Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Σκέψεις ενός παρανοϊκού μυαλού

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος Astarty, στις 18 Μαϊου 2006.

  1. Astarty

    Astarty Contributor

    «Αν ήταν δυνατόν, να αποκαλύψει καθένας μας όλες του τις βαθύτερες σκέψεις και να εκθέσει άφοβα, όχι μονάχα αυτά που δεν τολμάει να πει στους καλύτερους φίλους του, αλλά κι αυτά ακόμα που δεν τολμάει να ομολογήσει στον ίδιο του τον εαυτό, θα απλωνόταν πάνω σ’ ολόκληρη τη γη μια τέτοια βρώμα, που θα πνιγόμασταν απ’ αυτή όλοι.»

    Νομίζω πως το έχει γράψει σε κάποιο βιβλίο του ο Λέο Μπουσκάγια.
    Δυσωδία, βρωμιά και σκατίλα. Αυτά θα ξεπηδούσαν από μέσα μας αν ανοίγαμε τις πύλες της κολάσεως και ξεχυνόταν ο δαίμονας της φαντασίας μας. Για ποιο sane και safe μιλάμε εδώ πέρα; Η φαντασία δεν έχει όρια, δεν συμβαδίζει με λογική. Είναι πέρα απ’ αυτή. Πολύ- πολύ πιο πέρα.
    Ακόμα και μέρος των φαντασιώσεων μας κατορθώσαμε να ελέγξουμε με την λογική. Μα δεν γράφω γι’ αυτές. Γράφω γι’ αυτές τις φανταστικές, κρυφές σκέψεις που ξεφεύγουν καμιά φορά όταν νιώθουμε έντονα. Όταν λατρεύουμε, όταν μισούμε, όταν θυμώνουμε.
    Όταν από την λατρεία που τρέφουμε για τον σύντροφο μας, φανταζόμαστε πως του ανοίγουμε τα σωθικά και τον τρώμε την ώρα που η γλώσσα μας τρέχει κατά μήκος του στέρνου του.

    Ξέσκισε με…Πόσοι ή πόσες το επιθυμούν αλλά πάντα μέσα στα πλαίσια της λογικής. Ξέσκισε με…κάνε τον πούτσο σου τρυπάνι και ξέσκισε με, να με γαμάς και να πετάγονται τα εντόσθια. Εισχώρησε μέσα μου να με διαλύσεις. Εκπληκτική η τιμωρία της λαγνείας στην ταινία «Seven». Πόσοι ομολόγησαν στον εαυτό τους ότι καβλώσαν με την σκέψη αυτή;

    Πόσοι θέλουν ή και μπορούν να πιάσουν τις φευγαλέες εικόνες που μας δίνει η φαντασία μας; Ίσως αιμομικτικές, ίσως κτηνοβατικές, κανιβαλιστικές, δολοφονικές. Πόσοι από εμάς αντέχουν να δουν την αθέατη πλευρά του εαυτού τους, χωρίς κουρτίνες, χωρίς το παραπέτασμα της λογικής;

    Η φαντασία είναι παρανοϊκή. Σαρκοβόρο ζώο εκ γενετής. Όσο και αν προσπαθούμε να του μάθουμε τρόπους ταΐζοντας το χορταράκια, θα έρθει η στιγμή που θα βγει για ωμό κρέας. Αυτό το τέρας ξεσκίζει, ποδοπατεί, κατασπαράζει, σαπίζει στο ξύλο.

    Υπό ειδικές συνθήκες όλοι είμαστε ικανοί για όλα. Την ώρα που θα κοιμηθεί η λογική και θα κυριαρχήσει η φαντασία.


    Αστάρτη
     
  2. Kits

    Kits Contributor

    Απάντηση: Σκέψεις ενός παρανοϊκού μυαλού

    σκεψου ομως πως θα νιωσουμε την ημερα που θα βγει αυτο το ''θηριο'' για ωμο κρεας οπως ειπες... στιγμιαια θα ''γεμισουμε'' σαν ανθρωποι που τελικα τα καταφεραμε, λλα ταυτοχρονα θα ''αδειασουμε'' κιολας γιατι δεν θα εχει απομεινει τιποτα πλεον μεσα μας!!
     
