Η "επανάσταση" της φράουλας

Θα θέλατε να σχολιάσετε την "επανάσταση" των κακοπληρωμένων και κακο-φιλοξενούμενων οικονομικών μεταναστών στη Μανωλάδα; (Για όσους δεν ξέρουν η Μανωλάδα είναι στην Ηλεία.) Επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι οι κάτοικοι συμμάχησαν με τους μπάτσους, χρησιμοποίησαν όπολα και βρήκαν σύμμαχο στους Αλβανούς (οι οποίοι δεν αισθάνονται οικονομικοί μετανάστες .

Περιμένω τις απόψεις σας.

Σχετικές ταινίες:
"Φράουλες και αίμα"
"Το αλάτι της γης"
" Η γη των καταφρονεμένων"
"Γη χωρίς ψωμί"
"Η γη τρέμει"
"Μέχρι το πλοίο"
"Μάνα γη"

Ο κινηματογράφος (με τον οποίο ασχολούμαι) μόνο για τέτοια θέματα μιλά. Η ζωή, δυστυχώς τον ξεπερνά. Ειδικά στην Ελλάδα που θέλουμε να το παίζουμε τσιφλικάδες χωρίς τσιφλίκια, καπιταλιστές χωρίς κεφάλαιο. Θα το πω, ευγενικά, πως καταντήσαμε ο Ξένιος Ζευς, αν ζούσε, θα έριχνε κεραυνούς από τις διαμαρτυρίες του.

Και το χειροότερο από όλα: Ούτε ο εισαγγελέας αντέδρασε ούτε τα Ασφαλιστικά Ταμεία ενδιαφέρθηκαν για τους ανασφάλιστους εργάτες.

 

Απάντηση: Η "επανάσταση" της φράουλας

Πολυ ωραιο θεμα επικαιροτητητας john_slave96! Το εβλεπα στις ειδησεις και εκανα σκεψεις να ανεβασω κατι παρομοιο. Με προλαβες ομως!  


Λοιπον, το θεμα αυτο εχει, κατα τη γνωμη μου 3 βασικες διαστασεις: τη νομικη, την κοινωνικη, και την οικονομικη.

Σχετικα με τη νομικη διασταση δεν εχω να πω πολλα. Και ο εισαγγελεας και η αστυνομια θα πρεπει να αναλαβουν δραση. Νομιζω εδω συμφωνουμε ολοι.

Σχετικα με την κοινωνικη διασταση, σιγουρα οι συνθηκες στις οποιες εργαζονται και διαμενουν ειναι, για τα δικα μας δεδομενα, αθλιες. Δεν ειναι βεβαια και τοσο αθλιες για τα δικα τους δεδομενα. Αν πραγματικα δεν τους αρεσε, θα μπορουσαν να επιστρεψουν πισω στην πατριδα τους ή να πανε σε καποιο αλλο κρατος οπου θα βρουν πραγματικα την κατανοηση και την περιθαλψη απο την πολιτεια για πιο ανθρωπινες συνθικες διαβιωσης. Το οτι συνεχιζουν να μενουν εδω μαρτυρα οτι και κανενα αλλο κρατος δεν τους θελει (φυσικο ειναι!) και πισω να επιστρεψουν δε θελουν. Σκεψου μονο οτι τουλαχιστο εδω εχουν το δικαιωμα να απεργισουν, να τους δειξουν τα καναλια, να κανουν πορεια διαμαρτυριας, να γινει ενα διαλογος, και τελικα να πιεσουν το μεροκαματο προς τα πανω... Πισω ομως?... Δε νομιζω να ειχουν εκει τετοιες πολυτελειες. Ξερω, γινομαι σκληρος, αλλα προσπαθω να κρινω τις καταστασεις οσο το δυνατο πιο αποστασιοποιημενα απο συναισθηματισμους, ετσι ωστε να εχω (και να δωσω) μια πληρεστερη εικονα.

