συναφεια;

Ειναι τοσο δυσκολο η ανεση στην επικοινωνια μεταξυ των ανθρωπων
(net),να εφαρμοστει κ στο πιο ζωντανο κομματι της ζωης μας;
Αρκει η τζουρα του net;

 

Απάντηση: συναφεια;



Είναι θέμα επιλογής του είδους των συναναστροφών που επιθυμεί ο καθείς.

Εν προκειμένω, επιθυμώ να συναναστρέφομαι κυρίως με άτομα που με περιβάλλουν
και τους περιβάλλω εξίσου.

Επιλέγω και κάνω τη ζωή μου όπως θέλω -και όχι όπως τύχει με άνεση σε τυχαίες επικοινωνίες-
εν τέλει καταντά η ίδια η ζωή -κατα Καβάφη- εξευτελιστική ως ξένη και φορτική.

 

 

Πολύ καλή η ερώτησή σου. Φαίνεται ένα απλό ερώτημα αλλά δεν είναι. Δεν αποτελεί απλά θέμα επικοινωνίας αλλά θέμα κοινωνικής τάξης πραγμάτων. Κάποτε, στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν, η κοινωνία ήταν οργανωμένη γύρω από την παραγωγή και την κατανάλωση. Οι γονείς μας εργάζονταν σκληρά για το αυτοκίνητο, το εξοχικό, την άνεση κατανάλωσης αγαθών, τα οποία φυσικά αποτελούσαν τις αξίες, την απόδειξη ότι πέτυχες. Και όσοι δεν τα είχαν αγωνίζονταν για να τα αποκτήσουν. Αυτό ήταν το καρότο. Ψιλοχάλια ήταν και τότε βέβαια, αυτά δεν αποτελούν αξίες.

Από κάποιο σημείο και μετά βέβαια τα πράγματα άλλαξαν. Περάσαμε σε μία εποχή όπου το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας αναλώνεται σε ένα παράλληλο σύμπαν, αυτό των media, της πληροφόρησης, του νετ, των ΕΙΚΟΝΩΝ δηλαδή, όχι της μπανάλ καθημερινότητας. Τί νόημα έχει να πω στον οποιονδήποτε ότι πηγαίνω βόλτες με το ποδήλατό μου αντί να βλέπω τηλεόραση ή ότι ανεβαίνω στην ταράτσα της πολυκατοικίας για να δω την θάλασσα; Θα με πουν τρελή, άσχετη, ρομαντική κλπ. Ενώ αν σου μιλήσω για την δολοφονία γνωστού ηθοποιού ή για το διαζύγιο γνωστού δικηγόρου θα καταλάβεις αμέσως τί εννοώ. Θα αρχίσεις την "επικοινωνία" μαζί μου για κάτι που δεν μας αφορά και θα κάνουμε μαζί μια εκδρομή στο φανταστικό, αντί να έρθεις να με βοηθήσεις να μαζέψουμε τα χαλιά ή να βγάλουμε τα μάτια μας κρεμασμένοι ανάποδα από το πολύφωτο σαν νυχτερίδες.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχουμε περάσει σε ένα σύμπαν που αποτελείται πλέον από σημεία. Η χυδαιότητα των πραγμάτων γύρω μας αποφεύγεται με επιτυχία μέσα από ένα τρελό πανηγύρι φτιαγμένο από παραμορφωτικούς καθρέφτες όπου το κάθε τι σημαίνει κάτι άλλο, και περισσότερο από όλα εμείς οι ίδιοι, και το μόνο που δεν προσεγγίζεται ποτέ είναι το νόημα. Τα πράγματα είναι αυτά που φαίνονται και όχι αυτά που είναι. Το πιο δύσκολο πράγμα πλέον σε αυτή την κοινωνική τάξη πραγμάτων είναι για κάποιον να γίνει υποκείμενο.

Για ποια τζούρα μιλάς; Καπνίζεις όλο το πακέτο. Το μόνο που έχει απομείνει στον μοντέρνο άνθρωπο (μεταμοντέρνο, καλά, καλά) είναι να ασπαστεί αυτή την τάξη πραγμάτων, να χωθεί μέσα της και να συμμετέχει στο γαϊτανάκι των σημείων, όσο πιο μακριά μπορεί από την έρημο του πραγματικού, του χυδαίου πραγματικού, και να γίνει και ο ίδιος ένα αντικείμενο, μια εικόνα μέσα σε έναν καθρέφτη.