  3. zinnia

    zinnia Contributor

    ετσι ακριβως ειναι Ασταρτη.. Μονο, οταν η φαντασιωση γινει λογος, τοτε απο εκει που φαινεται τεραστια, ερεθιστικη, απειλητικη και φοβιστικη, εκλογικευεται και μπορουμε να τη διαπραγματευτουμε..
     
  4. isnogood

    isnogood afterall, true love is the ultimate fantasy Contributor

    Απάντηση: Σκέψεις ενός παρανοϊκού μυαλού

    " Ξέσκισε με…Πόσοι ή πόσες το επιθυμούν αλλά πάντα μέσα στα πλαίσια της λογικής. Ξέσκισε με…κάνε τον πούτσο σου τρυπάνι και ξέσκισε με, να με γαμάς και να πετάγονται τα εντόσθια. Εισχώρησε μέσα μου να με διαλύσεις. Εκπληκτική η τιμωρία της λαγνείας στην ταινία «Seven». Πόσοι ομολόγησαν στον εαυτό τους ότι καβλώσαν με την σκέψη αυτή; "

    Βασικα η ταινια δεν μου αρεσε και δεν το ειχα δει ετσι ... μεχρι που το αναφερες .....
    Ακομα ακομα νομιζω οτι στα βαθη του μυαλου μας υπαρχουν και παπαδες να χορευουν στον παγο με χορευτριες απο το Μουλεν Ροουζ με γκεστ σταρ καλογρια την Νικολ Κιντμαν .... αυτο δεν σημαινει οτι απαραιτητα θα θελαμε να συμβει και στην πραγματικοτητα. Κανεις δεν ξερει ποσο πραγματικα θα του αρεσε να συμμετασχει σε ενα βιασμο , ενα οργιο , μια παρτουζα , μια ομοφυλοφυλικη σχεση , κτλ ... και συνειδοτοποιημενα προτιμουν να μεινουν με τις καβλωτικες τους φαντασιωσεις παρα να ρισκαρουν μια ξενερωτη πραγματικοτητα ή ακομα χειροτερα ενα εξαιρετικα αβολο και αμηχανο σκηνικο ...
    Στα βαθη του μυαλου τα παντα γινονται πραγματικοτητα ... και επειδη λεγεται πως : "αν πετυχει η μαλακια τυφλα να΄χει το γαμησι" ...πεστε ενα σοβαρο λογο για να κανεις τις φαντασιωσεις σου πραγματικοτητα .. το πολυ πολυ να απελπιστεις προσπαθωντας ...
     
  5. Maley

    Maley Contributor

    Τι να πω? εχεις δικιο..ετσι και χειροτερα..εκεινο που παρουσιαζει ενδιαφερον ειναι το γιατι να ειναι έτσι? τι εξυπηρετει, που αποβλεπει ο διχασμος αυτος της τελικης συμπεριφορας μας σε σχεση με αυτα που σκεφτομαστε, επιθυμουμε..

    Καλο βραδυ Ασταρτυ
     
  6. Astarty

    Astarty Contributor

    Δεν έχω απάντηση. Ίσως για να γίνουμε καλοί θηριοδαμαστές και η φευγαλέα θηριώδης σκέψη του μυαλού να χρησιμοποιείται σε κείμενα, σε ζωγραφικούς πίνακες για τους μερικούς, τους καλλιτέχνες. Μάλλον αυτοί είναι οι τυχεροί γιατί ξεγελούν την πείνα του.
    Από εκεί και πέρα το χάος...

    Καληνύχτα και καλή τύχη Maley.

    Αστάρτη
     
  7. G_E

    G_E Contributor

    Είναι πάντα πολύ δύσκολο να δεχτείς κάτι για τον εαυτό σου. Αν το ίδιο πράγμα το έβλεπες σ’ ένα φίλο σου θα ήταν εύκολο να το αποδεχθείς.

    Με αυτή την έννοια καταλαβαίνω το ύφος της Αστάρτης, αλλά προτρέπω να βγάλουμε το «κτήνος» στην επιφάνεια, να το απελευθερώσουμε.

    Θα διαπιστώσουμε ότι ούτε τόσο «κτήνος» είναι, ούτε τόσο τρομακτικό και απεχθές είναι. Δε μπορώ να πείσω κανένα γιατί εδώ δε χωρούν λογικά επιχειρήματα. Μόνο αν το βιώσει κανείς το πιστεύει.

