Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

bdsm σχέση και διαφορά ηλικίας

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος periandros_, στις 16 Ιανουαρίου 2018.

  1. Συμφωνώ πως όσα περιγράφω θα μπορούσαν να συμβούν ανεξαρτήτως ηλικίας, απλώς στην συγκεκριμένη επαφή, το μοτίβο που εκείνος έβαζε πάντα σε πρώτο πλάνο, ήταν η ηλικία μου και το χρησιμοποιούσε για να κάνει ψυχολογικό πόλεμο.
    Το έβαλα στο συγκεκριμένο νήμα επειδή συνδέει το bdsm με την διαφορά ηλικίας, ώστε να πω πως το θέμα της ηλικίας μπορεί να λειτουργήσει άλλοτε ως φετιχ( προτίμηση) και άλλοτε ως ένα ακόμη έρεισμα για μια τοξική συμπεριφορά.
    Δεν θα ήθελα να το συμπεριλάβω στις bdsm εμπειρίες, αφού δεν θεωρώ πως η επικοινωνία μας, είχε σχέση με το bdsm. To bdsm ήταν η αιτία που εγώ είχα μπαστακωθεί στο bullying, δεν λειτουργούσε καμία δυναμική ανάμεσά μας σχετική με κυριαρχία και υποταγή. Κι αυτό, επειδή θέλω να πιστεύω πως ακομη και οι σχέσεις D/s, έχουν ως βασικό στοιχείο, τον αλληλοσεβασμό και την αμοιβαία εκτίμηση.
     
  2. Gangrel

    Gangrel Καλύτερα να καώ πάρα να σβήσω

    Ντροπή μην λες τέτοια πράγματα
    Έτσι όπως το πας σε λίγο θα μας πεις ότι ο Κ έχει τις δικές του υποχρεώσεις πρέπει να μπορεί να αντιλαμβάνεται την ψυχολογία του Υ και άλλες ιστορίες για Aγρίους
     
    Last edited: 19 Ιουλίου 2021
  3. Master Electro-pain

    Master Electro-pain Staff Member

    Φυσικά και υπάρχουν υποχρεώσεις.
    Συγκεκριμένα, για τους ιδιοκτήτες, αυτές έχουν περιγραφεί, επαρκέστατα εδώ!
    Αυτά, με τα οποία δείχνετε να συμφωνείτε, δεν περιλαμβάνονται απαραίτητα, σε αυτήν -τουλάχιστον- την κατηγορία.
    Θα ήτο καλό να μην γενικεύετε...
     
  4. Gangrel

    Gangrel Καλύτερα να καώ πάρα να σβήσω

    Εγώ τις γνωρίζω πολύ καλά
    Αλλά πολυ καλά κάνατε και επαναφέρετε το νήμα
    Απο αρκετά που έχω ακούσει κατά καιρούς ίσως κάνει καλό σε αρκετούς
     
  5. nikossub93

    nikossub93 Contributor

    Δεν είναι προτιμότερο το υ να είναι μικρότερο?
     
  6. Master Electro-pain

    Master Electro-pain Staff Member

    1. Παραμένοντας στο πλαίσιο του καθεστώτος ιδιοκτησίας, όπως στο αρχικό μου ποστ

    2. Εξετάζοντας, πάντα, την βδσμικη οπτική και όχι τις προσωπικές προτιμήσεις του κάθε ιδιοκτήτη σχετικά με ηλικία, σωματότυπο κλπ

    Όχι, δεν είναι προτιμότερο να είναι μικρότερο το υ. Η εκπαίδευση και η κατοχή ενός σκλαβιού μπορούν να είναι το ίδιο απολαυστικά, είτε είναι μικρό είτε μεγάλο!
     
  7. nikossub93

    nikossub93 Contributor

    Προτιμω Τις Αφεντρες μεφαλυτερης ηλιλιας απο μενα. Συλλυπητήρια για την απωλεια Του Αφεντη Σας
     
  8. Yiyi

    Yiyi .

    Είχα θυμάμαι πάντα, απ την αρχή δλδ των θεωρητικών ερευνών ονλινε, συνδέσει, στη φαντασίωσή μου εννοείται, εμπειρία δεν είχα καμια, τον Τοπ με τον καμια 20-30αριά χρόνια μεγαλύτερό μου, επειδή με γοήτευε η αίσθηση πως "θα ξέρει καλύτερα", μια αίσθηση ασφάλειας, σαν μαθητεία δίπλα στον δάσκαλο του κινκυ, τον οποίο θα θαύμαζα και σαν προσωπικότητα γενικά.

    Φυσικά στην πορεία παραβλέποντας τους γνωστούς αυνάνες ή και λαηβ αγριογαμήκουλες του πληκτρολογίου, έτυχα σε κάποιον ο οποίος είχε κάποια στοιχεία που με έλκυαν (φυσικά και κάποια που δεν, όπως όμως συμβαίνει με τις καψούρες, αυτά ρετουσάρονται στο τελικό). Εκείνη την εποχή, είχα κανα 2-3 χρόνια που είχα τελειώσει με σπουδές και τα λοιπά, οπότε ήμουν μεγαλοπιπινίτσα λολ, με το απώθημένο του Τοπ του έμπειρου, του κινκυ του γοητευτικού, ωσαν κρατούμενο στην φαντασίωση που λογάριαζα με το μυαλό μου.

