Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Σκέψεις....Εικόνες....

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος zoyzoy_, στις 25 Οκτωβρίου 2006.

  1. zoyzoy_

    zoyzoy_ Contributor

    ΚΟΙΤΑ, ΝΑ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ

    ΞΕΠΡΟΒΑΛΛΕ ΟΛΟΓΙΟΜΟ…..ΦΩΤΕΙΝΟ…ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ…ΠΡΟΘΥΜΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ!
    ΣΕ ΣΕΝΑ …ΣΕ ΜΕΝΑ…ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΝΥΧΤΑ!
    ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ!
    ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΑΡΡΗΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ!
    ΣΑ ΝΑ ΛΕΕΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ.
    ΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ…..ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!
    ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΑΝ ΑΠΛΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΧΕΡΙ….ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ
    ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΓΓΙΞΕΙ
    ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ
    ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ…..ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΦΤΑΣΕΙΣ!
    ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
    ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
    ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΧΩΡΙΣ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟ
    ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ
    ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕΙΣ
    ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ….ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ!
    ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
    ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ
    ΒΡΕΣ ΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ
    ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
    ΚΛΑΙΣ
    ΕΝΟΧΕΣ ΣΕ ΤΡΙΓΥΡΝΟΥΝ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΔΕΙΟΣ…ΚΕΝΟΣ
    ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ
    ΓΙΑ ΤΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΠΟΘΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙ
    ΚΛΑΙΣ
    ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ….ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ….ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΟΥΝ
    ΝΑ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ
    ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΜΑ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ!
    ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ
    ΦΥΛΟΥΝ ΚΑΛΑ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΜΑΣ!
    ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ
    ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ
    ΑΠΛΩΝΕΙΣ ΤΟ ΧΕΡΙ
    ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ
    ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΙ ΑΛΛΟ
    ΝΑΙ
    ΤΟ ΑΓΓΙΖΕΙΣ
    ‘ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ’.. ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙΣ
    ΤΟ ΝΙΩΘΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΩΣΕΙΣ
    ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΣΕΣ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΣΤΕΓΝΩΣΟΥΝ!
    ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΑΝΤΑΞΙΟ
    ΣΤΟ ΦΩΣ
    ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ
    ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
    ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΣΟΥ…
    ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ!​



    11 / 04 / 2005
     
  2. Elysium

    Elysium Contributor

    Πολυτάλαντη zoyzoy_ κι ευγενικότατη ψυχή... dream on....
     
  3. zoyzoy_

    zoyzoy_ Contributor

      ....μακιαααα Lost boy!!!
     
  4. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Καλό είναι, αλλά αν τα γράμματα δεν ήταν τόσο τεράστια, θα διαβαζόταν πιο εύκολα. Έχεις ταλέντο και καλό συναίσθημα, αυτό φάνηκε και στη δική μας συνεργασία.  
     
  5. zoyzoy_

    zoyzoy_ Contributor

    σ'ευχαριστω john slave96 ...
    και το επομενο σου υποσχομαι θα ειναι με μικροτερα γραμματακια..χαχαχα 
     
  6. crystal angel

    crystal angel Contributor

    Απάντηση: Σκέψεις....Εικόνες....

    Πολύ όμορφο καλή μου ζουζου !!!!!

    Έχω και εγώ κάποιες λέξεις στο μυαλό μου
    που τις ονομάζω.... αστέρια.
    Όταν καταφέρω να τις πιάσω θα τις κάνω..... δρόμο
    για να εκφράσω το μικρό μου σύμπαν.
     
  7. zoyzoy_

    zoyzoy_ Contributor

    Re: Απάντηση: Σκέψεις....Εικόνες....

    ...ειναι παντα ομορφο να ανακαλυπτεις το δικο σου συμπαν γλυκια μου...
    να τις κανεις δρομο, να παλεψεις γι'αυτο και να τις μοιραστεις μαζι μας!
    φιλιααααααα
     
  8. anasia

    anasia Contributor

    Απάντηση: Σκέψεις....Εικόνες....

