Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Το Συνάχι

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος savra, στις 25 Μαϊου 2008.

  1. savra

    savra Guest

    Το συνάχι  
    (αψού – κάποιος μας σκέφτεται   )
     
    Γεια σας αγαπητά και καταπληκτικά μέλη της εξαιρετικής κοινωνίας που απαρτίζει το BDSM. Τι κάνετε? Μου λείψατε υπερβολικά πάρα πολύ. Πιο πολύ κι από τον έρωτα ενός απεγνωσμένου παρθένου σαραντάρη! Θέλω να είστε καλά. Όλοι! Και οι καλοί και οι «όχι και τόσο καλοί»  . Ήμουν λίγο απασχολημένος για όσους ανησυχήσατε όλο αυτό το διάστημα που έλειψα. Ο άλλος μου εαυτός τα έκανε τάτσι μίτσι κότσι με κάποιους κουτσομπολάκους, δηλαδή αρσενικές κατινούλες που μου πρόσφεραν δωρεάν πολλαπλές μυθικές αληθειούλες σχετικά με προσωπικά ζητήματα ανθρώπων που δουλεύουν σε σκοτεινά κατακομβήσια ορυχεία τα οποία φυσικά και δεν με αφορούν αλλά τα ρούφηξα και τα κατάπια με ατελείωτο ενδιαφέρον, ως συνήθως  .
    Διάλειμα:
    [nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

    Απεγνωσμένος κατά πόσο απελευθερωμένα ήταν τα άτομα που ασχολούνται με τις εσκαφές ορυχείων αποφάσισα να ξεχαστώ διαβάζοντας στην παραλία σήμερα το βιβλίο της Αμίτα Ρούφνερ, Χοτέλ ντε Σπλατς. Αναφέρεται στις ξεχωριστές ζωές ενός ξενοδοχείου που ονομάζεται «Σπλατς». Τελικά φύσηξε άνεμος   και μου το πήρε   . Δυστυχώς έγινε φτερό και πούπουλο… Δεν έχω πολλά να σας πω σχετικά με το βιβλίο αλλά θα σας παραθέσω την αρχή.
    Ξανά Διάλειμα:
    [nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

    Δωμάτιο 1ο – Ο Μαλάκας

    Ο μαλάκας πέρασε τα νεανικά του χρόνια ομώς ακόμα κάθε μέρα ο εαυτός του λέει «είμαι μαλάκας» και για επιβράβευση λέει «είμαι ο μεγαλύτερος μαλάκας του κόσμου». Μπαίνει σε σαδομαζοχιστικά φόρουμ χαϊδεύει την φαλάκρα του, χτενίζει με τα δάχτυλα το σιχαμένο μούσι του, λες και θα αναπληρώσει την φαλάκρα και αμέσως πιάνει το πουλί του. Πριν αρχίσει να το παίζει κοιτάει για άλλη μια φορά το πορτοφόλι του μπας και του έμειναν τίποτα ευρώ για να πάει σε καμιά professional μίστρες να τα στάξει. Άμα έχει από τα μισά και πάνω θα ζητιανέψει από φίλους και συγγενείς για την ξεχασμένη πληρωμή της ΔΕΗ προτού λήξει. Δεν έχει όμως! Τζίφος, θα έλεγε κανείς αλλά δεν πειράζει, ευτυχώς που ο Θεός επινόησε την μαλακία! Ανοίγει σε διπλά παράθυρα τις τσόντες που έκανε download από φόρουμς σαδομαζοχιστικού περιεχομένου και δεν τρέχει τίποτα. Ηρέμησε για 30 ολόκληρα λεπτά. Μετά πάλι έχει μαλακία the continue…




    Δωμάτιο 2ο (το διπλανό δωμάτιο δηλαδή) – Ο Πουτσαράς

    Έχει «και καλά» το τρελό πιπίνι του χοτέλ. Νιώθει και γαμώ τους άντρακλες (να ούμε…) και μάλιστα άμα γουστάρεις τραβάει κι ένα πισωκολλητό το μουνί του (να ούμε…). Την ώρα που της γαμάει το κωλαράκι, της λέει «πες κάτι δυνατά να τσιγκλίσεις το μαλάκα», ενώ αυτή είναι στην γκαύλα, σπάζεται γιατί θα πρέπει να βγάλει τα δάχτυλά της από το μουνί της και του απαντάει «έχω τα δάχτυλά μου στο μουνί μου γλύκα, άμα τα βάλεις εσύ εκεί θα γκαρήσω, κι ας μένει στο διπλανό δωμάτιο». Μόλις βάζει τα δάχτυλά του στο μουνί της της λέει «θέλω να δω τι θα σου απαντήσει, ώρε γκαύλα». Με το που φωνάζει ο διπλανός «γαμώ την μαλακία μου, ο μαλάκας τρόμαξα» ο σούπερ και γαμώ τους άντρες (να ούμε…)εκσπερματώνει βαθιά στα κωλομέρια του «και καλά» πιπινιού του χοτέλ και της τραβάει ένα δυνατό χαστούκι από πίσω και βαράει (η καυμένη) το κεφάλι της στον τοίχο. «Αααχ καλέ πας καλά, μωρό μου πόνεσα» εώς ότου λάβει την ανακουφισμένη απάντηση «άντε ρε σκάσε από κει που θα το παίξεις και γυναίκα με άποψη κι έλα να μου καθαρίσεις τον πούτσο με τη γλώσσα σου κακιά πουτανοκαριόλα».