Η οικονομικη διασταση ειναι ακομη πιο σκληρη. Η προσφορα εργασιας ειναι μεγαλη και η ζητηση περιορισμενη. Τι επακολουθο εχει αυτο? Μειωση του μεροκαματου σε πολυ χαμηλα επιπεδα. Επισης οι συμφωνιες των τοπικων παραγοντων (τυπικες και ατυπες) βοηθουν στο να μενει το μεροκαματο χαμηλα. Ισως να το θεωρησεις και παλι σκληρο, αλλα αυτο που με νευριαζει περισσοτερο, αν το δω το ολο θεμα απο μια αμιγως καπιταλιστικη οπτικη, δεν ειναι το χαμηλο μεροκαματο, αλλα οι συμφωνιες οι οποιες δεν αφηνουν την αγορα να διαμορφωσει ελευθερα τις τιμες.​

Σχετικα με τα υπολοιπα θεματα που θετεις:

Οσον αφορα τις ταινιες εχω μαυρα μεσανυχτα. Δεν εχω δει καμια. Η πιο κοντινη στο θεμα αυτο που εχω δει ειναι το "Αμερικα Αμερικα".

Οσον αφορα τον ξενιο Δια, νομιζω οτι το παράδειγμά σου ειναι ατυχες. Ο ξενιος Διας αναφερεται σε περιπτωσεις που ερχεται ενας ξενος απο μακρια και ζητα φιλοξενια. Εκει μαλιστα, να τον φιλοξενησουμε! Οταν ομως ερχονται ορδες ξενων, και μαλιστα παρανομα, δε μπορουνε να εχουνε την απαιτηση να τους βρουμε στεγαση και εργασια. Εδω καλα καλα δεν εχουμε εμεις...​

 

Re: Απάντηση: Η "επανάσταση" της φράουλας

Need I say more?

kudos capeaway.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η "επανάσταση" της φράουλας

Τουλαχιστο καπου συμφωνισαμε!   Χαιρομαι!!!

 

Με ολο το σεβασμό στις κινηματογραφικές σου γνωσεις ..

Ειδικά αυτη η ταινία που μιλάει για την εξεγερση των φοιτητών στο Κολούμπια, τι σχεση εχει με το θεμα που θίγεις?

 

Η απαντηση μου και η γνωμη μου ειναι εδω
Επισης προτεινω το βιβλιο του Γκασμεντ Καπλανι "Μικρο ημερολογιο συνορων"
Τα επειχηρηματα με τις δουλειες την εγκληματικοτιτα κι' αυτα ειναι παντα τα ιδια
σε ολες τις εποχες σε ολες τις χωρες.