    Μέσα στη σιωπή της ,
    αναζητά τα ακρογιάλια και τα κύματα που θα φέρουν τα τραγούδια πίσω ...
    μέσα στη σιωπή της ,
    μια κραυγή θύμησης και ικεσίας ,
    και ο ουρανός ,
    κομμάτια από πάθος σκορπισμένα ...
    Tαξίδι με το ίδιο όραμα χαμένο μέσα στο χρόνο ,
    χτύποι που χάνονται στην αναμονή ,
    και μέρες δίχως φως που στάζουν βροχή δάκρυα στο ξεραμένο χώμα ...
    για να ανθίσει ...
    Το χέρι της ακόμα είναι εδώ ωστόσο ,
    και η ζωή σιγοψιθυρίζει και ονειρεύεται ...
    Στιγμές απλές ,
    φέρνουν αιώνες χωρισμού για άλλους ,
    εμείς , εμείς ...
    ίσως να μην χωριστήκαμε ... ίσως να μην χωριστούμε ποτέ ,
    εμείς δεν είχαμε ποτέ ... τέτοιες στιγμές !
    και τα βέλη που τώρα διαγράφουν τη πορεία τους ...
    θα φτάσουν , και ο στόχος τότε θα ... διαλυθεί ,
    ένα κύμα θα σκάσει στα πόδια μας ...
    και θα μας πάρει μακριά ...

    θα ΄ρθεί ?




    με ρομαντική πρωινή διάθεση
    αφιερωμένο ....
     
  9. Εύ-μορφο  
     
  10. anasia

    anasia Contributor

    Απάντηση: Σκέψεις....Εικόνες....

    Η ευτυχία … είναι σαν τα βότσαλα , δεν σκεπάζουν με τον όγκο τους την αμμουδιά ,
    υπάρχουν κενά ανάμεσα .
    Σε κάποιες μεγάλα σε κάποιες άλλες μικρότερα ,
    ανάλογα τον τόπο αλλά και τον χρόνο που στέκεσαι πάνω της .
    .... εκείνη πλησίασε στην άκρη της , και μέσα στο νερό ,
    είδε τα μάτια της πλημμυρισμένα δάκρυα ,
    και την θάλασσα, να ταράζεται .
    Φάνηκαν σαν μια αιωνιότητα να ήταν εκεί και να την έβρεχαν.
    Σκέφτομαι πως ......
    όταν έρχεται η λύπη , το καλύτερο είναι να μην την ομολογούμε ,
    μα απ την άλλη , οι σκέψεις τρέχουν , δεν ορίζουν στιγμές , ούτε χρόνους ,
    οπότε όταν η λύπη έρχεται ,
    δεν μπορείς να σταματήσεις τις σκέψεις γι αυτήν και τελικά την … ομολογείς.
    Δεν υπάρχει τελειωμός σε αυτή την αγάπη ,
    κι όμως η ηλίθια , παρόλη τη γνώση , δεν μπορεσε να την σταματήσει .
    Σκέψεις και σκέψεις .......
    Μα εσύ δεν ήσουν που γέμισες με την παρουσία σου το άδειο σπίτι,
    την άδεια της καρδιά ?
    Μπήκες και έκλεισες πίσω σου την πόρτα με σιγουριά ,
    είπες και είπες και είπες … τόσα ! πολλά ! υπέροχα όλα ,
    και εκείνη , εκείνη έμεινε εκεί ,
    στεκόταν χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι , μαγεύτηκε .
    Θαύμα έγινε σκέφτηκε , η αγάπη … υπάρχει !
    και χαμογέλασε ξανά , και πίστεψε , τον Πίστεψε
    και εκεί γύρω δεν είδε πουθενά … τον άπιστο Θωμά, ούτε τον Ιούδα,
    αλλά τελικά δεν είχε μάθει , δεν είχε διδαχθεί …. τίποτα !
    Εκείνος όμως ήταν εκεί …. ήταν εκεί πάντα , από τη αρχή !
    Απόμακρος, Ξένος . Εκείνος … ήταν το ………… ψέμα , …ένα γλυκό ψέμα !
    και όσο και εκείνη να έσπρωχνε ,
    το όνειρο ,δεν μπορούσε να το κάνει …… ζωή !
    Αξία !
    εκείνη η Αξία …. δεν υπάρχει πουθενά .
    Σκέψεις και πραγματικότητα .
    Τώρα ξέρει πως θα μείνει απ΄ έξω ως το τέλος !
    Τώρα πια το μόνο που νιώθει ,
    είναι όπως εκείνα τα καράβια που ήταν χρόνια δεμένα ,
    μα έσπασε το σχοινί και πλέουν μακριά ,ακυβέρνητα ,
    με όλα τους τα βάρη .... και μετά ,
    εκείνο το κερί που έκαιγε σε μια γωνιά ,
    αφού άφησε λίγες τελευταίες αναλαμπές ,
    έσβησε ολότελα ….



    Σε εκείνη … που ράγισε !
     
  11. MasterPerris

    MasterPerris Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Σκέψεις....Εικόνες....