Εναλλακτικά, μπορεί να κάνει BDSM. Όχι ιντερνετικώς ασφαλώς, ούτε δημοσίως, γιατί αυτό δεν γίνεται εξ ορισμού. Μπορεί να κάνει BDSM ιδιωτικώς και αθορύβως και μάλιστα αν τυχόν προσπαθήσει να εξηγήσει στους υπολοίπους αυτό που κάνει θα βρεθεί αντιμέτωπος με έναν όχλο φαντασμάτων, εικόνων, μη-υποκειμένων, που όχι μονο αδυνατούν να καταλάβουν αλλά, όπως εκείνοι οι παλιοί body snatchers, θα πέσουν επάνω του να τον κατασπαράξουν επειδή παραμένει - ή τουλάχιστον προσπαθεί να γίνει - Άνθρωπος.

 

Απάντηση: Re: συναφεια;

Πραγματι ετσι ειναι,ομως εν τελει τι;Βαθεια μεσα του θα ειναι ευχαριστημενος;
Το μονο που
του απομενει ειναι αυτο με λιγο bdsm για αποφορτιση;

 

Re: Απάντηση: Re: συναφεια;

Μα δεν χρησιμοποιώ το BDSM για αποφόρτιση. Δεν το κάνω θεατρικά και δημοσίως ή κάθε σαββατοκύριακο χρησιμοποιώντας props και σκηνικά. Το χρησιμοποιώ εφ' όλης της ύλης. Μήπως μπορώ να κάνω κι αλλιώς; Γίνεται από μόνο του. Σπάζει τους καθρέφτες το άτιμο. Γι αυτό είπα κάποτε, ότι αν το έπαιρναν χαμπάρι οι έχοντες την εξουσία, και αν μπορούσαν, θα το απαγόρευαν. Δεν το κάνουν γιατί δεν το κατανοούν και γιατί δεν μπορούν έτσι κι αλλιώς.

Ευχαριστημένος θα είναι ο άνθρωπος που μπορεί να δει την πραγματικότητα και να την αντέξει και να φτιάξει την ζωή του σύμφωνα με τα δεδομένα όσο μπορεί καλύτερα. Δεν ωφελεί να μεμψιμοιρούμε ή να κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Επικοινωνούμε όσο μπορούμε, με όποιον μπορούμε και αν έχουμε την δυνατότητα σπρώχνουμε και τους γύρω μας να το κάνουν πιο όμορφα και πιο δυνατά, χωρίς την παραμόρφωση του φαίνεσθαι, τους σπρώχνουμε, αν το μπορούν κι αυτοί, στην ουσία των πραγμάτων. Το πόσο ευχαριστημένος θα είναι ο καθένας εξαρτάται από τον ίδιο, θα έλεγα πως μερικοί ματζιροφέρνουν εκ γενετής. Η δική μου προσέγγιση και δυνατότητα βασίζεται στην ταλάντωση (oscillation). Ο στόχος μου είναι μία μεγαλύτερη σταθερότητα της φάσης ηρεμίας και αυτάρκειας και απόλαυσης, πάντα με βάση τα δεδομένα και πάντα με βάση την μη σπασμωδική, συνειδητή και κοπιώδη αντίσταση στην τελμάτωση.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: συναφεια;

Εσυ μπορει να μη το κανεις,σιγουρα ομως υπαρχουν πολλοι που το κανουν εστω κ ασυνειδητα.
Οσο για τα υπολοιπα ειναι ωραια σα σταση ζωης.Ειναι οπως ειχες πει σε αλλη μας κουβεντα,δε θελει πολλα,ενα μικρο κλικ για να ομορφυνει η καθημερινοτητα μας.

 

Απάντηση: συναφεια;

Υπαρχει ζωη εξω απο το νετ????

Α πα πα ....

 

Απάντηση: συναφεια;

Δεν εχεις και αδικο τελικα...