    ΥΓ. Ασταρτη είσαι σε δύσκολο αλλά καλό δρόμο – έτσι διαισθάνομαι. Συγχώρησέ μου την προσωπική αναφορά αλλά με άγγιξε το γραπτό σου.
     
  8. Ηλίας

    Ηλίας Guest

    Ας φανταστούμε ένα παγόβουνο σε σχήμα πυραμίδας να πλέει στη θάλασσα .
    Ας ορίσουμε τη θάλασσα ως τη ζωή , με την αναρχική της ασταθή διάθεση .
    Το παγόβουνο να συμβολίζει μία προσωπικότητα . Το κομμάτι που βρίσκεται εκτός νερού είναι αυτό που δείχνουμε . Κάποιος που μας πλησιάζει , μπορεί να δει και λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια . Κάποιος άλλος που μας αγγίζει να αντιληφθεί περισσότερα . Κάποιος από τους σοφούς να εικάσει από τον τρόπο που πλέουμε , την πυκνότητα , την φύση του υλικού μας . Εμείς από την χρόνια εσωτερική μας παρατήρηση , να γνωρίζουμε , την διάταξη των δωματίων του παλατιού μας , ίσως τον λόγο ύπαρξης των μπαλκονιών , το χρώμα των λουλουδιών που επιλέγουμε να μας κοσμούμε και ίσως και κάποιοι λίγο παραμέσα . Φοβόμαστε να τρυπώσουμε από τις μικρές διόδους που ανακαλύπτουμε κατά καιρούς και να ανιχνεύσουμε τις εσωτερικές μας πολιτείες , γιατί φοβόμαστε ότι θα τρυπώσει μαζί και η θάλασσα και θα βυθιστούμε . Δεν είναι μια υποψία δίχως στήριγμα , κατά καιρούς συναντήσαμε παγόβουνα και τα παρακολουθήσαμε να βυθίζονται με ένα χορό μαγικό και να χάνονται στα άπατα της θάλασσας . Συνεχίζουμε να πορευόμαστε και να θέλουμε να εξερευνούμε και να κοιτάμε συνεχώς προς τα πάνω προσπαθώντας να ανακαλύψουμε το νόημα της ζωής και ίσως να κερδίσουμε πριν κλείσουμε τα μάτια , μία φευγαλέα ματιά στην μεγάλη συμμετρία , όμως δεν αναρωτηθήκαμε ότι η αλήθεια μπορεί να κρύβεται και μέσα μας . Γεννιόμαστε σαν λευκός καμβάς και πάνω μας βαδίζουν εκατομμύρια πινέλα . Μία πρώτη εικόνα θυμίζει στην καλύτερη των περιπτώσεων σουρεαλισμό και στην μέση αυτών παράνοια . Τι προτείνω ;
    Σοφή μου Αστάρτη και όποιος άλλος , ακολούθα τις διόδους που «τυχαία» στα μάτια σου αποκαλύπτονται . Θα βυθιστείς αυτό είναι σίγουρο , αλλά που ξέρεις αν αυτό είναι για κακό ; Στο πάτο της θάλασσας μπορεί να υπάρχει ένας άλλος κόσμος ; Μα και ακόμα αν δεν υπάρχει , τι προτιμάς ; Να φύγεις δίχως ποτέ να μάθεις από πού πηγάζει η φωτιά σου ; Πως ξεκινά η σπίθα ; Σε ποια δωμάτια και κάτω από ποιες ιεροτελεστίες εξελίσσεται ; Γιατί , πως , προς τα πού ; Τι είναι αυτό που μυρίζει , πονάει , χλομιάζει πραγματικά ;
    Ας ακολουθήσουμε την ορθή οδό θα προτείνει κάποιος . Μα ας μου πουν , πως ένιωσαν όταν κάποια στιγμή κατά λάθος έπεσαν , ατύχησαν , ξέφυγαν για μια στιγμή από το προβλεπόμενο ; Κάποιο μάτι κρυφό , κάποια φωνή σίγουρα ακούστηκε από μέσα τους , κάποιο κάλεσμα , ίσως γιατί κάτι ταράξαμε , ίσως εκείνη την στιγμή να πρέπει να αρπάξουμε την ευκαιρία και αντί να παλέψουμε να σηκωθούμε , να ξαπλώσουμε ολοκληρωτικά κάτω και να κοιτάξουμε προς τα μέσα . Αναρωτιέμαι κλείνοντας και προσπαθώντας να σπείρω ένα δαιμόνιο , τι είναι αυτό που ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό μία ή ένα σκλάβα/ο σε ισοπέδωση του από κάποιον/α ; Σε τι τον φέρνει πιο κοντά ;
     
  9. Incomplete_

    Incomplete_ Contributor

    Απάντηση: Σκέψεις ενός παρανοϊκού μυαλού

    Αυτό συμβαίνει και σε άλλους τομείς σκέψης,έκφρασης και επικοινωνίας..

