Μόνο μουσική.

my wine is yours..

 

Remember...

 

A Cry For Love

 

τα νιατα μας πισω ρεεεεε

https://soundcloud.com/nbagirl/danny-tenaglia-deep-dish-live-21-08-2002-1

 

Πέρυσι το καλοκαίρι, στην πιο ηλιόλουστη περίοδο του χρόνου, που η λύπη και ο εσωτερισμός δεν αρμόζουν (ή τουλάχιστον έτσι μας έχουν μάθει...), γνώρισα τον πιο όμορφα σκοτεινό άνθρωπο. Από τη δεύτερη κιόλας μέρα, μου μίλησε για μια ταινία.. Μου περιέγραφε τη σκηνή, την ώρα που με έβαλε να ακούω τη μουσική της. Τον παλμό της... Γύρω βουή, κόσμος, μουσικές, αλλά εγώ έμεινα σε αυτή την περιγραφή. Βούρκωσα και το είδε. Όμως εγώ δεν ήθελα να το παραδεχθώ...
Έβαλα να δω αυτή την ταινία, κάπου το Πάσχα, και εκεί γνώρισα τον Φ. όπως δεν τον είχα γνωρίσει τόσο καιρό.. Που μοιραστήκαμε το ίδιο σπίτι και τις μεταμεσονύχτιες κουβέντες ανάμεσα στο σαλόνι και στο δωμάτιό του.. Παρέα με το γάτο του.

Φ., πρακτικά δε βλέπεις αυτά που σου γράφω, αλλά, θέλω να ξέρεις πως, με έκανες να αγαπήσω τα δάκρυά μου και το καυτό μου μέτωπο... Με έκανες να αγαπήσω τη μοναξιά, χωρίς να με πλακώνει. Με έκανες να δω μέσα στο σκοτάδι. Με έκανες να μη φοβάμαι να προχωρήσω το βράδυ μόνη μου στο σπίτι.. Να μη φοβάμαι τη σκιά μου.
Ήσουν και θα είσαι πραγματικός Φίλος. Και σου ζητώ συγγνώμη για τότε.. Για τον τοίχο και για την απόσταση..

Για σένα.. Για τις Αρμονίες και την ομορφιά τους... Και για την πιο όμορφη εισαγωγή που έχω δει ποτέ...



János Valuska: But Mr. Hagelmayer. It's still not over.
Marlen

 

I think you are crazy..... I think you are crazy like me..... yeah...

 

Marlen Daudaux:

Σ ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια του επίλογου της αφιέρωσής σου που διαβάζω τώρα, αλλά κυρίως για την υπέροχη μελωδία. Μακάρι ν ακούσει και να διαβάσει αυτός στον οποίο απευθύνεσαι.

Καλημέρα

 

Να 'σαι καλά libra.. Προτείνω και την ταινία. Αν βρίσκεσαι και σε φάση εσωτερικής αναζήτησης, τότε δεν υπάρχει καλύτερο καταφύγιο από αυτό το αριστούργημα...