Γραμμα στον μικρο Οδυσσεα

Φοβάμαι καρδια μου. Ανέκαθεν ένοιωθα τον φόβο αλλά ωστόσο κάτι περίεργο
γινόταν με εμένα. Ποτέ δεν ένιωσα τον φόβο μέσα από τα μάτια του
άλλου. Ότι φοβήθηκα στη ζωή μου ερχόταν από μένα , ήταν μέσα μου
πάντα. Από μικρός έκανα παρέα με διάφορους ανθρώπους gay , trans
μαύρους αλλοδαπούς πρεζονια περιέργους. Μου άρεσαν και μου αρέσουν
τα μποέμ στοιχεία . Αδιαφορούσα για τους νοικοκυραιους και τους
φόβους τους. Όταν αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου τι να φοβηθείς από τον άλλον?
Μου έλεγαν τότε όλοι ότι θα αλλάξω και πραγματικά είχαν δίκιο. Άλλαξα.
έγινα ένας νοικοκύρης κυριουλης αλλά τι περίεργο…εξακολουθώ να μην
φοβάμαι τους άλλους. Και οι φόβοι που έρχονται από μέσα μου επιμένουν
δεν άλλαξα σ’ αυτό. Παρέμεινα ο ίδιος
Ήμουν στην Αθήνα όταν έφτασαν οι πρώτοι Αλβανοί. Νεαρά παιδιά στην πλειοψηφια
τους που περπάτησαν μέσα από βουνά πέρασαν μέσα από ποτάμια και άφηναν
πίσω τους την ρημαγμένη τους χώρα την ίδια στιγμή που οι συνομήλικοι τους
εδώ το πιο σκληρό πράγμα που έκαναν ήταν να πηγαίνουν φροντιστήριο
Αυτά τα μικρά παιδιά βρέθηκαν στο κέντρο των μεγάλων Ελληνικών πόλεων
χωρίς να ξέρουν γλώσσα , χωρίς λεφτά , χωρίς καμιά υποστήριξη από κανέναν
χωρίς οικογένεια Σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Τι θα έκανα στην θέση τους?
Πως θα τα κατάφερνα? Πως είναι να μην έχεις τη «μαμά» και τον «μπαμπά»
να κρέμονται απ’ τον κολο σου και να σε υποστηρίζουν μια ζωή?
Πως είναι να μην έχεις πατρικό σπίτι , ώστε ότι και να σου συμβεί, να βρεις
εκεί ένα πιάτο φαγητό και ένα κρεβάτι? Πως είναι να χάνεσαι μέσα στους
δρόμους μιας μεγαλούπολης και έχοντας αφήσει πίσω σου ότι σου ήταν
γνώριμο ότι σου ήταν αγαπημένο και όποιον σε γνώριζε προσπαθώντας να
ξεφύγεις από τον πόλεμο την πείνα και το χάος? Πως είναι να αντιμετωπίζεις
τα εχθρικά και καχύποπτα βλέμματα των ιθαγενών νοικοκυραιων? Πως είναι
να διασχίζεις ολόκληρη την Ασία μέσα σε πλοία σκυλοπνηκτες χωρίς νερό
χωρίς φαγητό. Πως ήταν η καροτσα του φορτηγού όπου ο δουλέμπορος
είχε στοιβάξει διακόσιους από εσάς? Πόσοι πέθαναν στην διαδρομή?
πως είναι τα στρατόπεδα προσφύγων?
Ο χοντρός καλοζωισμένος κυριουλης ωρύεται «να μείνουν στην χώρα τους»
Δεν τους θέλουμε εδώ. Είναι εγκληματίες. Παίρνουν τις δουλειές των
παιδιών μας (λες και το παιδί του θα πήγαινε ποτέ να δουλέψει στα καπνά
η στο σκατουλατζιδικο που αδειάζει τους βόθρους)
Μην τον ακούς. Ο ίδιος αποκαλούσε τους πρόσφυγες Μικρασιατες «τουρκόσπορους»
και τις μικρασιατισες «παστρικές» (πουτανες δηλαδή). Τι να τον κάνεις?
Μια ζωή ίδιος είναι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης σε όλες τις εποχές. Δεν του περισευει "ψυχη"
Αν ήσουν Έλληνας στην Γερμανία θα ήσουν ο «μαυροκεφαλος» αν ήσουν
στην Αμερικα θα ήσουν ο «βρομοελληνας» ωστόσο ο ίδιος στη θέση σου
ίσως και να μην επιβίωνε αν δεν είχε τη «μαμά» τον «μπαμπά» τον «βουλευτή»
να του δίνουν σπίτια και δουλειές στο δημόσιο για να έχει να μένει και να έχει
και την «αργομισθια» μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει. Η αλήθεια είναι ότι αν
διανοηθεί τι σκληρές δουλειές κάνεις θα χεστει και μόνο στη σκέψη αλλά εσύ
μην του δίνεις σημασία. Απλά φοβάται. Αλλά δεν φοβάται αυτό που κανονικά
θα έπρεπε να φοβάται δηλαδή τον εαυτό του. Η κόλαση του νομίζει ότι
είναι οι «άλλοι» οπότε είναι ασήμαντος. Χορτασμενος παλιοκερατας του συστηματος
Στην Γαλλία έγινε μια δημοσκόπηση και βρέθηκε ότι το πιο ξενοφοβικό μέρος
της χώρας ήταν ένα μικρό χωριό. Οι κάτοικοι δεν ήθελαν τους ξένους σε ποσοστό
90%. Υπέθεσαν όλοι ότι οι ξένοι θα είχαν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα εκεί
Και έσπευσαν κοινωνιολόγοι και δημοσιογράφοι για να δουν τι έχει συμβεί.
Με έκπληξη διαπιστώσαν ότι εκεί δεν ζούσε κανένας ξένος ούτε στο παρόν
ούτε στο παρελθόν. Τι είχε γίνει λοιπόν? Οι κάτοικοι ζούσαν σε χαλαρούς
ρυθμούς και έβλεπαν πάρα πολύ τηλεόραση και φυσικά είχαν τρομοκρατηθεί
Όταν ακούγαν για εγκλήματα τα οποία δεν είχαν βρει το δράστη και ο
παρουσιαστής έλεγε «πιθανότατα αλλοδαποί» καταλαβαίνεις τώρα πια είναι
τα κριτήρια.
Κάποτε κάποια σε κράτησε μωρό στην αγκαλιά της και σε φρόντισε. Μετά ηρθε
ο πόλεμος η πείνα και η καταπίεση και εσύ μικρό παιδί ξεκίνησες για το μεγάλο
ταξίδι το δύσκολο το γεμάτο κακουχίες μη δεχόμενος παθητικά την «κακή σου μοίρα» ,
που έτυχε να γεννηθείς σ’ ένα κολοτοπο ,και προσπαθώντας να την αλλάξεις
Αρχίζεις να τα καταφέρνεις. Τα παιδιά σου και τα εγγονια σου πιθανόν να είναι
γιατροί και δικηγόροι χάρη σ’ εσένα που
κάποτε έκανες ένα μεγάλο και δύσκολο
ταξίδι και βρέθηκες στην μέση μια εχθρικής μεγαλούπολης. Ήταν εχθρική επειδή
δεν ήσουν τουρίστας . Ήσουν ταξιδιώτης ήσουν ο «από αλλού» ήσουν αυτός
που μια μέρα πέρασε κάποια σύνορα χωρίς διαβατήριο. Ήσουν αυτός που σταθηκε
σε μια νοητή γραμμή συνόρων έκανε ένα μικρό βήμα κι’ έγινε «ο ξένος»
Είσαι σκληρό παιδί και γι’ αυτό τα κατάφερες την ώρα που οι συνομήλικοι σου
ακόμα τρώνε σοκολάτες.
Μικρέ μου Οδυσσεα RESPECT
Προχωρα και να θυμασαι οτι στο τελος θα νικήσει η ζωή

