ΤΖΑΝΤΕ

ΤΖΑΝΤΕ


ΩΡΑΙΟ νησί, που από το πιο ομορφότερο λουλούδι,
από τ' αβρότερα το πλέον αβρόν όνομα πήρες,
τι θύμησες και μέσα από τι ώρες φωτοβόλες
στ' αντίκρυσμα της ομορφιάς σου αναπάντεχα ξυπνάνε,
και τι σκηνές ευδαιμονίας βαθιάς που έχει σβηστεί,
και πόσες σκέψεις πόσωνε που θάφτηκαν ελπίδων,
και πόσες οπτασίες μιας κόρης που πια δε ζει,
που πάει, δε ζει πια στα χλωρά σου απάνω λειβάδια.
"Δε ζει πια". Άλλοι μου, η μαγική φαρμακερή αυτή λέξη
τ' αλλάζει όλα: Οι χαρές σου για μένα σβήσαν πια,
και η θύμησή σου πάει πια... "Καταραμένη χώρα".
Θα 'ναι για μένα εδώ και μπρος ο ανθόσπαρτος γιαλός σου,
ω υακίνθινο νησί, ω πορφυρένιε Τζάντε,
"Ίζολα ντ' όρο, Φιόρο του Λεβάντε".


Συλλογή Ποιημάτων

Έντγκαρ Άλαν Πόε

 

Zante, Η Ζακυνθος στα ιταλικα.
Οντως ενα "χρυσο" νησι, με απιστευτες ομορφιες και σε ευχαριστουμε savra για ολα αυτα τα ομορφα πραγματα που μοιραζεσαι μαζι μας.

 

Σ' ευχαριστώ Μιρέλλα,

και για όλα τα reply σου
μου δίνεις την ευχαρίστηση να παραθέσω ένα ακόμη ποίημα του ίδιου καλλιτέχνη:

ΟΝΕΙΡΟ Σ' ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

ΔΕΞΟΥ αυτό το φιλί στο μέτωπό σου.
Τώρα που ξεχωρίζουμε θα σου τ' ομολογήσω:
Δεν είχες άδικο να λες πως όλη μου η ζωή
εστάθηκε ένα όνειρο...............................
............................................................
Στέκω μπροστά στη βουή του ακρογιαλιού
που το χτυπάει το κύμα,
και κλείνω μεσ' στη φούχτα μου
δέκα σπειριά μαλαματένιαν άμμο
δέκα σπειριά, όμως κι εκείνα ακόμα
πως γλιστράνε μεσ' απ' τα δάχτυλά μου
και χάνονται στην άβυσσο,
ενώ παίρνει με το κλάμα, ποταμός το κλάμα.
Θεέ μου! Δεν μπορώ, λοιπόν, να τα κρατήσω
λιγάκι πιο σφιχτά;
Δεν μπορώ, θεέ μου να σώσω ούτ' ένα
από το κύμα τ' αδυσώπητο;
Ό,τι θωρούμε ή φαινόμαστε, δεν είναι λοιπόν,
ένα όνειρο μέσα σε κάποιον όνειρο;

 

Ζακυνθος=κανταδες
Η παρακατω κανταδα ειναι απο την κλασσικη ταβερνα "αρεκια" και τραγουδανε εκει χρονια τωρα οι καλυτεροι ισως λαικοι κανταδοροι του νησιου.