    Δωμάτιο 3ο – Το Σίχαμα
    Ο τρελοπενηντάρης λέμε συνήθως αλλά να που κι ο όρος του τρελοσαραντάρη βρήκε την πραγματική συχνότητα των ντεσιμπέλ που ένας συγκεντρωτικά παρορμητικός οργανισμός αποφάσισε να ολοκληρώσει ψηφιακά και για του λόγου το αληθές ο κάτοικος του 3ου δωματίου συνήθιζε να αποκαλεί το πουλί του «Ο Σατράπης». Το χάιδευε, το άλοιφε με λοσιόν, του μιλούσε γλυκά και ίσως να έγραφε ποιήματα για τον «Σατράπη» του στυλ,
    Ο Σατράπης είναι ατσαλένιος αετός
    Του αέρα και του μουνιού
    Του κώλου και της πίπας
    Το λάτρεψε κι η Εύα
    Ζήλεψε ο Αδάμ
    Πιο τρανός κι από το «φίδι»
    Ο Σατράπης είναι φοβερός
    Κι η παλάμη μου τον χαϊδεύει νοερά
    Και σιγά σιγά αναβλύζει
    Στα ρηχά.


    Δωμάτιο 4ο – Ο Αισθηματίας
    Ο κάτοικος του τέταρτου δωματίου είχε γνωρίσει μια καθυστερημένη τουρίστρια που της άρεζε μόνο το feeling κι όχι η εκτόνωση, δηλαδή η αίσθηση. Λες και ήταν επιδημία ο καυμενούλης έψαχνε απεγνωσμένα να βρει μια σαν την τουρίστρια που του κόλλησε το μικρόβιο του feeling και μόνο. Ήθελε μια γυναίκα να του γλύφει το πέος ασταμάτητα χωρίς να τελειώσει, εκτός κι αν του ξεφύγουν τίποτα σκάγια, αλλά δεν πειράζει. Αυτή θα συνέχιζε να του το γλύφει.


    Δωμάτιο 5ο – Η ΜcΜπάρμπα με το Χάγκις και το Ταρτάν
    Η κυρία αυτή (sic) ήταν ένα άχρηστο κορμί. Ο μπαμπάς της έστελνε λεφτά για να τα τρώει με τους γκόμενους. Όταν της τελειώναν έκλεινε τον γκόμενο στο μπαλκόνι του δωματίου και προσκαλούσε πελάτες από άλλα δωμάτια και τους παρήχε (να είχαμε να λέγαμε…) αυταρχικό πρόγραμμα για να συνεχίσει η καυμενούλα   να ζει ήσυχα με τον γκόμενό της χωρίς να χρειαστεί ποτέ να δουλέψει. Άραγε ο μπαμπάκας να στεναχωριόταν, ή θα γκαύλωνε αν τα μάθαινε? (british humor lads)
    [nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]
    δύο γιατί το δικαιούται


    Δωμάτιο 6ο – Η Αγάπη
    Η αγάπη είναι δωρεάν
    Χρήμα δεν ζητάει
    Δεν εκμεταλεύεται
    Και δεν περιμένει ανταπόδωση
    Υπάρχει σαν αίσθημα
    Κι επιχειρήματα δεν ζητάει
    Ούτε παροχή
    Ή διακανονισμούς και άτοκες δόσεις
    Δεν χρειάζεται γλύφτες
    Και κομπίνες
    Στρατιωτάκια και κατινάκια



    Ήρθε το καλοκαίρι, γι αυτό και είναι απαραίτητο να είμαστε θετικοί. Να μην είμαστε δηλαδή αρνητικοί και να μην ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε «κακούς» για να τους κοροϊδέψουμε ή να απαξιώσουμε  . Κανείς δεν θα ήθελε να είναι στη θέση αυτουνού που είναι στην απ’ έξω. Αλλά τζάμπα τα λέω εδώ γιατί είστε όλοι φοβερά φιλαράκια με ξεχωριστές αδυναμίες. Να προσέχετε να πίνετε αρκετά υγρά, να αποφεύγετε τις παραπάνω ώρες στον Ήλιο (αλήθεια έγινε πολύ βλαβερός τελευταία), να τρώτε ελαφριές τροφές και να χαμογελάτε με τους ανθρώπους που αγαπάτε λίγο παραπάνω.
    Καλό Καλοκαίρι σε όλους και Όλες.
    Ευχαριστώ  
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  2. Incomplete_

    Incomplete_ Contributor

    Απάντηση: Το Συνάχι

    Πρέπει να σε αγαπάνε όλοι στη γειτονία  
     
  3. female

    female Contributor




     ​