11+1 τραγούδια….

1. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ
Μουσική : ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
Στίχοι: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
Ερμηνεία: ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΑΡΓΑΝΟΥΡΑΚΗΣ
Δίσκος: ΘΗΤΕΙΑ (1974)

Η επιθυμία για αθανασία. Το ανεκπλήρωτο. Τα πάθη και η δόξα των ανθρώπων. Όλα είναι εδώ. Ο Γαργανουράκης τραγουδάει σαν να κρατάει το ίσο σε εξόδιο ακολουθία. «Κι όλο θαρρώ πως έρχονται τα αηδόνια». Στο τέλος όμως υπάρχει μόνο θάνατος και πόνος. Ο Ελευθερίου κατέγραψε σε τρία τετράστιχα μια αρχαία τραγωδία. Τη μάχη του ανθρώπου με τη μοίρα του. Και την αναπόφευκτη ήττα. Κρατάω την πρώτη – λογοκριμένη – εκδοχή. Ο αρχικός στίχος έλεγε «Και του λαού την πόρτα να χτυπήσει». Η λογοκρισία έκοψε τη λέξη «του λαού» και ο στιχουργός την έκανε «του καημού». Καλύτερα έτσι.

*Η ιστορία του τραγουδιού κρύβει μία τραγωδία. Ο Μάνος Ελευθερίου είχε ετοιμάσει τους στίχους, σε μορφή λιμπρέτο για να γίνουν όπερα από τον Γιάννη Χρήστου. Ο Χρήστου σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1970 και οι στίχοι έγιναν τραγούδια από τον Μαρκόπουλο.


2. Η ΜΑΡΚΙΖΑ
Μουσική : ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ
Στίχοι: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
Ερμηνεία: ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
Δίσκος: Η ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΓΙΑΝΝΗ ΣΠΑΝΟ (1978)

Η εικόνα: Ένα ζευγάρι συναντιέται τυχαία μετά από χρόνια. Μπορεί να έχουν μοιραστεί μια βραδιά. Μπορεί να ονειρεύτηκαν να μοιραστούν μια ζωή ολόκληρη. Η γυναίκα μιλάει. Τα βάζει μαζί του. Τα βάζει με τον εαυτό της. Για όλα όσα μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν. Για όσα χάθηκαν. Του λέει όσα θα θέλαμε να πούμε στους ανθρώπους που χάσαμε. Για τις ευκαιρίες που χάθηκαν, για όσα έπρεπε να ειπωθούν και δεν ειπώθηκαν. Για τη ζωή που δεν ζήσαμε. Γιατί άραγε; Δεν θα πάρει απάντηση. Ίσως γιατί κάποια πράγματα είναι πολύ μεγάλα και πολύ βαριά για να εκφραστούν με λέξεις.


3. CANTO
Μουσική : ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Στίχοι: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Ερμηνεία: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Δίσκος: ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ ΕΞΩ (1983)

Ένα τραγούδι για τους πατεράδες μας. Που όταν ήμασταν παιδιά μας έβαζαν στους ώμους τους και τώρα δεν τους καταλαβαίνουμε. Για μια γενιά που προσπάθησε, κουράστηκε, χλευάστηκε, έκανε λάθη και είχε αδυναμίες αλλά –διάολε- προσπάθησε να μας δώσει κάτι άλλο. Κάτι καλύτερο από αυτό που είχαν εκείνοι. Με την αφέλεια και την αδυναμία τους. Τα κατάφεραν; Ο καθένας θα το κρίνει με τον τρόπο του. Με συγκινεί αφόρητα γιατί μου θυμίζει παιδικά χρόνια και εκδρομές. Το μπουζούκι του Πολυκανδριώτη με χτυπάει κατευθείαν στο στομάχι.


4. ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ
Μουσική : ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Στίχοι: ΤΑ ΕΓΚΩΜΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Ερμηνεία: ΧΟΡΩΔΙΑ Γ’ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ
Δίσκος: Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗΣ (1980)

Η ιστορία αυτού του τόπου από το 1945 μέχρι το 1974 σε 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα. Οι ύμνοι της Μεγάλης Παρασκευής με ηχητική υπόκρουση μπουζούκι και στο βάθος η στρατιωτική μπάντα που έρχεται. Κανείς άλλος εκτός από τον Χατζιδάκι δεν θα είχε τα αρχίδια να κάνει κάτι τέτοιο. Από τις πιο μεγάλες στιγμές ενός τεράστιου συνθέτη. Αμέσως μετά η Φαραντούρη τραγουδάει τη «Λησμονημένη». Έναν ύμνο για την πατρίδα που χάσαμε, στα τελευταία μέτρα του οποίου ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος. Ή όπως έλεγε ο Χατζιδάκις στον «Σκληρό Απρίλη του 45» : «Αν μπορούσα να ξαναγινόμουν νέος, για να μην ζήσω τη φρίκη των κατοπινών χρόνων….» .


5. ΤΟ ΚΑΚΟΗΘΕΣ ΜΕΛΑΝΩΜΑ
Μουσική : ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ
Στίχοι: ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ
Ερμηνεία: ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ
Δίσκος: ΕΜΠΑΡΓΚΟ (1979)

Το 1979, ο Νίκος Πουλαντζάς, ένας από τους πιο σημαντικούς διανοητές της Αριστεράς, αυτοκτόνησε στο Παρίσι. Η είδηση πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων. Ο Αλκαίος έκανε τη νεκρολογία του για τον διανοητή τραγούδι. Κι ο Μικρούτσικος τη μελοποίησε και την τραγούδησε. Για τη μοναξιά του ανθρώπινου πόνου, που κανείς άλλος δεν καταλαβαίνει. Για τα συγκαταβατικά χαμόγελα και την υποχρεωμένη αισιοδοξία των άλλων. Για αυτούς που είναι δίπλα μας, αλλά μπορεί να είναι την ίδια στιγμή πολύ μακριά. Γιατί ο καθένας κουβαλάει τον προσωπικό του Γολγοθά. Και κανείς άλλος δεν είναι στην θέση του.


6. ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ - ΑΒΕΡΩΦ
Μουσική : ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Στίχοι: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ (ΑΠΟ ΤΑ «ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ 1937»)
Ερμηνεία: ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ – ΕΘΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΓΑΛΛΙΑΣ
Απαγγελία: ΥΒ ΜΟΝΤΑΝ
Δίσκος: Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ // ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ - ΑΒΕΡΩΦ (1970)
Σημείωση: Ζωντανή ηχογράφηση από συναυλία στο Παλαί ντε Σαγιώ του Παρισιού
(Ιούνιος 1970)

Τραγούδι – καθαρτήριο. Το βασικό μοτίβο του «Κράτησα τη ζωή μου» από τα πρώτα «ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ» με τον Μπιθικώτση γίνεται η βάση για ένα αριστουργηματικό τραγούδι – ποταμό 12,5 λεπτών. Τραγούδι που σπάει τα τείχη κάθε χούντας και κάθε φυλακής. Για να μπορείς να κοιτάς ψηλά και να ονειρεύεσαι τα άστρα, ακόμα και όταν παντού υπάρχει σκοτάδι. Η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού έγινε μέσα στις Φυλακές Αβέρωφ. Στο τέλος της παρτιτούρας μια φράση: «Πάσχωμεν από έλλειψην οιασδήποτε πνευματικής ζωής». Γεώργιος Παπαδόπουλος. Απρίλιος 1968.


7. Η ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΣ
Μουσική : ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ
Στίχοι: ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ
Ερμηνεία: ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ
Δίσκος: ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΖΩΗΣ (1981)

Θα μπορούσε να είναι ο ύμνος των απανταχού φεμινιστριών. Ευτυχώς δεν έγινε. Τραγούδι που μιλάει για τη μουντίλα της ζωής μας. Για χαμένα όνειρα και τη μέρα της Μαρμότας που ζούμε όλοι μας. Γιατί να είναι έτσι, ρε γαμώτο; Και τι κάνουμε για να το αλλάξουμε;


8. ΔΡΟΜΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
Μουσική : ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Στίχοι: ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Ερμηνεία: ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΟΡΜΠΑΛΑ
Δίσκος: ΜΠΑΛΛΑΝΤΕΣ (1976)

Η επιστροφή. Η νοσταλγία για την πατρογονική γη. Ο γυρισμός σε μέρη γνώριμα. Κάπου αλλού ο ποιητής λέει : «Και ίσως κανείς δεν σε προσμένει να γυρίσεις». Έχει σημασία; Αρκεί που βρίσκεσαι εκεί. Θα το τραγουδούσε και ο Οδυσσέας όταν επέστρεφε στην Ιθάκη, κι ας ήξερε ότι η Πηνελόπη είχε βολευτεί με τους μνηστήρες και δεν θα μπορούσε να γυρίσει στο παλάτι.


9. ΗΡΘΕ ΒΟΡΙΑΣ, ΗΡΘΕ ΝΟΤΙΑΣ
Μουσική : ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Στίχοι: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ
Ερμηνεία: ΗΛΙΑΣ ΛΙΟΥΓΚΟΣ – ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Δίσκος: ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ – ΤΑ 35 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (1985)

Όταν ο Χατζιδάκις έγραψε αυτό το τραγούδι ήταν 23 χρονών και είχε στο μυαλό του τη «Λιλί Μαρλέν». Ο πόλεμος είχε τελειώσει και όλοι ονειρευόταν έναν καλύτερο κόσμο. Τραγούδι για την χαμένη νιότη. Τους νεανικούς έρωτες. Και την ομορφιά Της. Θα μπορούσε να κάνει και τα αγάλματα να δακρύσουν.


10. ΟΙ ΕΦΤΑ ΝΑΝΟΙ ΣΤΟ S/S CYRENIA
Μουσική : ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ
Στίχοι: ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
Ερμηνεία: ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ
Δίσκος: ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ (1991)

Το όνειρο για το αέναο ταξίδι. Η γνωριμία με έναν κόσμο που ούτε μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι υπάρχει. Λέξεις άγνωστες, που μόνο οι μυημένοι ξέρουν την πραγματική τους σημασία και οι υπόλοιποι απλώς τις πιπιλάμε. Η ανάγκη για φυγή και για μια άλλη ζωή. Ο τελευταίος στίχος είναι κραυγή: «Γιέ μου πού πας; -Μάνα, θα πάω στα καράβια…..»


11. ΜΕΙΝΕ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ
Μουσική : ΝΙΚΟΣ ΜΑΜΑΓΚΑΚΗΣ
Στίχοι: ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
Ερμηνεία: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ
Δίσκος: ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΩΝ (1983)

Ομόνοια. Αθηνάς. Ταντάλου κι Αφροδίτης. Φτηνά ξενοδοχεία και λερωμένα με σπέρμα σεντόνια. Έρωτας των 15 λεπτών. Γυναίκες ιέρειες, εξομολογήτρες ανθρώπινων παθών, μανάδες, αδερφές και γκόμενες μαζί. Για τον πελάτη τα 15 λεπτά πληρωμένου έρωτα δεν είναι ποτέ αρκετά. Καμιά φορά δεν είναι ούτε και για εκείνες. Εικόνες βγαλμένες από πίνακα του Τσαρούχη. Τα κορίτσια είναι αυτό ακριβώς που γράφει η ταυτότητα και η έναρξη στη Δ.Ο.Υ.: «ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ» Τις προσκυνώ.


12. SYMPATHY FOR THE DEVIL
Μουσική : Mick Jagger / Keith Richards
Στίχοι: Mick Jagger / Keith Richards
Ερμηνεία: The Rolling Stones
Δίσκος: Beggars Banquet (1968)

