...κι είμαι στο σκοτάδι, κι είμαι το σκοτάδι...

At the temple there is a poem called "Loss" carved into the stone.
It has three words, but the poet has scratched them out.
You cannot read loss, only feel it.

Memoirs of a Geisha

 

                 

Interview with Louis Malle (1994)

 

Οσο σκοτεινος κ αν ειναι ο ουρανος
το φεγγαρι σε βλεπει
ψιθυρισε του ζητα του
κ αν σε ξεγελασει να μαθεις να
μη ζητας πολλα
μονο μια ακτινα φως
μαθε λοιπον να μη κλεινεις τα ματια απο φοβο.....

 

Scene Ten
The Red Room

Grace is being beaten by an unseen group of men whose Voices we hear.
We hear the sound of baseball bats hitting Grace's body and she reacts as though she has received the blow.
Graham is watching in distress.
Grace is hit.


Grace: Graham.
Voices: Dead, slag
She was having it off with her brother
Weren't he a bender?
Fucking user
All cracked up
Shit on
Shit yes
Crack crack crack

Grace is hit once on each crack.

Grace: Graham Jesus save me Christ.
Voices: He can never (crack) never (crack) never (crack) never (crack) never (crack) never (crack) never (crack) never (crack) never (crack) never (crack) never (crack) save (crack) you (crack)
Graham: Grace.
Voices: Never (crack)

Stillness.
Grace lies motionless, terrified of bringing on more blows.

Graham: Speak to me.
Grace (Does not move or make a sound.)
Graham: Can't hurt you, Grace. Can't touch you.
Grace (Does not move or make a sound.)
Graham: Never.

There is a crack from nowhere, making Grace scream.

Voices: Life in the old dog yet
Graham: Switch off your head. That's what I did. Shoot up and switch off before the pain moves in. I thought of you.

There is a flurry of blows which Grace's body reacts to, but she does not make a sound.

Graham: I used to put my spoon in my tea and heat it up. When you weren't looking press it on your skin at the top of your arm and you'd (crack) scream and I'd laugh. I'd say Do it to me.
Grace: Do it to me.
Graham: You'd press a hot spoon on me I'd not feel a thing.
Knew it was coming.
If you know it's coming you're prepared.
If you know it's coming …
Grace It's coming.

The blow comes.
Grace's body moves – not with pain, simply with the force of the blow.

Graham: You can surf it.
Voices: Do it to me
Shag the slag

Grace is raped by one of the Voices.
She looks into Graham's eyes throughout.
Graham holds her head between his hands.

Voices: Gagging for it
Begging for it
Barking for it
Arching for it
Aching for it
She gone?
Not a flicker

Graham presses his hands onto Grace and her clothes turn red where he touches, blood seeping through.
Simultaneously, his own body begins to bleed in the same places.

Graham: Baby, baby, baby.

Voices: Kill them all.

[...]

Kane, S. Cleansed

 

Δεν είμαι το σκοτάδι, δεν ανήκω στο σκοτάδι, είμαι το φως και στο φως θα πάω, γιατί μέσα απ΄το πιο βαθύ σκοτάδι γεννιέται το φως...
Ex tenebris lux

 

Το αδηφάγο φως

Όλα είναι χθές.
Όχι στα μυστικά.
Στον καθησυχασμό
του τραγελαφικού ψεύδους.

Τ' άσχημα μένουν πίσω
και τα ομορφοδυνατά
μπροστά.

Κατάφατσα
με κοιτούσαν οι τοίχοι
όταν δεν είχα ύπνο.
Το σπίτι του ονείρου
κρατημένο μέσα μου
έλαμπε στην μόνη αλήθεια.

Χασομέραγα να στολιστώ
για το εκτυφλωτικό της άνοιξης.
Είναι που το ανέμελο δήθεν
το εκλάμβανα
ως πραγματούμενη ευλογία.
Τι θυελλώδης ειρωνεία!

Ήθελα να τα χάσω όλα
μα τίποτα δεν είχα.
Με περπατούσε το σκοτάδι
μα το αδηφάγο φως
θα μου εκμηστηρευτεί
τις αποκαλύψεις του.

Και θέλω να μου μιλήσουν
τα κλειστά σου πέταλα
σαν ανοίξουν.
Για να βρω την ψυχή μου
ανάμεσα στο φως που σαλεύει
και στο σκοτάδι
που γκρεμίζεται στον Άδη.

~στέλλα βρακά~

 

Οταν οτι θες ειναι μακρια μα η μυρωδια του τοσο κοντα
ο δρομος ειναι ενας πια κ ας ειναι σκοτεινος κ κακοτραχαλος
τοτε βαδιζεις με της σκεψης σου το αχνο τρεμαμενο φως
ευλογια το ταξιδι αυτο ξεχειλιζει απο αγρια ομορφια κ νοημα.

 

Τον αποκάλεσε "σκοτάδι της" την ωρα που την πηγαινε στο αεροδρόμιο την ώρα που της κράταγε το χέρι το τοποθετούσε στην καρδιά του και μετά το φιλούσε...Την κοίταξε περίεργα "σκοτάδι σου?...,απόρησε μαζί της
Δεν είναι αλήθεια,?Δεν έχεις μέσα σου σκοτάδι...? Τον ρώτησε για να της απαντήσει "πολύ,"....
"Τότε εγώ θα γίνω το φως σου...θέλεις?"τον ρωτησε χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τα δακρυα της...εκείνος φιλησε για μια ακομα φορα το χέρι της ενώ δάκρυα έτρεχαν πια και από τα δικά του υπέροχα καταγάλανα μάτια...ήταν εκείνη την στιγμή που ακούστηκε το κομμάτι....Κ κείνη το εξέλαβε ως μήνυμα από το σύμπαν....

Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
Γι’ αυτό, για να σε συναντήσω
Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου
Γι’ αυτό, για να σε συναντήσω

Δεν έχει αρχή και τέλος
Δεν έχει μέτρημα
θάλασσα που κυλάει
αυτό το αίσθημα
στο πιο βαθύ σκοτάδι
στη δυνατή βροχή
γιορτάζει η αγάπη,
γιορτάζει η αγάπη
της νύχτας το σκοτάδι
φωτίζει το φιλί...

"Γι αυτό?" Τον ρώτησε?
"Μάλλον..."της απάντησε...
Πώς θα μπορούσε να μην ανήκει σε έναν τέτοιον άνθρωπο?Πώς θα μπορούσε να μην αντέξει το σκοτάδι του?Πώς δεν θα μπορούσε να τον ερωτευτεί?Πώς δεν θα μπορούσε να αλλάξει όλη της την ζωή για κείνον?Να βρει την "πατρίδα" της στα μάτια του?