Χωρισμός

Και όμως αποφάσισα να την χωρίσω Γιατί? Την λυπήθηκα! Λόγω συναισθηματικής φόρτισης και όχι μόνο δεν μπορώ να περιγράψω με ακρίβεια τι αισθάνομαι αλλά να .... την είδα να κλαίει και την λυπήθηκα. Η αγάπη της, της κάνει κακό. και κακός δεν είμαι.
Αντίο κοπέλα μου.

 

Λυπάμαι, εύχομαι το καλύτερο για τους Δ/δύο. Είχε έρθει η ώρα του release και για την Ελπίδα, αν θυμάμαι καλά το όνομά της;

 

Λυπάμαι και ας μην γνωριζω πολλα για Σ/σας,,παντως θα βρει το δρόμο της..μη στεναχωριέσαι..

 

Respect

 

...αρχη ...μεση .....τελος!
καλο δρομο και στους δυο σας!!

( σιγουρα δεν εβαλες το θεμα για να ακουσεις αυτα..αλλα μαλλον δεν ''πιασαμε'' το νοημα. εκτος και αν ηθελες απλα να το πεις καπου...)

 

κουράγιο Όλοι το έχουμε περάσει  

 

Ναι για την ας την ονομασουμε Ελπίδα το έγγραψα.
Το ότι το έβαλα στο off topic κάτι λέει.

 

ακριβώς τι λέει?

 

"Την λυπήθηκα" θυμίζει οίκτο και μου ακούγεται πολύ βαρύ, έως και προσβλητικό συναίσθημα. Θα βοηθούσε όλους μας να επεξηγήσεις πώς το εννοείς.

 

Δεν νομίζω ότι η λέξη "την λυπήθηκα" είναι σωστή.
Μήπως την έδιωξες γιατί για κάποιους λόγους ένοιωθες ενοχές?
Τέλος πάντων, είμαι σίγουρη ότι θα βρεί τον δρόμο της όπως όλοι μας  

 

Το ζευγαρι ειναι σαν το συκωτι και την σπληνα .. ο ανδρας ειναι το συκωτι και η γυναικα η σπληνα ... αν το συκωτι παθει ζημια θα νοσησει και η σπληνα , αν ομως νοσησει η σπληνα τοτε το συκωτι μπορει να δεχθει την μεταμοσχευση μιας νεας ......
ασχετο το προηγουμενο .....
παντως εγω την σκεφτομαι συχνα και παρακαλω να ειναι καλα και να φτιαξει την ζωη της οπως παντα την ηθελε εκεινη ...
.....
μερικα πραγματα απλως τα αφηνεις , ισως η αποτυχια της σχεσης να ειναι μια ηττα στο προσωπικο εγωισμο . Αν και ο χρονος ειναι ο μονος που εκτιμα την αγαπη , πολλες φορες η σοφια ειναι εκεινη που θα μας οδηγησει σε αυτη .
Καποιο κοματι χανεται , κατι δεν θα ειναι ποτε πια το ιδιο και σιγουρα καποιος νεος συντροφος στο μελλον θα γνωρισει στον χαρακτηρα μας μια σκληροτητα που πριν δεν υπηρχε . Η ανασα στο φιλι θα πασχει απο τις καθημερινες σκεψεις και το αγγιγμα θα πενθει για την τρυφεροτητα που ακομα δεν λεει να φανει , θα χρειαστει διπλασιος κοπος και θυσιες απο τον νεο συντροφο για να αποκτησει λιγοτερα απο οσα ειχε ο προηγουμενος και το παραπονο του θα μονοπωλησει πολλες βραδυες με λογια πικρας να μας εξομολογηται αυτο που του συμβαινει .... μα μερα με την μερα , ισως και χρονο με το χρονο , διλημματα , φοβοι και ανησυχιες εκθρονιζονται απο την φαντασια .....
δεν ξερω τι θα ερθει μετα , μα εχουμε μαθει πλεον , εχουμε εκπαιδευτει ... χωρις πτυχιο και συγχαρητηρια ... ενα ενστικτο μονο πως προχωραμε ...
Σαλπαρεις ... ο ηχος της μηχανης αξιοπιστος γλυκος , το λιμανι γρηγορα χανεται πισω σου , θα φιλοξενησει νεα πλοια .... ελεγχεις την πυξιδα , διασταυρωνεις τον χαρτη και για μια στιγμη αφαιρεισαι στον ηχο του νερου που ανοιγει στα δυο για να περασεις , συμμαχοι σου ο ηλιος που σε ζεσταινει , ο αερας που με τις μυρωδιες του αφυπνιζει τα καλα σου στοιχεια και μερικα θαλασσοπουλια που εχουν το ιδιο ταξιδι , προαγγελοι οτι η διαφορετικοτητα μπορει να βρισκεται στο ιδιο μονοπατι ..... ευχαριστεις που σου δωθηκε κεινη η στιγμη για να την ζησεις