Οι Stones, είναι η μοναδική μπάντα, που τουλάχιστον εγώ ξέρω, που δύο τραγούδια τους έγιναν βάση για ταινίες, έξω από τις συνηθισμένες που αφορούσαν ροκ σταρ (τύπου "A hard day's night" κλπ). Το ένα είναι το Jumpin' Jack Flash, που έγινε ταινία με την Whoopi Goldberg (http://us.imdb.com/title/tt0091306 ), και το άλλο είναι το Sympathy for the Devil που το έκανε ταινία ο Γκοντάρ (http://us.imdb.com/title/tt0063665/ ). Είναι το ένα από τα δύο τραγούδια (το άλλο είναι το «Α day in the life» των Beatles), που άλλαξαν την ροκ. Τον πρώτο στίχο τον έδωσε η Marianne Faithful από τον «ΜΑΙΤΡ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ» του Μπουλγκάκοφ. Ο διάβολος είναι ένας από εμάς. Διατρέχει την ανθρώπινη ιστορία. Τη σφαγή των Τσάρων, την «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα, το Βιετνάμ. Στέκεται στον 6ο όροφο μιας αποθήκης βιβλίων στο Ντάλας με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Είναι το άλλοθι μας για όσα κάνουμε και όσα δεν κάνουμε, Τι θα κάναμε χωρίς αυτόν, άραγε; Είναι σαν τους «Βάρβαρους» του Καβάφη. Μια κάποια λύσις…..

 

Re: 11+1 τραγούδια….

Μακάρι να υπήρχε ένα κουμπάκι με ένα μεγάλο thanks για να σου βάλω  
Εξαίρετες οι αναφορές σου παρ' όλο που ειμαί του 12ου είδους  

 

Re: 11+1 τραγούδια….

..αξεχαστα τραγουδια..τιποτα μα τιποτα δεν μπορει να τα αντικαταστησει..

 

Re: 11+1 τραγούδια….(Όψις Β')

1. ΜΙΛΩ

Μουσική: ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Ποίηση: ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Α’ εκτέλεση: ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ (δίσκος «ΑΡΚΑΔΙΑ 6» - 1974)
Β’ εκτέλεση: ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (δίσκος «ΝΥΧΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ», Ενορχήστρωση: ΚΩΣΤΑΣ ΚΛΑΒΒΑΣ – 1974)

Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Στην πρώτη εκδοχή το μόνο που νιώθεις είναι η δύναμη ενός χειμάρρου που σε παρασέρνει και σε κάνει να σηκώσεις ψηλά τη γροθιά, χωρίς να ξέρεις το πώς και το γιατί. Στην δεύτερη εκδοχή, ο Καλογιάννης το τραγουδάει σαν προσευχή. Διάλεξε όποια από τις δύο εκδοχές θέλεις. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. «Μακάριοι οι ηττημένοι…..».


2. Η ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Μουσική: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Στίχοι: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Ερμηνεία: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Δίσκος: ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΨΩΜΙ (1972)

Ο Νιόνιος διατρέχων την ιστορία…..Ή η εκδίκηση του παιδιού που ήταν καλός στα φιλολογικά και ας παράτησε τη Νομική. Φρόντισε τουλάχιστον μετά από χρόνια να ευχαριστήσει τον δάσκαλο του στο Ε’ Γυμνάσιο. Πιο πλήρες από τον «Μπάλλο», πιο διαχρονικό από το «Μακρύ Ζεϊμπέκικο για τον Νίκο Κοεμτζή». Όταν ο Σαββόπουλος λέει «Δεν έχω ήχο, δεν έχω υλικό» δείχνει να έχει καταλάβει τη δυσκολία του εγχειρήματος που έχει αναλάβει. Ευτυχώς που ο Ian Anderson δεν άκουσε τη Γαδέδη να παίζει, γιατί θα έσπαγε το φλάουτο. Το τελευταίο μέρος (ο ζωναράδικος σκοπός από τη Θράκη που μάθαμε ως «Λιανοχορταρούδια») λειτουργεί καταλυτικά. Σε μια περίοδο που το δημοτικό τραγούδι στιγματίστηκε ανεπανόρθωτα από την εικόνα του Παπαδόπουλου να χορεύει τσάμικα, ο Σαββόπουλος (με την παρότρυνση της Δόμνας Σαμίου) έδειχνε ότι υπάρχει και άλλη λύση. Άλλωστε το δύσκολο είναι να σκοτώσεις το θεριό από μέσα. Ακούστε το και στην ορχηστική του εκδοχή (στον δίσκο «Ζωντανοί στο Κύταρρο» (1972)). Αξίζει.


