Πώς εμείς οι ίδιοι παραμορφώνουμε την πραγματικότητα

Μία παραμόρφωση της πραγματικότητας, ας πούμε, είναι να προσπαθούμε να κουμπώσουμε στο bdsm, θεωρίες που είναι αλλού ντ'αλλού...

 

Μία πάντα εντυπωσιακή -για εμένα- παραμόρφωση της πραγματικότητας είναι το jump to conclusion που κάνει ο εγκέφαλος του καθένα.

 

 

Eιδικα καποιες ιδεολογικες-πολιτικες θεωριες....

 

Λογω βιασυνης και λογω προκαταληψης που απορρεει απο στερεοτυπα....

 

Ο πολεμος με απασχολει απο τον καιρο που εκανα στρατο. Οχι λιγο, οχι πολυ, οσο πρεπει. Με δεουσα επιμελεια. Παντα υπαρχει αυτη η πιθανοτητα.Αυτο δειχνει η ιστορια, οχι μονο της γεωγραφικης μας τοποθεσιας αλλα και ολης της ανθρωποτητας. Δεν το βλεπω αρνητικο ή θετικο αυτο και δεν υπαρχει πρακτικος λογος ναμαι απαισιοδοξος ή αισιοδοξος. Ειναι ενα φαινομενο της φυσης και στατιστικα ειναι πολυ πιθανον να το βιωσω κατα την διαρκεια της ζωης μου. Πρεπει να ειμαι ετοιμος σε ενα ικανοποιητικο βαθμο.

 

Μου αρέσει αυτή η αποστασιοποιημένη τοποθέτησή σου. Αυτό είναι: ένα φαινόμενο. "Πατήρ πάντων πόλεμος" που έλεγε και ο παππούς Ηράκλειτος. Η πρωτόγονη συμβολή του ανθρώπου έγκειται στον τρόπο διεξαγωγής του.

 

Δεν ειναι παντα παραμορφωση.
https://www.ianos.gr/mplink-i-dinami-tis-diaisthisis-0162727.html

 

Αν υπαρχει συσχετισμος, γιατι οχι?

 

Μιλαμε για παραμορφωση της πραγματικοτητας, πριν καν θεσουμε σαν σημειο αναφορας για ποια πραγματικοτητα μιλαμε.Μπας και εννοουμε αντιληψη?

Οπως και ναχει. Με το να συζηταμε για το πως εμεις οι ιδιοι διαμορφωνουμε την πραγματικοτητα (ή αντιληψη), δεν σημαινει οτι αυτοματα συμφωνουμε με την ιδεα του οτι επηρεαζουμε αυτη την πραγματικοτητα?Παραμορφωνοντας την. Τοτε, λογικο ειναι να πει καποιος, αφου μπορω να την παραμορφωσω, σημαινει μπορω και να την διαμορφωσω.

 

Καλημέρα σε όλους με άπειρες ευχές και χρόνια πολλά.
Χριστός Ανέστη!

Επί του θέματος:
Ο πόλεμος σίγουρα δεν είναι φαινόμενο της φύσης. Τα φαινόμενοα της φύσης είναι άλλα και τα γνωρίζουμε, φωτιές, σεισμοί, πλημμύρες και λοιπά!

Σε ό,τι αφορά τον Ηράκλειτο, σοβαροί μελετητές του και όχι εγώ, αντιλαμβάνονται τον "πόλεμο" με διαφορετική έννοια από αυτήν της ένοπλης αντιπαράθεσης.
Από μικρή, εγώ προςωπικά, τον θεωρούσα πολεμοχαρή, στρυφνό και μυστήριο.

Μεγαλώνοντας, θεωρώ ότι κατανόησα καλύτερα τους αφορισμούς του και πως ο πόλεμος για τον Ηράκλειτο, είναι η αντίθεση, η ύπαρξη αντιθέτων ροπών και δυνάμεων. Αυτό είναι που παράγει ζωή, ενέργεια, έργο, κίνηση, εξέλιξη κλπ. Ο Ηράκλειτος δεν είναι σκοτεινός, όσο δεν είναι καν πολεμοχαρής.