    Το περίεργο είναι πως ενώ κάποιοι έχουμε συνειδητοποιήσει τα απόκρυφα αυτά σημεία του μυαλού μας,κάποιοι τα έχουμε ονοματίσει κιόλας,κάποιοι τα έχουμε επεξεργαστεί και κάποιοι προσπαθούμε να τα διοχετεύσουμε σε κάποιο βαθμό στην καθημερινότητα μας...εν τούτοις αρνούμαστε οι πιο πολλοί να σεβαστούμε τα ίδια στοιχεία του άνθρωπου απέναντι μας..

    Ειρωνία ε;;;;
     
  10. filoktitis

    filoktitis Guest

    Το δυστύχημα είναι πως η αναδυόμενη δυσωδία δεν προέρχεται από κάποιες πιθανές εσώψυχες διαστροφικές μας ορέξεις ούτε από σχιζοειδείς εμμονές εν δυνάμει υλοποιήσιμες. Ατυχώς, η οσμή του οχετού και της αποσύνθεσης είναι συνέπεια της αλλοίωσης της προσωπικότητάς μας, αλλοίωση που όλο και πιο συχνά μετουσιώνει ακίνδυνες ιδέες του ασυνείδητου σε ευκαιριακές προσδοκίες του υποσυνείδητου. Φαίνεται στην καθημερινή μας πρακτική. Στον τρόπο που πλέον γράφουμε, μιλάμε, συζητάμε, επιχειρηματολογούμε, ψωνίζουμε, οδηγάμε και ερωτευόμαστε. Στις αποφάσεις που παίρνουμε και κυρίως στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Ζούμε την εποχή της μετάλλαξης. Και σε αυτήν, τίποτα δε μας σοκάρει. Όσο σαπρό, όσο αηδιαστικό και αντιαισθητικό και αν είναι αυτό. Αλλά ίσως η πιο επικίνδυνη και συνάμα μολυσματική σκέψη να αφορά την άκριτη ανοχή έγκλειστων προσδοκιών λανθάνουσας φύσης και την ελπίδα για απελευθέρωσή τους.
     
  11. hugger

    hugger Regular Member

    filoktitis, δεν ειναι flame αυτο, μη με παρεξηγεις, αλλα μηπως εισαι/ησουν ΚΝίτης? κανει και ομοιοκαταληξια ΜΤΕ (=ΒΤW) με το νικ σου. 

    οσο για το θεμα, τυχεροι ειμαστε νομιζω στην εποχη μας που το Κολοσσαιο εχει αντικατασταθει με την τηλεοραση.:alien:
     
  12. filoktitis

    filoktitis Guest

    hugger,

    Δεν έχω διάθεση να σε παρεξηγήσω. Το αντίθετο νομίζω πως θα έπρεπε να κάνω. Να σ' ευχαριστήσω για την καταλυτική συμβολή σου στη διερεύνηση των προβληματισμών που δημιουργεί το παρόν νήμα. Και την επιβεβαίωση όσων γράφω, μέσα σε δύο γραμμές...

    Δυστυχώς δεν πρόκειται για αντικατάσταση αλλά για μεταφορά φίλε μου του Κολοσσαίου στην τηλεόραση.


    ΥΓ1: Αν διαβάσεις προηγούμενα post μου θα δεις πως έχω δηλώσει αντιεξουσιαστής. Άρα νομίζω πως απαντώ και στην "αδιάκριτη" ερώτησή σου σε σχέση με την πολιτική μου τοποθέτηση αφού τα δύο ενδεχόμενα είναι ασυμβίβαστα.

    ΥΓ2: Η ομοιοκαταληξία δεν είναι πάντοτε η ουσία στο στίχο, ούτε ο στίχος στην παρουσίαση...hard rock hallelujah φίλε μου και...keep walking... με προσοχή...
     
    Last edited by a moderator: 21 Μαϊου 2006