 

Οι μεταναστες δεν ειναι ανθρωποι δευτερας διαλογης,ουτε δουλοι,ουτε ζωα.Χρονια τωρα τους χρησιμοποιουμε σαν φθηνο εργατικο δυναμικο σ'ολους τους παραγωγικους τομεις,σε εργασιες που οι Ελληνες δεν καταδεχομαστε να εργαστουμε μεν,διοτι(θεωρουμε οτι) δεν ειναι του επιπεδου μας.Πιο βολικο ειναι να καταριωμαστε την εκαστοτε κυβερνηση για την ανεργια που μαστιζει τον τοπο η να διεκδικουμε μερικες χιλιαδες ακομα διορισμους στο Δημοσιο για να τα ξυνουμε και να πληρωνομαστε κι'απο πανω.
Αυτους ομως που πραγματικα δουλευουν,χρονια τωρα ,και η οικονομια μας τους οφειλει πολλα,παρα πολλα,για τους "ρυθμους αναπτυξης", τη "μειωση των ελλειμματων" και δε συμμαζευεται,δεν εχουμε κανενα προβλημα να τους πληρωνουμε με εξευτελιστικους μισθους,να τους στεγαζουμε σε αχουρια, να τους ταιζουμε σκουπιδια (περιπου) και οταν (σπανιως,οπως τωρα στη Μανωλαδα )διαμαρτυρονται,να τους πλακωνουμε και στο ξυλο,τους θρασυτατους!
Δε ντεπομαστε λιγακι;

 

Αναφερεται στην λεξη φραουλες, μαλλον.

 

Την έβαλα σαν ένα παράδειγμα εξέγερσης που ήταν συμπαράσταση σε κάποιους που αμύνονταν (στους Βιετναμέζους) στον επεκτατισμό των Αμερικάνων. Θα μπορούσα να είχα βάλει το "Punishment Park", αλλά είναι ακραίο παράδειγμα.

 

Απάντηση: Re: Η "επανάσταση" της φράουλας

Συμφωνω.

Mεταναστες πηγαν και Ελληνες στο εξωτερικο. Αρα λογικο ειναι να έρθουν και ξενοι μεταναστες να εργαστουν στην Ελλαδα.

Δε θα επρεπε να τους μισουμε. Θυματα ειναι, εχουν περασει κακουχιες οι πιο πολλοι απ αυτους. Ερχονται και δουλευουν. Πολλοι απ αυτους βγαζουν μολις τα προς το ζειν με πολυ κοπο και ιδρωτα, ενω εμεις οι Ελληναραδες αραζουμε με τη γκομενα στο καφε κι ολα καλα...

Ας μη τους βλεπουμε σαν εχθρους.

