα μπορούσε να τα προστατέψει. Αυτό δείχνει ένα άλλο περιστατικό, από την Κεφαλονιά αυτή τη φορά. Εκεί, τα αδέσποτα στην περιοχή του δήμου Ελειού έπεσαν θύματα ασυνείδητων, που «έσπειραν» φόλες για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες. Η κοινότητα Βρετανών, που ζουν μόνιμα στο νησί, αποφάσισε να αντιδράσει δυναμικά. Απείλησαν ότι θα ενημερώσουν για το θέμα το BBC και ότι θα απευθύνουν έκκληση προς τους συμπατριώτες τους να μην επιλέξουν το συγκεκριμένο νησί για τις διακοπές τους. Η απειλή διεθνούς κατακραυγής και μείωσης του τουριστικού εισοδήματος μπορεί να «συγκινήσει» την τοπική κοινωνία περισσότερο από μερικά νεκρά αδέσποτα. Οι Βρετανοί που εξαγριώθηκαν με τη βαρβαρότητα και αντέδρασαν, φαίνεται ότι έχουν πλέον καλύψει την απόσταση που μας χώριζε από τότε που εμείς «χτίζαμε Παρθενώνες» και, κρίνοντας από τη συμπεριφορά τους απέναντι στα ζώα ως μέτρο πολιτισμού, μας έχουν ξεπεράσει αρκετά

Reference: kathimerini.gr | Τα ζώα μας… νεκρά