3. Ο ΜΑΧΑΛΟΜΑΓΚΑΣ

Μουσική: ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ
Στίχοι: ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ
Ενορχήστρωση: ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Ερμηνεία: ΒΟΥΛΑ ΣΑΒΒΙΔΗ
Δίσκος: ΤΑ ΠΕΡΙΞ (1974)

Όλα αρχίζουν σαν παραμύθι…..Μια χορωδία τραγουδάει την (λογοκριμένη) έκδοση του «Όταν συμβεί στα πέριξ» και μετά αναλαμβάνει η βιολομάντολα του Βράσκου. Δύσκολο πράγμα να αντισταθείς σε τόση ομορφιά. Η Σαββίδη έκανε 20 χρόνια να τραγουδήσει μετά από αυτόν τον δίσκο. Ίσως να τρόμαξε και η ίδια με αυτό που άκουσε. Ας είναι….Καμιά φορά μια στιγμή μπορεί να αξίζει όσο μια ζωή ολόκληρη.


4. ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
Στίχοι: ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΑΡΑΣΟΥΛΟΣ
Ερμηνεία: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗΣ
Δίσκος: ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ (1995)

Τραγούδι που ακούστηκε πολύ. Και που υπέφερε πολύ από το σύνδρομο «Συννεφιασμένη Κυριακή»….. Τα πράγματα είναι πιο απλά και ταυτόχρονα πιο δύσκολα από ό,τι νομίζουμε. Πιο απλά γιατί ο Ρασούλης πριν από 25 χρόνια το είχε κλείσει το ζήτημα όταν έγραφε ότι «Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά…». Και πιο δύσκολα, γιατί όταν πρέπει να παλέψεις για ό,τι αξίζει συχνά είναι μόνος σου. Και πρέπει να κάνεις πολλές υπερβάσεις για να αντέξεις αυτή τη μοναξιά….


5. ΑΧ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ

Μουσική: ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ
Στίχοι: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ερμηνεία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ
Δίσκος: ΔΙΣΚΟΣ 45 ΣΤΡΟΦΩΝ (1972)

Όλα ξεκίνησαν σαν ένα αστείο….Ένα στοίχημα για το αν ο «κεφάλας» Λοίζος μπορούσε να γράψει ένα τραγούδι «σαν αυτά του Κουγιουμτζή». Και εκείνος έγραψε κάτι παραπάνω. Ένα τραγούδι – μάθημα υποβολής του πλήθους σε ένα κοινό συναίσθημα, πέρα από τόπο ή χρόνο. Τι να ευθύνεται για αυτό; Ίσως ένα κρουστό που παίζει στο βάθος και το οποίο αναπαράγει τον ήχο του στρατιωτικού τυμπάνου, λίγο πριν πέσει η γκιλοτίνα ή λίγο πριν ακουστεί η τουφεκιά από το εκτελεστικό απόσπασμα. Βοήθησε και η χαλαρότητα των πραγμάτων του 1972, για να γράψει ο Παπαδόπουλος στίχους χωρίς να χρειάζεται να κρύβεται πίσω από υπονοούμενα. Είναι και η πνιγμένη οργή στην φωνή του Νταλάρα. Το τραγούδι ξεπέρασε τον αρχικό του σκοπό, ξεπέρασε τον χρόνο. Και ο Αλεξανδρινός συνθέτης κατάφερε κάτι που καταφέρνουν γενικώς οι Αλεξανδρινοί : Να μας ταξιδέψει. Ακόμα και αν το ταξίδι αυτό αφορά τους χειρότερους φόβους μας……


6. DELENDA EST (ΕΡΗΝΟΥΛΑ ΜΟΥ)

Μουσική: ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ
Στίχοι: ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ
Ερμηνεία: ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ
Δίσκος: ΦΡΑΓΜΑ (1981)

Τραγούδι – εφιάλτης. Η ηδονική εισαγωγή από βιολί και φυσαρμόνικα είναι απλώς το μέσον για να πέσουν οι άμυνες του ακροατή. Μετά, με τις ασπίδες ριγμένες, ο Τριπολίτης παίζει σε άδειο γήπεδο. Μέχρι η (προσωπική μας) Καρθαγένη να καταστραφεί. Το θέμα είναι, να μπορούμε να τραγουδάμε μετά. Πώς το είπε ο Μπρεχτ; «Τον καιρό της φρίκης θα τραγουδάμε; -Ναι θα τραγουδάμε το τραγούδι της φρίκης»….


