1/100

Κάποια στιγμή ο Καπετάνιος, αν δεν ξέρεται ποιος, είναι εύκολο, το χρώμα του θυμίζει θάλασσα, με μάλωνε και μου έλεγε και τι μπορείς να πεις μπρε Λιάκο απέναντι σε 100 και να σε ακούσουν;


Εκεί κατάλαβα ότι ήταν θυμωμένος, γιατί ήξερα ότι γνωρίζει το μηχανισμό και ότι τον γνωρίζω και εγώ. Ίσως για να με προκαλέσει, είναι μάνα σε αυτά. Όπως και να έχει, τότε δεν μπορούσα να του απαντήσω με παράδειγμα. Το έγραψα, το περιτύλιξα και το αποθήκευσα, θα ήταν καλή ιδέα για δώρο κάποιων μελλοντικών Χριστουγέννων.


Για παράδειγμα μπορεί ο 1 , να αποκαλύψει τον ίδιο τον μηχανισμό. Ώστε να μην τον ξέρει μόνο ο 1 ή οι 2, άλλα όλοι.


Ο 1 λοιπόν για αρχή πρέπει να διαβάσει τι λένε οι 100. Αν το διαβάσει με μόνο συναίσθημα ή μόνο λογική, δεν βοηθάει. Θέλει έμπειρους μετά από δεκάδες επαναλήψεις, χειρισμούς στα προσωπικά κέντρα αντίληψης. Ο Καπετάνιος έχει πιο σταθερό χέρι από εμένα, εγώ παίζω συχνά με τους διακόπτες σαν έφηβος.


Θέλει να έχεις ανοιχτό μυαλό όταν διαβάζεις, να θυμάσαι, να παρατηρείς τις λέξεις, τους συνδυασμούς που επαναλαμβάνονται, να αναλύεις σωστά τα νοήματα, θέλει δουλειά αυτό, όχι μόνο σε αυτό που διαβάζει κάθε φορά, αλλά στο σύνολο.


Μετά είναι σαν να έχεις γνωρίσει τους 100 σαν ένα πρόσωπο.


Πρόσεχε!!! Μπορεί να μοιάζει με λεωφορείο που μεταφέρει 100 άτομα, αλλά είναι 100 ζωές και μπορεί να προκαλέσει ζημιά με την ορμή του σε δεκάδες άλλες!!! Αυτό για να μην μπούνε ιδέες σε κάποιους να χρησιμοποιήσουν το μηχανισμό για χειριστούν τόσα άτομα και για να σιγουρευτούμε, ακούστε κάτι που δε θα ξεχάσετε ποτέ…


…μπορεί να μοιάζει με ένα πρόσωπο, να έχει από μία παλάμη σε κάθε χέρι, αλλά η παλάμη του ζυγίζει όσο 100.


Συνεχίζω λοιπόν, απομονώνει τις λέξεις, βλέπει τον κώδικα, διαλέγει τις εντάσεις και τα χρώματα(βασικά συναισθήματα και άλλα συναφή, υπάρχουν βιβλία που τα λένε καλύτερα από ότι εγώ), που είναι τόσο ηχηρά όσο θέλει και λέει το τραγούδι του, με τα δικά του μηνύματα, αλλά στη μουσική που θα τραβούσε την προσοχή των 100.


Η αλήθεια είναι ότι δεν λέω κάτι καινούριο. Το δύσκολο είναι να έχεις χρόνο και υπομονή να διαβάζεις.


Δεν θέλει λίγα δεδομένα, θέλει πολλά και οι μηχανές αναζήτησης, όπως και ο Κύριος Γούγλης, στόμα με βροντερή φωνή και φοβάμαι ίσως από τις πιο βροντερές του πλανήτη, σε συνδυασμό με τεχνητή νοημοσύνη, θα είναι τα μεγάλα Αφεντικά, τα επόμενα χρόνια.

Αλλά ο Κύριος Γούγλης που χρησιμοποιεί το ίδιο κόλπο έχει την δυνατότητα να το κάνει σε 7000000000 ανθρώπους, όχι σε 100, που ο 1 μπορεί να διαβάσει και που μπορεί να χρειάζεται μια ζωή, για να μπορέσει να τους διαβάσει και μετά να συνθέσει έντεχνα το τραγούδι του.

Το ανοίγω το θέμα εδώ, γιατί δε νομίζω ότι ταιριάζει αλλού.