Οπως υπαρχει κι ο κακος μεταναστης ετσι ειναι κι ο κακος Ελληνας. Ολοι ανθρωποι ειμαστε. Ολοι αμαρτωλοι κι οι πυλες τις κολασεως περιμενουν αρκετους...
Αλλους για κακο αλλους για καλο...

Nα δωσω ενα τραγουδακι?




Dimmu Borgir - Kings of The Carnival Creation

Incarnated marvels simplified
Effects from such a disconsolate kind
Impotence of the once so perfect living
Erase and rewind

Stand rigid for the next battle
Peace means reloading your guns
The love for life is all hatred in disguise
A carnival creation with masks undone

In search for the guidelines to the gateways of sin
through mires of misanthropy with wrath in mind
Sophistication as cruelty and perfection as virulent truth
Confidently dawned, to pick the best of enemies
An abyss womb stretched wide open, exposed to retaliate

With the stigma feasting upon your flesh I wish you well
Thorns from the fountains of fate licking your lepered skin
Worshipped by anyone's mass on our planet hell
What on earth possessed you

Consuming illusions made from hysteria and swallowed tongues
Devoured by doubt, conducting arts of misconception
Testimonial sufficiency declaring numbness of all perceptions

Glance into the blackness hidden beneath your surface
And enjoy the suffering, sanity drained in disrespect
With such bedevilled faith in good, subsequently trusting evil
Next step for mankind will be the last seasons in sin


Left are the kings of the carnival creation
Carrying out the echoes of the fallen

Sense the withering eternity as it fades away
The ultimate graceless voyage of all times
Only death will be guarding your angels, silently
Cripples joining arms in clamour
Institutionalized for the rebirth, the herd will be hunted

 

oh well...

όταν αυτό γινόταν με τους αλβανους και τους βορειοηπειρώτες δεν έβγαζε άχνα κανείς ,τότε βολευόμασταν όλοι ξέρετε στις αρχές του 90' θύμαμε πριν πέσουν τα σύνορα ψάχναμε για εργάτες και πήγαμε στο μπακάλικο της γειτονίας που είχε τεφτέρια να πει σε όποιον είχε ανάγκη στη γειτονία και παρόλο που χρωστούσαν δεν ήθελαν να δουλέψουν στους αγρούς ...

είναι λίγο άκαιρο τώρα μετά από μία δεκαπενταετία να φωνάζετε για εργατικά δικαιώματα ,ας κόψουν τους δασμούς που έχουν στα προϊόντα που αγόραζουν οι αγρότες , τα οποία φορολογούντε όσο και τα είδη πολυτελείας, ας πάνε στην Αγροτική Τραπέζα που επί δεκαετίες αισχροκερδούσε εις βάρος αυτής της κοινωνίας και μετά ας διαμαρτυρηθούνε για καταδυνάστευση ...


είναι όμορφο να ζεις στην άγνοια ...

μη ξεχάσουμε την πρόταση μου [youtube][/youtube]

 

Απάντηση: Η "επανάσταση" της φράουλας



Μακαριοι εστε οι
τολμηροι
Μακαριοι εστε οι
αμαρτωλοι
Μακαριοι εστε οι
διαφορετικοι
Εουσου δοκει
Μακαριοι εστε οι
καταραμενοι
Μακαριοι εστε οι
κυνηγοι
Ενός ονειρου
πραγματικοι

Αθανατοι εστε οι
δυνατοι
Αθανατοι εστε οι
ερμητικοι
Αθανατοι εστε οι
τραγικοι
Εο σου δοκει
Αθανατοι εστε οι
ρομαλοι
Αθανατοι εστε οι
τολμηροι
Οδοιποροι των
αισθησεων
πραγματικοι

And when the bells of fate sound
Digging your soul deep into the ground
Setting your sense to the bound
Spreading your eminence all around
And when the bells of fate sound
You walk in pathless ways till the dawn
Screaming for salvation so loud
Spreading your indulgence all around

And when the bells of fate sound
Then you immortals stand up and shout
Then you blessed martyrs doubt
Here comes a new age's blow

Slaves of fate instigate
And feel your sword's blazing edge
Your section to the enemy
Wound for the sleepy age
Slaves of fate instigate
And feel your sword's blazing edge
Your section to the enemy
Wound for the sleepy age

Eνα τραγουδι απ τους συμπατριωτες και ομοδοξους ROTTING CHRIST (hail satan)!