7. Η ΡΟΖΑ ΡΟΖΑΛΙΑ Ή ΤΟ ΡΟΖ ΧΡΩΜΑ

Μουσική: ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
Στίχοι: ΜΑΡΙΑΝΝΙΝΑ ΚΡΙΕΖΗ
Ενορχήστρωση: ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Ερμηνεία: ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
Δίσκος: ΕΔΩ ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ (1980)

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα ραδιόφωνο. Σε αυτό το ραδιόφωνο παιζόταν μια παιδική εκπομπή. Αυτό το ραδιόφωνο ήταν κάτι παραπάνω από ραδιόφωνο, και αυτή η παιδική εκπομπή κάτι παραπάνω από μια παιδική εκπομπή. Αυτό το τραγούδι είναι ένα μικρό δείγμα. Αυτοί που είχαν την χαρά και την ευτυχία να το ακούσουν, καταλαβαίνουν τι εννοώ. Για τους υπόλοιπους, συμπαθάτε με, αλλά είναι πολύ μεγάλο και δύσκολο για να σας το εξηγήσω.


8. ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Μουσική: ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ
Στίχοι: ΚΩΣΤΑΣ ΦΕΡΡΗΣ
Ερμηνεία: ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ
Δίσκος: ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ – OST (1974)

Τραγούδι τίτλων από την τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ «Οι έμποροι των Εθνών». Τους στίχους θα μπορούσε να τους έχει γράψει ο Κορνάρος ή και ο Shakespeare. Το σκηνικό θα μπορούσε να είναι το κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης ή ένα μπαλκόνι στη Βερόνα. Λίγη σημασία έχει….Όπως και λίγη σημασία έχει, ότι αυτή η Φωνή από την Κρήτη, σίγησε πρόωρα. Αρκεί που την ακούσαμε. Και θα την ακούμε, όσα χρόνια κι αν περάσουν.


9. ΒΡΕΧΕΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑ
Μουσική: ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Στίχοι: ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Ερμηνεία: ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ
Δίσκος: ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ – OST (1961)

Κάποτε ήρθε σε αυτή την χώρα ο καιρός που κάποια πράγματα έπρεπε να ειπωθούν. Και ένα μεγάλο μέρος του κόσμου να βρει την φωνή που είχε στερηθεί. Το ζήτημα είναι τι θα πεις, πώς θα το πεις και ποιος θα το πει. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες και τον χρόνο. Τραγούδι που τραγουδιέται και θα τραγουδιέται, ακόμα και αν δεν έχει πλέον καμιά σχέση με τις συνθήκες που το γέννησαν. Γιατί ακόμα και όταν το ομαδικό αίτημα παύει να υφίσταται και ο καθένας κουβαλάει τον προσωπικό του σταυρό, κάποια πράγματα δεν μπορούν να ειπωθούν. Ο ποιητής το είπε απλά: «Είσαι μικρός και δεν χωράς τον αναστεναγμό μου…». Και καθάρισε για όλους μας.


10. ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Μουσική: ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Στίχοι: ΝΟΤΗΣ ΠΕΡΓΙΑΛΗΣ
Ενορχήστρωση: ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
Ερμηνεία: ΣΑΒΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ
Δίσκος: ΤΟ 62 ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ (1982)

Τραγούδι του 1949 σε νεώτερη εκτέλεση. Το μπουζούκι της εισαγωγής σε γλυκαίνει και σε προετοιμάζει για τη συνέχεια. Η Γιαννάτου εδώ μετατρέπεται σε μάνα, αδερφή, γυναίκα, ερωμένη…. Ζητάει αγάπη και προσφέρει ζωή. Από τις πιο εμπνευσμένες και τρυφερές στιγμές των τελευταίων 30 χρόνων. Μια τρίλεπτη ελεγεία στον έρωτα, στην πιο αγνή και καθαρή μορφή του.