Είναι απλά, εσκεμμένα δυσνόητος. Νομίζω πως ήθελε βα απευθυνθεί κυρίως στους αφυπνισμένους, ίσως γι αυτό ήταν τόσο επικριτικός στους κοιμώμενους.

 

Χρόνια πολλά με πνευματική, ψυχική και σωματική υγεία για όλους μας!

Ο πόλεμος, ως έκφραση των ποικίλων ενεργειακών ροών που αντιτίθενται, παρατίθενται ή/και συντίθενται, είναι φυσικό φαινόμενο. Αφού εμείς δεν είμαστε τίποτα περισσότερο - τουλάχιστον στο δικό μου κοσμοθεώρημα - από μία από τις αναρίθμητες εκφράσεις της μίας και ενιαίας Φύσης, δεν μπορούμε παρά να υπαγόμαστε στις ίδιες αρχές που διέπει τις ενεργειακές ροές.

Γι' αυτό ανέφερα πως η πρωτόγονη συμβολή του ανθρώπου έγκειται στον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου. Ο πόλεμος, ή "πόλεμος", ως συγκυριακή ή υπακούουσα σε μία νομοτέλεια που προς το παρόν εκφεύγει της κατανόησής μας, σύγκρουση ενεργειών, δεν έχει κατ' αρχήν θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Μία τέτοια σύγκρουση λοιπόν χρωματίζεται ανάλογα με τα πλάσματα (ή όντα!) που σε κάθε δεδομένη στιγμή συνιστούν υλικούς φορείς και εκφραστές αυτής της σύμμειξης των ενεργειών. Οι άνθρωποι, ως πρωτόγονα όντα, έχουν εξοικειωθεί και επαναλαμβάνουν (κατά Σισύφειο τρόπο) τον τρόπο διεξαγωγής αυτής της σύγκρουσης με τρόπο που να περιλαμβάνει αναγκαία αίμα, αποκομμένα μέλη, θρηνωδία, τρόμο, και όλα αυτά τα όμορφα. Πλάσμα (ή όντα) που έχουν κατά βούληση αφήσει πίσω τους αυτήν την έκφραση, θα εκδηλώσουν την αντίθεση με άλλους τρόπους (διαλεκτική ιδεών και θέσεων, μία παρτίδα σκάκι, μία δημιουργική διαδραστική "ενημέρωση" του ενεργειακού επιπέδου που βρίσκεται ο καθένας σε δεδομένη στιγμή, μία εκτόνωση της σώρευσης σωματικής έντασης μέσω διαγωνισμού - και όχι ανταγωνισμού - τρεξίματος ή άλλου αθλήματος, κτλ).

Στο ταπεινό μου κοσμοθεώρημα ο πόλεμος είναι ένα ενιαίο και αδιαίρετο φαινόμενο. Ο τρόπος εκδήλωσης της ενεργειακής κίνησης είναι αυτή που προδίδει το ενεργειακό, εξελικτικό και χαρακτηρολογικό ποιόν των φυσικών φορέων.

Όσο για τον Ηράκλειτο, ένας άνθρωπος που επιλέγει να πηγαίνει κάθε απόγευμα να αγναντεύει επί ώρες το πέλαγος, όσο στρυφνός χαρακτήρας και αν είναι (αν είναι) δεν μπορώ να μην τον παρατηρώ από διακριτική απόσταση και να μην αισθανθώ γοητεία. Απλά να παρατηρώ αυτόν τον άνδρα ή αυτήν τη γυναίκα. Δεν είναι καν ανάγκη να τον/την γνωρίσω ποτέ.

 

Κανονικά θα έπρεπε να την ποστάρω στο "Δες με τα μάτια μου"...