Η Τέχνη

 

The Night Watch ( De Nachtwacht)- Rembrandt van Rijn (1642)




Nightwatching- Peter Greenaway (2007)

 

"Χωρίς το πάθος - που συχνά ταράζει
και αναστατώνει την τάξη και την οργάνωση -
η ζωγραφική κινδυνεύει"

Γιάννης Τσαρούχης


Ναύτης που διαβάζει, 1980

 



Ναύτης καθιστός και γυμνό ξαπλωμένο, 1948

 



Ο Ντομινίκ ως καλοκαίρι, 1975

 



Πλήξη πάνω από τη Θεσσαλονίκη, 1984

 

 

 

Lora Zombie

 

 
Μυθικά όντα στην ακρογιαλιά
Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας

 

 
Frida Kahlo, Moïse, 1945

 

 
Frida Kahlo, Without Hope, 1945

 

Frieda y Diego Rivera, 1931

 

 

Είκοσι γυναίκες ζωγραφίζουν το πέος των ονείρων τους:

 

 
ΦΩΝΗ: Αυτό όλο.
(Παύση)Στο φτωχό σου μυαλό.
(Παύση)Όλο αυτό.
(Παύση)Όλο αυτό.
(Η Μαίη συνεχίζει να βηματίζει. 5". Ο φωτισμός σβήνει στο διάδρομο. Όλα στο σκοτάδι. Βήματα σιωπηλά. Μεγάλη παύση. Χτυπά το κουδούνι χαμηλότερα. Παύση ώσπου να χαθεί ο ήχος του. Φωτίζεται χαμηλότερα ο διάδρομος. Τα υπόλοιπα στο σκοτάδι. Η Μαίη εμφανίζεται με το πρόσωπο στο κοινό δεξιά)
Περπατώ εδώ τώρα.
(Παύση)Μάλλον έρχομαι και στέκομαι.
(Παύση)Στο σούρουπο.
(Παύση)Η φωνή μου είναι μες στο μυαλό της.
(Παύση)Φαντάζεται πως είναι μόνη.
(Παύση)Δες, πόσο ήρεμη στέκεται, πόσο άκαμπτη, με το πρόσωπό προς τον τοίχο.
(Παύση)Πόσο αδιάφορη εξωτερικά.
(Παύση)Δε βγήκε έξω από την παιδική της ηλικία.
(Παύση)Υπακούει στο φτωχό της μυαλό. Δε βρήκε από τότε που ήταν μικρό κοριτσάκι, ποτέ έξω.
(Παύση)Από μικρό κορίτσι.
(Παύση)Αν ρωτούσαμε πού είναι;
(Παύση)Στο παλιό σπίτι, το ίδιο παλιό με αυτή —
(Παύση)Στο ίδιο που αυτή άρχισε.
(Παύση)Εκεί που αυτό άρχισε.
(Παύση)Αυτό όλο άρχισε.
(Παύση)Αλί. αυτό, αυτό, πότε άρχισε αυτό;
(Παύση)Όταν τ' άλλα κορίτσια της ηλικίας της έπαιζαν έξω κουτσό... αυτή ήταν κιόλας εδώ μέσα.
(Παύση)Σ' αυτό.
(Παύση)Το πάτωμα εδώ, μονό τώρα, κάποτε ήταν -
(Η Μαίη αρχίζει να βηματίζει με αργότερα βήματα)Αλλά δείτε την κίνησή της, μέσα στη σιωπή.
(Η Μαίη βηματίζει προς το τέλος του δευτέρου διαστήματος)Δείτε πόσο ανάλαφρα στρίβει.
(Η Μαίη γυρίζει. Βηματίζει. Συγχρονίζεται με τα βήματά της στο τρίτο διάστημα)Τρία, τέσσερα, πέντε.
(Η Μαίη γυρίζει στ' αριστερά, βαδίζει ένα ακόμα διάστημα και στέκεται στα δεξιά)Είπα, το πάτωμα εδώ, γυμνό τώρα, αυτός ο διάδρομος, κάποτε καλυμμένος με παχύ χαλί. Ώσπου μια νύχτα, όταν ήταν ήδη πιο μεγάλη από ένα παιδί, φώναξε τη μητέρα της και είπε: Μητέρα,δεν είναι αρκετό.

 

Stanko Abadžic

 

 

Dariusz Klimczak

 

 

Dariusz klimczak