11. ΣΕΒΑΧ Ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ
Μουσική: ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ
Στίχοι: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ενορχήστρωση: ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΔΙΑΡΗΣ
Ερμηνεία: ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΔΙΑΡΗΣ – ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ
Δίσκος: ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ – 20 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ (2002)

Και αυτή νεώτερη εκτέλεση (Η πρώτη στις «Θαλασσογραφίες» του 1970 με τον Λοίζο ερμηνευτή). Γιατί αυτή και όχι η πρώτη; Για την επιθυμία του ταξιδιού που αφήνει, γιατί η φωνή του Θηβαίου και του Ζούδιαρη μυρίζει καπνό και ποτισμένο από αλμύρα μπουλμέ, γιατί οι παιδικοί μας ήρωες μας συντροφεύουν όσα χρόνια κι αν περάσουν. Γιατί αυτούς τους ήρωες (πραγματικούς ή φανταστικούς) τους έχουμε ανάγκη, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ακόμα κι αν δεν το παραδεχόμαστε.


12. A DAY IN THE LIFE
Μουσική: LENNON-McCARNEY
Στίχοι: LENNON-McCARNEY
Ερμηνεία: THE BEATLES
Δίσκος: SERGEANT PEPPERS LONELY HEARTS CLUB BAND (1967)

Αν το “RUBBER SOUL” και το “REVOLVER” ήταν απλώς το προοίμιο του τι θα επακολουθούσε, αν το ίδιο το “ SERGEANT PEPPERS” άλλαξε τη δυτική μουσική του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα με τρόπο καταλυτικό, αυτό το τραγούδι είναι ένας ανεπανάληπτος επίλογος…..Είναι οι περίοδος που αυτοί οι τέσσερις τύποι από το Λίβερπουλ παίζουν με ό,τι μέσο έχουν στη διάθεση τους. Και οτιδήποτε λειτουργεί σαν πηγή έμπνευσης. Ο νεαρός κληρονόμος που αυτοκτονεί, η κατάσταση του οδικού δικτύου στη Βορειοδυτική Αγγλία…..Και όλα αυτά να καταλήγουν στο οργιαστικό ιντερμέδιο των 24 δευτερολέπτων με την συμφωνική ορχήστρα να δίνει μία διάσταση που κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί. Και γιατί μετά από αυτό το τραγούδι τίποτα δεν ήταν το ίδιο.

 

Απάντηση: 11+1 τραγούδια….

Αν δεν ειχα και σενανε τι 8α ειμουν στη γη. 

Να εισε καλα φιλε και παντα να γραφης ομορφα  

 

Re: 11+1 τραγούδια….

ΣΑΒΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ - Η ένσταση στο πολύ ωραίο κείμενό σου, trampledgr.


Όταν τραγουδάς τέτοια τραγούδια δεν εκτελείς. Δεν αρκεί η υπέροχη φωνή, όπως αυτή της Γιαννάτου. Καθόλου δεν φτάνει. Ούτε η υπέροχη αυτή φωνή, ούτε η εξαιρετική της τεχνική. Χρειάζεται κάτι παραπάνω, που η Σαββίνα Γιαννάτου δεν έχει καθόλου. Αυτό που 'χε η Μπέλλου, η Δόμνα Σαμίου, η Φλέρυ, οι ρεμπέτες και ο Μπιθικώτσης. Εμπειρίες, πίσω απ' όλα αυτά, εμπειρίες ζωής, που θα έχεις να δώσεις, για να ζωντανέψεις αυτό που τραγουδάς, αυτό που λες, αυτό που εκφράζεις, όχι αυτό που "εκτελείς". Αρκετό πάθος ζωής, αρκετό για να πάλλεται με ουσία αυτό που ξεστομίζεις τραγουδιστά, ακόμα κι αν, και ιδίως, αν η απόδοση αυτού του πάθους είναι δοσμένη με δωρικότητα. Αυτό το κάτι... Αυτό το κάτι που είναι τόσο εκτός μόδας και συρμού... Δεν φταίνε μόνο οι τραγουδιστές που είναι πια "εκτελεστές", ψυχροί, φταίει η εποχή που δεν σηκώνει πάθος, αληθινή εμπειρία και το να νοιώθεις βαθιά αυτό που έχεις στα χέρια σου.