    Βγήκαν λοιπόν τα απωθημένα εκείνα μια ετεροχρονισμένη βόλτα, να απελευθερωθούν, έστω και κάπως αργά, έστω και ονλινε. Έκανα λοιπόν rewind στα φοιτητικά χρόνια απ τα οποία δεν απείχα και πολύ (τότε), και άραξα στο πρώτο έτος, ώστε να έχει και μια εσανς όψιμης, ξεθυμασμενης εφηβείας.

    Εκεί άραξα, και πλέχθηκε το εξής μπλέξιμο των φαντασιώσεων μας: Εκείνος τσίμπησε στο σενάριο μιας τύπου Βουγιούκλω αμόρφωτης, ατίθασης τσαχπινομπουμπούς, ενώ εγώ ειχα παραγγείλει (λολ) τον γοητευτικό κινκοδίκαιο τύπου κηδεμόνα που έπαιζε στα σεναρ- φαντασιώσεις μου.
    Οπότε ο τύπος ήθελε να παίξω τον κόντρα ρόλο του χαζογκομενοπίπινου που πότε δεν ήμουν, εγώ ήθελα τον ψύχραιμο, καλό και σοβαρό που ποτέ δεν ήταν, έσκουζα εγώ, δράματα, χαμός, φωναζε αυτός, τραμπούκιζε, λες και θα φοβόμουν να γίνω αυτό που ήθελε στην φαντασίωσή του.
    Κλασικό βέβαια θέμα, οι άνθρωποι κάτι να γουστάρουν απ τον απέναντι και μετά να χτικιάζονται για όσα θέλουν και νομίζουν πως ταχαμ μπορούν ν αλλάξουνε στον άλλον (μάταιος κόπος).

    Βέβαια στην προκειμένη περίπτωση, ήταν και βοηθητικό ένας που αυτοπροσδιοριζόταν Dom και ήταν σαδιστής επι της ουσίας, να τον φτιάχνει να οραματίζεται ένα πατσαβούρι, ώστε να το βρίζει, να το υποβιβάζει, να το χτυπάει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και όλα αυτά τελείως εκτός πλαισίου, κατα τας γραφάς.
    Διότι πως θα γκαβλώσει η σαδιστική ψυχούλα τ; με παινέματα και αγάπες; αυτά λεγόταν σαν πασπαλοζάχαρη στο τέλος, για να κρατιέται ενεργό το πατσαβούρι. Θυμάμαι μια φορά του είχα πει "εσύ αυτό έψαχνες σίγουρα, μια κοπελα να την διδάσκεις, να την θαυμάζεις..." και γελάει λέγοντας "ναι..όπως τα λες χρυσό μου"..

    Πέρασαν 2-3 χρόνια τέτοιας τοξικότητας και το πάθος του απωθημένου που είχα απ την εφηβεία, με έκανε να μην βλέπω πως ενοχλώ την φαντασίωση εκείνου του σαδιστόΤοπ, που ήθελε στο σενάριο αμόρφωτο τραλαλά τσουλοκωλόπαιδο, για να γκαβλώσει. Θυμάμαι τον εαυτό μου -τραγέλαφος- να πασχίζει να συνεννοηθεί με εκείνο το ον, λες και οι φαντασιώσεις ή και οι τσόντες, ήθελαν ποτέ, να έχουν λογική.
    Τεσπά, επικίνδυνοι και οι άλλοι, αλλά πιο επικίνδυνος ο εαυτός μας που ανοίγει την πόρτα, τη σκέψη, την ευαλωτότητά και ό,τι άλλο ανοίγει, στον όποιο βρέθηκε λίγο να μοιάζει με το φαντασιακό ζητούμενο (έστω και σε περίοδο εκπτώσεων).

    Και γιατί οι εκπτώσεις; Διότι η φαντασίωση της μαθήτριας και του Δασκάλου, ξεμάκραινε ήδη ακόμη κι απ την μετεφηβεία αρκετά, και δεν μου άρεσε καθόλου να γίνω 30φεύγα και να παίζω τη μαθήτρια (όσο κι αν μικροέδειχνα) σαν τη Βουγιούκλω στο "ξύλο που βγήκε απ τον Παράδεισο".
    Ούτε και θα μπορούσα να ερωτευομαι έναν παππού στον ρόλο του Τοπ, επειδή είχα εκείνο το στερεότυπο του γοητευτικού 40φεύγα απ την εποχή που ήμουν μια συνεσταλμένη απουσιολόγος στο Γυμνάσιο, που λάτρευε να παίζει τις σονάτες του Beethoven, και να ταξιδεύει με τους στίχους του Ελύτη μες απ την Ωδειακή συναυλία του Αξιον Εστι. Συχνές οι αναφορές του Ελύτη στις κοπελίτσες της τότε ηλικίας μου, μου έδινε τροφή στο όνειρο με ημερομηνία (όπως όλα) ληξης.

    Και όλα ήταν γεμάτα φως και όνειρο, όπως συμβαίνει σε όλα τα χαμογελαστά, ωραία κι ανυποψίαστα κορίτσια (ωραία ακριβώς επειδή είναι ανυποψίαστα) και δεν ξέρουν ακόμη, πόσο καμία σχέση έχουν οι φαντασιώσεις με την πραγματικότητα.
     
    Last edited: 11 Φεβρουαρίου 2025 at 03:37
  9. Brigitte

    Brigitte Premium Member Contributor

    Θετικά..η εμπειρία παίζει σημαντικότατο ρόλο!