    Ομορφοομορφια μου. Λοιπον εσεις τα υποτακτηκα θηλυκα πλασματα, εισαστε υπεροχες και σε πολλα αλλα πραγματα, εκτος του οτι εισαστε υποτακτηκιες, μην σταματησετε να υπαρχετε ποτε, γιατι η ζωη εμας των Κυριαρχων αρσενικων δεν θα εχη καμια ουσια χωρις εσας. Ενα μεγαλο ευχαριστω εκ μερους ολλων των Κυριαρχων Αρσενικων, για ολες εσας τοι υποτακτηκιες θηλυκιες υπαρξεις, που ομορφενεται την ζωη μας με τον δικο της τροπο η καθεμια, ( δεν πηστευω να εχετε καμια αντηριση εσεις οι Κυριαρχοι για το ευχαριστω που ειπα εκ μερους σας και απο εμενα,αλοστε και εμεις οι Κυριαρχοι πρεπει να λεμε κανενα ευχαριστω, οταν πρεπει και εκει που πρεπει). 
     
  12. zoyzoy_

    zoyzoy_ Contributor

    Κι εκεί που όλα ήταν σκοτεινά,
    εκεί που όλα φαίνονταν μαύρα,
    εκεί που ελπίδα δεν υπήρχε, ήρθε άπλωσε τα χέρια του κι έδωσε φως.
    Έτσι απλά μ’ ένα χάδι …μια αγκαλιά…ένα τραγούδι….μια λέξη!
    Έτσι απλά χτυπά την πόρτα η ευτυχία.
    Κύματα έρχονταν ….. μπόρες ξεσπούσαν…..καταιγίδες ξερίζωναν τα δέντρα …..! Εσύ με το χαμόγελο και το αγγελικό άγγιγμα τα έδιωξες μακριά. Να μη χαλάσουν τ’ όνειρο!
    Να μη χαθεί η μαγεία της ευτυχίας! Του λιμανιού που άραξες!
    Κι εγώ κοιτάζω ……σκέφτομαι…..Θα είναι έτσι πάντα?
    Θα μπορώ να ονειρεύομαι μέσα στην αγκαλιά που τόσο απεγνωσμένα ζητούσα? Πέρασαν χρόνια όμορφα….. παραμυθένια…..ανέμελα!
    Ο φόβος έφυγε ……Δεν με τρόμαζε τίποτα…είχα εσένα!
    Τα πάντα, όλα όσα ζητούσα … είχα την ελπίδα μου!
    Ο φόβος χτύπησε την πόρτα……..
    ‘Οταν μέσα σ’ ένα βράδυ, ήρθαν ξανά τα κύματα…ξέσπασαν πάλι μπόρες …..Ξερίζωσαν πάλι οι καταιγίδες τα δέντρα.
    Που ήσουν τότε? Γιατί δεν τα σταμάτησες? Γιατί με άφησες να προσπαθώ μόνη να σώσω την ευτυχία?
    Δεν μπόρεσα! Λύγισα…….. Άφησα να φύγει η ευτυχία , η μαγεία τ’ όνειρο……..Ήταν πάνω από μένα! Και τότε εκεί στην αντάρα……μόνη ……χωρίς μια λέξη από τα χείλη σου… Άφησα να τρέξει!
    Να τρέξει το δάκρυ που είχε στεγνώσει χρόνια πολλά τώρα!
    Το φύλαξα για σένα! Θα έρθεις να το πάρεις, το ξέρω!
    Και μαζί θα πάρεις και το φόβο. Εκείνος τώρα έχει απλώσει τα φτερά του επάνω μου!
    Εκείνος είναι φίλος μου, μαζί μου πάντα!
    Τρόμος……Μοναξιά…..Λύπη! Άσχημες, κακότροπες…λέξεις προς αποφυγή ?
    Κι όμως υπάρχουν αυτές οι λέξεις! Έκανες λάθος που δεν μου τις έμαθες…..Που έλεγες πως δεν θα τις μάθουμε ποτέ!
    Κι όμως υπάρχουν! Ακόμα κι εγώ, ύστερα απ’ όλη την αντάρα…είμαι ακόμα εδώ! Παράξενο δεν είναι? Το ξέρω, το νιώθω…κι όμως είμαι εδώ…
    είμαι εδώ για σένα …..
    για την ευτυχία…
    για την αγκαλιά…..
    για τη μαγεία…..
    για τα τραγούδια…..
    για τις λέξεις...
    ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ!