Πρώτη μέρα

Η πρώτη μέρα στη δουλειά, σε μία σχέση, σε μία νέα χρονιά. Νήμα αφιερωμένο στην πρώτη μέρα των διαφόρων κεφαλαίων της ζωή μας.

Πρώτη μέρα στο 2009 με μία καλή παρέα. Τον Γέρο, σοφό και γκρινιάρη φίλο μου, του εύστροφο και νεαρό ομοϊδεάτη μου και τους τρεις θηλυκούς μάγους με τα δώρα. Το Πρόσωπο, το Χαμόγελο και το Βλέμμα. Σας ευχαριστούμε για την συντροφιά στο άνοιγμα της νέας χρονιάς. Να 'στε γεροί.

 

Απάντηση: Πρώτη μέρα

Πολύ ωραίο νήμα, Ηλία...

Πρώτη μέρα του χρόνου.... όμορφες στιγμές, με ανθρώπους που αγαπάω...
Όμως, όπως σε καθετι, η αρχή παραμένει η πιο αξιόλογη στιγμή... Νέες αποφάσεις, νέοι στόχοι, νέα όνειρα, νέα αγχη, νέες προσδοκίες...

 

Κάθε αρχή είναι σημαντική.
Κάθε αρχή σηματοδοτείται από μια πρόθεση, μια αρχική ιδέα.
Ανάμεσα στις αρχικές μας προθέσεις και στην πραγματικότητα, υπάρχει πάντα χώρος για αναγκαστικές εκπτώσεις. Για τους πιο ρομαντικούς ίσως και όχι. Ζήτημα αρχής. Για μένα απλώς θέμα τύχης.
Το κρασί πίνεται και νερωμένο. Όπως και να έχει, όποια και αν ήταν τα αρχικά μας όνειρα, απομένουν πάντα ευτυχώς πάρα πολλά να κερδίσουμε και άλλα τόσα να χάσουμε.
Και κάπως έτσι μερικές φορές ξαναξεκινάμε.
Κάθε μας αφετηρία και ένα σκαλοπάτι.

 

Η πρωτη μερα ειναι παντα ηλιθια.......Συνοδευεται απο αμηχανια, περιεργεια για το τι θα αντιμετωπισεις, αμφιβολιες για το αν θα τα καταφερεις.......

Αντε να τελειωσουν οι γιορτες....Βαρεθηκα......

 

Έχω μια φωτογραφία που 'μαι τόση δα, στο δρόμο για την πρώτη μέρα στο σχολείο, πέντε ετών και κάτι μηνών, με το βλέμμα του "Ωχ, για καλό δεν θα 'ναι, δεν τα βλέπω σόι τα πράγματα, κάτι κακό μου προμηνύεται" - και ω του θαύματος, πόσο δίκιο είχα! Μες το δημόσιο σχολείο, η νοοτροπία του τέλους του Εμφυλίου δεν είχε ακόμα σβηστεί, ούτε η φτώχεια, η κακομοιριά και το παράλογο της ..."εκπαίδευσης". Κουρεμένα με το ζόρι κεφάλια, υπερπληθυσμός και τρομοκρατική πειθαρχία μετά ξύλου -- όχι, δεν ήταν ...βδσμ για ένα πεντάχρονο (και κάτι) -- αναγκαστική προσγείωση στη μιζέρια της εποχής ήταν. Και καπάκι η χούντα. Άργησα πολύ να συνειδητοποιήσω πως ο ίδιος ή παρόμοιος τρόμος επικρατούσε σε όλους, τελικά, πως σχεδόν όλοι τα ίδια συναισθήματα είχαμε, πως είχαμε τόσα κοινά. (Για την αδυναμία αντίληψης έφταιγε και το παράλογα νεαρό της ηλικίας, βεβαίως-βεβαίως. )


Πολλάκις κάθε αρχή και δύσκολη, και έκανα αρκετές νέες αρχές, και θα κάνω κι άλλες, ελπίζω. Σε τελική ανάλυση, είναι πρόκληση για να συνεχίζεις και να ξανα-ορίζεις τα πράγματα σε νέα βάση. Κάθε νέα αρχή, με τις συχνά τρομοκρατικά (φαινομενικά) ανυπέρβλητες δυσκολίες, έχει ένα τεράστιο καλό -- κάθε αρχή είναι το ξεκίνημα ενός νέου μέλλοντος.