"Διώξε τη λύπη, παλλικάρι, πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι..." Νοιώθει κανείς έτσι, σήμερα; Έχει μεγάλη διαφορά από το "Έλα, κουλ μωρό, τώρα που γυρίσαμε από το μπαράκι κι έχουμε πιεί τα ποτάκια μας, να κλείσουμε τη βραδιά μας, να κάνουμε σεξ."


Είναι δύσκολο, σήμερα, να αφήνεσαι να νοιώθεις βαθιά. Είναι δύσκολο σήμερα να σου 'χει μείνει κάτι να δώσεις. Είναι δύσκολο σήμερα, να σου επιτρέπεις να εκθέτεις, ακόμα και τραγουδώντας, να δείχνεις ποιός είσαι βαθιά μέσα σου. Είναι δύσκολο, με την πίεση των δισκογραφικών, με την πίεση των τσαρτς και της εμπορικότητας στο πρώτο πλάνο. Αυτή η μουσική, όμως, δεν αξίζει να τραγουδιέται αλλιώς.




​

 

Re: 11+1 τραγούδια….

Δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου, αγαπητή female. Αντιθέτως προσυπογράφω τα λεγόμενα σου. Ο όρος "εκτέλεση" τον οποίο χρησιμοποίησα είναι μεταφορικός και όχι κυριολεκτικός, όπως είμαι σίγουρος ότι αντιλαμβάνεσαι. Και χωρίς να είμαι fan της Γιαννάτου, η συνολική απόδοση του τραγουδιού την οποία παρέθεσα έχει -στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον- μια έντονη μαγεία. Για αυτό και την επέλεξα, όπως για τον ίδιο λόγο επέλεξα και τη νεώτερη εκδοχή του "Σεβάχ του Θαλασσινού". Κατά τα άλλα, χαίρομαι που μοιραζόμαστε τις ίδιες απόψεις περί μουσικής  

 

Re: 11+1 τραγούδια….

Εδω και πολυυυυυυυυυ καιρο ψαχνω απεγνωσμενα ενα τραγουδι.
Ειμαι απο τα ατομα εκεινα που λατρευουν το εντεχνο και απεχθανομαι τα σκυλαδικα και ολο αυτο το αραβοινδικο ρεπερτοριο.
Ετσι λατρευω και την αξεχαστη Βικυ Μοσχολιου.
Ηταν λοιπον ενα τραγουδι μου ειχε εναν στοιχο με τα λογια " ωπα-ωπα γλεντοκοπα με ακορντεον και με βιολια"
Εχω φαει τον κοσμο, εχω ψαξει στο stixoi info, στο e mule στο line wire πουθενα δεν το βρισκω.
Εαν καποιος γνωριζει σε ποιο αλμπουμ ανηκει ας με πληροφορησει.
Ευχαριστω.

 

Re: 11+1 τραγούδια….

@trampledgr
Μερικά συνοδευτικά αντίδωρα για τις υπέροχες προτάσεις σας:

Τα Τραγούδια της Φωτιάς, ντοκυμαντέρ του Νίκου Κούνδουρου (1974)

και ένα από εκείνα τα ανυπέρβλητα Μαθήματα του Μάνου

Όταν ελευθερωθούμε...

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

Re: 11+1 τραγούδια….

Θα το βρεις στον δίσκο "Τα μπιζουδάκια"

Πάρε και το link:

http://rapidshare.com/files/65791788/Mosxoliou_Biky_-_1993_-_Ta_mpizoudakia.rar