Εύχομαι να συνεχίσουμε (με όλες τις, φυσικές, γκρίνιες και βογγητά) να έχουμε τις δυνάμεις, τα κέφια και τις ελπίδες για να παλεύουμε και να υπερβαίνουμε τις νέες (κοινωνικές, οικονομικές κλπ.) δυσκολίες που υψώνονται μπροστά μας. Και να ευχαριστιόμαστε το τώρα -- τη διαδρομή προς το μέλλον.


​

 

Πρώτη μέρα ,πάντα άδεια ,πρέπει να την γεμίσεις επειγώντος...

 

 

Μήπως η κάθε μέρα δεν είναι η πρώτη της υπόλοιπης ζωής μας;

Μόνο που άμα το γράφει το ημερολόγιο την περνάς με φίλους/φιλες που αγαπάς και μοιράζεσαι τις προσδοκίες και τα όνειρα. Οι φόβοι μας πάλι αποτελούν πολυ πιό ιδιωτική υπόθεση. Πόσο πίο απλά θα ήταν τα πράγματα αν τους μιραζόμασταν κι αυτούς το ίδιο. Γιατί αλήθεια ελιμαστε όλα, και οι προσδοκίες και τα όνειρα και οι φαντασιώσεις και ακόμα οι αναστολές, οι φόβοι και οι πανικοί μας...

Ελπίζω να μην προσγείωσα το εορταστικό πνεύμα, χρόνια πολλά σε όλους, και να περνάτε πάντα καλά την πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σας.

 

Ποτέ δεν μου άρεσαν οι πρώτες μέρες.Δεν τα πάω καλά μαζί τους.Δεν ξέρω γιατί,αλλά νιώθω αδύναμη.Είναι σαν να μου λέει κάποιος "δεν μπορεί να γίνει αλλιώς".

και μετά σκέφτομαι,ότι κάθε μέρα είναι μια "πρώτη μέρα" (all time classics : "today is the first day of the rest of your life")..και μπερδεύομαι.

 

Απάντηση: Πρώτη μέρα

τα κεφτεδακια ωραια, το λουκανικο αλμυρο , το ρυζι νοστιμο ..και ο καπνος πολύς!

 

Η πρώτη μέρα, η κάθε πρώτη μέρα, είναι πάντα και σε όλη μας τη ζωή
δύσκολη αλλά όμορφη, αμήχανη αλλά με θάρρος,
με άρνηση αλλά και με περιέργεια, με κούραση αλλά καθόλου βαρετή,
με αναμνήσεις του πριν αλλά και ελπίδες για το μετά,
με πλήρη συνείδηση της σημασίας της αλλά και εντελώς αυθόρμητη,
αποφασισμένη αλλά και απρόσμενη, με αγωνία αλλά και με απελευθέρωση.
Γι' αυτές τις αντιθέσεις τους, οι πρώτες μέρες, είναι αυτές που μας μένουν, όχι απαραίτητα με εικόνα πάντα, στην αναπόληση τελικά της ζωής μας.
Η κάθε πρώτη μερα εξαρτάται από το τέλος της περιόδου που άνοιξε, μεγάλης ή μικρής, για την γεύση που έχει η αναπόληση της.
Όσο ευχάριστη ή δυσάρεστη κι αν μας φαίνεται τότε ας θυμόμαστε ότι η γεύση θ' αλλάξει μέχρι το φινάλε.
Καλά κουράγια μας και καλή μας αρχή, λοιπόν,
εγώ με ελπίδες συνολικής αλλά και ατομικής αλλαγής...